-V E ÏLT O G.
- MENGELINGEN.
A L O It M S ÏJ E S C K 1% 0 A M, s CHS C O U A
SES«asC5js:
,- "-OVER D a
5 T it A"L\S C U E M .A A G W«.
{Fbrvo'g en föt-)
Ëfne vfelvosyeliikv
«ir.g undérfchéidkU ha
dezelve nog op ifl'sdaiiles Ziet
he: hii-std
heel.. vil.
en in ''t geheel nieïhateüjke klec-
r. H2ar hoofdtooi;, gclijfe rain
bsiton-i ait verfch eidéne om
ow ondehe liptin, en liet bet-gezigtge
Sen lang,' Wtit gewaad", een kort over
kleed (eetie fvor; van koorrok) van dezelfde kleur a
dekten af misvormden hare geil-.1 té nis»; een purperen
insatsi was bp den eenen Ichoisder vast gemaakt, en
liet den andtren crm half •atbloot. Toen de ton pel van
"Vesta nog met "ftroqgedpSfc,. hit^vat\yjartn; l?et_ aei-
■ligé vuur panddevan aards .wasdru-gen de J
teresfsra ook'nog groove klsedéren etr faedea hare a
ren af; dnt"i federt-de weelde ia Rome fuel ds over-
Aan hare banden werden do gewrgügite op:
toevertrouwd'de voornaam le burg*i s leiden
Itej amenten bij h'eai ceder. Dat "used onder an'Oere»
l'ooa Anvoniui, de onwaardige gemaal van Oei a vu
teijn overwinnaar, Augustus, •bevat-,hem het. tea'amen
jciitte leveren ,sde .ja.skvrouwen weigerden ftand-iaV-ij;
haren pligr te fchebien hij nam hetzelve. nȣ.. -s i.ic't
geweld'. dbch b«.wee*-' ecn'ter naderhand hoe
li ij hare, trouw achtte', want hij overlaadde haar mei
Weldaden eti» vertrouwde h.ar zijn eigen testament,
hetwelk zij, na zijnfn dood, zelve aan den Ssaaai
overhandigée.a Even gelijk in ovzs middeleeuwen
vroome lieden de kloosters rijk begiftigden, zoo.ont
Vingen lóok'de Yestaalfche Jont? ouwen zeer kos bire
gnfehehkei van de'jRomeineh de Senaat zelf (dooch
aanj tieOpperpriesteres Cornelia;. aooo groots Seste.-
tien (ruim' 50000 gulden) en menige Vestaalfcnen
Priesteres werd onmetelijk 'rijk wamde giften werden
niet aan den Tempelmaar aan .ids. nijztmdtfè-, friet s
teresfen gsdaan#, en daar deze het regt haddenpver
l_'Lji.-iT 'WV»k<f /iiHi Ir Ir an.- eJOtt élM l» n V: I £ïi i
Hséd namfedert Vesta e'enen praehtigen tempel be
woonde verfijnden zich ook. de gewaden van hare jonk-
vrouweo en ontvingen eene fierl.jker Dicde; hst fohoorn.
Kaar Werd niet meer in zijnen weelnerigen .gr.oel b:-
lenitnerdhate draagicoelen waren prac.atig-, en dik
wijls begaven zij zich naar het kapitopl in éene-foOrt
Van triomfwagen, door eene -groote menigte {laven en
Gavinnen omringd. DeeerzucotigeAgrippina begec.de
de vrijheid, zich met gelijken praal naar het kapuool
te begeven, en zij. Wérd' haar als'eche genade toegs-
ft aam in' dén féhouivbiirg hadden de Vestaalfche M ,ag
den eene uitftekende plaats.,De Ser.agt:geloofde Livia
zeer hoog te ecteh toen nij naaf verlor gaf, eene plaats
op de' bank der Vestaalfchè Maagden in te nemen. Hei
was ongetwijfeld zonderlingdat de eerwaardige jonk
vrouwen de fpclea der naakte Y.cch.ers» of de ontuch
tige -blijfpilen 'vha'-Plautui mogten bijwonen et? dat
mén nog tans van haar begeerde, dat hare verbeeldings
kracht hooit zou ontdoken. worden. 'Wanneer de hui
dige Vestaalfche Maagden.hare kuiscüheid bewaren,
daa is dat inderdaad niet verwonderenswaardigwijl men
z ppiluiten voer alle kwade indrukken hoedt; dp
romeinfche verfchenen daarentegen overhl, en waren-dik*
vyijls de ziel der gezeifchappen. Wat wonder, dat vele
zich op de koketterij tueleidenh én zélfs fomWijlen a
tc teédere' verzen maakten. De Eedeaaar Seneca heefi
ons zulk tfa vers bewaard, dat, wanneer Gij nieuws,
gierig zijc, oni hetzelve te lezer; Mijn Keer Uw
gemaal wel zal willen opzoeken én verduitfehen,
Na alleswat ik verhaald heb, begrijpt Gij wel
dat de algemeene eerbied, des volks gcetic dsr minfte
bekoorlijkheden van den ftand eener Vestaalfche Maagd
was. Een groot voorbeeld van dezen .eerbied had er
plaats, toen de GalUcio'rs voor d,e plaatstoen.de Gal-
lier» voor de poorten van Route waren'. Een_ ónbe-
fchrijfelijfce fchrik had de meeste bprgers op de vlagt
gedreveneenigfi wilden zich cp fièc kapitool vetdedi'
gen; de grijsaards en raadsheerca-ia de ftad bereidden
sich tot dèo dood. De Vestaalfcae Maagden beraad-
fiaagden ónder elkhnderen beflJtcn het beeld van
hare 'Godin, tegelijk met hare kuischheid doar de
vlugt te reddenen overal; waar zij eene vrijplaats
zouden vinden, den dienst'van Vesta voort :.te zetten.
Dit bell uit bezwoeren, zij plegtiglijk, bsgroéén vervol
ge.ns' een gedeelte van hare- heiligdonimenbelaadden
zich.' met alles, wat zij dragen konden ep begaven
zichtte.voet op weg. Der.zelfden weg had O >k ee
Plebejer, met name Albihus, gekozen, om' zich es
zijnes familie, in veiligheid te brengen. Eene eerbiedige
huivering beving hese, toen hij de vroome jonkvrou
wen, gebukt onder den last van hare goederen, ge
waar werd. Hij diet dadelijk zijoen Wagen ophouden
vrouw en kinderen daaruit .klimmen de Priesteresfen
hunne plastfen innemen en geleidde bj?.r zeif.. naar
Cs re., eene ftad-, van welke de Romeinen; tot aan
denken van deje gebeu-tenithet wcordj Cn-smonie
ontleenden én éerzeiver oproerige bu.-gera- eens bege
jjadigd werden dewijl zij zich megten beroemén
<!er Vestaalfche Maagden «,ene vrijplaats yetfehift te
hehhen.
Even zoo loffelijke bewijzen vin den eerbied dés
volks"'cu^vingeo de jonkvrouwen van Vista oolc in
kalmere fütlên'; tóen bediende zich va a hen, om fa
jullièfWiét' bij te leggen, vijanden met elkander ié
'versoenen, den zwakkeren - tegen dort Kerkeren te
fcofchutten. -Een fchoon beroep, dat wei voor menig
clfer kon fchadeloos ItèUcb. 'Suetanius Verhaalt, dat
zij zich met' Marcus Emilias éu Aureirös Cotta' veree-
cigdeu om van SeijÜa genade voor «tto jengen Cae-
far te fraeeken;! Cicero io zijae redevoering-van Fron-
tejus herinnerde de Regters dat de zuster vau den
WogeklMgdco enne Vestaalfche Maagd was. Toen.'V"-
Claudius M'esfalina onverhoord wilde veroordeeién^lc:
dtoag di VtstasTche' Priesteres Fibidia in weerwil
vaD alle ksbalett van Nareisfusbij hem in,., en be-'
V/oog hem ziïn'i tróuwlooze gemalin ten miafts te
hoorei). 'De Conful Appius" Claudius Pulchereen
Veldheer, had den vijand gefiageu doch was.ook ge
Stiet gewórd -nwaarom men hem de eer van den
triejnf wèiï tie. Hij wilde zich d.-nzelven met g«-
«■■el'd, tóee gin.-n de Gemeensmannen ontvingen 'bév^!,
zieh tegta zijn-is triotr.ftogt te 'verzetten;ploif.-lings
ve-cheen z -e dochter Claudia, bene. Vcstaairche
Prins ere», klom mede in zijnen wapen v0e«j^ hem
ztive op uet kspitooi, [én de 'Gemeensmannen weicén
eeibiem. terng.-;
faarlijkó begaver. zich eenrnka! de VestriaifCho Maag-
£eo naar den 'zón genoemden Ófirkenitgdea eerhèn
oMfooa na dun Oppe-'priesteren hacde» het. regt,
sas és varvuiiiüg zijner piigten te herinnjre».
haar. vefmpgeh té béfchikkep aan wién zij Wil den.,
zoo ivsrd dB. terapek zelden daardoor beróeoid* Ware
oe chtis'iaijké -intigUng ook; zo.o verhsndïg gewéést,-
dan zouden 'de^Vb-rfleh-nóóit Papan geworden'zijn.
Zèlfi nog in dsn dood werden de Vestasifehe Pfits-
teresfen eervolondeffchïideiiWant men .ftbnd haar
eene begrsf-mis binnen de ftadsmuren toe e,ene. eer.,
waardoar de 'roem dér, gef.achicn.Vyaii eemin Valerius e.;>
Patricrus vereeuwigd geworden was. De teregueff elde
Priesieresfeh ztjfs. namen deel aan deze"oa'dsrfcheidinp,
waot op izekefe dagen van het jaar .traoinde het volk
om daar te bidden,en
met. hoopen haar hare .graven
hare gc-tsten te verzoenen.
Wanneer deze li. fchepDlen femwijlen zwak wa
ren dan bezweken zij toéh fleehw vohr. de verzoekin
gen' der |liefdé- 'Té vergeefs wendden Canima en Nn o
alle kunSen aan om haar eens- te vtfleiden. Alleen
de Keizer He/iogabaïusdie. gcene a idere wétten
kende, dan zijne hartstogien, waagde het den Romei
nen een fchouwfpel -te géven; voor welks aaiibUk. zij
beefden. Hij, werd verliefd op ds Ves'taalfche Pfmsle-
rés Aquilïa Se vera;en— in wécrwii van hetgcfchfééuw
lier Ronuiincn, m weerwil van de voprltellingen dep
Sehaats.en der, gahfche Priés'.erfchaar ontrukte hij
haar aan dén tempelen voerde haar naar den atl.aar
van Jlijmen ,i zeggende dat een Opperpriester dér »oh
(tot 'vien hij „zelf zich verheven had) wél, eene Prieste
res vao Vesta' mogt huwelijk'én en''dat ongetwijfeld
een rodaêlijk'Macht, üirdese verbineteni.s zou geteeld
worden. ,h
De oude eerwaardige orde. der :.Ves'.aalfche Maagden
had haren .hooghen glans onder de -Séizefsbereikt^, e-
hield. zich zelfs cpg eejien tijd lang. onder de christen
lijke beheérfchers tfaaode. Vele tempels waren reeds
gefloten vele beelden, verbrijzeld toenmen nog fteeds
niet waagdeden tempel vao Vesta aan te tasten.
Eindelijk beroofde een edik'; van Keizer Gratiaaa 'ook
haar.yao hare voorregten. Te vergeefs deed ds Senaat
tegénvoorfteliingenGratiaan wilde niet eens de Afgé
zar.tén van denzclven hoorea aan wier fpiti. jzich de
ber.oemde Sijmmachus bevond. Deze krachtige hian
ftelde nu een zeer welfprekenti verzoekfehrift op doch
welks werking de heilige Ambrolius wast té verhin
deren. .-■{ I
Eén.jaardaarna werd bat- ^olk door eenen fchnkke
lijken höngérsnood bézucht, en bleef: nrét m gebreke
denzelvea aan hét édtkt des Keizers toe te.fchrtjven.
Sijmmachus fcHréef daarover de- Kerkvaders antwoord
den hem hst volk morde, en een oproer was op
het punr van uit te barden. Doch zoo dra men niet,
meer hongerde, vergat men ook de arme \escaaitcbe
Maasden, en TheodoQus liet in dén jare 380 all-.cein-
'pels foellui en en zoa bereikte' de orde der Vestaslfc.'
aoiidsn éntwaa&té om *etl 're«en vol ongedeelde liefde
hurijse j üor -j tp begtjiieif." ..dveiis op den'dag'der'aan
komst --'Jud 4® w-B5val.--sr-«ltfez.-{l'jén weoseh gevoedai-
leert zijn teder j;èyoé!. én «e ..békommenngeo. '-pmtrent
zijné gade hadden hépi aewogss-ie zwijgeii. Hij vreesde
ieti fchijn b'aaï- aan hltsS' te willen berifineren Wat
.ii b-em te dagkén had ,.„gn was beducht -dat de in-
irukfte hevigvop'-h^r WWkea.'broagt, Thans 'hadb
ivein ptctarine zétye }.,hi|-'last infpaa.uéowelhaast ffaat;
ó- -wagen aan de fcékenfis-.ke-k. Viij gaa-i' door de
klsitie deurdie op het lc- ik hof leidt, zij is'open,
■{'g.iiUfine' liut.vertzij leunt op dén,, arm van haren:
giden.■SSezdnne berkent.-St'jijkfteenen liij. naiét't de
vvel- békende ,pla.it5;; tl ich hij gelooft zich verblind
ais hijf op -den' heuvelilie eens zijoe vrouw befloer;
éen monümeat aanfcnouwt:,„dat (le liefde tot pracht of
de (mart van den bouwer verkondigt. In den mane-
fchija blinkt hem van 't marmerde naam Fictorine"
tegen. laat," fluistert hij iewogets4, laat ors
hier vertoeven." Hij omvatte zyne vrtuw ,..al zou'
zij heiii nog eens ontrukt wortlea.
Fhltrirte had harem,fluijcr opgeligt, om het graf-
fchrift op den pri-'cSal te-lezen zij wilde rugzijde van
hét mbcumcit befchouwen -• daar omdent zij eerea
ciab op de knieen liggend in rouwgewaad! Hij tvas
zoo diép in zijn gebed of in fmart verzonken, dat h-j
ïe73t bij 'Vidorine'% fchrik opzag. Hij fcheén ver-
(beehdzijne bUkkea haarden. God, hare fehaduw
mogelijk eene begoocheling!" Laat ons
vlieden, geliefde," fluisterde Fictonneterwijl zij zich
in dén boezem van haren gaden verbergt, om Gods
wil, laat 0113 vlieden."Neen, gij zult niet vlie
den," roept de onbekends, terwijl hij haar bij den
arm vat. Sezanne dringt hem misnoegd terug. De
VreemdeliDg dringt met woede op' htm in: Kent Gij:
de vrouw aan UWe" zijde, (Mjn Heer?" - „Zij is
mijne gide." Zij uwe vrouw!" „Gij hebt hst
géhoord, flél L1 gerust, en dwing mij niet., eenen'
kréftl-zmnigea fe i tuchtigen, die mij beleedigt
Ha, kan esne aardfclis inagt ymij hinderen, mijne
waar-pik zé vind Uwa
Maagden haar einde.,, nk^dac
een jaar gebloeid haé.
dezelve elf honderd is
V JCTOS.1NE ü1 O L M O NO-
vi'iV'V.T'l-f^vV" <v.v,
HET DUBBELDE HUWEEYK.
Tiaar het Fransch.
'f {Fervtlg en Aot.)
Zij!nij-en bij den Ara af; FletontitTt eérlïe vraag
is naar hare kinderen zij verneeinr aar zij dikwijl,
met hunne Gouvernante in de-, Tuileneu lustv aade
les. Zij befpiedt *»n Sezat.ne'; zijde in eener
'trichtén fi'oijtr gehuld, alls gangen des turns; hare vu-
rigé olikkéu vavwijlea op alle kii-deren, welke dei
haren in ouderdom én groote kénnen gelijken.' Dik-
wijls ftoad zij op "ét" punt zica door vragen te ver
raden—bare pogingen warén 'vruchteloosnet diepe
fmart keerde zij èlicea avond naar" huis, wanneer z\
de gézochten niet vond; haar gade'alieea kon haar dooi
'riet uitzigt.van eer.en gelukkigen uitflag op dea volgen
den dag troosten.
Reeds was weder een dag onder vfuchtèlooze naar-
vorfchingen verlóopen de nacht' niet verre meer. Fic-
'or'me gevolde zich- sécr zwaarmoedig. Lieve de-
iaone," fprak zij tor haren gs.cen 'daar--krijg iK.eet
zonderling denkbeeld. Gij weel,, hoe zeer ik de j'e
-lachte bemin, dit Gij mij ih 't leven terug riep: -,
west gij wel dat heden-de verjaardag .vatj.di^ onvé'
,'étclijkè uur is - Ko.11 i> eehén beteren; .-kiezen -0:
iat't U de'piaa-.é té bezuekan, wazrika Uwe anae.
te - vórderen
Vper wien had ik' op dezen Heen ge-
v'r'ouW
fadé
beden vöor wmn waren dé tranen gevloeiddie nog
mijne'•Wansébi'&efproeijen Voort, onzinnige!"
Sezanne's Sem werd wéék in de woorden zijn irioad
wankeldehij voelde zjch gefchokt; een fchrikkelijke
blik femftraal verhtldcrde bem het donker. Ftc-
ürïde -Aaggèftij-Se Chevalier, neépt-- haar voort >aar
den wagende onbekende wil er 'mede indringen hij
hoot fiem'init'geweld terug,-en beveelt den Koetlier
fnél -wég te rijdeb.
St. vSibdn (wie Heeft hém. niet herkend): roept om
help.,-hij belooft gróote bdooningen aan hem, welke
den wagen' volgen, eB hem zeggen kan, waar hij
phoiïdt. Men'vliegt denzélveri na, welhaast verneemt
St; ATb'aft Het -huisin welk na vrelvuldige bmwe-
gen:des wa'ganseen Heet er. «nee Dame sfgefte.
gen I-z ijn".
Mét" hét z'inbr-kee v*n -U,r. S.Z-J i.c i,nm<
Sezanne treedt de wacht onverfc'hrokken tegemoet, en
verklaart dat hij federt een paar-dagen met'zijne gade
van Zijd landgoed in Proyénci 'aangekomen is.
Deze veffelaring-is niet geootgzaamSt. A/ban levert
eene formsele klagt in waarbij hij de* voorgewende
Mevrouw van Sezaine alszijne, regtmatige gemalin
iopéiscltt; - De Caevaiier verkiaarf den klager voor
krankzinrig.
De zaak word aan "tparfément veorgedragsnSe>
attne's ad voKast voert toé wijzen-, hij -brengt eeoe-óla»
nivte onverwerpslilke getiiigen 3 te voorfchijo alle heb
ben dea Chevalier Tints zeven jaren als den eenigen
uade'der. Dame gekend-, die bij hem lééft. St. Allans
Zaakverzorger fiaattoe dat werkelijk alle bewijzen den
dood, vas Mevrouw van St. Alb an bevestigen hij
loochént zelfs niet, dat zij openlijk begraven werd;
doch hij)beweert, dat zij flecits. fenijndnod kon gé,-
weest', door e.enè ■onbekende; gebstittenis weder in 'r
levén 'geraepen zijnen voert hét bewijs ,- dat de rég-a
ten van zijnen Client op deze Dame niets van hunne'
waarde verloren hebben, 'Het Geregtsliof beveeltMe
vrouw van Setam.e ia eigéné perl'oon te verhoo-
ren.
Voer de eérfte maal in haar leren verloochent Flc
torlne (landvastig jle wiarheid; zij (faat haar verhoor
door met eene tegenwoordigheid van gapsswelke de
Regicrs in veipaasdheii zet met eene verwonderens-
waardige kuest beantwoordt zij oe listigfte vragen
'-.aar triomf is bijna voltooid daar opent zich eens
zijdeur, twee kleine aardige meisjes (lonten aan Fic-
torine's roeien', en noemen haar üefkoozend moeder."
2ij verbleekt en v/anke!t .- Ne-en, te veel
voor mijn zwaarbeproefd, hart-".! roept, aij fatarteUlk
uit mijne kinderen zou ik verlóoctipnenmiJS"-'
-igen bloed Niminermeet ik ben harei moeder.'"
Zij drukte beide één baar nart.
Het beftzan van Mevrouw van St. Allan was nu be
wezeneen van ha.-e huwelijken was ru ongeldig.;
4»ch Welke vap beide gaden- zou haar voor eeuwig
,-erzaken Hier verkreeg de zaak eene 'nieuws hou-'
ding. Sezar.t.e beweert, dat Fictorlne iTO/monJ, doar
taren eerften giden zeiven voor dood gehouden door
dezen niét meer kon' opgeèischt wordenflechis
kan-hei"graf -behoorde zij:. toe..,V Ïpf eelct hij, thans
tan: zij. ffechts aan mij toébehooreudie haar daaruit
-eads." St, Alban verlangde ds moeder ajjncr kinde
en. W-aaiom zouden de mijnéu bafr Vér-
uezenantwoordt Sétanne. Ails toehoorders wcr-
■en aangedaands 'rneeste/regters zelve neigden zich op
e zijde- van" &ictóriitt£t j-ré^der.'"St. Allan's „ajtwooT-ii
és kort; hij - bejisp zich op ée - plegtiglijk"bepsjlde
Vet 'dié de bandeh .des hnwelijks: voor-.geldig ver-
-laart, zoo laiig beidé gaden lcyen. Mijne gade
das
