Sluit U aan 11
Kort antwoord aan Hermans.
Uit ons Yereenigingsleven.
bi] de Zangvereeniging
EXCELSIOR
Schiédamsche Bestuurderbond.
Vlaardingsche IJzerkoekjes.
Arbeiders Muziekvereeniging
„Voorwaarts."
Ingezonden,
Schandelijk! Men ziet dezen zomer weer het
zelfde schandelijke spel als verleden jaar: in alle straten
welke nog niet bekeid zijn mogen nog steeds de
sproeiwagens niet komen, ook al zijn ze er tienmaal
meer noodig dan in de andere straten.
Na de enkele warme dagen die we hebben gehad,
is het dan ook in die straten een onhoudbaren toestand.
Het regent er stof.
Moet die dwaasheid nog langer voortdnren? Hebben
de menschen, daar woonachtig, niet dezelfde verplich
tingen als elk ander? We vernamen toch nooit dat zij
vrijgesteld zjjn van inkomsten-belasting enz. Waarom
toch zoo'n maatregel gehandhaafd, die in geen enkel
opzicht doel treft, die indrnischt tegen elk hygiënisch
begrip
Hier ware een goede gelegenheid voor burgemeester
Brants om ons te toonen, dat hij ruimer inzichten heeft
dan zjjn voorganger.
Zal hij ze ongebruikt laten
Dat alle Rotterdamsche partijgenooten, die mijn debat
met Domela Nieuwenhuis bijwoonden, mij zwak vonden,
wat bewijst dat nu toch Hoogstens ditdat zij meer
van mjj verwacht hadden en dat ik hen dus heb teleur
gesteld. Maar toch ook niets meer Welnu, dat zal
wel eens meer gebeuren. Vooreerst ben ik niet altijd
gelijkelijk frisch en flink gestemd. En vervolgens zal
ik wel eens een andere opvatting over de beste behan
deling van een onderwerp hebben dan een deel mijner
toehoorders.
Ik betwijfel intusschen of mijn argumentatie zoo zwak
was. Het is immers een feit dat Domela Nieuwenhuis
tegen mijn uiteenzetting van den gemeenschapsinvloed
op den individu niets wist in het midden te brengen
dan deze (ongetwijfeld handige) vraag„maar een
mensch moet toch by zichzelf, bij den individu, begin
nen enDaarmee gaf hij toch feitelijk mij gelijk
in mijn theoretische uiteenzetting van de plaats en de
beteekenis van den individu Eu daarmee moest hij
dus feitelijk zijn eigen individualisme laten schieten
Wat kan ik meer verlangen
Den kneep zit hem dan ook feitelijk in mijn „vrien
delijkheid" tegenover Domela Nienwenhuis. En nu kan
ik best begrijpen, dat Hermans met zijn persoonlijke
ondervindingen even slecht over de anarchisten denkt
als de anarchisten over hem. Maar, Hermans duide mij
dat niet ten kwade, ik vind het van hem even verkeerd,
de anarchisten gewoonweg als „dat gore zoodje" en
„honden die hem aanblaffen" enz. op zjj te schuiven,
als van Domela Nieuwenhuis en de zijnen, wanneer zjj
Hermans voor een hansworst en Troelstra en Gorter
voor ploerten enz uitmaken. Men bewijst daarmee
niets en bereikt daarmee nog minder. In elk geval,
ik doe aan zulk soort betitelingen niet mee. Wil men
mjj daarmee versieren, ik zal mij daar wezenlijk nooit
iets van aantrekken.
Ea bovendien, ik kan en ik wil mij niet losmaken
van de overtuiging en de wetenschap, dat ieder mensch
het resultaat is van de omstandigheden die en zijn per
soonlijkheid èn zijn daden vormen en beheerschen.
Achter de menschen en hun daden zie ik steeds die
omstandigheden. Dat maakt zijn oordeel menschelijker
enrechtvaardiger. Ik ben zoo vrij, dat vooralsnog
niet vdbr een fout te houden.
En nu gaan Hermans en ik ieder weer werken aan
onze zelfde heerlijke werkde verwezenlijking van de
sociaal-demokratie. Met een krachtigen vriendschappe-
ljjken handdruk, tot ziens, Hermans.
J. van Leeuwen.
Bakkersgezellen. In het laatste no. van De
Bakkersbode wordt over het reeds door ons besproken
Arbeids-reglement aan de „Algemeene" het volgende
gezegd
Het bestuur der „Alg. Coöp. Bakkerij" alhier heeft
een ontwerp-Arbeidsreglement samengesteld. Het geheele
personeel dier onderneming is bij onze afdeeling aange
sloten en dus spreekt het vanzelf, dat door ons bestuur
met belangstelling van dit reglement werd kennis ge
nomen.
Ofschoon onze afdeeling een ex. werd toegezonden,
meenden we het korrekt het slechts te behandelen met
de direkt betrokkenen: de gezellen der onderneming.
We belegden dus een vergadering met hen, voerden de
leiding, gaven onze adviezen, doch bleven bij voorstel
len buiten stemming.
Het resultaat dier vergadering was, dat een aantal
veranderingen voorgesteld werden en wij de opdracht
verkregen een conferentie met het bestuur der „Alge
meene" aan te vragen, om ze te bespreken. Deze werd
bereidwillig toegestaan en de gehouden besprekingen
droegen een zeer loyaal karakter. Wij hopen (en ge-
looven) dat zij voor de betrokken gezellen van groot
belang zijn geweest.
Want er komen in het concept bepalingen voor, welke
zeker lijnrecht in strijd met de belangen der gezellen
moeten geacht worden. Om enkele der voornaamste te
noemen: boven de 35 jaar wordt men niet meer aan
gesteld het personeel moet wonen binnen de bebouwde
kom der gemeente (een bepaling voor een gemeente
als Schiedam zonder eenig nut, wél hinderlijk); gebruik
van alcoholhoudende dranken (ook bier) verbodenroo-
ken en pruimen verboden; fooien (onder welken vorm
ooksigaar, kop koffie, bijv.) verboden te aanvaarden.
De werktijd 's Zaterdags 16 uur. De werkweek kan
worden verlengd tot 72 uur en hooger zelfs. Loonkor-
ting mag geschieden tot een vijfde van het weekloon.
Enz. enz.
Zeker bevat het ontwerp-reglement ook veel goeds.
Maar er moest geprobeerd worden al het nadeelige,
schadelijke en hinderlijke voor de gezellen er uit te weren.
Of ons dat volkomen gelukt is, kunnen we natuurlijk
niet zeggen voor we de wijzigingen aangebracht zien.
Doch waar we de overtuiging bevestigd zagen, dat het
't Bestuur der „Algemeene" te doen was op dit gebied
iets goeds te verkrijgen en wij de verzekering ontvin
gen dat onze bemerkingen behoorlijk zouden worden
overwogen, daar wachten we met gerustheid het resul
taat onzer bemoeiing af.
Repetitie
's Maandagsavonds 8-10 u.
in „Constantia"
Contributie:
7 ets. p. week
Ingevolge besluit der laatstgehouden Algemeene Ver
gadering is het volgende adres verzonden
Aan
den Gemeenteraad van Schiedam.
Geven met verschuldigdeu eerbied te kennen:
P. de Bruin en J. van Steenis, respectievelijk Voor
zitter en Secretaris van den Schiedamschen Bestuur-,
dersbond, ten deze domicilie kiezende ten huize van
laatstgenoemde, Lange Achterweg 30
dat in hun vereeniging met leedwezen is kennis ge
nomen van de wijze, waarop het voorstel B. en W.,
inzake ontslag aan gehuwde onderwijzeressen ter tafel
gebracht is, waarvoor een behoorlijke behandeling van
het voorstel was buitengesloten niet alleen, doch waar
door het aan de vakvereeniging der onderwijzers en
onderwijzeressen onmogelijk was gemaakt, hare stem te
doen hooren
reden waarom zjj tot Uwen Raad het verzoek richten,
het besluit van 19 Juni j.l. in te trekken en het ter
nadere behandeling aan te kondigen.
't Welk doende,
P. DE BRUIN.
J. VAN STEENIS.
Schiedam, 1 Juli 1906.
Een loffelijk getuigschrift over onze Jan
tjes! Wjj, d. w. z. de Nederlandsche naiie, bezit
ten een vloot. Of beter gezegdwe bezitten er meer
dan één. We hebben óók een vloot, waar men veel
drijvende doodkisten onder telt, doch deze laten we
thans buiten beschouwing. Wat jwe bedoelen is onze
oorlogsvloot.
En ieder braaf Nederlander, wien het Neerlandsch
bloed door de aderen vloeit, weet dat deze vloot in
den ure des gevaars onze onafhankelijkheid zal moeten
verdedigen tegen vijandelijke horden, die het erf der
vaderen mochten bespringen.
Maar we weten óókallemaal, al dragen onze oor
logsbodems nog zulke verschrikkelijke namen, dat ze
voor die taak tóch niet berekend zijn, en dat het heele
zaakje feitelijk dient om den binnenlandschen vijand
in bedwang te houden óf om bij verschillenne plechtige
gelegenheden in den vreemde, Neerland op een waardige
wijze te vertegenwoordigen.
En zelfs dat lukt altijd nag geen eens. Dat bleek
ter gelegenheid van de kroningsplechtigheid van koning
Haakon, den nieuwen koning van Noorwegen.
De „Nieuwe VI. Crt." tenmiuste neemt in haar
Politiek Overzicht ook een beetje een loopje met het
groote-mogendheidje willen spelen van onze marine
autoriteiten.
Ze zegt daar toch o.m.
„Op het Nederlandsche oorlogsschip kwamen daarbij
het eenige malheur voor, dat vermeld wordteen
kanon werd binnenboords afgeschoten, terwijl er bene
den 'gasten feestelijk zaten te tafelen. Dat kostte één
onzer zeerobben het leven en verscheidene anderen een
lapje van hunne huid. Ja, met kanonnen omgaan is
niet iedermans zaak, vooral niet na het gebruik van
oorlams. De Nederlander is veel beter op zijn gemak
bij de koffieboont:es
Ja, ja, zegt u dat wel. Neerlandsch grootheid zou
er heusch niet om gaan tanen
Teekenend. De meeste onzer lezers zullen
wel weten dat de laatste algemeene verkiezingen in
Frankrijk het „bloc" een stevige meerderheid bezorgd
hebben.
Dit geeft bovengenoemd blad in hetzelfde Polijtiek
Overzicht aanleiding daar ook wat van te zeggen.
Na een korte uiteenzetting van de beteekenis die de
verkiezingen der laatste jaren daar hadden nl. de
strijd tusschen de Kerk en de Republiek geeft ze
deze bedenkingen ten beste die wel het onthouden
waard zjjn
„En zie nu de tegenstellingen(De cursiveering is
niet van ons.) Toen Frankrijk geleid werd door de
Kerk, was in Pruisen de Staat geheel baas. Geen
onderwijs van geestelijke of kerkelijke personenge
mengde scholen, leerplicht tot het veertiende jaar
hoogere inrichtingen van onderwijs en universiteiten
geheel vrij van alle kerkelijk leerstelselvrijheid van
onderzoek en van het wetenschappelijk woord. Pruisen
marcheerde aan de spits van de onderwijzende staten
en na den slag bij Küniggratz heette hetde Pruisische
schoolmeester heeft de overwinning behaald.
Maar de machthebbers en bezitters in Pruisen zijn
nu bang geworden voor het geleerde volk. Dat wil
veranderingen, waarvan zjj heel ongaarne hooren.
Pruisen moet van democratie en socialisme niets hebben
de onderdaan moet in eerbied sterven. Daarom gaat
het nu confessioneele scholen maken. De Kerk wordt
aan den arbeid gezet, om een onderdanig volk te
scheppen."
Wij zouden zoo zeggenprecies als bij ons. We
meenden goed te doen dit oordeel van een burgerlijke
krant, ook onzen lezers onder de oogen te brengen.
Het wordt van dien kant ons niet altijd zoo ronduit
verteld, en daarom heeft het wellicht meer invloed.
Want als wij zoo iets zeggen, dan zegt men al gauw:
„Nou ja, dat zijn maar socialisten, die lui moeten toch
wat pracizeeren om hun standje op te houden."
Donderdag 12 Juli a.s., 's avonds 8 uur, geeft de
Arbeiders Muziekvereeniging „Voorwaarts" een concert
op het terrein der vereeniging „Flardinga."
Hoewel het haar aan tegenwerking van de zijde van
eenige andere mnziekvereenigingen niet heeft ontbroken,
kunnen we constateeren dat zij voortdurend in bloei
toeneemt en een vereeniging belooft te worden, die
onze beweging krachtig zal steunen en de arbeiders
zeer veel genot zal verschaffen.
Het programma luidt als volgt:
1. De Internationale arr. A. Winterberg.
2. Souvenir de Trois-Vierges Marsch J. J. Krever.
3. La Dame de Coeur Ouverture G. Duval.
4. Voix Roumaines Valse de concert M. Kessels.
5. La Speranza Fantaisie A. Boscolli.
PAUZE.
6. Gedachtenis van 'n Zeeuw Marsch J. Benoodt.
7. La Parure Ouverture J. Werkman.
8. La Belle Villageoise Valse Jos. Kessels.
9. Mignonnette Ouverture J. Bouman.
10. S. D. A. P. Marsch A. Winterberg.
(Buiten verantwoordelijkheid der Bedactie.)
De copie wordt niet teruggegeven.
Vlaardingen, 25 Juni 1906.
Mijnheer de Redacteur
Het is voor een arbeider die gewoon is zijn meening
open en eerlijk (misschien wel wat „plat") te zeggen
en te schrjjven, niet erg gemakkelijk uit de advocatery,
die de redactie er op na gaat honden, een antwoord
saam te steUen.
Vooraf zjj gezegd, dat wanneer door n de vakorga
nisatie er niet met de haren was bijgesleept, ik mij
absoluut met dit twistgeschrijf niet had bemoeid. Nu
ter zake.
Ik zou mij niet vergewischt hebben wat er geschre
ven was.
