BINNENLAND.
Vergadering-Melchers.
Ned. Int. Sig. en Tabaksbew.-Bond.
Flinke kerels.
eeu goed voorbeeld. Mogen de stadgenooten-kiezers bij
de herstemmingen er hun voordeel mee doen't Is
gebeurd in Duitschland bij de verkiezingen van den
Rijksdag, waarvan ik zoo even sprak. In een dorpje
Lindenberg geheeten, stonden 104 kiezers op de lijst.
Van de 104 gingen er 104 stemmen en wat het aller
beste wasze stemden alle 104 rood.
Nou moet je daar in dat Duitschland ook wel rood
worden, zie je, of je wilt of niet. In ons gezegend
landje is dat heel anders, daar is alles piekfijn in orde
en daar gaat rechtvaardigheid bovenal. Vooral bij
rechterlijke uitspraken is dat vaak merkbaar. Sommigen
maar 't zijn er gelukkig niet veel spreken wel van
klassenjustitie, maar dat is maar onzin.
Die wat verdient, mot maar wat hebben. Te drom
mel, het wetboek van strafrecht is er toch ook niet
om niks. En de rechters zitten toch ook maar niet
voor de leut in een zwarten toga en met een witte bef,
en de gevangenissen zijn toch ook maar niet gebouwd
om leeg te staanWaarachtig niet. 'k Zeg dus nog
eens, je hoéft in ons dierbaar landje niet rood te wor
den, als je niet per sé wilt.
Maar dat DuitschlandKijk, daar gebeuren af en toe
dingen, waarover je uit je vel zou springen. Daar
hebbe me nou die rechters weer een graaf, vat je, een
graaf, dat is iemand, die van adel is, d.w.z. die blauw
bloed heeft, daar hebbe me nou die rechters zoo'n
heuschen graaf veroordeeld tot 6 weken gevangenisstraf.
Nou vraag ik je toch, komt dat nou te pas. Is nou
een gevangenis gebouwd voor dieven, moordenaars en
volksmisleiders of voor graven, 'k Zou denken een graaf
(dat is iemand met blauw bloed) hoort in een kasteel
thuis en in geen gevangenis. Dat zei de man van
't blauwe bloed zelf ook en daarom vroeg hij aan een ander
man met net zulk bloed (dat was de Keizer) gratie.
En de Keizer? Wel, die heeft 't hem natuurlijk gegeven
Daarvoor is hij keizer en de gratie-vragende graaf.
Nu wil men zeker nog graag weten, wat meneer de
graaf had uitgevoerd. Nou, dat was niks bijzonders
hoor. Hij had heusch geen onderkruiper aan zijn jas
getrokken. Neen bij dit gruwelfeit waren zijn mis-
drijfjes, drie in getal, slechts nietigheidjes.
Ten eerste had meneer de graaf zich sterk geinte-
teresseerd voor Jodenvervolging op kleine schaal. Hij
kon die wezens niet zien of luchten.
Ten 2e had hij zijn rechters bij dit en vorige von
nissen (geldelijke) wat grof toegesproken. (Sommigen
spraken zelfs van openlijke beschimping, maar dat zijn
geen graven, die dat zeggen).
En ten derde had hij een door zijn buurman aange-
legden veldspoor vernieldEn nou vraag ik je om zoo'n
beetje ijzer, dat er toch zoo veel op de wereld is, daar
zou een graaf om moeten brommen, zes heele weken
lang. Neen, neen, de keizer heeft goed begrepen, dat
het recht van gratie nooit beter dan hier te pas kon
komen, en daarom heeft hij den armen drommel, het
voorwerp van klassejustitie, begenadigd.
Leve de gratie
Op 't Binnenhof is stille stilte weergekeerd de
Kamer is op reces. Nu, 't was noodig dat de heeren
weer vacantie kregen na zooveel weken van in-
spannenden arbeid behoort men eerst wel eens te gaan
uitblazen. En (voor de kamerleden zeer gelukkig) is
't een eigenschap van ons huidig bewind, dat er goed
voor de vacantie wordt gezorgd. De laatste, niet mee
gerekend, hebben we al heel mooie dagen gehad en
als er mooie dagen zijn wordt het Binnenhof onze
regeeringsmannen spoedig „zu hasslich." Met mooie
dagen zijn er voor dat slag menschen mooie plekjes,
fraaie oorden tot genieten en leven en laving te vinden,
daar moet Dr. Kuyper nogal van weten mee te spreken.
De suiker-accijns is het voornaamste en het laatst
behandelde onderwerp geweest de zitting 3 Juli is
er hoofdzakelijk aan gewijd geweest.
Uit de besprekingen bleek, dat de suiker-industrie
nog zoo slecht niet is voor H.H. kapitalisten. De
Nederlandsche producenten staan in dit opzicht reeds
in gunstiger conditie dan hun buitenlandsche konkur-
renten; en in de toekomst is met het oog op de conventie
ook veel in ons land voor die industrie te verwachten,
volgens de minister Harte.
De debatten waren nogal vinnig. Aan de eene kant
wilde men met alle geweld surtaxe (invoerrecht)' de
heer de Ram b v. was hiervoor bizonder strijdlustig,
aan den anderen kant wilde men van geen surtaxe
weten, trots de adressen der fabrikanten, die wel van
een lagen accijns, doch tevens van een bizonder hoog
invoerrecht houden, 't Was een lastige zaak voor den
minister, die klappen deelen moest aan z'n vrienden.
Onze partijgenooten, bij monde van Schaper, be
pleitten accijnsverlaging, en stelden een amendement
op 's ministers ontwerp voor, waarbij de vaststelling
van het bedrag der accijns vóór 1 Sept. 1905 zou
moeten worden herzien.
Daar toog de oppositie ten strijde. In den Katholieken
hoek ging men even aan 't smoezen en gemoedelijk
kwam toen de heer Kolkman met den vriendenraad
van Schaper voor den dag, het amendement maar weer
in te trekken...
Schokking vond mét Schaper accijnsverlaging een
dringend volksbelang maar zóó'n amendement deed
afbreuk aan de vastheid der wetten.
Schaper verzocht de heeren geen chicanes te zoeken,
maar dan liever eerlijk te zeggen dat zij tegen ver
laging zijn. Hij veranderde echter zijn amendement een
beetje, en bracht het bij een ander artikel onder, en
trots het ongunstige advies van de kommissie van
rapporteurs, had liet groote kans op aanneming. De
minister stond achter zijn tafel, vroeg het woord, vroeg
het woord toch eigenlijk maar niet, of toch eigenlijk
maar wel, of neen, toch maar niet,
De Voorzitter sloot het debat. Maar de katholieke
heeren, de lange baron Michiels voorop, stoven naar
de ministerstafel, en brachten den heer harte aan het
verstand, dat hij wat zeggen moest. Allo dan maar,
zei de minister, en vroeg het woord, en bestreed het
amendement zoo goed en zoo kwaad het ging. Er zou
geen tijd zijn om den accijns te herzien voor 1905, en
het zou juist in het verkiezingsjaar vallen, en er was
nog meer tegen te zeggen, maar dat wou hem zoo
voetstoots niet invallen. De heer Tijdeman stelde
toen voor, den termijn op 1 September 1906 te bepalen.
Schaper nam dat over, de Voorzitter vroeg of
iemand stemming verlangde, en de demokratische anti
revolutionair Pompe van Meerdervoort riep ja. Met
hem stemden de antirevolutionairen Okma, Van Alphen,
Van de Velde, Krap, Van Löben Seis, Brummelkamp,
Brants, Van Wassenaar van Catwijck, Sluis, Van
Heemstra en De Vries tegen, de katholieken Van
Nispen, Van Wichen, Van den Berch van Heemstede,
Travaglino, Nolens, Kolkman en Friesen, en de christe-
lijk-historischen Idsinga, Van Veen, Van Limburg
Stirum*) en de Voorzitter.De heeren Talma en Duymaer
vau Twist stemden met verschillende katholieken en de
gansche linkerzijde voor; het amendement werd aan
genomen met 42 tegen 23 stemmen. Het wetsontwerp
ging er zonder hoofdelijke stemming door, en het
zittingsjaar 1902/1903 was afgeloopen. De heeren hebben
zomervacantie
Voor de afd. Schiedam S. D. A. P. sprak Maandag
avond Melchers naar aanleiding van de gemeenteraads
verkiezing.
Zooals meer en meer gebru kelijk wordt, voeren de
tegenpartijen een actie tegen de sociaal-democratie. Dit
bewijst zwakheid. Wanneer de tegenpartijen in hun eigen
inzichten geloofden, dan zouden zij niet ophouden, pro
paganda te voeren, ten einde alle anderen te ovei tuigen
van de juistheid van haar inzichten. Dit nu gebeurt
niet. Men ziet de partijen zich vereenigen tot de nume
riek sterke van de S. D. A. P. Aan die taktiek doen
ook mee, de vrijzinnig-democraten. Het bewijst ook, voor
de burgerlijkheid dier partij, dat de Christ.-Hist, zelfs
met haar willen samengaan. Over de grens tot aan de
sociaal-democraten komt de behoudzucht nooit. Dit ver
schijnsel wijst op een diepgaand verschil tusschen de
soc: demokratie en eenerzijds en de overige partijen
anderzijds, dus ook tusschen vrijzinnige- en sociaal-
democratie. Daar de huldiging van het individualistisch,
hier die van het socialistisch beginsel. De ontplooiing
van alle krachten van het individu alleen te verwachten
van het particulier ondernemerschap. Gfeen inmenging
vau staat of gemeente dus. De leus van staatsonthou
ding klonk goed in de ooren van bestuurders, die als
ondernemers daarbij het hoogste belang hadden.
Maar wat ook het particulier initiatief, de vrije con
currentie voor goeds heeft teweeggebracht voor die
krachten-ontplooiing, de kapitalistische klasse profiteerde
het. meest van de stoffelijke voordeelen, die het gevolg
daarvan waren. Voor haar de gouden regen, voor de
arbeiders niet eens de koperen. Het socialistisch begin
sel brengt mee: het beroep van de tal ijkste klasse op
den staat. Heeft bovendien de praktijk niet de onhoud
baarheid van de leer der staatsonthouding bewezen?
In tal van steden is het bedrijf van particulieren over
gegaan in handen der gemeente. Dat beheer is intenser
beter, en meer in 't belang van den arbeider, kan dit
tenminste zijn, als het gehalte der gemeenteraadsleden
van de goede soort is. Wat houdt de arbeidersklasse
in de ellende van haar bekrompenheid? Zijn het niet
werkeloosheid, slechte woningen, slechte voeding, slecht
onderwijs? Een groote taak heeft de gemeente te
vervullen.
Achtereenvolgens behandelt spreker nu bovengenoem
de program-punten. Als strijdmiddel tegen werkloosheid
moet tevens dienen een betere regeling der gemeente
lijke armenzorg Ter verwezenlijking van dit alles zijn
mannen noodig, die doortastend, die los zijn van kapi
talistische overwegingen en inzichten. Die mannen zijn
de candidaten der S. D. A. P.
In debat komen de heeren C. van Meurs en M. C. M
de Groot. Beiden waren van oordeel, dat deze rede
evengoed door een vrijzinnig-democraat zoo gesproken
zou kunnen zijn. Het ideaal, een arbeider in den Raad,
kon dan toch door samenwerking óók bereikt worden
Melchers repliceerde, dat hij de scheidingslijn had
aangegeven en voegde er ter verduidelijking bij, dat de
vrijzinnig-democraten met beide beenen in de kapitalis
tische maatschappij staan, dat hun werk is: oplappen,
ook waar zij in de praktijk met de soc.-dem. samen
gaan, terwijl voor de soc.-democraten elke schrede op
den weg der praktijk is het optrekken van het socia
listisch gebouw, stuk voor stuk.
De heer de Groot wees er daarna nog op, dat het
den vrijz.-democraten te doen is om rechtvaardigheid
en vrijheid, de laatste vooral achtte hij bedreigd dooi
de soc.-democratie. De gemeenschappelijke voortbrenging
beteekende voor hemvermindering der productie. Mel
chers wees op het vrijwel onbediscussiëerbape begrip
vrijheid, terwijl gemeente en staat niet moeten be
schouwd worden als de grootste werkgeefsters dei-
arbeidende klasse, met haar werkgevers-belangen staande
tegenover het arbeidende volk.
De voorzitter sloot met de gewone plichtplegingen.
Afdeeling SCHIEDAM.
De openbare cursusvergadering, door bovengenoemde
afdeeling Zondag 28 Juni in „Constantia" gehouden,
was niet druk bezocht. Zeker het warme weer...
De inleider, S Bosman, verheugde zich juist in dit
gebouw ontvangen te worden, waar vroeger een alcohol-
fabriek was geweest en nu een vergaderlokaal der
S. D. A. P., waar aan de muren vele geheel-onthouders
platen hingen.
Nu begon spreker met zijn inleiding en toonde aan,
hoe noodzakelijk de politiek en vakbeweging moest
samengaan.
Hij wijst er op dat de gemeente zich hoe langer hoe
meer verplicht gevoelt en gedwongen is, het'werk in
eigen handen te nemen.
Nu begint die gemeente met lage loonen te betalen,
gelijk de patroons. Hiervoor kan alleen gewaakt wor
den als men tracht, mannen in den gemeenteraad en de
kamer te brengen, welke voor de arbeidersbelangen
opkomen. Wil men nu zelf die mannen kunnen aan
wijzen moet men belasting betalen, vandaar dat er velen
het kiesrecht niet bezitten.
In Nederland is het al treurig gesteld met het kies
recht. Van de 1.176.706 man hebben maar 609.511 dit
recht, de vrouwen zijn geheel buiten gesloten. Toch
betaalt ieder belasting, maar dat komt niet eens in
aanmerking. Zoo betaalt men op ieder K. G. suiker
van 42 cent; 27 cent belasting, op vleesch en thee
betaalt men dat ook, vooral op liet laatste, betaalt een
werkman veel meer belasting dan de kapitalist, omdat
de werkman evenveel belasting betaalt op de goed-
koope thee dan de kapitalisten op de dure. Om dus
invloed te hebben op de samenstelling der wetten moet
men zien een kiesbiljet in handen te krijgen. En om
dit te krijgen moet er een krachtige beweging op touw
gezet worden, zoowel door vrouwen als mannen. Sluit
u dus aan bij het comité voor algemeen kiesrecht!
Wij vragen niet of gij behoort tot de S. D. A. P.
of dat ge zijt Cristen-Demokraat, vrijz. Dem. of wat
ook, wij vragen alleenbeseft gij dat het algmeeu
kiesrecht noodig is, voor vrouwen en mannen, zoo ja
sluit u dan aan bij genoemd comité. Enkele personen
doen spreker eenige vragen welke hij naar genoegen
beantwoordt. Daarna wordt deze vergadering gesloten
voor niet sigarenmakers, en gaat over in h h. vergadering.
Daar w-rd besloten mee te doen aan de prov. beweging
te Dordt op 23 Aug. en de afd. door twee afgevaar
digden te doen vertegenwoordigen.
Onder dit opschrift worden in De Sigarenmaker twee
voormalige leden van den Bond gepubliceerd. Eén er
van zullen wij overnemen.
Na eerst jaren lid te zijn geiveest en circa hondeid
gulden uit den Bond te hebben getrokken, met de staking
bij den heer Louis L. v. Emden te Schiedam heeft
J. Th Rensche den bond verlaten. Reden
Wij nemen dit over, omdat zulke dingen bekend
moeten worden onder alle arbeiders.
Om echter de zaak iets duidelijker te maken willen
we het volgende er nog aan toe voegen. R. was reeds
jaren lid van den Bond, toen er op de fabriek van
L. v. Emden een commissie werd benoemd om over de
grieven te spreken. Ook R. had zich bij deze commissie
laten kiezen.
Toen nu de commissie Zaterdags naar .v. E. zou
gaan, trok R. zich terug en bedankte als lid van de
Commissie.
Eenige weken daarna, werd hem dit verweten en:
bedankte hij als lid van den Bond.
Toen nu de staking uitbrak, betaalde R. één week
contributie, dus was opnieuw lid en ontving steun, circa
f 100 trok hij. Weer aan 't werk zijnde betaalde hij,
van de acht weken dat hij lid was, drie weken contri
butie, dus had hij 5 ivëken schuld en bedankte voor het
lidmaatschap. Reden
Ook wil hij die achterstallige contributie niet betalen.
Dit is hem namens de afd. eenmaal schriftelijk en twee
maal mondeling gevraagd, doch hij heeft beslist geweigerd
Ook de eerste maal, dat hij den Bond verliet had hij
4 weken schuld.
Kijk. daar is onze man ook. Die vindt 't ook maar gekheid
zeker, volksvoedsel wat goedkooper te maken.
