No. 43, ZATERDAG 24 DECEMBER 1904 4e Jaargang. ORGAAN van de Afdeeling Schiedam der Sociaaldemokratische Arbeiderspartij. Bureau van Redactie en Administratie; A. WINTERBElfe, Raam 2?. Stokken voor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdtg i. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn. Nieuwjaars wenschen. HOORT! Kerstfeest. De Arbeiders-coöperatie „Voorwaarts". ABONNEMENTSPRIJS: 25 cent per kwartaal j Mj v00ruitletaUng. franco per post 30 cent j J Losse nummers 2 cent. ADVERTENTIËN: 3 cent per regel. Bij abonnement belangrijke korting. Partijgenooten en geestverwanten, die zich hebben opgegeven voor het muziekkorps worden uitgenoodigd Zondag 25 December a.s 's. morgens 101/3 uur in „Con- stantiate zijn. Aller opkomst dringend noodzakelijk. Het Bestuur. De Moker stelt zijn advertentiekolommen gaarne be schikbaar voor hen, die bij de jaarsverwisseliug van hunne gemoedsaandoeningen wenschen blijk te geven, Voor een advertentie van 10 regels zal niet meer dan 25 cent gerekend worden, doch moet vooruit betaald worden. Vooral nu het oude jaar valt op Zaterdag moet het nummer van Zaterdag 31 December a.s. overvuld zijn van Nieuwjaarswenschen, welke wij uiterlijk Woensdag middag in ons bezit moeten hebben. De Nujministratie is gaarne bereid Nieuwjaarsfooien voor de steunpenning in ontvangst te nemen. Wat breede schaar van groot en klein Ellendig bleek van zorg en pijn Begeeft zich door de straten? O, hoor ze aan! 't Is of hun kreet slechts roept om wrake Knnt gij 't verstaan Arbeiders?... Waar is 'tgeluk dat d'arme óók behoeft? Wiens leven steeds door leed en kommer wordt ver hoest Voor ons geen vreugd in 't leven.... Wat hebben we misdreven? Ach, wat gedaan Waarmee verdiend, Dit vreeselijk bestaan?... Zijn wij 't niet, die steeds werken? En wat voor loon was 't dat men bood?... Niet eens genoeg om ons te sterken Voor vrouw en kinderen nauwlijks brood Ten strijde tegen Mammon's macht Die zooveel leed en onheil bracht; En nooit versaagd steeds moedig voort Met vasten tred en ongestoord. Sta op, o volk, met mannekracht! Sluit u aan onze zij Geen ander, die u vrijheid bracht Uw vrijheid ligt in eigen kracht Maak u dan zelve vrij! C. H. S. Luid rollen de klokketonen over stad en veld. De christen-schare maakt zich op ter kerke statig rijst orgel-geluid en psalmgezang omhoog De christen-menschheid viert het geboortefeest van den man des vredes bij wiens komst op aarde de engelenrij jubelde„Vrede op aarde, in de menschen een welbehagen." Weinigen vernamen de blijde boodschap de we reld had geen tijd zich met de geboorte van 'n kind op te houden Geen tijd, te luisteren naar 't bazuin geschal, van zoo heerlijk geluid „Vrede op aarde" hu, men kende immers geen vrede't was strijden en nogmaals strjjden van de wieg tot het graf, wilde men z'n leven, z'n vrijheid, z'n bestaan behouden maloor, die spreken won van „Vrede op aarde." Verblinde heidenenDen brenger van dat heerlijk- schoone te miskennen doof te zjjn voor zulk een jubelzang. „Vrede op aarde." Na negentienhonderd jaren wordt alom de geboorte van den Christus gevierd wordt luid van alle kant den engelenzang herhaald. Thans heeft de wereld wèl tijd zich in de geboorte van dat kind te verheugenwèl tijd te luisteren naar jubelzangen. Dof en plechtig ruischt kerkgezang blij jubelen kinderstemmen vroolijk flikkeren lichtjes aan de rijk versierde boomen Wat tegenstelling! Wat vooruitgang! „Vrede op aarde!" klinkt het door de Gajoe- en Alaslanden, waar Nederlandsche soldaten op bevel van christelijke Nederlandsche regeerders vrouwen en kin deren neerleggen tot eer der .«Nederlandsche natie en roem van 't christendomstraks in Boni hetzelfde doen „Vrede op aardeklinkt het in 't verre Oosten, waar twee reuzenvolken reeds maandenlang zich bezig houden elkaar te vernietigen „Vrede op aardeklinkt het door héél de wereld, waar dagelijks één grooten strijd gestreden wordt tus- schen Arbeid en Kapitaal, waar millioenen zuchten onder de tyrannie van enkele goudjonkersDoor wie de massa wordt uitgebuit en getyraniseerd op vrees'lijke wijzeWaar één aanhoudenden strijd, minder bloedig, maar wreeder dan op 't oorlogsveld, noodig is tot behoud van 't leven voor vrouw en kind Waar niet 't gekerm van verminkten wordt ge hoord, maar ontroerings-kreten de lucht vervullen Waar de massa zich kromt onder den loodzwaren druk van den loggen poot des verwaten heerschers „Vrede op aarde!" juicht het Nederlandsche volk, waar pas de christelijke regeering weer eenige millioen- tjes bestemde voor oorlogsmateriaal." „Vrede op aardei" juicht "het Nederlandsche volk, waar een tariefwet straks het brood komt duur maken waar een arbeidscontract straks de massa in dat wei- nigje vrijheid nog komt beknotten. „Vrede op aarde!" juichen de glasblazers, die nu reeds maanden lang tot een hongerkuur gedwongen zijn, om dat kleine bestaan te behouden. Is 't geen bespotting, die jubelkreet, is 't geen leugen? Die arme heidenenDoof te zijn voor zulk een blijde mare.Gelukkig wij, christenen, die haar zóó goed verstaanDie opgaan ter kerke, om in plech tig samenzijn de geboorte van den grooten man te geden ken. Die onze stemmen paren aan de statige orgel klanken. En straks weer zoo voelen de grove onwaarheid van dat gefemel. Straks weer volop gewikkeld zijn in dien harden strijd om 't bestaan. Straks weer zien dat mach tige militaire vertoon, dat kapitalen verslindt, en waar aan de meest „rechtzinnige" christenen de grootste otters met het grootste genoegen brengen. Straks weer ons heele geloof aanschouwen, als uiting van het ge vloekte stelsel, dat kapitalisme heet. Die arme heidenen kenden geen christendom wij kennen een kapitalisme! Is 't een vooruitgang?... Na negentienhonderd jaren christendom is het nog niet mogen gelukken, de christelijke dogma's aan het praktische leven aan te passen neen, juist door de christenen zelf wordt het christendom meer en meer bezoedeld en ontheiligd. Zijn zij zelve oorzaak, dat als 't ware den christennaam een schandnaam wordt. Omdat zij het in alles dienstbaar zoeken te maken aan den Mammon omdat zij bij alle maatschappelijke vraagstukken, die nimmer ophouden te veranderen, al naar mate de productiewijze gewijzigd wordt, het Geloof (van hun vinding) voorop schuiven en doen overheerschen, tot er van reinheid en heiligheid bij hun karrikatuur-christendom geen sprake meer is... En zij maken ook het Kerstfeest tot een belachelijke ver tooning 't gemeesmuil hunner „vrede"-zangen wordt luid overstemd door hun krijgsrumoer, dat hun veel aan genamer aandoet, waar ze den krijg niet ontberen kun nen, ter wille hunner ^eMbelangen. En daarom stemt het zoo blijde, bij al die officiëele huichelarij, mannen als priester van den Brink (wien reeds zoovelen voorgingen) zich van dat gek wezel te zien losscheuren, zich boven al dat bedrog te plaat sen en tegen dat waan-geloof de heiligheid van dat christendom te stellen, waarin te gelooven is, terwille van het geloof alleen, dat hun geen aardsch gewin, doch slechts hoon en smaad brengen kan. Zij hebben begrepen, dat waar geloof los moet zijn van sociale kwestiesdat het wel strekken moet tot opheffing en veredeling der menschheid, maar geenszins, zooals nu, tot verdomming ervan. Maar zij hebben óók begrepen, dat het geloof, hun heilig, slechts opgroeien en tieren kan in een maatschappij van sociale rechtvaardigheid de socialistische. En eerst daarin verwachten zij het Kerstfeest in reine volheid eerst daarin verwachten zjj in waarheid: „Vrede op Aarde Het tweede jaarverslag van de „Voorwaarts" geeft wel aanleiding tot eenige algemeene beschouwing. Allereerst zij opgemerkt, dat het verslag aan duide lijkheid niets te wenschen overlaat evenals bij het eerste verslag blijkt het voornemen te hebben voorgezeten, het ieder lid mogelijk te maken den gang en stand van zaken te overzien. Dus kan ook ieder lid zich overtuigd hebben, door welke oorzaken het winstcijfer gedrukt, de uitkeering ietwat tegen de verwachtingen is Maar elk lid van de „Voorwaarts" kan weten, dat als hij hooge uitkeeringen zoekt, hij aan een totaal verkeerd adres was, toen hij zich als lid van „Voor waarts" liet inschrijven. Men wist bij de oprichting reeds en nu nog met des te meer zekerheid, dat in de eerste jaren geen belangrijke nitdeeling kon volgen. Want: le. is „Voorwaarts" opgricht hoegenaamd zonder eenig bedrijfskapitaal, wat natuurlijk in een handel szaak, als een bakkerij is, een enorme betee- kenis heeft omdat er dan niet altijd bij lage noteerin gen kan worden ingeslagen op zóó grooten schaal, dat men voor slechter tijden bewaard blijft 2e. wordt het dividend-cijfer berekend naar 50 pCt. der netto-winst, aangezien er 25 pCt. bestemd is voor de reservekas en 25 pCt. tot steun aan de arbeiders beweging. Dit zijn dingen, die ieder kent als de grondslagen onzer coöperatie en iemand, die toetreding als lid over denkt, zal zich terdege hebben af te vragen of hij in „Voorwaarts" behoort. Zoekt hij hooge uikeeringen dan niet, doch wil hij de coöperatie als coöperatie, wil hij door middel hiervan steunen en helpen de arbeidersbeweging, welke dien steun zoo dringend behoeft wil hij door middel van de coöperatie niet een doodgewoon burgerlijk winst- onderneminkje op touw zetten, doch het dienstbaar doen zijn aan de vrijmaking der arbeidersklasse uit de klau wen van het kapitalisme, dan, ja dan moet hij lid zijn van „Voorwaarts". Wie dus in waarheid lid onzer coöperatie is, zal zich bij 't nazien van het 2e jaarverslag niet blindstaren op die simpele iya pCt., doch die zal bovenal eens gaan naspeuren, wat „Voorwaarts" nu op 't oogenblik is en na haar twee-jarig bestaan voor de toekomst belooft. De inleiding van het verslag geeft een goed overzicht en s, reekt geheel voor zichzelf. De omzet is dit jaar met ruim duizend gulden vermeerderd 33 per sonen traden als leden toe, 26 uit, het geheele aantal bedraagt 216. Dit noemt het bestuur „niet schitterend." Welnu, wij ook niet maar niet schitterend is nog niet slecht. Niemand zal ooit hebben gedroomd dat het zou stroomen naar „Voorwaarts" kom, hoe het gaan zou, dat konden we wel bij de oprichting op onze tien vingers uitrekenen. Langzaam aan héél lang zaam zelfs; 'n beetje dobberen, zóó, dat sommigen 't scheepje al zien zinken, maar kalm weg gaat het „Voorwaarts Zou dat beetje geworstel ons het geloof in de toe komst kunnen ontnemen?.. Of er meer had gedaan kunnen worden, om het leden-aantal te vergrooten? Och, wat betreft het wer ken van het bestuur, dit is door buitenstaanden niet precies te beoordeelen en is meer thuis, op de verga dering te worden besproken doch dat onze vrouwen in deze héél wat vermogen, dat zij vooral voor de DE MOKER

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1904 | | pagina 1