Oosterdwarsstraat No. 20. ZATERDAG 14 Juli 1906 6e Jaargang. van Afdeeling Schiedam der Sociaaldemokratische Arbeiderspartij. Te Vlaardingen is Zaterdags „DE MOKER'' verkrijgbaar Naar Corinchem. Bureau yoor Arbeidsrecht Katholieke bestrijding. De heer M. C, M. de Groot als zwijger. ABONNEMENTSPRIJS: 25 cent per kwartaal franco per post 30 cent j hlJ vooruitbetaling. Losse nummers 2 cent. Bureau van Redaktie en Administratie Gebouw „CONSTANTIA", Hoogstraat. Spreekuur voor de Redactie: 's Woensdagsavonds van y1^8y2 uur. ADVERTENTIEN: 3 cent per regel. Bij abonnement belangrijke korting. Stukken Yoor 't eerstvolgenc nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn. Nog zi^n kaarten verkrijgbaar voor de boot tocht op Zondag a.s. aan de bekende adres sen en voor zoover voorradig, Zondag aan de boot. Het Bureau is gevestigd aan het bekende adresNieuwstraat 28. We kregen onlangs een geschriftje onder oogen dat misschien reeds meerderen hebben ingezien, doch zeker ook aan nog velen onbekend D gebleven. Het is 16 pagina's groot en tegen het luttel bedrag van 21/2 cent verkrijgbaar aan de Boek- en Handelsdrukkerij, Bern. Claessens, te Sittard. Het is getiteld: Katholieke Socialisten en de auteur noemt zich F. Hendricks. Het boekske is een uitmuntend pleidooi voor de ge zonde manier waarop de katholieke arbeiders worden voorgelogen, verder een bloemlezing van de specifiek- christelijke en gekuischte stijl van katholieke voor lichters. De gewijde auteur (vergissen we ons niet dan is de heer Hendricks een geestelijke) bedoelt aan te toonen dat er evenmin katholieke socialisten als katholieke vrijdenkers en godloochenaars bestaan. Op blz. 4 weet hjj zich zóó zeker van z'n taak dat hij schrijft „En dan zeg ik, en nu ga ik het bewijzen zoo klaar als de dag: Laten eenige Katholieken nog te goeder trouw meenen dat „Katholiek" en „Socialist" niet vloekt, IHT vergissen zich schromelijk! En de leiders vergissen zich niet, W «naar z\j BEDRIEGEN het volk. Brrrr alleen van dat reclameachtige uiterlijk wordt 'n mensch al koud om 't hart. En dan moet het eigenlijke „klaar als de dag" nog komen Hoofdstuk I is bestemd om door „een heele vracht uitspraken van Leo XIII te doen zien dat Katholiek past op Socialist als een tang op een varken." Daar gaat-ie dan: Volgens Leo XIII is de oorsprong van het Socialisme „geweld", „beleediging", „jacht op nieuwigheden", „nijd"; maar de oorsprong van het ka tholicisme is geheel anders, is: rechtvaardigheid, verge vingsgezindheid, gehechtheid aan de overlevering, broe derlijkheid. Das precies het tegenovergestelde Volgens den schrjjver althans. Want van al die deug den van het Katholicisme is tot nog toe bedenkelijk weinig gebleken. Als men aan de rechtvaardigheid, vergevingsgezindheid en broederlijkheid der katholieken is overgeleverd, zoowel in vroeger tijden (men denke aan de ketterjagerijen) als nu, waarvan bijv. priester Van den Brink, of priester Fonteijne kunnen getuigen, naast zoovele anderen, dan kan men haast wel zeggen aan den duivel te zijn overgeleverd. Gaan we verder: (blz. 6) Leo XIII noemt duizend maal in zijn brieven het Katholicisme den zegen dei- maatschappij. Na, het Socialisme noemt die groote Paus: W de pest. Luister „Pius IX heeft met alle kracht gestreden tegen de „heillooze pogingen der sekten, vooral met name tegen „de uit deze sekten losgebroken pest van het Socialisme." V an „Katholieke-Socialisten" spreken is dus vierkant gekkt n-praat. In hoofdstuk II enkele vragen kan het Socialisme goed zijn, als het gegroeid is uit ketterijen? Kan het een verstandig, mooi werk zijn, als domme architecten, namelijk ketters, het bouwen-? Kan het een welopgevoed, maatschappelijk wezen zijn, als het opgevoed is door verdorven ouders, ketters Voor de^ variatie komt de heer Hendricks aan het eind van dit hoofdstuk eens tot de conclusie dat „Katho lieke Socialisten" is W klinkklare nonsens. Voor wie 't nu echter heelemaal nog niet of slechts ten halve gelooft, worden verder (steeds zoo klaar als de dag!) vier redenen besproken, waarom Leo XIII het Socialisme beslist veroordeelt. „Er zouden veel meer redenen te geven zijn, maar 't Is eigenlijk al meer dan genoeg, zeggen wij als slachtoffers. De conclusiën van den schrijver zei ven zijn voor ons op 't oogenblik hoofdzaak, en daarom zullen we deze vermelden: (blz: 9 en 10.) Het Socialisme is dus een onnatuur lijke, gewelddadige beroering der Maatschappij. Zoo iets is verderfelijk. Zoo stoken zij twist en tweedracht en werpen de orde der maatschappij onderste boven. De Socialisten zijn staatsgevaarlijk. Het zijn oproermakers Leo XIII noemt de Socialisten bedriegers, maar de schrjjver vertelt zeer goedmoedig, dat niet alle socia listen bedriegers zijn. Er zijn ook bedrogenen. Na dit physiologisch probleem op zoo roemvolle wijze te hebben opgelost, betoogt de zegepralende schrijver dat de bedriegers er toch immers op rekenen dat de groote massa niet weet, dat ze wordt bedrogen, af schuwelijk bedrogen. Helaas Doch direkt na deze smartkreet heet 't: Nu, wie dit boekje leest, is in eens op de hoogte De heer Hendricks bereikte hier het toppunt van verwaandheid, naar 't ons voorkomen wil In het „Besluit" wordt nog eens geresumeerd wat nu eigenljjk alzoo is verteld. „Katholieke Socialisten" is onzin, leert Leo XIII. Want Katholieken die de „pest" der maatschappij zouden zijn, „oproermakers11„de dood" van den Staat, vijanden van Christus, Kerk, Evangelie en Godsdienst, die bovendien als hun vaders, „ketters" zouden moeten erkennen, zulke „katholieken" kom, dat is immers te gek om van te praten I Maar de Socialisten zijn volgens Leo XIII 1. de pest der maatschappij 2. de oproermakers 3. verderf van Kerk en Staat; 4. bedriegers 5. praatjesmakers over Christus en Evangelie, met de sluwe bedoeling het volk zand in de oogen te strooien. 6. het grootste gevaar der samenleving, stokers van haat en nijd. 7zonen van afschuwelijke ketterijen van allerlei aard. W Dat leert U Pans Leo XIII. Een Katholiek kan dus geen Socialist zijn. „Katholieke Socialisten" is dus bare, schreeu wende IV onzin. 't Wil ons voorkomen, dat we 't hier wel gevoegelijk bij kunnen laten. Er is natuurlijk geen oogenblik bij ons de lust opgekomen het vodje te bespreken, (de hemel beware ons voor nadere kennismaking met zulke viezig heden) maar het ding is bedoeld als middel voor de propaganda der katholieken als zóódanig willen we het helpen verspreiden. In het bijzonder de katholieke aibeiders moeten zich deze uitgave van 21/g cent eens getroosten we vreezen volstrekt niet dat ze ook maar eenigszins onder de bekoring dier fanfaronnades met handwijzing zus of zoo zullen komen, maar ze zullen eens terdege ervaren met welke onbenullige kletspraatjes men hen tracht te bedotten, 't Is in één woord dunne kost In De Moker van 23 Juni 1.1. kwam een ingezonden stuk voor_ van den heer M. C. M. de Groot, handelende over onjuiste voorstellingen onzerzijds. De lezers zullen zich wel herinneren met welk een aplomb de geachte inzender daarover vermeende te mogen spreken. Het zou toch slechts „dagwerk" zjjn op onze onjuistheden te wijzen en 't was, onnoodig, omdat (dank zij de zeer gewichtige waarschuwing des heeren de Gioot) men na wel weten zon, hoe voorzichtig men met ons blad wezen moet. Wij onderstellen steeds in den heer de Groot een kundig man, die de bizondere eigenschap bezit bij z'n werken onfeilbaar te zijn Maar we konden het toch niet over ons verkrijgen z u stukje ernstig op te nemen. Want daarvoor was de argumentatie &I te zwak. Zeker erkennen we on volmaakt te zijn; zeker erkennen we, dat ook wij den bal wel eens kunnen misslaan (ieder, die werkt, heeft kans fouten te maken) maar als de heer de Groot voor het aanduiden van onze onjuistheden dagwerk hebben zou dan, zoo ware onze bescheiden eisch, had hjj allicht iets kunnen opsnorren, dat meer steekhoudend was dan hetgeen hjj nu aanvoerde. Want we haalden daarover de schouders op. In het no van 30 Juni bespraken we naar aanleiding van het ons toegezonden eerste verslag, de vereeniging „Volkshuisvesting", waarvan de heer M. C. M. de Groot voorzitter is. We hebben onze verwondering uitgesproken over de wijze, waarop de vereeniging „Volkshuisvesting" hare taak blijkt op te vatten die in naam de volks- huisvesting wilde bevorderen; die poogde de arbeiders financieel aan zich te verbinden door hen aandeelen te doen nemen van f 10, op zeer onvoordeelige voorwaarde (die wij in De Moker van October 1903 in een artikel „Speculeeren op den kleinen man" reeds aan kritiek hebben onderworpen, blijkbaar met succes), maar die in hare eerste daden reeds blijkt ljjnrecht tegen het voor gegeven doel te willen ingaan, door huizen te bouwen met een kostprijs van f 2.80 a f 2.90, hetgeen zeker een huurprijs wordt van f 3 50. Waar nu het bouwen van zulke woningen o.i. absoluut niets gemeen heeft met vofehuisvesting, hebben wjj het streven van genoemde vereeniging een fiasco genoemd en in twijfel getrokken het zedelijk recht der vereeniging, om voor hare doeleinden gemeente- en rijkssubsidie aan te vragen. De heer De Groot, die vanaf de oprichting tot op het oogenblik ten nauwste bij „Volkshuisvesting" be trokken is, en zeker van het groote nut der vereeniging overtuigd zal zijn, evenals van het juiste der opvatting die de vereeniging van hare taak blijk geeft te be zitten, zal zeker naar aanleiding van onze beschouwingen reden te over hebben gehad om nu onze „onjuiste voor stellingen" te demonstreeren. Maar de heer de Groot zwijgt. Hij had wel dag werk En toch had hij nu b e h o o r e n te spreken. Want zijn naam is er mede gemoeid. Z'n naam als e e r 1 ij k mensch. Want de vereeniging „Volkshuisvesting" pleegt volks- bedrog MOKER

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1906 | | pagina 1