SCHIEDAMSCH SOCIAALDEMOCRATISCH WEEKBLAD.
Bericht aan de Postabonnées-
No. 53.
ZATERDAG 28 FEBRUARI 1903.
2e Jaargang.
ABONNEMENTSPRIJS:
25 cent per kwartaal 7.. J 7.
franco per post 30 cent j 3 voormtbetalmg.
Losse nummers 2 cent.
BIJKEAE van
ADMINISTRATIE en REDACTIE:
NOORD VEST 12.
Den abonnées buiten Schiedam wordt verzocht, het
abonnementsgeld voor het nieuwe kwartaal, dat met
het volgende nummer ingaat, zoo spoedig mogelijk per
postwissel toe te zenden.
levens wijzen wij cr op, dat enkele abonnées voor
het loopende kwartaal slechts 20 cent hebben toegezonden.
We vertrouwen, dat deze de verschuldigde 5 cents gelijk
zullen overmaken.
De Administratie.
Stokken voor 't eerstvolgend niimmer moeten uiterlijk Woensdag a.s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn.
ADVERTENTIËN:
3 cent pér regel.
Bij abonnement belangrijke korting.
De Raadsverkiezing.
Van de 962 kiezers in district II kwamen er verleden
Dinsdag slechts 614 op. Daarvan waren er voor de
vacatute-Pinster 54 en voor de vacature Vürtheim 50
van onwaarde. De overige waren aldus verdeeld:
Vacature-Pinster: L. H. F. A. Faure 506 stemmen.
D. van Dijk 84
Vacature-Vürtheim: A. J. van de Poel 354
D. Ris, EHz. 171
J. de Ligt 69
Uit deze stemming kan het volgende worden opge
maakt
lo. dat er 350 katholieken, antirevolutionairen en
ckristelijk-historischen hebben gestemd;
2o. dat een 150 tal liberalen op den gemeenschap-
pelijken candidaat van christ.-hist. en R Katholieken,
en dat de anti-revolutionaire stemmers ook maar op den
heer Faure hebben gestemd al was hij hun candidaat niet;
3o. dat slechts 15 liberalen of vrijzinnig-demokraten
voor de vacature-Pinster op den sociaaldemokraat hebben
gestemd.
^Maar stellig zijn er een 300 400 onder, die rijp
zijn voor liet leger der sociaal-demokraten.
De verkiezingen in Amsterdam hebben geleerd, hoeveel
nog-niet-in-beweging-gekomen-aanhangers der sociaal-
demokratie in die thuisbiijvende kiezersmenigte huizen.
Onze afdeeliug heeft zich hiernaar dus slechts te schik
ken. Een flinke organisatie, flink gewerkt met brochures,
met „Het olk en met huisbezoek, en het zal niet lang
duren, of zelfs met de beroerde kieswet, die we thans
hebben, zal district II sociaal-demokraten naar den
Raad zenden.
De domme glorie der Nieuwe Schiedamsche is alleen....
dom.
De verkiezingen in district II in Juli 1901 gaven
heel andere resultaten.
Toen werd de heer M. C. M. de Groot in eens gekozen
met 405 van de 781 uitgebrachte geldige stemmen. Zijn
voornaamste tegenstander, de antirevolutionaire Heer W.
van der Most PHz. bracht het slechts tot 344 stemmen
en kwam toen in herstemming met den heer J. J. Vürt
heim, die 337 stemmen had.
Bij de herstemming werden er evenveel stemmen
uitgebracht; de heer Viirtheim bracht het toen tot 431
de heer van der Most slechts tot 363.
De „Nieuwe Schiedamsche Courant" van Woensdag
avond deelt het volgende mede
„De uitslag der verkiezingen op gisteren is een
ware voldoening voor de christelijke partijen, die zich
voor dit verkiezingswerk zooveel moeite getroost hebben"
(cursiveering van ons).
Deze mededeeling bevestigt dus het- getal 350 zoo
genaamde christeiijken-, immers in 1901 van der Most
344 en 363, nu van de Poel 354 en Faure evenveel.
Dat loopt dus geheel om de 350 heen, hoogstens 360.
Er zijn 962 kiezers. In aanmerking nemende „de groote
moeite" der kerkelijke partijen, kan men dus veilig
dat er niet veel meer dan een, laten wij zeggen,
400 christelijke stemmers in district II zijn.
De N. S. Ct. is dus feitelijk ver beneden de waar
heid gebleven in haar mededeeling:
„Ook nu is dus weder gebleken, dat de christelijke
partijen in district II beslist de meerderheid hebben."
Ook nu? Dus de N. S. Ct. rekent de verkiezing van
de heeren de Groot en Vürtheim aan de christelijke
partijen toe? Je moet het maar nauw met de waarheid
durven nemen!
Maar nu de 550 kiezers, die beslist de meerderheid
vormen in district II en beslist mei! christelijk zijn? Onder
die 55(3 is stellig een deel, dat liever den duivel dan
een sociaal-demokraat zal stemmen en dus door ieder
der burgerpartijen welke ook, op sleeptouw zal kunnen
worden genomen.
Een enkel woord nog over het klein aantal stemmen,
uitgebracht op de sociaal-demokratische candidaten.
Dit geringe aantal is te wijten aan 3 oorzaken
lo. sluit de kieswet- Van Routen een groot aantal arbei
ders uit, die zoo ze stemrecht hadden op onze candi
daten zouden hebben gestemd; 2o, is de kiesrechtactie
onzer afdeeling evenals haar verkiezingsactie nog zeer
ontoereikendde lange late arbeidsdagen geven slechts
weiuigen de gelegenheid buiten hun arbeidsuren veel
voor de partij te doenonbezoldigde (geestelijke of an
dere) verkiezingsagenten bezitten wij niet; en de arbeid
die van onze afdeeling wordt gevergd, neemt bijna al den
beschikbaren tijd der paitijgenooten in beslag; en 3o.
is de sociaa l-demokra tie nog niet door den lichtschuwen
verdachtmakenden tegenstand onzer christelijke tegen
standers heenwij zullen nog veel moeten arbeiden,
vóór de in den donker werkende oppositie is ontmas
kerd en in haar leelijke valschheid is aan de kaak ge
steld; we zullen er komen, daar twijfelt niemand aan,
maar we zijn er nog niet.
Wij hebben evenwel geduld en moed. Wij weten, dat
geen enkele tegenwerking onze overwinning in het eind
kan beletten. Ook Schiedam zal eens ons zijn
Van de gekozen candidaten nemen wij natuurlijk
voorloopig geen afscheid. Wij hopen ze nog dikwijls in
onze gemeenteraadsverslagen te zien verschijnen, de
heer Van de Poel, volgens de „N. S. Ct„stinkende
slooten, open riolen, en openbare vuilnisbakken in het
Singelkwartier uit" drijvende, de heer Faure volgens
de zelfde „N. S. Ct." ijverig meewerkende aan „het
strev.en naar bezuiniging op onderwijsgebied."
Over de candidaatstelling van den heer
Faure moeten wij het in het bizonder nog eens
hebben.
De heer Faure is gesteld door christelijk-historischen
en Roomsch-Katholieken, maar ook gestemd door de
anti-revolutionairen, terwijl van de niet-kerkelijke par
tijen de zoogenaamde majoorspartij (Algemeen Belan°0
den heer Faure stelde.
Nu doet zich hierbij het gekke verschijnsel voor, dat
de Algemeen-Belangers niet hun Bestuur maar hun
Vaandrager op den heer Faure afstuurden, en deze
vaandrager verklaarde de zaak in orde.
En nog gekker is het, dat de R. Kath. den heer
Faure stelden buiten zijn weten, dat de heer Faure
over de zonderlinge aanbeveling in de „N. Sch. Ct." (die
hem, schoolopziener, durfden aanbevelen als iemand, die
op het onderwijsgebied zoo veel mogelijk zou helpen
bezuinigen) danig ontevreden was en alleen door invloed
zijner vrienden zich niet nog op het laatste oogenblik
terugtrok.
Wat dan is ook het geval De heer Faure beschouwt
zich zelf heelemaal niet als politicus, hij is dus wat
men in de techniek een „wilde" noemt. Uitdrukkelijk
verklaarde hij, in vele opzichten tegenover de anti-revolu
tionairen te staan, eveneens in vele opzichten tegenover
de katholieken (een 3e katholieken wethouder zou hij
bijv. nooit willen hebben), eveneens in vele opzichten
tegenover de christelijk-historischen-en eveneens in vele
opzichten tegenover de liberalen. Nu eens zal hij dus
zus, dan eens zoo, een derde maal weer anders en een
vierde maal nog weer anders partijkiezen. Misschien
stemt hij ten slotte .dan wel blanco.
Snapt men nu, waarom geen der burgerlijke partijen
met haar candidaten openlijk voor den dag kon komen?
e katholieken, anti-revolutionairen, christelijk-histo
rischen en liberalen hadden hutspotcandidaten, en in
hutspot zit niet veel vastheid.
Maar de Heer Faure zal nu toch zeker wel den
zedelijken moed hebben te bedanken? Dat hij daartoe
niet kwam op den dag voor de stemming, kunnen wij
desnoods begrijpen, omdat dan de sociaal-demokraat had
kunnen gekozen worden. Maar nu de Nieuwe Schie
damsche Courant hem, een schoolopziener, officieel
heeftaanbevolen om zijn geschiktheid in het be
strijden van de belangen van het onderwijs
(want daar komt het op neer!), nu zal hij, gekozen
door de hulp van een dergelijke partij, gekozen voor
een dergelijk doel, toch wel niet kunnen aannemen,
wil hij niet vóór zijn intrede in den Raad reeds als-
onpartijdig schoolautorite.it gecompromitteerd zijn. En nu
nog protesteeren tegen dat stuk, gaat ook niet, want
dat zou den schijn hebben zich wel door zulke hulp
te willen laten kiezen maar tegenover het publiek te
doen of men die hulp niet heeft willen aanvaarden.—-,
A ij intusschen protesteeren tegen verkiezingsprak
tijken als ook nu weer zijn gebruikt. De katholieken
durven in district II niet met een katholiek candidaat
voor den dag komen en slikken dus maar wat hun
christelijke bondgenooten hun in de maag willen dnwen.
En nu wij toch aan het protesteefEn zijneren dé
Nieuwe Schiedammer en haar handelingen, protesteeren
wij ook tegen de meer dan onwaardige en onware
behandeling van de Verkiezingsvergadering in Constantia.
De redacteur der N. S. Ct. was persoonlijk aanwezig.
1 allooze malen bewijst hij, zeer nauwkeurige verslagen
te kunnen maken. Waarom de nauwkeurigheid dan ook
niet betracht tegenover de sociaal-demokraten} Wij wezen
daarop reeds meermalen.
Ook nu weer. De N. S. Ct. heeft den treurigen moed,
uit het gesprokene op dien avond vooral op den voor
grond te stellen, dat „de nu reeds ontzaglijke kosten
voor het onderwijs... zeker tot een enorm bedrag
zoudenJ worden opgevoerd als het onderwijs naar
het socialistisch ideaal geheel kosteloos zou worden...."
Maar (en er ligt duidelijk opzet daarin) zij verzwijgt,
dat op die vergadering zeer helder en met zeer grooten
nadruk werd aangewezen, dat de sociaaldemokraten
op onderwijsgebied niets anders maar ook niets minder
willen dan een zoo uitnemend mogelijk onderwijs onder
zoo uitstekend mogelijke omstandigheden voor ieder
een, onverschillig tot welke secte hij behoort,
onverschillig welken godsdienst hij belijdt;' de sociaal-
demokraten willen onderwijs van dezelfde uitstekende
hoedanigheid voor de menschen van alle mogelijke
gezintenzij willen dat ieder zijn kinderen zal kunnen
zenden naar de scholen die hij verkiest, maar dat op
al die scholen de best mogelijke onderwijsvoorwaarden
bestaan. Dat is heel wat anders dan de N. S. Ct. ons
liet zeggen.
En meer dan treurig sluit deze tirade van de N. S.
Ct. daaraan aan
„Zult gij uw stem geven aan hen, die alles uit de
gemeentekas willen halen en aldus de gemeentebe
lasting loodzwaar zullen doen drukken op hen, die
nu reeds de belariingpenningen zoo moeilijk bijeen
brengen
Neen, Nieuwe, ntet uit de gemeentekas, uit de brand
kasten, waar ook de katholieke staatkundige partij
trouw de wacht voor houdt. En uit die brandkasten
willen wij het geld halen, dat noodig is om de leege
en hongerige magen van millioenen proletariërs een
behoorlijke voeding te geven, en dat noodig is om de
verwaarloosde verstandelijke en lichamelijke, geestelijke
en materieele ontwikkeling van millioenen arbeiders op
te heften tot de hoogte van het menschwaardige. Wij
willen t de brandkasten halen, door te beginnen
met. igeregelde en goedwerkende progressieve
lTV 'mg, door de uitbreiding der successie-
r meer. En ten leste door de opheffing
.Ubezit van den grond en alle productie-
