Zou het waar zijn?
Uitzuigerij door de Gemeente.
Buitenlandsch Overzicht,
BINNENLAND.
toestanden, tot een menschwaardiger bestaan, tot meer
invloed op den gang van zaken in staat en maat
schappij? Ket ware te wenscken!
Kameraden opent de oogen! Ge ziet, ge ondervindt
het, dat men dadelijk gereed is, U aan banden te leggen,
bij de geringste uiting van Uw kracht! Alle middelen
worden daartoe aangewend, zelfs die van den nieuweren
tijd, zooals de Coöperatie, worden niet versmaad.
Maar weest gij verstandig en versmaadt dit middel
ook niet, om Uw positie minder onhoudbaa'der te
maken. Steunt de bestaande Arbeiders-Coöperatie. Treedt
toe als lid en toont daardoor, dat het U ernst is met
de groote arbeiderszaak en ge ook in het maatschap
pelijke steeds wilt
„Altijd Voorwaarts".
Men fluistert, dat A. C. A. aangemoedigd, door zijn
succes, zich in 1905 gaarne beschikbaar zal stellen als
candidaat voor het lidmaatschap der Tweede Kamer.
Men fluistert, dat Job Schellevis en Teun van Es zich
zielen aanmelden voor het lidmaatschap van de kies-
vereeniging „Recht, plicht en orde."
Men fluistert, dat A. C. A. N. benoemd is tot Eerelid
van de Christelijk-Historische Kiesvereeniging „Een
dracht."
Men fluistert, dat de Wilhelmina-molen niet door de
Gemeente gekocht zou zijn, wanneer de Wethouder
Honnerlage Grete van plan was geweest, te gaan ver
huizen.
Men fluistert, dat er een Spoedvergadering van den
Raad zal gehouden worden, om de concessie-voorwaarden
van de Schiedamsche Tramwegmaatschappij te herzien.
Men fluistett, dat er weer een Directeur van Gemeen
tewerken komen zal.
Zou het waar zijn
Toen onlangs in den Gemeenteraad het adres van
't bestuur der vereeniging S. A. Vernède, aan de orde
kwam, om uitbetaling van 3 maanden salaris bij 't over
lijden van gemeente-ambtenaren en bedienden aan hunne
nagelaten betrekkingen, was het de heer P. C. M.
Jansen vooral, die bang was in deze te ver te gaan.
Hij zou het verschrikkelijk vinden als nichten en
neven met de huit gingen strijken.
De heer Lagerweij waagde het nog verder te gaan.
Hij moest verklaren dat er in Schiedam zulke goede
tractementen worden uitbetaalddat ieder der ge
meente-ambtenaren best een levensverzekering kan sluiten.
Om nu even te laten hooren welke goede tracte
menten in Schiedam worden uitbetaald aan gemeente
werklieden, zullen wij het volgende aanhalen.
De werklieden der vnilnisstaal moeten ieder op
hun beurt een nacht dienst doen als stalwacht. Dit is
voor elk circa éénmaal per week. Nu zou men zoo
denkennou dat is zoo erg niet, want op den dag
kunnen ze uitslapen en bovendiennachtwerk is dubbel
geld. Mis hoor, zoo scheutig is onze gemeente niet.
Luister! Wanneer zoo'n man 'snachts heeft dienst ge
daan, moet hij toch op den dag ook werken. Waarom
niet? 't is immers maar een arbeider of werkdier
beter gezegd.
Kijk dat noemen wij verschrikkelijk, mijnheer
P. C. M. Jansen.
Maar er wordt een flink salaris voor betaald, zie
jeHoeveel er voor betaald wordt Vijftig centen,
zegge 50 heele centen voor een heelen nacht dienst.
Cwoede loonen nietwaar mijnheer kagerweij O
zat er een arbeider in den Raad, dan kon hij ook
hierin zijn stem laten hooren. Nu dit niet zoo is, zullen
we hopen, dat de heer.... JLagerweij daarover zich
eens in zal spannen, dat zou beter zijn dan zich moeilijk
te maken over de uitspraak van het woordje mij of
mayn.
Alleen het verval, dat maakt het loon goed bij de
gemeente. Zoo was er laatst iemand, die een pakje
haarspelden vond op de staal en stak dit in z'n zak.
Direct kreeg die man een dubbeltje boete. Weer een
ander moest dezelfde boete betalen, omdat hij een
bosje peenlof mee nam voor z'n konijnen.
Mooie toestanden hé
De Paus Leo XIII is dood. De man had een geze-
genden leeftijd bereikthij was 93 jaar. Zooals ieder
oud mensch had ook Leo XIII de gebreken en kwalen,
die de ouderdom meebrengt. Hij was al enkele jaren,
wat men noemt, sukkelende. Natuurlijk werd dit net
zoolang als maar eenigszins mogelijk was door de
katholieke toonaangevers tegengesproken. Kwam er een
bericht de wereld in, dat de Paus weer „dit" man
keerde of „dat" voelde, direct waren er tien andere
berichten, die inhielden dat de Paus in blakenden wel
stand verkeerde of als men 't toch niet heelemaal kon
loochenen, dat Z. H. slechts licht verkouden was, of
dat de stoelgang niet was zooals het behoorde. Het
schijnt, dat men van meening is, dat een zeer hoog
geplaatst persoon behalve zooveel andere dingen ook
nog dit voorheeft op gewone stervelingen, dat „ziek-
zijn" voor hem tot de onmogelijkheden behoort. Zoo
stellen sommigen het tenminste voor.
Een week lang ongeveer, verwachtte men haast elk
oogenblik de doodstijding van dezen Kerkvorst. Sommige
personen, voor wie aan het sterven van den Paus,
belangen verbonden zijn, hebben daardoor een tijdige
waarschuwing gehad, om toch vooral goed om die
belangen te denken. Zooals we de vorige week al
meedeelden waren de kardinalen, die een nieuwen Paus
moeten kiezen, daarom allen reeds naar Rome gekomen
en hadden ze ook reeds geconfereerd met elkaar, wat
we toen meteen als „oneerbiedig" hebben gekwalificeerd.
Behalve de kardinalen waren er echter nog anderen
die hun maatregelen reeds getroffen hadden. Zoo had
men uit Rome ook al een Duitsch professor ontboden,
die de eer zal hebben den Paus te balsemen. Zooals
men ziet, men is daar in Rome zeer zorgzaam.
Een broer van den Paus, die niettegenstaande de
hooge waardigheid van Leo XIII altijd broer is ge
bleven, was ook al naar Rome gekomen, om zijn deel
van de erfenis op te eischen. Hij voorziet zeker, dat
dit wél zoo maar in een vloek en een zucht zal gaan
en dat de kerk hem wel het een en ander zal betwi-ten.
Hij heeft zich ten minste al van een advocaat voorzien
en wel van een zeer bekend sociaal-democraat, 's Pausen
broeder schijnt dus zelfs wat rood op de graat te zijn.
We hopen dat de man zijn wettig deel zal krijgen, dat
geen peulschilletje zal zijn; want Leo XIII heeft er
slag van gehad om zich schatten te verwerven.
Wat den dood van den Paus in de Katholieke poli
tiek zal teweeg brengen is natuurlijk nog niet met
zekerheid te zeggen, maar er is alle reden om aan te
nemen, dat de opvolger van Leo XIII in 't zog van
zijn voorganger zal varen. De taktiek van Pius IX,
den voorgaanden Paus, die de wereldlijke macht der
kerk wilde handhaven en uitbreiden, heeft zulke bedroe
vende resultaten gehad voor de katholieken godsdienst
in 't algemeen, dat 't van 't standpunt van Leo XIII
heel goed gezien was, om die wereldlijke macht maar
te laten voor wat ze is en zich met hand en tand aan
de kerkelijke macht te houden.
En dank zij die taktiek is de katholieke kerk bijna
overal in aanzien en macht gestegen. We behoeven
alleen maar naar ons eigen land te zien, waar drie
katholieke ministers aan het roer zitten, om hiervan
overtuigd te worden.
Wel zijn die resultaten niet door eigen kracht ver
kregen, wel heeft men er zijn katholieke beginselen,
die van ouds vijandig waren tegenover de Hervormden
bij ingeschoten, maar, en dat is het voornaamste voor
de Kruisbelijders, de Kerkbloeit.
Er gaan in ons klein en geliefd en veel-bezongen
vaderlandje nog wel dingen om, die men nu maar zoo
niet in iedere courant leest en die, als men ze leest,
ons vaak zóó ongeloofelijk voorkomen, dat we als
eenige waarheid uit de mededeeling putten, dat de
courant een laster- en schendblad is, een vuilnisbak
voor de een of ander die z'n tegenpartij eens 'n hak
zetten wil.
Als er gesproken wordt over het „Jeneverkatlio-
licisme" in onze zuidelijke provinciën, dan kijken in
onze streken de menschen je aan met oogen die dui
delijk genoeg vragen„belje me nou, of hoe zit
'tEn vooral als wij het zeggen, of dat het in
onze bladen staat, dan wordt de waarheid ervan nogal
flink in twijfel getrokken. De menschen hebben gelijk,
dat niet-vertrouwen moeten ze ons nog maar niet te veel,
asjeblieft heelemaal niet, schenken. Vooral in Schiedam
wordt 't de lui nog-al duidelijk gemaakt, wie wèl en
wie niet te vertrouwen is. De laatste verkiezings
campagne heeft daaraan krachtig meegewerktwie
beweren zou dat er een volks-verneukerij op groote
schaal heeft plaats gehad door de „geloofs"-partijen,
die liegt hetAan dien kant is men toch
zóó van rechtvaardige waarheid, en liefderijke barm
hartigheid doortrokken, dat je die luidjes je belangen
wel kunt toevertrouwen, en rustig je hoofd terneerleggen.
Maar anders is 't nog daar in dat zuidelijke Neder-,
land, in 't bizonder in Limburg. Daar wordt de ver
kiezingsstrijd niet gevoerd in vergaderingen of anderszins,
maarin de kroegDe candidaat, die de meeste
borrels schenkt, hij is de man, die zegevierend
uit de stembus te voorschijn komt.
Reeds vroeger hebben wij gewezen in ons blad op
de walgelijke en meer dan schandelijke tooneelen, welke
bij zoo'n verkiezing-zuippartij voorvallen, van welke
gelegenheid zelfs kinderen „profiteeren," dochwij
komen nu eenmaal uit 'n rare hoek, en aan alles, waar
wij mee komen aandragen, is een bizonder luch-i; wij
zijn nou eenmaal doorvreten van papenhaat en op 't
gebied van lasteren niet de minste.
Dit alles weten we, en in 't besef van onze zonden,
buigen we meestal deemoedig het hoofd. Doch wat be
treft de schoremerij in 't Limburgsche, daarmee heeft
onze laster-vaardigheid niets uitstaande, want we staan
daarmee in zeer geacht gezelschap. Bijna de geheele
burgerlijke pers heeft er ditmaal wel nota van willen
nemen uitgezonderd de klerikale bladen. Zelfs ons
eerlijk Nieuw Schiedammertje heeft er over.... gezwegen
als een mof. Wij willen voor 't oogenblik er echter ook
niet breed meer over uitweiden, doch slechts uit de
jongste campagne één feit halen, dat nogal tameljjk
spreekt vóór brutaliteit tegen zedelijk hoog-staan.
De heer Henri Beckers, ongekozen kandidaat te
Sittard, schrijft in den N. L. Koerier.
„Bij deze breng ik mijn welgemeenden dank aan
heeren kiezers, die mij zoo vrijwillig met hun stem
vereerden, en houd mij tevens aanbevolen bij een
eerstvolgende verkiezing. Streng heb ik mij gehouden
aan het hoofdartikel van de Limburger Koerier van
2 Juli jl. 1), doch kan dezen maatregel niet aanbevelen
om gekozen te worden: dus een goede les voor een
volgende verkiezing."
't Katholieke Limburg, toch van alle socialistische
pestpokken vrij, waar pastoortje nog zoo'n onbeteugelde
macht heeft, 't schijnt op zedelijk gebied
duizelingwekkend hoog te staan
In Gorinchem echter is 't beter gesteld. Daar is niet
het katholicisme overheerschend. Daar zijn we anti-
revolutionairrrrr, m'nheerAsjeblieft hoorAldaar
echter zijn bij de gemeenteraadsverkiezingen de aftre
dende anti-revolutionairen door de liberalen geklopt.
Toen nu een fanfarecorps 's avonds een optocht hield,
liet de gevallen kandidaat Morten een zijner arbeiders,
die meeblies, wegroepen met de boodschap, dat als hij
nog langer voor zijn tegenstander blies, hij ontslagen
zou worden.
In 't vrije Nederland is het toch heerlijk wonen
Ieder die op dezen heer Morten stemde, kon overdag
gratis bier bekomen.
Geen katholiek glas jenever, maar een echt onver-
valscht glas anti-revolutionair bier.
Uit één wo'tel des geloofs
Naar aanleiding van het verbod van de direktie der
Holl. Spoor aan haar personeel Het Volk en het Volksdgbl.
te lezen op kantoor, loods of werkplaats, schrijft het
Weekblad voor het Spoorweg-personeel
„Voor hen die het nog niet wisten blijkt daaruit weer
dat het niet meer de heer Van Hasselt is, als op 30
Januari, maar de heer Nierstrasz, die de teugels voert.
Op 30 Januari, toen de staking was uitgebroken,
hoorde noch zag men iets van deze ouden, stuggen en
kleinzieligen man. Bij de konferentie van het hoofdbe
stuur met den Raad van Administratie was hij dan ook
niet tegenwoordig, wat aan het goede en snelle verloop
der zaak ten goede kwam.
Maar nauwelijks was die beweging achter den rug
en moesten er maatregelen genomen worden om het
personeel tot een tweede staking te dwingen of dezelfde
man die vroeger door zijn kortzichtigheid zooveel had
bijgedragen om het personeel tot vertwijfeling te brengen
trad op en schoof den heer Van Hasselt op zij.
Wij hebben wij willen het hier ronduit zeggen
juist in de dagen van strijd die achter ons liggen,
de overtuiging gekregen dat de heer Van Hasselt is
een nobele, edeldenkende figuur, maar niet krachtig
genoeg om zich te verzetten tegen de wraakmaatregelen
door de heeren Westerwoudt, Roëll en Nierstrasz be
volen, daarin krachtig gesteund door den minister De
Marez Oyens.
Want dit moet ook vastgesteld blijven tot meerdere
schande van ons knevelwet-ministerie
Het is mede op verlangen van onzen christeiijken
minister de Marez Oyens dat de Maatschappijen zich
verbonden hadden om bij het uitbreken van de tweede
staking de leiders en hen die op den voorgrond waren
getreden, te ontslaan.
Slechts op die voorwaarde was de minister bereid
zijne medewerking tot het nemen van wraak vo>r 31
Januari te verleenen. Als de geheime dossiers en de
verslagen van de aan het ministerie gehouden confe
renties eens uit de brandkasten van de beide secreta
rissen der maatschappijen, de heeren Van der Wijk en
Beyen, te voorschijn werden gehaald en openbaar ge
maakt, dan zou men verbaasd staan over den „chris
teiijken" geest der Regeering, welke daaruit sprak!
En aan wien kan men het uitvoeren van die wraak
maatregelen beter toevertrouwen dan aan den heer
Nierstrasz Bij hem was niet het gevaar te duchten,
dat hij zijn gevoel liet meespreken, zooals dat bij den
heer Van Hasselt het geVal zou zijn.
Men lette slechts op, hoeveel meer er bij de H. IJ. S. M.
ontslagen zijn, dan bij de S. S.
En hoeveel meer wraak daar ook nu nog wordt ge
oefend. Van eene naleving van art. 113 A. R. D. is
geen sprake meer, zij durven toch immers niet te klagen
sfc
1). Waarin een raad de jenever-tapperij buiten 't spel te laten.
(Red. Muher.)
