Klaploopers.
Ze hebben nog niet genoeg.
uitgezonderd meneer Hoogendijk, iemand, die
voortdurend bewijst dat-i in 'n Vlaardingsche
vroedschap heelemaal niet op z'n plaats is
en in deze zelfs als 'n besliste „rooie" sprak.
Hoe komt zoo'n kerel d'r in
Over de keersluis wordt weinig gesproken;
alleen Schippers is aan 't pingelen vindt
de kosten te hoog.
't Kan niet goedkooper, zegt de voorzitter
en Zonneveld zelfs zegt dit te begrijpen.
Twee belastingschuldigen Huisman en Oldijk
weigeren te betalen. Yoorz. zegt dat ze
maar vervolgd moeten worden. De een is
naar Vlaardinger-Ambacht vertrokken maar
daar zullen we 'm wel vinden de ander
is volgens 'n brief van den ontvanger niet
dan op z'n loon te vatten welnu, dan maar
op z'n loon. Geld mot er wezen dat
vonden alle leden en zwegen als moffen.
De salarissen der hoofden van scholen,
waaraan Schippers, voor financier in den
wieg gelegd, tornen wil, vindt de voorz toch
niet te hoog. De menschen houen 't ge
lukkig (Ze verdienen tweemaal zooveel als
'n klasse-onderwijzer, zei me iemand, wat
verdienen die dan wel 'n beetje, beste
meneer
Aan 't personeel voor den havendienst
weet Schippers 'n mannetje te ontfutselen.
Zonneveld wil 't geheele personeel door
den Raad benoemd zien, de voorz. niet.
En als 't-i iets niet wil, 't dient gezegd,
weet-i dat niet-willen ook te argumenteeren.
„Kijk, als de minderen benoemd worden door
't zelfde college als de superieuren, dan ver
beelden zich die kerels op 't laatst zooveel,
dat er geen gezag meer is. En er moet,
hoort ge, er moet afstand zijn tusschen hoog
en laag."
Flink gezegd, hè? Maar daar wordt de
Raad uit den zwijmel, door die worden opge
roepen, verschrikt alweer door Hoogendijk,
die vindt dat er in dien tak van dienst meer
samenwerking dan gezag wezen moet, daar
eigenlijk de ondergeschikten de personen
worden waaraan wij ons vertrouwen.
Alle duivelsch, hoe is 't mogelijk! Wat
scheelt die man? Wat sleeht om zoo maar
brusk het heiligste wat er op aard bestaat
te willen aantasten. Maar neen, beste man,
je blijft er af met je fikken hoor! Gezag!
gezag! het moethet zal er wezen!
En de voorzitter breekt moedig nog 'n
lans wijst nog 'ns met nadruk op het
verhevene, het edele van het gezag
maar de raad liet zich dezen keer door
Hoogendijk vangen en liet het gezag in
den steek.
Groote hemel, meneer de voorzitter, wat
'n rare tijd beleven we al!
'k Had ditmaal m'n genoegenals 'k weer
in de gelegenheid ben zal ik niet nalaten
me nog eens aan het genot dat 'n Vlaar-
dingsche gemeenteraadszitting biedt, te laven.
ii.
Zoo in de naaste omgeving zijn voorbeelden
te vinden, die duidelijk aantoonen, wat we
onder klaploopers der vakvereeniging hebben
te verstaan. We nemen onze gemeente
werklieden. Op hun congres, gehouden den
19en en 20sten Mei jl. was punt I van de
beschrijvingsbrief: De Bond wende alle
wettige middelen aan ter verkrijging van den
zoo noodigen 8-urendag op alle Gasfabrieken.
De afgevaardigden van Utrecht, Rotterdam
en Delft, namen voornamelijk aan de discussie
deel. Hieruit bleek, dat de invoering van
den 8-urendag op zich zelf niet voldoende is.
In Rotterdam was na dien maatregel niets
verbeterd. De gaswerkers in Utrecht ver
zonden een drietal adressen in 't begin van
Meile Om verschillende werken in eigen
beheer uit te voeren, zooals buizen leggen,
schilderen enz. 2o. Om Zondagsrust voor de
stokers, vooral in de zomermaanden. 80. Op
den 2en Pinksterdag een vrijen dag, terwijl
in diezelfde stad de Federatie van Gemeente
werklieden besloot aan den directeur een
schrijven te richten om inlichtingen omtrent
de minimum- en maximumloonen voor de
gaswerkers en gemeentereinigers. Mocht de
directeur niet aan het verzoek voldoen, dan
zou eenzelfde schrijven tot B. en W. gericht
worden. Het hoofdbestuur van den Bond
zelf is bezig, gegevens te verzamelen, omtrent
werktijden der gemeente-werklieden. Zij ver
krijgt die gegevens van 19 gemeenten, waar
onder ook Schiedam behoort. Ook aan de
betaling der overuren wordt de aandacht
gewijd, 't Spreekt van zelf, dat zoodoende
de lotsverbetering van werklieden in de eene
gemeente terugwerkt op die in een andere,
dat het hoofdbestuur aldus materiaal verkrijgt
tot vergelijking, dat adressen enz. ter ver
betering in toestanden vergezeld kunnen gaan
naar het bestaande in andere gemeenten, in
't kort, dat de werkzaamheid van den geheelen
Bond ten goede komt aan alle gemeente
werklieden.
Al nemen nu de arbeiders geen kennis
van hetgeen er ten hunnen opzichte voorvalt
in verschillende gemeenten, de betrokken
gemeentebesturen doen dit wel. Wethouders
en raadsleden schrijven over en weer brieven
om inlichtingen, zooals hier nog pas een
raadslid deed inzake een onderwijskwestie
naar Amsterdam, zooals de wethouder van
Arnhem 'n paar weken geleden schreef naar
dien van Amsterdam, toen in eerstgenoemde
gemeente in behandeling kwam het instellen
van een scheidsgerecht ter beslissing over
aan de gemeentewerklieden door hun chefs
opgelegde straffen. De heeren blijven heusch
wel op de hoogte van hun zaken. Maar de
georganiseerde arbeiders zorgen, dat de
dingen, die in hun direkt belang zijn, in
behandeling komen. Al de aandacht, al de
opmerkzaamheid, die dus aan deze cathegorie
van werklieden en hun belangen worden
besteed, hebben wij dus zelf te voorschijn
geroepen.
Nu is binnen deze gemeente bv. de maat
regel genomen, dat losse werklieden aan de
gasfabriek belast zijn met het verven van
den gasketel, waardoor zij een gedeelte van
den zomer aan den arbeid blijven, terwijl
zij anders werden ontslagen. Zouden die
mannen denken dat dit alleen te danken is
aan de heeren der commissie Begrijpen zij
niet, dat het georganiseerd optreden van
hun vakgenooten in tal van andere gemeen
ten de eerste oorzaak is van dergelijke
maatregelen Zouden ze zeggen In Utrecht
wordt er nog om gevraagd en hier hebben
wij het al. Neen, omdat in andere gemeen
ten de aandacht op zulke zaken is gevestigd,
omdat daar de werklieden de mogelijkheid
van „verschillende werken in eigen beheer"
inzagen en er op aandrongen, komen zulke
maatregelen vroeger of later tot uitvoering.
En de Zondagrust? Daarmee gaat het, is
het gegaan en zal het gaan zooals met alle
andere belangen der werklieden. Reeds lang,
voordat de werklieden hier over Zondagsrust
droomden, waren al tal van vereenigingen in
de weer ter bereiking van dat doel, speciaal
al weer voor de gasfabrieken te Leeuwarden,
Arnhem, Utrecht etc. Nu is het te begrijpen,
dat voor de werklieden aan de gasfabriek
hier ter stede de proef over in te voeren
Zondagsrust als uit den hemel komt vallen.
Ze waren zoo versteld, verwonderd, opgetogen,
ontdaan, dat ze de pen grepen en een adres
van dankbetuiging zonden aan de commissie.
Dat is '11 bewijs, dat die mannen niet ge-
looven in de kracht van hun eigen klasse,
maar ook, dat ze niet het minste inzicht
hebben in de vakbeweging. Wanneer er iets
of iemand te bedanken viel, hadden zij zich
moeten wenden tot het hoofdbestuur van den
Bond van gemeente-werklieden, tot hun geor
ganiseerde makkers, die door hun onverpoosd
wei'ken in de vereenigmg langzamerhand
zulke resultaten bereiken. Ook tot het bestuur
van de afdeeling Schiedam van gemeente
werklieden, welke afdeeling ook naar haar
geringe krachten heeft bijgedragen. Verder
zjjn hier pogingen aangewend door het be
staande Comité voor Zondagsrust te Rotterdam,
om tot stichting van een dergelijk Comité
hier te geraken. Wij weten, hoe de R. K.
Volksbond zijn beste krachten heeft inge
spannen, om dat te doen mislukken. Zoo'n
Comité uit de arbeiders-vereeuigingen kan
ook al weer het zijne er toe bij dragen, om
Zondagrust te verkrijgen. Zoo grijpen de
werkzaamheden der verschillende arbeiders
organisaties ineen, zoo komen we tot een
groote, goed vereenigde, wei-bewuste, zijn
werkzaamheden-ordenende arbeiders-klasse.
Maar het begin is ook hier: sluit u aan
bij de vakvereenigingvervult niet langer
den vernederenden rol van klaplooper.
Als de redactie van de Nieuwe Schied.
het hare heeft gedaan, om een zaak toe te
lichten, dan vindt ze altijd dat er nog niet
licht genoeg is. Gek hè En dan krijg je
zoo in 'n volgend nommer van de Nieuwe 'n
ingezonden stuk, van 'n X gewoonlijk, die
het nog lichter maakt. Die X is ook nu
weer eens opgekomen onder den bekenden
vorm van een bestendigen lezer. Daarbij
moet je niet denken, dat die man zoo be
stendig is. Mensch, in dat ingezonden stuk
is t-i zoo mal als 'n keutel. De man is uit
zinnig van onbestendigheid, natuurlijk over
de socialen. Wat is er dan O broeder
Freek, neen maar, vreeselijk, die heeft, die
is Is t-i soms ook sociaal. Neen, dat niet,
of ja, neen, eigenlijk is-t-i Katholiek, neen,
protestant, och neen, dat is t-i geweest, en
nu is-t-i gek, och neen, ook al niet, nu is-t-i
beklagenswaard.
Vraag het maar aan X. Broeder Frech
treedt zoo overal eens op in 't land, in
Amsterdam, inenfin, dat weet X óók
wel. In Utrecht zal hij bv. spreken in de
groote zaal van Tivoli, maar dat weet X ook
a! weer. En hij wil broeder Frech meer
beklagen dan hard vallen. Geen woord meer
over hem, zegt X dus. En dan komt de
aap uit de mouw.
„Doch wat hier meer onze verwondering
wekken moet, is de aanslag door de socia
listen met dat personage bedoeld tegen den
godsdienst en de katholieke kerk."
Zie je, nou zit je in eens in 't licht. '11
Aanslag, vreeselijk, tegen den godsdienst,
vat je, en tegen de katholieke kerk. Natuurlijk
die socialen hebben niets anders te doen.
„Hoe anders toch moet men de bereidwillige
medewerking verklaren, die zij hem verleenden
om zijn liederlijke vertelsels te debiteeren."
Wel, bestendige X, er komt iemand, die meent
dat hij wat te zeggen heeft, in 't publiek en
dat belangrijk genoeg is, om gezegd te worden.
Hij vraagtkan ik die zaal huren. Natuurlijk
Laat X eens komen, om de zaal van de
S. D. A. P. te huren, omdat hij iets te zeg
gen heeft tegen de vertelsels van broeder
Frech. Ge zult zien, 0, onbestendige X, dat
gij óók de zaal krijgt van de S. D. A. P.
En als met hetzelfde doel een jood komt of
'n mohammedaan, die krijgen 'em óók al.
Kijk, 0 brave X, met je hart vol edele ge
voelens voor het recht, er was hier iemand,
die meende dat hem owrecht was geschied,
dat hij dat moest bekend maken, moest uit-
