No, 6. ZATERDAG 9 APRIL 1904 4e Jaargang. ORCAAN van de Afdeeling Schiedam der Sociaaldemokratische Arbeiderspartij. Bureau van .Redactie en Administratie: A. WINTERBERG, Raam 27. ABONNEMENTSPRIJS: 25 cent per kwartaal j Uj v00ruithetaUng. franco per post 30 cent j J Losse nummers 2 cent. ADVERTENTIEN: 3 cent per regel. Bij abonnement belangrijke kortimg. Stukken voor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn. Ons Congres. Een congreszaal der S. D. A. P. heeft een eigenaardig aanzienveel roode versiering met ons-geliefde strijd leuzen, veel krachtige, energieke gezichten, allen ver tellende van een frisch opgewekt leven en geoefenden strijdlust. Daar zit nu in zoo'n zaal heelemaal niets dufs of onfrisch, en al wat daar gezegd en betoogd wordt, kenmerkt zich door waarheid van overtuiging en eerlijkheid van gevoel. En dit alles tezamen ver sterkt weer ons geloof in onze toekomst en geeft een blij karakter aan den vaak heftigen strijd, dien wij dagelijks voeren moeten. Zoo heeft ook dit congres op nieuw zijn opbeurenden, opfrisschenden invloed uitge oefend. Toch was er in de regeling der behandelde onder werpen iets dat niet deugde. Twee volle dagen is het congres niet veel anders geweest dan een klachtenboek en een academische debatingclub. Eerst op het einde van den derden morgen werd voor het eerst een besluit genomen. Die 2 eerste dagen waren daarom niet ver loren of vervelend, maar de opbouwende organisatori sche arbeid, die de taak is van een congres, is ongeveer geheel op den achtergrond getreden. En dat is, hoe aangenaam het congres ook moge zijn geweest, een besliste fout. Een congres is een bijeenkomst van de gezamenlijke afdeelingen der partij, ter gemeenschappe lijke vaststelling van beginselen, maatregelen en besluiten, die alleen kunnen worden vastgesteld door de geheele partij, onverschillig of zij het geheel der S. D. A. P. of een of meer van haar onderdeelen raken. Maar een congres is niet een openbare vergadering van partijge- nooten met vrij debat, zooals nu grootendeels het congres was. Het is te hopen, dat het volgende, in Den Haag te houden congres niet aan dit euvel zal mank gaan. De afdeelingen zenden hun afgevaardigden naar het congres om duchtig te werken aan den opbouw en ineen zetting van de partij en aan de vaststelling van haar beginselen en gedragslijn, maar niet om bijna uitsluitend te zitten luisteren naar kritieken, klachten en voor drachten met debat, hoe belangrijk die soms ook mogen zijn. Henri Polak gaf in zijn openingsrede een schets van den tegenwoordigen toestand der partij, nu 10 jaar na haar oprichting, nu nauwelijks 1 jaar na de geweldige worsteling van het vorige jaar. Een krachtige fiere partij is de S. D. A. P., een kloek bataillon in het internationale leger van den arbeid. Ze beschikt over dozijnen afdeelingen en duizenden leden, over een eigen dagblad en een vrij beteekenisvolle kleine pershaar politieke invloed stijgt voortdurend, en evenzeer haar invloed in de vakbeweging. Zelfs de schandelijke aan slag op de rechten van de arbeiders in 1903 heeft de veerkracht der S. D. A. P. slechts vergroot en haar hechtheid versterkt. De toestand der partij is goed. Maar een belangrijk en zeer moeielijk jaar staat voor de deur, 1905 met zijn verkiezingen voor de Tweede Kamer. Reeds nu moet begonnen worden met de ver zameling der strijdmiddelen geld en leden. Eu door krachtig te werken met Het Volk en de kleine pers, met brochures en vlugschriften, moet het terrein worden toebereid voor den slag van het volgend jaar. Met een krachtige opwekking tot verdubbelde in- inspanning van alle krachten eindigde Polak zijn openingsrede. De middagzitting begon met een zeer belangrijke partijkwestie. Bij het financieel verslag was n.l. een schrjjven gevoegd van de controle-commissie inzake den brochurenhandel. Deze staat onder leiding van het partij bestuur, dat den brochurehandel louter gebruikt voor de propaganda en geen rekening houdt met de com- merciëele eischen van een dergelijken handel. Het gevolg daarvan is een groot tekort. De controle commissie gaf daarom den raad om den brochurehan delaar als den tot oorderien bevoegden persoon de eindbeslissing over prijs enz. over te laten en den brochurenhandel beter commercieel te drijven. Op ver zoek van den partijsecretaris werd een besluit over deze zaak tot het volgend congres uitgesteld, omdat het P.-B. daarover nog niet had beraadslaagd. Het groot belang dezer zaak maakt natuurlijk een weldoor dachte beslissing noodig. De prijs van de brochures is van zeer grooten invloed op hun debiet, maar met voortdurende tekorten kan de brochurenhandel natuur lijk ook niet werken zoolang er geen ander middel dan prijsverhooging is gevonden tot bestrijding der tekorten. De behandeling van het hoofdstuk Parlementaire actiebegon, naar aanleiding van een voorstel-Kampen met een voordracht van Tak over het Arbeidscontract. De hoofdzaak daarvan is, zegt Tak, de opneming van dat contract in het Burgerlijk Wetboek, dat de regeling bevat van het verbintenissenrecht, het zakenrecht, het vermogensrecht. De waar arbeidskrachthoort in dat verband niet thuis. Het arbeidscontract had in een geheel afzonderlijke wet moeten worden opgenomen. Maar reeds afgezien van deze grondfout, zijn er reeksen van verwerpelijke maatregelen in, die deze wet volkomen onaannemelijk maken en een krachtige actie er tegen eischen. (In De Moker zal binnen kort het arbeids contract volgens Loeff's voorstel worden besproken, dan komen die verwerpelijke maatregelen uitvoerig ter sprake. Red.) Deze inleiding van Tak, logisch ineengezet, helder voorgedragen, gaf toch nog reden tot opmerkingen, hoewel niemand een beslissing van het congres noodig achtte, ook het P.-B. en Tak niet. Het komt ons voor, dat deze heele inleiding, hoe kranig ook, achterwege had moeten blijven op het congres, dat geheel andere werkzaamheden heeft te verrichten dan te luisteren naar hoe belangrijke referaten ook. Na de vaststelling van enkele maatregelen van orde en het voorlezen van een aantal ingekomen stukken, werd door den partijsecretaris meegedeeld, dat er 85 afdeelingen waren vertegenwoordigd met 114 afgevaar digden. Den Haag werd vervolgens aangewezen als de plaats, waar het volgend congres zal worden gehouden. En daarna kwam het verslag van den Partijsecretaris aan de orde. Naar aanleiding daarvan werd een aan tal opmerkingen gemaakt door allerlei afgevaardigden, die geen van alle belangrijk genoeg waren of tot eenige beslissing van het congres leidden. Intusschen was hierdoor de eerste morgen voorbij. In aansluiting van een voorstel van Amsterdam I kreeg Van Kol daarna het woord, om zjjn idéé over het verkoopen van een deel der koloniën toe te lichten. Hij legde uit, dat de Kamerfractie onverwacht gedwon gen werd, de regeeringsmeerderheid een middel aan de hand te doen, tot verkrijging van geld voor de inlan ders, toen voor het eerst in de 300 jaar van koloniaal bezit gedacht werd aan de noodzakelijkheid, geld ook voor de inlanders beschikbaar te stellen. Toen stelde Van Kol voor: de verkoop van een deel der koloniën. Daardoor zou geld worden verkregen, voldoende om de morele plicht tegenover de inlanders te vervullen. Die verkoop is bovendien gerechtvaardigd door het feit, dat Nederland niet in staat is zijn koloniën tengevolge van hun omvang behoorlijk te besturen. Enkele opmerkingen over de samenstelling van het Kamerrapport en vermeende tekortkomingen der Kamer fractie werden door Troelstra beantwoord. Van groot belang was daarbij TroélstrcCs verklaring over de be- teekenis van het middel „obstructie"Het is heel ge makkelijk, zeide hij, obstructie te eischen, meer daar voor moet het behandelde onderwerp zich leenen door de verschaffing van voldoende materieel en moet de physieke (lichamelijke) mogelijkheid bestaan. Een obstruc tie, die in belachelijk kletsen bestaat, benadeelt slechts de personen, die ervan gebruik maken. Een ellenlange bespreking over de Eedactie van Het Volk nam de rest van den Zondagmiddag en den ge- heelen Maandagmorgen in. Behalve een groot aantal beschouwinkjes en kritiekjes, die beter achterwege waren gebleven, kwam er ook een algemeene kritiek los op de richting en het karakter van Het Volk. Een aantal afgevaardigden wilden, dat de tegenwoordige hoofd artikelen en polemieken, die feitelijk alleen voor meer ontwikkelde personen geschreven worden, geheel of ge deeltelijk zouden plaats maken voor artikelen, waarmee de onbewuste arbeiders te bereiken waren. En velen verlangden ook, dat de afdeelingsberichten minder be snoeid zouden worden opgenomen. Tak verdedigde daar tegenover zijn standpunt Het Volk is het orgaan der arbeiderspartij, die een politieke partij is en evenals een politieke vertegenwoordiging in de Kamer een politieke vertegenwoordiging in de pers moet heb ben bovendien is bij het polemiseeren met organen dei- tegenpartij veel duidelijker het sociaaldemokratisch standpunt te omschrijven, dan door het schrijven van uitleggende populaire artikelen. Wat de afdeelingswerk zaamheden betreft, de berichten daarover moeten wel besnoeid worden met het oog op de ruimte, en boven dien daarvoor is ook de kleine pers de aangewezen plaats van uitvoerige behandeling. Het Congres toonde Tak's opvatting te deelen en be noemde hem voor het volgende jaar opnieuw tot hoofd redacteur, Wij hopen, dat hij Hei Volk zal blijven redigeeren zooals hij doet, uitgaande van de juiste meening, dat het partijorgaan geen kroniek is van nieuws over afdeelingen en partijgenooten in de eerste plaats, maar een strijdmiddel der partij tegen de vijandige partijorganen. De kleine pers zal langzamerhand overal den localen arbeid moeten gaan verrichten, dien velen thans van Het Volk eischen. De Maandagmiddag werd bijna geheel in beslag ge nomen door een zeer heldere en logische behandeling der kwestie van invoerrechten en bescherming en van hei protectionistisch ontwerp-Harte. De conclusie van Troel stra was, dat de sociaaldemokratie noch den dogmatischen vrijhandelstrijd, noch den dogmatischen protectiestrijd kan meevoeren, en dat het ontwerp-Harte zoo krachtig mogelijk moet worden bestreden. In een volgend nummer zullen wij deze belangrijke inleiding van Troelstra uit voerig weergeven. Maar op nieuw moet ons de vraag van het hart waartoe deze inleiding op het congres het congres dient daarvoor niet. Laat op den middag kwam Henriëtte Roland Holst aan het woord om een inleiding te geven over BAlge meene Werkstakingin verband met een resolutie dien aangaande, voorgesteld door het Partijbestuur. Deze resolutie bedoelt de besliste veroordeeling en verwerping van de anarchistische algemeene werkstaking" en tevens de erkenning, dat een politieke werkstaking in het aller uiterste geval als uiterste strijdmiddel mogelijk moet worden geacht. Een zeer lang debat werd naar aanleiding van deze inleiding gehouden en nam een belangrijk deel van den Dinsdagmorgen in beslag. Bij dat debat bleek, dat een deel der partij, het sterkst vertegenwoordigd door Vliegen, in geen geval iets wilde weten van de politieke werkstaking en die voor goed wilde bannen uit de lijst der strijdmiddelen van het proletariaat. Een ander deel, de overgroote meerderheid, was het evenwel met de motie van het partijbestuur eens, zoodat deze ten slotte met 135 tegen 39 stemmen werd aangenomen. Bij de behandeling dezer kwestie bleek het, dat velen zich niet los konden maken van de indrukken der April- staking in ons eigen land, tengevolge waarvan zij iedere politieke staking wilden verwerpen, zonder te bedenken dat de oorzaken van de mislukking der Aprilstaking de onvoldoende organisatie en het gemis van voldoende weermiddelen waren. De abonnementsprijs van Het Volk werd vervolgens aan de orde gesteld. Namens de commissie van beheer van Het Volk werd bij monde van Wibaut aangetoond, dat verlaging der prijs tot 10 cent onmogelijk is. Want dan zou, indien het aantal abonné's 2 maal zoo groot werd, en de opbrengst van de advertentiën eveneens DE MOKER

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1904 | | pagina 1