Ditjes en Datjes.
Vlaardingsche IJzerkoekjes.
loon hébbenMaar wel is hij er de oorzaak van, dat
zoo vele anderen minder loon krijgen.
Niet dus omdat hij christelijk is, geeft men hem aan
de publieke verwachting over. Eerder omdat hij een
der „christenen" is, die het christendom in diskrediet
brengen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat dan ook
aan anderen niet!
Gevonden. Bij gelegenheid van het Sint Nikolaas-
feest is in „Constantia" een ceintuur gevonden.
De eigenares kan hem aan het gebouw terug bekomen.
Kerstdagen. Door de Kamers van Arbeid voor
de Voedings- en Genotmiddelen en voor de Bouwbe
drijven te Schiedam, is het volgned schrijven verzonden:
Aan
H.H. Hoofden en Bestuurders van
Bedrijven te Schiedam.
M. M.
Onze Kamers richtten in December 1903 tot u het
verzoek uwe werklieden, die in uwe bedrijven in uur
loon of op stuk werkten, voor het gemis aan loon dat
deze moesten lijden door de ophanden zijnde christelijke
feestdagen, zoodanige tegemoetkoming te geven, dat
deze feestdagen, inplaats van, zooals gewoonlijk het
geval is geweest, met zorg, thans met vreugde konden
worden tegemoet gezien.
Wij zagen onze pogingen met succes bekroond want
van verschillende patroons mochten wij mededeeling
ontvangen dat zij aan ons verzoek daadwerkelijk ge
volg hebben gegeven.
Dat heeft ons vrijmoedigheid gegeven u te verzoeken
nogmaals ernstig in overweging te willen nemen, dat
de loonen van de meeste arbeiders en arbeidsters niet
van dien aard zijn, dat vooral werklieden met gezinnen
in eene week 1/s hunner verdiensten kunnen missen,
terwijl toch de behoeften gelijk blijven.
In die dagen, die gij, van welke gezindte ook, met
vreugde tegemoet ziet, wacht hen zorg en ontbering en
zullen oorzaak zijn dat de feestvreugde en huiselijk
geluk ver van hunne haardsteden verwijderd zullen
blijven.
Daarom, indien het geluk uwer werklieden u maar
eenigszins ter harte gaat, indien gij er prijs op stelt
hen aan u te verplichten, besluit dan uw op stuk of
per uurloon werkend personeel de loonderving, wegens
verplichte werkloosheid in het algemeen en op de a.s.
feestdagen als Kerstmis en Nieuwjaar in het bijzonder,
zij het ook ten deele, te vergoeden, of hen in de gele
genheid te stellen het te lijden verlies door overwerk
te compenseeren.
De Kamer van Arbeid voor de
Voedings- en Genotmiddelen,
F. J. SMIT, Voorz.
J. E. VAN RIET, Secr.
De Kamer van Arbeid voor de
Bouwbedrijven,
Th. A. J. ZOETMULDER Voorz.
H. DE VRINGER, Secr.
Schiedam, December 1905.
P.S. Beleefd, maar dringend verzoeken wij aan Heereu
Patroons ons, liefst voor 10 Januari a.s. te willen be
richten of, en zoo ja op welke wijze aan ons verzoek
voldaan is, terwijl wij ons aanbes-olen houden van die
Heeren Patroons, die aan ons verzoek niet konden of
wilden voldoen, de redenen te mogen vernemen die
daartoe geleid hebben.
Een grappenmaker. We hadden het genoegen,
naar aanleiding onzer recensie over de brochure „Klas
senstrijd", van den schrijver een brieikaart te ontvangen
van den volgenden inhoud
Aan
de Red. van „De Moker" te Schiedam.
Zeergeleerde Heeren,
Het gaat mij niet af het zwijgen te bewaren op uw
geloofsbelijdenis, gelegd in de „bespreking" van mijn
brochure „Klassenstrijd". En dan moet ik u diep be
klagen, dat ge zóó uw maag en hoofd bevredigen moet.
Nu beseft Ge 't waarschijnlijk niet, maar later hoop
ik des te beter, hoe Ge u schamen moet de plaats
van openbaar mentor bezet te houden.
Uw dienaar,
EMONS.
Bussum, 1312'05.
't Zal wel onnoodig zijn te zeggen, dat we direkt
onze meening wijzigden en nu geen grooter schat meer
kennen als de brochure „Klassenstrijd" van den heer
Emons, welke voor de 30 koperen centen die er voor
gevraagd worden, eigenlijk nog te geef is.
Alles natuurlijk in de goê hoop, dat de heer Emons
ons nu vergunnen zal te blijven wie we zijn.
Vergadering-Helsdingen. De vergadering,
waarin Helsdingen sprak over de nieuwe regeering en
de arbeiders was tamelijk bezocht. Op populaire wijze
zette hij z'n onderwerp onder veel aandacht uiteen.
Van Leeuwen herinnerde aan wat de heer Van Meurs
'constateerde op de vergadering-Van Aalten, dat op de
vergaderingen der vrijzinnig-demokraten alleen door
sociaal-demokraten gebruik werd gemaakt van de gele
genheid tot debat. Spr. wenschte nil te co^stateeren
dat op de vergaderingen der S. D. A. P. zelfs de vrij
zinnigen afwezig zijn en dus blijkbaar den moed missen
hun beginselen te verdedigen.
„De Vlaardingsche vroedschap."
Gesproken in wat inen noemt Wielrennerstaal, zou
men van deze zitting kunnen zeggen: „Dat op Vrijdag
avond 15 Dec. j.l. op het Raadhuis te Vlaardingen het
politieke uurrecord is geslagen. Begonnen ten 7,15
gingen wij onder het luiden ter „beddeklok" (dat is in
ons gemoedelijk stadje stadje ten 8 ure) naar huis.
Wij hadden aldus 45 minuten daar vertoefd, en in die
korten tijd hooren afwerken 18 punten der agenda, de
laatste twee echter waren niet voor onze 00'en bestemd,
daar mochten wij m.a.w. niet bij tegenwoordig zijn.
Om nu nog even voort te gaan in dezelfde sporttaal
en stijl, dient vermeld te worden dat voor dezen avond
afwezig waren 8 van de 17 leden, dat bij die 8 waren
enselen, wier politiek getrap wij gaarne mogen zien
en hooren, zoodat het ons al gauw duidelijk werd dat
wij dezen avond niet zouden te zien krijgen mooie
„ronde's" of wel evolutiën.
Punt 3. Voorstel van B. en W. tot wijziging der
verordening, regelende de samenstelling en den dienst
van het personeel der Gemeentewerken en intrekking
der instructie voor den opzichter.
Dit voorstal werd goedgekeurd. Wat dit voorstel
inhoudt, is mij, nuchtere ziel onbekend. Je zit daar,
luistert, en als er niet gediscusseerd wordt, weet je
van „de prins" geen kwaad en je weet aldus niet meê
te spreken over het al of niet goede ervan.
Punt 4. Voorstel B. en W. tot inwilliging van het
verzoek van J. Griffijn, Smidsbaas alhier, om kwijt
schelding van boete, wegens te late oplevering van door
hem gemaakte Urinoirs.
De heer Hoogerwerf vindt het niet goed, dat waar
boete toegepast is volgens bestekvoorwaarden, dat die
geheel wordt kwijtgescholden. Men verlaat alzoo, zegt
hij, het principe der zaak, men maakt bestekvoorwaar
den tot een wassen neus en men geeft aannemers van
later te verrichten werken de gelegenheid eveneens dit
punt der bestekken te ontwijken.
Hoogerwerf dan verlangt niet toegepast te zien de
volle f 100.maar om toch het principe vast te hou
den, geeft hij in overweging f 5.daarvoor in de
plaats te stellen, dan is toch in dien zin het bestek
gehandhaafd.
De beide Wethouders wilden liever niets toe passen
en motiveerden dit door aan te voeren dat Griffijn con-
curreerend had aangenomen (iets wat altijd zoo is X.),
dat hij had moeten wachten op materiaal (wat wel
meer menschen overkomt, doch waarmee de besteder
niets te maken heeft X.), dat hij Griffijn z'n font erkend
had enz. enz.
Nu getuigt het natuurlijk van een zekere inschikke
lijkheid van B. en W. om zoo te handelen, maar wij
willen er toch de aandacht op vestigen dat die genoemde
omstandigheden een goedkoop middeltje zijn om bestek-
bepaliugen te verzwakken, hopen dat B. en W. in dien
weg wel voorzichtig zullen zijn en stellen het op prijs
dat de heer Hoogerwerf er het zijne van gezegd heeft.
Punt 5. Verzoek van P. G. M. Halting om gebruik
te mogen maken van het gymnastieklokaal der Gemeente.
Hierbij wil de heer Hoogendijk iets zeggen in verband
met een andere zaak welks behandeling plaats had
voor dat deze burgemeester alhier het voorzitterschap
bekleedde.
Het was n. m. de Bond van Ned. Onderwijzers alhier,
die voor haar vergaderingen eertijds had aangevraagd
het gebruik van een Schoollokaal.
Deze bond bekend als Organisatie die de puntjes
op de i's zet; die (volgens de eenmaal uitgesproken
meening van Wethouder Versteeve Oppositie voert, ik
zeg deze Bond staat niet in de geur van al wat
Conservatief is.
Gevolg is dat men tegenover haar niet bijster toeschiete
lijk is en dat zjj ook daarom nog niet het genoegen heeft te
kunnen vergaderen in een daartoe afgestaan Gemeente
lokaal, (hopen wij dat dit beter wordt.)
De heer Hoogendijk wenscht die zaken, in 't vervolg
geregeld te zien, hij bedoelde hier eigenlijk dit mêe,
dat er wordt gemaakt een regeling waardoor niet aan
A. een lokaal wordt geweigerd, en aan B. wordt toege
staan al naar de genegenheid van een Gemeente bestuur,
en beloofde hier naderhand op terug te zullen komen,
waarna het voorstel B. en W. wordt aangenomen,
den heer Hoogendijk een eeresaluut voor z'n houding.
Punt 7. Onbewoonbaarverklaring van pe-ceelen
(krotten of zwijnhokken ware eigenlijk de goede
benaming) in de 2de Kortedijksteeg, Dit voorstel van
B. en W. werd voetstoots aangenomen. Hierbij deed
zich het heugelijke feit voor dat wij den stem oftewel
geluid van den heer Zonneveld te hooren kregen in
den vorm van een vraag welke door de voorzitter werd
beantwoord.
Op deze en meer andere krotwoningen komen wij nog
wel eens terug.
Punt 9. Voorstel B. en W. tot het geven van een
bestemming aan de goederen enz. van de schutterij
(roemrijker gedachtenis).
Dit voorstel werd aangenomen, doch wat het inhield
wisten wij niet en moesten wjj ons behelpen met allerlei
gissingen.
Ik dacht zoo, het ware niet kwaad om aan het na
burige Vlaardinger Ambacht een en ander daarvan
cadeau te doen.
Zij stellen aldaar, zooals wij weten, hoogen prijs op
dien heldenschaar Een passend uniform met daarbij
behoorende „spuiten" zou een aardig souvenir zijn, en
wij Vlaardingers konden zoo nu en dan, b. v. bij een
boerenbrand oftewel opstootje, deze plattelandsverdedi
gers flink gekleed en toegerust de orde zien herstellen.
Punt 14. Vaststelling van erfpachtprijzen voor 1906.
Het was de heer Schippers, die hierbij het woord
vroeg, en erop aandrong de grond aan de zuidzijde der
Nieuwe Haven niet zoo hoog te stellen als aan de
noordzijde, omdat naar zijn meening menig industrieel
dan eerder geneigd zou zijn daar een onderneming te
vestigen.
Bezien door een fabrikantenbril, zooals de heer
Schippers natuurlijk gebruikt, gaat die redeneering
eenigszins op, doch waar de heer Schippers niet in den
Raad zit als fabrikant, maar wel als vertegenwoordiger
der gemeenschap, daar komt het ons voor, dat hij het
allereerst moest behartigen de belangen der gemeenschap
en dit is, naar onze bescheiden meening, te vinden in
flinke erfpachtprijzen.
De heer Hoogendijk, behalve Reeder, óók fabrikant,
en zeer zeker in die kwaliteit ook belang te kunnen
hebben in goedkoope gronden aldaar, was konsekwenter
en trad zeer absoluut op in het belang der gemeen
schap. Hij vond het allereerst verkeerd van den heer
Schippers argumenten te debiteeren uit, wat hij noemde,
„de oude prullendoos"hij de heer Hoogendijk
zou ditmaal niet breedvoerig ingaan op die zaken, be
hield zich echter voor, wanneer dit noodig was het
weer te doen als voorheen, maar wilde toch niet na
laten den heer Schippers en den anderen heeren opnieuw
duidelijk te maken, dat de grond in algemeenen zin het
eigendom der gemeenschap is.
Dat ook door en van de belastingpenningen der ge
meenschap dat :s van de geheele burgerij de noodige
aanleg en verbeteringen worden gemaakt, dat ook ten
gevolge hiervan de „grond" in waarde stijgt aldus
de meerwaarde krijgt, zoodat het dus zaak is dat die
meerwaarde komt in de kas der Gemeente of Gemeen
schap in den vorm van herziening en zoo noodig ver
hooging der erfpachtprijzen.
Dat betoog versterkte hij nog, door aan te voeren,
dat eventueele ondernemers aldaar hunne zaken vesti
gen, buiten de stad gaan wonen, zich onttrekken aan
't bijdragen der plaatselijke belastingen, aldus op die
manier de lasten te leggen op de Gemeente en zelf op
te strijken al de voordeelen.
Dit was een ferm en mannelijk woord van den heer
Hoogendijk, waarbij de heer Schippers in 't oogloopend
tam werd en waarvoor wij als toehoorders eens Spon
taan hadden willen applaudiseeren maar dat mag
helaas daar niet. De heer Hoogendijk behandelde dit
zaakje zeer zuiver en principieel, en waar hij en de
heer Schippers als fabrikanten toch dezelfde belangen
hebben, daar kwam 't hier weer duidelijk uit hoe dat
de één zich wél en de ander zich niet kan losmaken
van z'n privézaken, zagen wij hier de tegenstelling
tusschen den Christelijken Conservatief Schippers, die
het opneemt voor fabrikaniendom en den democrati-
schen paganist Hoogendijk, die het opneemt voor de
gemeenschap.
Met het hiergenoemde was het actueele der agenda
afgewerkt en kregen wij van de vroedschap niet veel
meer te hooren dat ons interesseerde, behalve een woord
speling van den heer Versteeve.
Bij die erfpachtszaken kwam als vanzelf ter sprake
het woord „Canon."
Nu heeft de heer Versteeve de gewoonte de klemtoon
te leggen op de tweede lettergreep en maakt dan den
indruk als sprak hij over een Kanon
Hij deed dit weêr, mijn buurman een nieuweling,
zegt toen tegen mij„hoor je dat daarzij hebben het
over Kanonnenweer een ander, achter mij gezeten
blijkbaar iemand die bij de „Veld" gediend had en
aldus verstand had van schietwerktuigen, vroeg mij
Wat zou de heer Versteeve nu bedoelen, een Maxim-
kanon, een Creusotkanon, een Marinekanon, een Mi
trailleuse, een Machinekanon of soms ook wel een
longtom of iets van dien aard
Luisteren jelui eens, zeïde ik toen. Jelui snappen dat
nog niet en dat komt enkel doordat je hier nog ver-
sche broekjesben. De heer Versteeve bedoelt geen
kanonnen, hij bedoeld het erfpachtscanon, doch kijk
eens. Hij, de heer Versteeve, is een eenvoudig burger
man, hij leeft niet uit theoretische kennis, doch bouwt
alles op datgene, wat hij in de praktijk heeft geleerd,
hij maakt zich nooit moeielijk om zuiver ter tale te
zijn, dat is voor hem maar bijzaak, hoofdzaak is voor
hem de praktijk.
Zoodoende maakt hij zich wel eens meer schuldig aan
mishandeling van woorden, wij zijn er aan gewoon en
het hindert ons niet. Hiermede was mijn omgeving
tevreden en gaven zij den heer Versteeve volkomen
absolutie
Na dit alles kwam de geheime zitting en mochten
wij naar huis.
Het was een rustige vergadering, het leek wel of
men nog vermoeid was van de begrooting en waar wij
nu reikhalzend naar uitzien, dat is de behandeling van
de lang verwachte en reeds lang op zich laten wach
tende Progressie.
