Van over de Grenzen.
Uit do Vakbeweging.
Uit ons vereenigingsleven.
vermoed. Het is aan onze Gemeente-Reiniging echter
reeds sinds lang een zoo eigenaardige toestand, dat men
alles kon verwachten, 't Geeft 'r zoo van lieverlee den
indruk een familie- en geloofskringetje te zijn. En als
er menschen te veel waren, konden er allereerst (tot
bezuiniging) anderen worden gemist. Doch ruimt men
die op, dan treft men zichzelf.
Daarom zet mén liever anderen op straat, de onbil
lijkheid zelfs zóó ver drijvende, dat men hen neemt, die
daarvoor dan nog niet in de eerste plaats in aanmer
king mogen komen.
We herhalen onze vraag, gesteld bij ons eerste artikel
„Hebben dergelijke koninkjes hier maar vrij spel Of
bestaat er nog een commissie welke de Gemeente-
Reiniging beheert
De roode week" der Duitsch Sociaal-
Democratie.
De Partijdag te Jena heeft voor de zoovcelste maal
getoond dat de eenheid van doel en streven van het
klassebewuste proletariaat door geen tijdelijke persoon
lijke meeningsverschillen verbroken kan worden De
beraadslagingen, die daar vrij en onbevangen ten aan-
hoore van geheel de wereld plaats vonden, leverden op
deze wijze het beste bewijs van de kracht en doelbe
wustheid, waarmede de Duitsche Sociaal Democratie
voorwaarts gaat over haar breedvn weg. Zeker, zeker,
't is te begrijpen, dat in zoo'n reusachtige partij met
3 millioen kiezers, als de Duitsche Sociaal-Democratie
is, verschillende meeningen over taktiek en strijdmidde
len gehoord worden, en bij zulke- debatten kan vaak de
eigen meening op te hartstochtelijke wijze geuit worden,
maar allen zijn eensgezind wat het groote einddoel van
onzen strijd betreft, allen bezielt hetzelfde verlangen,
óók waar zij een afwijkende meening- koes
teren, namelijk
het proletariaat zoo goed mogelijk te dienen
Dat mag nooit vergeten worden. In Jena heeft men
dat goed verstaan, door Jena heeft men de bourgeosie,
die beslist hoopte op verdeeldheid en splitsing in onze
rijen, schitterend teleurgesteld.
Vurig hopen wij, dat de strijders in andere landen bij
meeningsverschillen in eigen rijen, het voorbeeld van
dezen Duitschen Partijdag als een groote en goede lee
ring zullen beschouwen. Vorige week hebben we
reeds een en ander over de verhandelingen medegedeeld.
Wij willen hier slechts nog iets naar voren halen uit de
bespreking van het belangrijkste punt der agenda
De politieke massastaking en de sociaal-democratie
Bebel heeft een rede gehouden, die 4 uren duurde.
In de discussie kwam wel meeningsverschil tot uiting,
ma^r de motie, door Bebel voorgesteld, die geheel in
overeenstemming is met de gedragslijn door het Intern,
kongres te Amsterdam gevolgd, werd ten slotte met
295 tegea 15 stemmen en 2 blanco's aangenomen. De
rede van Bebel vond dus nagenoeg algemeene instemming,
en het is de moeite waard er eenige punten van te
bespreken. „Wat is er gebeurd, dat ons er toe nood
zaakt, ons standpunt ten opzichte van de massastaking
te bepalen," zoo begon hij. „Na de drie millioenen-over-
winning hebben de tegenstanders der sociaal-democratie
getoond, dat de schrik over de overwinning hun niet
alleen in de ledematen geslagen is, maar hun nog altijd
zwaar op maag ligt. Wie echter zou gelooven, dat de
sterkste partij in 't land nu ook een evenredigen invloed
op de regeering zou kunnen uitoefenen, die oordeelt
verkeerd, want een partij kan zoolang zij niet in de
Regeering zit, over 't algemeen geen beslissenden invloed
hebben. Wilt gij een dergelijken invloed hebben, steek
je program dan maar in je zak, verlaat je principieel
standpunt, bekommer je alleen maar om zuiver praktische
dingen en wij zullen als bondgenooten zéér welkom zijn
Maar de klasse-tegenstellingen hebben zich sedert 1903
zeer verscherpt, ook in den Rijksdag. Daar heeft de
afkeer, van sociale hervorming nog toegenomen, en wel
daarom, omdat men zegt wat helpt het ons, stellen wij
verstandige wetten voor, zoo stemt de sociaal-democratie
er weliswaar voor, maar haarzelf kunnen we niet meester
worden.
Maar ook de economische tegenstellingen zijn sedert
1903 verscherpt. „Er zijn patroonsbonden waar niet één
enkele ondernemer meer buiten staat, terwijl wij helaas
nog hónderdduizenden arbeiders hebben, die
tot geen enkele vakvereeniging bcliooren.
Het klassekarakter, het klassebewustzijn der Duitsche
bourgeoisie is veel sterker en grooter dan dat van de
Duitsche arbeidersklasse. (Luid applausDat moet uit
gesproken worden, als. we willen weten, wat we te doen
hebben. Ginds hebben wij de nauwste aanéénsluiting,
hier bij de arbeiders de splitsing in verschillende orga
nisaties. De christelijke organisaties zijn slechts gesticht,
om de macht der arbeidersklasse te breken. Als men
dat een christelijken patroon zou zeggen, dat hij zich bij
een christelijke organisatie moest aansluiten, dan zou hij
lachen en zeggen: „Hoe kom je er bij? Het is nu toch
hetzelfde, of de man Jood of Christen of heiden of
Mohamedaan is, hij is toch vleesch van mijn vleesch
hij is kapitalist. Zoo is het patronaat nauw aaneenge
sloten. De uitsluitingen treden overal in Berlijn, Beieren,
Rijnland, Westfalen, Saksen, Thiiringen. Het is echter
van groot voordeel als zoo de tegenstellingen op de spits
gedreven worden, omdat daardoor ook voor den domsten
arbeider de klassetegenstelling duidelijk gemaakt wordt.
Zoo tracht men ook aanslagen voor te bereiden, om
ons het algemeen kiesrecht te ontnemen.
Als vöorloopers van dergelijke plannen kunnen wij
wijzen op de verslechtering van 't kiesrecht in Saksen,
in Hamburg, in Lübeck, in Neurenberg. De mogelijkheid
om de ontwikkeling der dingen in vreedzame banen te
leiden is daar, maar niet in onze hand ligt de beslissing
Wij zien, dat de burgerlijke partijen zich meer en meer
aaneensluiten. En dan wendt Bebel zich tegen hen, die
de waarde van de parlementaire actie trachten te ver
kleinen. Ziet naar Rusland," zegt hij, „daar beklimmen
onze partijgenooten met blijden strijdmoed de barrikades,
daar offeren mannen en vrouwen het hoogste wat zij
hebben, op om eindelijk een moderne staat te verkrijgen
Zelfs de konservatieve generaal Liebert spreekt als
zijn overtuiging uit, dat een oorlog tegen het proletariaat
onmogelijk is Zoo is de toestand in Duitschland. En in
zulke tijdsomstandigheden is nu deze discussie over de
politieke massastaking gekomen. En 't is aan geen twijfel
onderhevig, dat partij en vakvereenigingen even zeer bij
dit vraagstuk geïnteresseerd zijn. Want de vakvereeni-
gingsmenschen zijn ook staatsburgers, en wordt 't alge
meen kiesrecht bedreigd, zoo is dit tevens de bedreiging
voor verdere arbeidswetgeving en voor 't vereenigingsrecht.
En 't is waarlijk geen toeval, dat sedert 'tjaar 1893
deze politieke stakingen 't eerst in toepassing komen.
Maar bij de bespreking van die verschillende stakin
gen en hun resultaten, wijst Bebel er nadrukkelijk
op, dat dit verdedigingsmiddel slechts toegepast dient
te worden, nadat door organisaties, agitatie, politieke
en economische bewustmaking, de massa's de noodige
weerstand verkregen hebben. Er kan natuurlijk geen
sprake van zijn, dat de algemeene staking plotseling als
in de nacht komt. Wij kunnen geen geheime politiek
voeren. Eerst als wij de massa's moreel geestelijk in
onze macht hebben, als wij hun geestdrift, hun vertrou
wen opgewekt hebben, kunnen wij zeggen„nu is
er geen andere weg meer, nu in den strijd, indien gij
uw plicht doet overwinnen wij
Zoo opgevat, ligt Bebel's resolutie voor alles aan de
partijgenooten de plicht op, om zonder ophouden de
organisatie te versterken, en dan wanneer de toestand
het vereischt en ook gunstig is, wanneer ieder ander
middel nutteloos blijkt, dan blijft als laatste verdedigings
wapen de massastaking. Het internationale proletariaat
kan met trotsch en voldoening terugzien op de „roode"
weekvan Jena. De Duitsche sociaal-democratie staat
in de voorhoede der internationale arbeidersbeweging.
En 't fiere woord, door Bebel daar gesproken, zal weer
klank vinden in alle landen.
„Erbarmelijk is de klasse, die zich als een hondsvot
laat behandelen, en niet alles veil heeft, om haar recht
te bewaren."
De strijd te Amsterdam.
Het overleg tusschen de organisaties van arbeiders en
patroons .in het Amsterdamsche bouwvak, dat, naar wij
in ons laatste nummer mededeelden, aan het eind der
vorige week plaats had, heeft niet geleid tot het ge-
wcnschte resultaat.
De talrijke en langdurige conferenties hebben de par
tijen maar weinig tot elkaar gebracht.
De patroons eischten, dat door de metselaars en
opperlieden ook op het karwei van den aannemer Schut
onmiddellijk het werk zou worden hervat, waarna dan
het geschil tusschen de heiwerkers en hun patroon nader
zou worden onderzocht en geregeld.
Daar hadden de aanwezige c h r i s t e 1 ij k e werk
lieden-gedelegeerden wel ooren naar, maar de onaf
hankelijke arbeidersbesturen verlangden allereerst
oplossing van het conflict in het hei-vak alvorens door
metselaars en opperlieden het gereedschap weer zou
worden ter hand genomen.
En dus is Maandagmorgen door de werkgeversver-
eenigingen de uitsluiting geproclameerd voor alle bij haar
leden in dienst zijnde metselaars en opperlieden.
Hoe groot het aantal der mannen is die nu in naam
van de solidariteit der patroonsklasse op de keien zijn
gesmeten, is op geen stukken na te zeggen.
Door gebrekkige organisatie en onvoldoende controle
kunnen de betrokken vakvereenigingen geen juiste op
gaven doen. Naar ruwe schatting mag meti echter
aannemen, dat het cijfer der uitgeslotenen en der, als
gevolg van dezen strijd werkloozen, niet minder dan
2500 zal zijn. En dat getal wordt met eiken dag grooter,
doordat voor en na de andere takken van het bouw
bedrijf zonder wérk komen. Hoelang deze strijd duren
zdl en hoe het verloop zal zijn, valt niet makkelijk te
voorspellen. Maar toch is de kans op spoedige beëindiging
niet zoo gering als het zich wel laat aanzien. Want
in de hierboven genoemde conferentie werd algemeen,
óók van werkgeverszijde, erkend, dat regeling in het
hei-vak een dringende noodzakelijkheid is. Daarop is
een commissie samengesteld, bestaande uit twee heiers-
patroons en twee arbeiders uit hetzelfde bedrijf om
eene regeling te ontwerpen. Deze commissie, later
aangevuld tot vijf leden van iederen kant, is op het oogen-
j blik, dat wij dit schrijven aan het onderhandelen over een
I desbetreffend ontwerp. Lukt het deze commissie een
redelijke overeenkomst te treffen, dan is tevens de
uitsluiting overbodig geworden en gaat alles z'n gewonen
gang. Is dat echter mei het geval, dan staat een strijd
voor de deur als in het Amsterdamsche bouwvak nog
niet is beleefd, dan gaat het hard tegen hard tot het
eind toe.
Inmiddels is het van belang even na te gaan hoe de
houding der christelijke vakvereenigingen is. Zooals
altijdnoch vleesch noch visCh. In een slappe motie
spreken zij afkeuring uit over patroons zoowel als over
de onafhankelijke arbeiders en klagen er over dat ook
zij het loodje moeten leggen.
Ja, vrienden, zou men dezen klagers willen zeggen, in
den klassenstrijd kennen de patroons geen zoete jongens
jongens en geen stoute jongens. Als het op vechten
aankomt krijgt gij evengoed de slagen meê, treffen ook
u de striemen van den klasseknoet. Waarom zoudt ge
u dan laten afhouden van uw klasse-organisatie De
werkgeversvereeniging maakt voor u geen onderscheid,
en haar leden laten zich door godsdienst of beginsel
niet verdeeld houden. Den geestelijken adviseur kunnen
zij wel missendie is alleen nog maar goed genoeg
voor m En een tweede merkwaardig verschijnsel in
dezen strijd is, dat men bekende anarchisten, voor
stander van „directe actie" en „zelf doen" bijna dage
lijks en urenlang ter conferentie met de patroons zag
gaan Ja, op vergaderingen smalend te schetteren van
vakvereenigingsbestuurders die met de werkgevers kof
fiepraatjes houden enz. is makkelijk genoeg, maar in de
praktijk
Theorie en Praktijk.
Het weekblad van den Diamantbewerkersbond vertelt
een treffend geval van een botsing tusschen de anar
chistische theorie en de praktijk in het vakvereenigings-
wezen.
Te St. Claude, een provinciestadje in Frankrijk, waar
nog al veel diamant geslepen wordt, was een staking
uitgebroken, voornamelijk voor loonsverhooging. Leider
dezer staking was Le Guery, secretaris der Parijsche
Diamantbewerkers-Vereeniging en vertegenwoordiger voor
Frankrijk van het Diamantbewerkers-Wereldverbond. Le
Guery is tevens een van de voornaamste woordvoerders
van de, in meerderheid anarchistische, Confédération
Générale du Travail, dat is: het Fransche N.A.S., waar
aan het Hollandsche al zijn denkbeelden ontleent. Hij
is ook bestuurder van de Parijsche Arbeidsbeurs en warm
voorstander van de „directe actie." Toen de looneischen
ingewilligd waren, stelden de stakers onder leiding en
goedkeuring van Le Guery, den eisch van rilt niet,
o Nederlandsche vrijen! het verplichte lidmaatschap
Toen het bestuur hem een vriendschappelijk standje
maakte omdat hij op eigen gezag aldus had gehandeld,
schreef hij terug, dat het stellen van den eisch van het
verplichte lidmaatschap onverbiddelijk noodig was en
toch waarlijk wel de moeite waard er voor te strijden
Zoo was ook hier de natuur sterker dan de leer, de
praktijk machtiger dan de theorie, de noodzakelijkheid
onverbiddelijker dan het gevoel.
50.000.
Te Berlijn zou op Donderdag j.l. een groote uitsluiting
plaats hebben in de groote fabrieken van electrische
werktuigen en instrumenten. Niet minder dan 50.000
arbeiders zullen er bij zijn betrokken. Alreeds staan sinds
een week een goede 10.000 man op straat. De patroons
wenden dit paardenmiddel aan om een paar kleine sta-
kinkjes te onderdrukken. Precies als in de bouwvakken
te Amsterdam. Ze zijn toch maar overal hetzelfde!
S. B. B. De Schiedamsche Bestuurdersbond houdt
Donderdag 5 October a. s., 's avonds 8 uur, een Alge
meene bestuursvergadering in „Constantia".
„Excelsior". Ledenvergadering der zangvereeni-
ging op Dinsdag 3 October a*, s., in het gebouw „Con
stantia".
Bakkersgezellen. De Schiedamsche correspon
dent van De Bakkersbode meldt
Het resultaat onzer vrije dagen-beweging mag niet
onvermeld blijven. Ten eerste omdat juist bij deze kwestie,
die geen ^A^'ffkarakter draagt, doch meer afhankelijk is
van gevoelvan humaniteit, de gelegenheid schoon was
de bakkerspatroon als mensch te leeren kennen en die
kennis aan het broodetend publiek mede te deelenten
tweede om bij volgende gelegenheid de gegevens ter
beschikking te hebben, welke tot basis eener tweede
actie zullen moeten dienen.
De beleefdheidsvorm, onze circulaire welke héél ge
makkelijk was in te vullen, en afgehaald werd, aan ons
te retourneeren, werd verwaarloosd door elf patroons.
