Schiedamsch Sociaaldemocratisch Weekblad No. 33. Zaterdag 12 October 1901. Ie Jaargang. Slakken voor 't earstf jlgwd nanmsr moetea uiterlijk Woensdag a.s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn. Volksgezondheid en Volkshuisvesting. De Christelijke Actie. ABONNEMENTSPRIJS: 13 cent per kwartaal franco per post 20 cent Losse nummers 1 cent. bij vooruitbetaling. NOORDVEST 12. ADVERT ENTIËN: 5 cent per regel. Bij abonnement be langrijke korting. Er zijn verschillende omstandigheden die ons nopen over dit onderwerp iets naders te zeggen. Het bewustzijn, dat het taak is van gemeente en staat om maatregelen te nemen in 't belang der volksgezondheid, dringt meer en meer door. De stem van hen, die zich in deze geest uiten, vindt meer en meer weerklank. Onder die te nemen maatregelen neemt een der eerste plaatsen in de zorg voor goede woningen. Op het onlangs te Londen gehouden con gres over tuberculose is daarop wederom met klem gewezen. Het eerst door prof. Koch, van Berlijn, de beroemde ontdekker van de tuberkelbacil. Prof. Koch wees erop, hoe de studie der verschillende epidemisch heerschende ziekten heeft geleerd, dat deze niet alle naar een vast plan bestreden kun nen worden, maar dat de middelen ter be strijding gevonden worden, door elke ziekte op zichzelf te bestudeeren, door na te gaan op welke wijze de besmetting plaats heeft. Dan kan men middelen beramen om die besmetting tegen te gaan. Zoo bestrijdt men de uitbreiding der besmetting van de pest, door de ratten (die de besmetting overbren gen) uit te roeienvan de cholera door de zorg voor zuiver drinkwatervan de honds dolheid, door het muilbanden der honden verplichtend te stellen, enz. Volgens Koch moet men bij het bestrijden der tuberculose (tering) in de allereerste plaats het oog richten op het sputum (speeksel) dat door de ljjders aan longtering wordt opgegeven, en dat hoofdzakelijk overdrager is van de tuberculeuse smetstof van den eenen mensch op den andere. Dit speeksel bevat bijna altijd tuberkelbacillen, soms in zeer groote hoe veelheid. Bij 't hoesten, zelfs bij 't spreken reeds, wordt 't in kleine drupjes in de lucht geslingerd en kan alzoo de personen, die in de nabijheid zijn, onmiddellijk besmetten. Maar ook kan het, na te zijn uitgehoest, en hier of daar weggeworpen, opdroogen, tot poeder worden, en dan in de lucht komen in den vorm van stof. Het officieel verslag van het congres (opgenomen in de St. Crt. van 24 Sept.) geeft de volgende aanhaling van Koch's woorden „Het spreekt van zelf dat, waar menschen in armoedige omstandigheden, in uiterst kleine woningen in grooten getale opgehoopt leven, het gevaar voor besmetting door het door een teringlijder uitgeworpen sputum het grootst is. Op die wijze worden geheele families besmet. Zij sterven uit, en wekken bij hen, die niet bekend zijn met de besmettelijkheid der tuberculose, de meening, dat de ziekte erfelijk is, terwijl de overbrenging in bedoelde gevallen uitsluitend moest worden toege schreven aan het zeer eenvoudige proces van besmetting, dat echter de leeken niet zoozeer treft, omdat de gevolgen dezer besmetting niet op eens verschijnen, doch in den regel eerst na een reeks van jaren. Onder die omstandigheden blijft dikwijls de infectie 1) niet beperkt tot een enkele familie, maar strekt zich in dicht-bevolkte huizen ook over de buren uit en dan worden, zooals de schoone onderzoekingen vanBiggs hebben geleerd voor de dichtbevolkte gedeelten van New-York, broeinesten of brandpunten der ziekte gevormd. Het is daarom ter bestrijding der tuber culose van groot belang, dat de woning toestanden, vooral in de groote steden, worden verbeterd." Prof. Koch is van meening, dat, nu men eenmaal de oorzaak der ziekte gevonden heeft in den tuberkel-bacil, men dien thans zichtbaren en tastbaren vijand zal kunnen vernietigen, maar dat vereischt de samen werking van de geheele geneeskundige wereld, schouder aan schouder met den staat en de geheele bevolking. Bij deze woorden van Koch sloot zich aan Prof. Brouardel van Parjjs. Deze wees even eens op 't gevaar van kleine woningen die overbevolkt zijn. Dr. Stoop, in de Nieuwe Tijd van September het congres besprekende, haalt de volgende woorden aan van Brouardel „Donkere en overvolle woningen zijn moei lijk, zoo niet onmogelijk zindelijk te houden en niet aangenaam om in te vertoeven, zoodat de bewoners zoo min mogelijk thuis zijn. De slechte woning levert de klanten voor de kroeg, die op haar beurt de groote leveran cier is van de tuberculose, daar het alco holisme een van de machtigste factoren is om de tuberculose te verbreiden. Ik wensch de aandacht te vestigen op een fout van de ministers van finantiën in verschillende Staten. Ze houden er van, voor te rekenen de milli- oenen, die de Staat trekt uit de belasting op den alcohol, maar ze moesten daarvan af trekken de kosten voor de gemeenschap, die moet onderhouden de familie van den ge- ruïneerden dronkaard, en van zijn ontaarde, zwakke, klierachtige en epileptische nakome lingschap." Ook deze spreker vestigt de aandacht op het gevaar van het sputum der teringlijders en is overtuigd, dat de tuberculose kan uitgeroeid worden, als allen de handen in elkaar slaan en voor geen finantieele offers terugdeinzen. Slot vervolgd). De Christelijke Actie is 'n hij. No. 2 is van de pers gerold in Delft anders gezegdhij heeft z'n tweede beentje neergezet en nou staat-i op allebei z'n beentjes, bevend, trillend, sidderend, want och, ze bennen zoo mager en zoo zwak. Akelig zwak. Zoo staat-i nou als 'n droevige figuur aan de publieke weg en wekt het medelijden of den lachlust op van de voorbijgangers. Sommigen, van diep meedogen bevangen, wenden zich af van zooveel treurigheid, anderen halen glimlachend de schouders op en zeggenWat 'n flauwe mop, om zoo'n figuur op straat te brengen. Maar de Christe lijke Actie zelf slaat zich op de borst, als 'n sterk en gezond man en zegt„Hier sta ikGod helpe mijik ben niet anders Dit nu verhoogt de narigheid van de ver schijning zeer. Lezer, hebt ge al eens 'n poes met 'r eigen staart zien spelen Ze loert en loert wip, springt ze toe, maar de staart is weg, ze grijpt niets. Daar ziet ze weer het wie belende puntje, opnieuw geloerd, een sprong weg, puntjeweer niets. Zoo gaat het diertje maar door met om d'r staart te draaien en 't vermaakt zich kostelijk. Zoo is 't nou wel de Christelijke Actie die springt voortdurend naar 't puntje van z'n eigen staart. De Christelijke Actie is onnoozel en ver velend. Een visscher zit te hengelen. Daar heeft hij beetHij slaat vastEen groote, hoor Hij haalt en haalt, daar komt hij, langzaam, aan de oppervlakte. Een vreeselijke vissche- kop hè, wat is dat? Een ouwe, modderige broekspijp is de vangst. De omstanders schateren. Maar als nu de visscher aanstalten maakt, de vangst in z'n netje te bergen, -dan zeggen zeDie vent is gekZoo is 't nu met de Christelijke Actie. Die gaat uit om de sociaal-demokratie te vangen en slaat de kapitalistische maat schappij aan den haak. Hij toont zich zeer voldaanen dat bewijst zjjn onnoozelheid. De Christelijke Actie staat met z'n twee bevende beentjes midden in de smerige kapi- DE MOKER BUREAU van ADMINISTRATIE en REDAKTIE „Krachtige zorg voor den gezondheids toestand door het houwen van gemeen tewege van arbeiderswoningen, beant woordende aan de eischen der gezond heidsleer en beschikbaar gesteld ook voor de armsten; aansluiting van elke woning bij de gemeentelijke waterleiding, terwijl zij wat licht, lucht, ruimte, verwijdering van afvalstoffen, brandgevaar, geriefelijk heid enz. betreft, moet voldoen aan de eischen der hygiène. Strenge verordeningen op het bouwen en bewonen van woningen, gehandhaafd door een goed ingericht en blijvend bouwkundig en sanitair toezicht. Onteigening van gemeentewege van alle woningen, in strijd met de gestelde eischen. Gemeentelijke slaaphuïzen." (Punt VI van het Gemeenteprogram der S. D. A. P.) 1) Besmetting.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1901 | | pagina 1