Een woord aan Partijgenooten
en Geestverwauten.
V oorwaarts.
Vlaardingsehe-politie-taktiek.
Brandersknechts.
Tuinlieden en bloemisten.
De winter nadert
Onuitputtelijk onderwerp om in den breede
te betoogen wat ons, arbeiders, voor de deur
staatnóg meer zwoegen, nóg meer ellende,
nóg meer getob
Wij weten het.
Maar 'n volgend maal meer hierover voor 't
oogenblik weet ik dat voor ons, bewuste pro
letariërs, voor ons, strijdende arbeiders, nog
wat anders voor de deur staat'n tijd van
leven, van strijd 'n tijd van feller ontbran
den, van meer haken naar kracht, ontwik
keling, van meer propagandamaken voor
onze idealen, 'n tijd van zaaien van het zaad
van het Socialisme dat gedijen en opschie
ten zal en vruchtvoortbrengen mits wij ons
slechts de moeite getroosten willen van te
zaaien.
Partijgenooten en geestverwanten
Ik roep u opop tot schoonen, heerlijken
arbeid op tot geestdrift, vol werken
op tot de propaganda voor ons idealisme
Ieder werke naar zijn vermogen niemand
blijve werkelooser is voor ieder wat te
doen. De handen aan den ploeg allen
Een van de schier ontontbeerlijkste mid
delen tot propaganda is wel een zangkoor.
Reeds lang is de behoefte er jaan gevoeld
liefhebbers waren d'r wel, doch 't kwam door
verschillende omstandigheden niet verder dan
tot naamteekenen op 'n stukje papier. Dat 's
wel al heel ver maar toch nog niet
ver genoeg. Nóg 'n stapje asjeblieft, vrinden
Komt allen, mannen en vooral ook gij,
vrouwen en meisjesdie de longen 'n
weinig oefening gunt die aan de voort-
soezende, vertrapte massa, door woord nóch
geschrift te bereiken, in de ooren donderen
wilt van ander werken, streven en leven;
van verheffing, verademing uit de daag'lijk-
sche sleur en beslommering komt Zondag
12 October, 's morgens half elf (precies) in
„Constantia" en laat ons eens beproeven wat
we vermogen.
Heusch, ons aantal is sterk genoeg als de
wil er is zeker groot genoeg 0111 een Zangkoor
op te lichten dat klinkt als 'n klok.
Nu eens geen uitvluchtenvindt deze op
roeping maar zoo beroeid als je wilt, maar
komt! Niet mooi vinden en wegblijven asje
blieft! Als ge lage contributie wilt, komt;
als ge die en die in 't bestuur wilt, komt;
als ge dit of dat zus of zoo wilt zien inge
pikt, komt
We wachten allen, mannen, vrouwen en
meisjes
Op voor de propaganda
Op voor het Socialisme
Colibri.
Naar wij vernemen, is op de huish. ver
gadering van de arbeiders-coöperatie „Voor
waarts" door de leden toestemming ver
leend aan het bestnur, het bedrijf uit te
breiden. Wat vooral 'n verblijdend verschijn
sel mag heeten, is, dat de arbeiderswijk bij
uitnemendheid de Gorzen, een groot afzet
gebied is en dat dit zich nog voortdurend uit
breidt. Door de toestemming der leden bestaat
nu uitzicht, dat aan de talrijke aanvragen,
die bijna dag aan dag inkomen, weldra zal
kunnen voldaan worden. Op deze vergadering
werd ook de afgeloopen campagne besproken
en 'n tweede verblijdend verschijnsel mag
genoemd worden, dat de overgroote meer
derheid luchtig was heengestapt over de
aanvankelijke bezwaren. We kunnen daaruit
het gevolg trekken, dat niet de menschen
coöpereeren uit lust tot coöpereeren, maar
dat ze zich bewust zijn waar 't om gaat.
De arbeidersgroep trekt zich samen om 'n
vast puntdie groep weet, dat dit een stevig
steunpunt is, waarop een vleugel van het
sociale gebouw kan worden opgetrokken.
Tot uitbreiding werd vooral besloten met
het oog op den werktijd en nachtarbeid, 't Is
wel te begrijpen, dat juist de brandersknechts
het verwoedst gekant waren tegen den nacht
arbeid. Zij kennen de zegeningen daarvan
aan den lijve.
Zoo'n element in de coöperatie is '11 voort
durende oppositie tegen uitbreiding der gren
zen. Intusschen is nachtarbeid den laatsten
dag der week bij de huidige inrichting nog
noodzakelijk. Ook de bezwaren wat betreft
de bezorging zullen opgeheven worden bij
de voorgenomen uitbreiding.
't Blijft natuurlijk zaak voor de leden, de
propaganda zooveel mogelijk voort te zetten.
Het aantal, waarop te rekenen valt, ook
in moeielijke omstandigheden, moet zoo groot
mogelijk gemaakt worden. De zaak der arbei
ders moet zich voortdurend uitbreiden. Stil
stand is achteruitgang, maar bij den groei
der beweging beschouwen we die mogelijkheid
buitengesloten. Leden kunnen zich aanmelden
aan de bakkerij Oude Kerkhof 7.
Ten slotte kunnen we nog meedeelen, dat
ook de financiën reden tot tevredenheid geven
en zal weldra den lsten November
blijken, dat ook in dat opzicht de arbeiders
een krachtigen steun bij hun beweging zullen
hebben in de coöperatie. En met trots zullen
zij er op wijzen, dat die steun verkregen is
door hun trouwe samenwerking.
Arbeiders, uw plaats is in de arbeiders
coöperatie „Voorwaarts". Leden, op voor
de propaganda. Niet gerust, eer de „Voor
waarts" alle arbeiders omvat.
Al meer dan een jaar wordt van hier uit
gecolporteerd met Het Yolk in het naburige
Vlaardingen, de laatste vier maanden zeer
geregeld des Zaterdagsavonds. Zoo ook ver
leden week den 4den October. Toen werden
onze mannetjes op den schouder getikt door
'11 gehelmde dienaar van 't gezag, en ver
zocht, eventjes op 't „bero" te komen. Er
werd proces-verbaal tegen hen opgemaakt
wegens 't overtreden van een verordening
op het venten. Die verordening dateert van
31 Oct. 1901, Gemeenteblad no. 209, en is
'n eenig artikel, 't Luidt aldus „De elders
woonachtige, die binnen deze gemeente op
straat of aan de huizen eenige waar te koop
aanbiedt, die hij in mars, mand, tasch of
dergelijke of wel los met zich voert, moet
voorzien zijn van een door of namens het
bestuur zijner woonplaats uiterlijk drie maan
den te voren afgegeven bewijs van inge
zetenschap en van een door den commissaris
van politie dezer gemeente (Vlaard.) uiterlijk
tien uren te voren afgegeven verklaring, dat
hem dit bewijs vertoond is.
Nalatende deze verklaring op eerste vor
dering van de politie aan deze te vertoonen,
wordt hij gestraft met een geldboete van
ten hoogste drie gulden enz.
Wie nu dezen Vlaardingschen commissaris
van politie '11 verstandige kerel vindt, handig
in z'n optreden, die moet het maar zeggen.
De goeie man laat elf maanden lang 'n
verordening overtreden, en in plaats, dat hij
zich na zoo'n termijn van niet-plichtsvervulling
maar heel koest houdt, laat-i de niets kwaads
vermoedende colporteurs bespringen en als
'n prooi naar z'n commissariaal hol, alias
„'t bero," sleepen. 'n AVijs man had gerede
neerd: 't Zijn kalme ïwoners van Schiedam,
dat is me bekend, l^at ze hun gang gaan.
Ik ben daarmee gedekt."
Maar door genoemde inpikkerij blijkt nu
klaar de elfmaandige slabakkerij van dezen
commissaris. Wie nu 't meest de dupe wordt
van de historie, staat te bezien.
Politieverordeningen schijnen nu eenmaal
gemaakt te worden, om de commissarissen
erin te laten loopen, adres de postenorder te
Amsterdam. Aan onze colporteurs den raad,
hun bladen op 'n klein karretje te leggen,
dan vallen ze buiten de letter van de Vlaar-
dingsche verordening. Wanneer ze dan wat
Mokers meenemen, kunnen ze gelijk roepen,
dat ze de wijsheid van deu Vlaardingschen
commissaris bjj zich hebben, welke zóó zwaar
weegt, dat die per as vervoerd moet worden.
En bij 't heengaan der commissaris bedanken
voor z'n hulp bij de propaganda.
Dat is solidair.
Spiekman hield Zaterdagavond een voor
dracht voor de talrijk opgekomen branders
knechts. Onderwerp: vakorganisatie.
Spreker zette de gevolgen der concurren
tie uiteen, voor de patroons, maar ook en
vooral voor de arbeiders. Hoe door de onder
linge concurrentie de arbeiders zelf hun loon-
standaard omlaag drukken, hoe dit verschijn
sel het meest valt op te merken daar, waar
de arbeiders ongeorganiseerd waren. Zoo
werd duidelijk, wat de vakorganisatie in dit
opzicht voor de arbeiders tengevolge heeft.
Aan de organisatie de plicht, den minimum
loonstandaard vast te stellen. Alleen door goed
vereenigd te zijn, kunnen de arbeiders dezen
ook handhaven. Daarna kwam aan de beurt
de beroemde tevredenheid en het burgerlijk
gesnap, dat rijkdom nog geen geluk betee-
kent. Daartegenover staat, dat het bezit van
voldoende inkomsten en de zekerheid van
dit bezit, tal van ellende voorkomt, dat bij
de ellenden of smarten, die door alle menschen
geleden worden of kunnen worden, voor den
arme nog altijd komt bovendien: de ellende
van de armoe. Ten slotte betoogde spreker
in den breede, dat voor het bereiken van
deze dingen het geloof der arbeiders niet in
den weg stond.
Niemand was aanwezig om een der punten
te bestrijden. Ook niet één van de menschen,
die het den arbeiders zoo duidelijk weten te
maken, dat het geloof voor hen de hoofdrol
speelt in dit aardsche leven. Hoe zou dat
toch komen?
Van bevriende zijde ontvingen wij het
bijvoegsel tot de Ned. Staats-Crt. ,no. 228
behoorende, inhoudende statuten van de ver-
eeniging van tuinlieden en bloemisten „Schie
dam", afdeeling van den algemeenen Bond.
Wij nemen over art. 2. De ver. stelt zich
ten doel om langs ordelijke en wettige wegen
alles aan te wenden, wat strekken kan tot
verheffing van den werkman in zedelijke
waarde en verhooging van zijn stoffelijke
welvaart. Art. 3. Zij tracht dit doel te be
reiken door: a. het oprichten van een vak
bibliotheek b. het houden van voordrachten
en lezingen en het bespreken van onderwerpen,
het vak en de vaktoestanden betreffende
c. het streven naar betere arbeidsvoorwaar
den d. het zich aansluiten bij of samen
werken met vereenigingen, comité's of per
sonen die zich de behartiging van de belangen
der arbeidende klasse in haar geheel of van
groepen, langs wettigen weg ten doel stellen j
e. het verstrekken van uitkeering aan de
leden in de gevallen te bepalen bij h.h.
reglement of door de ledenvergadering.
Wij hopen spoedig te vernemen, dat deze
afdeeling zich op grond van beide artikelen,
zal aansluiten bij den S. B. B.
