yiaardingsche IJzerkoekjes.
Ingezonden.
Voorts werd besloten f2.50 nit te trekken voor de
Mach. en Stokers. Ingekomen van het H. B. lasten ter
beantwoording naar den aard en den omvang van het
aangenomen werk. Ingek. een schrijven der afd. S.D.A.P.
alhier, voor aansluiting bij het P. K. C. werd met alge
meens stemmen aangenomen.
Een schrijven van het Com. ter bestrijding der werke
loosheid, om een onderzoek in te stellen naar den omvang
yan dezelve. Waarschijnlijk zal bjj den Raad een adres
ingediend worden voor steun aan die vereenigingen die
in het bezit zijn van een werkeloozen-verzekering, waar
voor bovengenoemd Com. de opdracht is gegeven de
noodige gegevens te verzamelen. Het oprichten eener
spaarkas wordt door de vergadering beter geacht dan
een zelfstandig fonds, omreden men dacht, dat de leden
die niet veel last van werkeloosheid hebben, de afd.
zouden verlaten wanneer een verplichte contributie zou
worden geheven.
Na verschillende besprekingen over het onderwerp of
er in die eventueel op te richten spaarkas ook andere
organisaties, dan die bij de S. B. B. aangesloten zijn,
zouden worden toegelaten, werd dit onderwerp tot een
volgende vergadering uitgesteld, zoodat dit onderwerp
dan gelijk besproken kan worden bij vaststelling van
een reglement indien er tot oprichting van een spaarkas
zou worden overgegaan.
Na enkele besprekingen sloot de voorzitter onder
dankbetuiging aan de aanwezige leden de vergadering,
die ongeveer door de helft der leden was bezocht.
H. H. A. Plettenberg, Corr.
Dat liegt maar raakIn de VI. Crt. van
15 Ang. staat weer een van die bij uitstek christelijke
artikelen, waardoor dat krantje een zekere vermaardheid
heeft verworven. De christelijke waarheidsliefde kan je
er zoo echt uit proeven't Is weer een staaltje van
echt anti-revolutionaire journalistiek
Het gewraakte artikel draagt tot opschrift„Goed
gezien en mooi gezegd."
Wat is nu goed gezien en mooi gezegd F Dit
„Bat in de theorie en in de praktjjk de Revolutie,
die in 1789 uitbrak, principieel de anti-christelijke macht
tot uiting is gekomen."
Deze zinsnede is de inleiding van de Rede „Mara-
natha", ter deputaten-vergadering der anti-revolutio
nairen in 1891 gehouden en welke de redaktie van de
VI. Crt. aanleiding gaf om haar gal ook nog eens over
de sociaal-democraten uit te storten.
Alvorens dit hier te citeeren volge eerst nog een
ander citaat uit „Maranatha", wat als conclusie volgt
op het„dat in de theorie en in de praktijk de Revo
lutie, die in 1789 uitbrak, principieel de anti-christelijke
macht tot niting is gekomen."
Het lnidt zoo
„Tot in het eind eerst de wijsbegeerte en straks
het socialisme hun sVm verhievende eerste om
voor zekerheid ons den twijfel in het hart te werpen
en het laatste om bij consequente ontwikkeling van
de deftig-liberale theorie nu ook op het geld en
goed der bezitters toe te passen, wat de liberalisten
bestaan durfden tegen God en zijn gezalfden Koning."
En het is naar aanleiding van het door ons hierboven
geciteerde, dat de vrome redactie van de vrome VI. Crt.
deze ontboezeming laat volgen
„Goed gezien en mooi gezegd, zoo zeggen wij
van het eene zoowel als van het andere. Ook
van wat gezegd werd van het Socialisme, van den
grooten vjjand, waartegen wij in onzen tijd vooral
hebben te strijden en welke vijand vooral bekampt
moet worden met het Evangelie.
Als wij vragenWat is de strijd onzer dagen F
Is het de strijd om brood F Is het de strijd tus-
schen den sterke en den zwakke F Is het de strijd
om het menschwaardig bestaan F Dan zeggen wij
neen. De strijd om brood is er geweest van af
den vloek der zonde, gehoord in Edens hof, evenals
de strijd om het leven. Ook de strjjd tusschen den
sterke en zwakke was er reeds toen Kaïn zijn ge
spierde vuist ophief om den schedel van zijn broeder
te verpletteren en zyn bloed te vergieten. De
stuijd onzer dagen is de bijzondere vorm waarin
de afkeer van God zich thans openbaart en die
vooral in het socialisme voorkomt. De socialist is
een gevaarlijke vijand, meer te vreezen dan de
arnachist. Deze heeft den bom in zijn hand, maar
gene gooit geen bom. Hij begint ver van het huis
af te graven. Hjj graaft een tunne!. Hij onder
graaft het huis. Hij heeft geen dynamiet van
noode voordat hij de fundamenten heeft ondergraven.
Dan ontsteekt hij de lont. Hij strijd tegen de
grondslagen Godstegen den levenden, gebiedenden
God en Zijn wet. Wij cursiveeren. (Red. „Moker".)
Daarom verguist hij de overheid, die het zwaard
draagt; daarom noemt hij eigendom diefstal; daar
om staat de vrouw in zijn oog i hoogste, die haar
hart en ziel geeft in 't onkuische oogenblik aan den
man, die ze niet kentdaarom beroemt hij zich op
het verbreke van zijn contract uit solidariteit. Het
socialisme is de gevaarlijkste vjjand van onzen tjjd.
Heeft niet reeds Da Coata die booze macht gezien
bjj het dichten van zijn lied 1840, hij, de dichter-
profeet?"
Is dat even wat moois^ En vooral het door ons ge
cursiveerde F
Onzen strijd, die een louter economische is, nl. de
ellende van het arbeidende volk te doen eindigen, zou,
volgens deze christelijke krant, er een zjjn tegen de
grondslagen Godstegen den levenden, gebiedenden God
en Zijn Wet!
't Is fraai
Maar mogen we dan het vrome blad herinneren aan
de bekende rede van een hoog staand man van christe-
ljjken huize, nl. Jhr. Mr. D. J. de Geer, onlangs door
hem in een kursusvergadering van „Patrimonium" alhier,
uitgesproken F Ja F En mogen we dan verder met de
meest mogelijke bescheidenheid herinneren dat deze
waschechte christen als zijn meeniug uitsprak dat de
Bijbel Gods ordennantiën dnszich niet uitsprak
over de kwestie of het al dan niet wenschelijk is dat
de prodHCtie- en arbeidsmiddelen gemeengoed werden F
En dat hij verder als zjjn meening uitsprak, dat de
vraag of het in het belang der geheele menschheid was
dat de productie en arbeidsmiddelen gemeengoed werden,
louter en alleen een technische vraag was, even zoo goed
de kwestie of men vóór of tegen vrijhandel was F
En weet verder het vrome krantje niet meer dat over
deze uitlatingen van jhr. De Geer in kerkelijke kringen
waar zjj gelezen wordt, he 1 wat stof is opgewaaid F
Waarom F Omdat de broederen van „Patrimonium" zoo
iets nog nooit in hunnen kring hadden gehoord, en on
willekeurig elkaar eens aankeken of ze zeggen wilden:
ja, nu zelfs een hoogstaand man van christelijke huize,
het doel der sociaal-democraten enkel en alleen een
technische kwestie vindt, nu gaan wij toch waarlijk
twijfelen of het wel waar is wat onze leiders altijd
beweerd hebben dat godsdienst en socialisme onvereenig-
baar zjjn.
Laten wjj het nog eens duidelijkshalve zeggende
sociaal-democratie wil niets anders dan de matelooze
ellende, de verdierljjking, de achteruitzetting, welke het
kapitalisme over de arbeiders heeft uitgestort, opheffen,
opdat ook voor hen de schatkamers van wetenschap,
kunst enz. eenmaal toegankelijk zullen zijn niet alleen,
maar vooral ook omdat zij meent dat eerst dan te zullen
bereiken wanneer het kapitalisme door haar vernietigd
zal zjjn.
M.a.w. zjj acht het tegenwoordig systeem, waardoor
aan den eenen kant enkele geldprotsen, alleen en uit
sluitend door hun geld, het wel en wee van duizenden
en nog eens duizenden in handen hebben, en aan den
anderen kant ontzaglijke drommen van arbeiders tot
proletariërs zjjn gemaakt, die van die enkele kapitalisten
geheel en al afhankelijk zijn, zóó verderfelijk en zóó
afschuwelijk wreed, dat zij met al de kracht en al de
energie waarover zij beschikt, daartegen vecht.
En zjj acht dit vooralsnog meer in overeenstemming
met de wetten van broederschap die ons in den Bijbel
zijn gegeven, dan, zooals de VI. Crt. doet, het volk in
zijn ellende maar te laten smoren.
Daarom staat de vrouw in zijn oog (den socialist nl.)
't hoogste, die haar hart en ziel geeft in 't onkuische
oogerblik van den hartstocht aan den man dien ze niet
kent", aldus het vrome blad.
Deze smeerlapperij we weten heusch geen juister
benaming voor dit moois neen, wij wenschen er niets
naders aan toe te voegen. We laten het oordeel hier
over verder aan den lezer.
Maar dat het socialisme de gevaarlijkste vijand is
van onzen tijd zeker, daar gaan we mee akkoord,
alleen met dit voorbehoud, dat het juister zou zijn
uitgedrukt indien er stond van onzen kapitalistischen tijd.
En dat is onze trots
Zeker, wij zijn een gevaar voor alles en voor ieder
die den opmarsch van het proletariaat vertragen willen
Zeker, wij zijn een gevaar voor de kapitalisten die het
volk tot op de botten uitzuigen, en hnn rijkdom en
overdaad halen nit de armoede en de ellende van het
werkende volk. Zeke-, daar zijn we een gevaar voor.
Maar, een noodzakelijk gevaar
En wij zullen doorgaan en niet ophouden in onze
moeizame taak, de arbeiders te organiseeren en ze tot
machtsontplooiing te brengen niet omdat we onze
haat- (F) en wraakzucht (F) bot willen vieren, maar
omdat het móet! Moet om aan het schreeuwend onrecht
een einde te maken.
Fabrieksarbeiders. De openbare vergadering
welke de vorige week Donderdag door den Bestuur-
dersbond zou gehouden worden, om te trachten organi
satie onder deze categorie van arbeiders te brengen,
is niet doorgegaan wegens slechte opkomst. Wel zul
len enkele personen, die zich aldaar tot een propagan-
dacommissie vormden, alsnog alles in het werk stellen
een organisatie op te richten, zoodat voorloopig hier
over toch al iets in dezen is bereikt. Laten de fabrieks
arbeiders wanneer zij binnenkort weer mochten worden
opgeroepen tot een vergadering, dan toonen beter hun
plicht te begrijpen dan de vorige week het geval was.
„De Stem des Volks". De uitvoering die
onze zangvereening j.l. Woensdag in de theethuin „De
Melkkop" te Maassluis zon geven, is wegens het on
gunstige weêr niet doorgegaan. Ze zal nu, bij goed
weêr natuurlijk, plaats hebben heden, Zaterdag 29
Augustus.
Meeting Rotterdam. We hebben het Zondag
slecht getroffen, toen we naar deze meeting gingen
regenen en nog eens regenen. Wat wel jammer was.
Vooral ook voor onze muziekvereeniging „Voorwaarts."
Intusschen, zij heeft de reis toch niet heelemaal tever
geefs gemaakt. Na afloop van de meeting in het Ver
kooplokaal gaf ze nog enkele nummers ten beste. Hopen
wjj dat ze op de a.s. kiesrechtbetooging haar schade
in kan halen
De salaris-regeling der Onderwijzers.
In de laatste raadszitting gebruikte de heer Van
Westendorp eenige woorden, die ik niet mag laten
passeeren. Misschien, ik zeg misschien, dat de Bond
van Ned. Ond. afd. Schiedam of nog beter de afd.
Rotterdam er nog wel het een en het ander over te
zeggen zal hebben. Deze heer heeft zich naar geruchten
meermalen in particuliere gesprekken in den zelfden
geest uitgelaten, zoodat ik vertrouw dat hij zich niet
per ongeluk zoo heeft uitgedrukt. Hij zei op een ge
ringschattende wijze, dat in het algemeen de onderwijzer
zonder hoofdacte minder in de school presteerde dan die
met de hoofdacte en in verband met en om de salari-
eering zoo laag mogeljjk te houden van dit soort
menschjes, opvoeders en leermeesters van de jeugd en
het volk, gebruikte hij bjjna woordelijk in den raad de
volgende uitdrukkingMjjne heeren, ge moe t eens
weten, hoe miniem of weinig die gewone ondermees
tertjes weten, hoe weinig kennis bij de examens van
hen gevorderd wordt, ja, als zij de krant lezen,
lezen ze enkel de nieuwtjes en van de rest nemen ze
geen notitie of snappen zij niet te veel. Bij het laatste
kon hij niet goed uit zijn woorden komen en dit trachtte hij
door handgesticulatie goed te maken. Ondergeteekende
kent nog al een enkelen onderwijzer uit verschillende dee-
len van ons land, zeer goed van nabij, beter waarschijnlijk
dan de heer v. Westendorp, arr.-schoolopziener van een
brokstuk Rotterdam en dan durft hij verklaren, dat hij ze
niet kent al zocht hij met een reuzenlantaarn de enkel-
nieuwtjes-lezende minderwaardige hulpjes. Weet de
heer v. Westendorp zelf wel wat er in de krant is te
vinden F Ik wil niet generaliseeren, maar hem persoon
lijk afvragen, hoe iemand, die zijn ziel en zaligheid
slechts aan éen kan verkoopen, toch apotheker daarbij
nog arrondissementschoolopziener, lid van den raad en
daarboven nog wethouder, regent van een of meer
instellingen, bestuurslid van een of meer stichtingen,
lid hiervan en lid daarvan en nog eens lid van wat
anders kan zijnHoe zoo iemand zelfs te weten kan
komen, wat er in de kranten en andere geschriften te
vinden is behalve de nieuwtjes en hoe of zoo iemand
doo welk onderzoek of anderzins te weten is gekomen,
dat het alledaagsche slag meestertjes niets anders dan
de nieuwtjes uit een of ander blaadje leest, behoudens
een enkele uitzondering. Ik ben op onderzoek nit ge
weest en wel bij personen, die als niet-bollebooze, als
curiose menschen staan aangeschreven. Die menschen
vindt men trouwens bij elk vak, bjj elke categorie. En
ik deed in alle ootmoedigheid de singuliere exem
plaren de singuliere vraag
Welke periodieken en boeken leest gij en leest ge ze
geheel of voor een deelF Ziedaar, de antwoorden waren
We lezen de groote bladen en een plaatselijk blaadje, we
lezen vakblad dit en vakblad dat, we zijn lid van de onder
wijzersleeskring, we lezen nit de school- en arrondissement
bibliotheek, uit de schoolportefeuille, de peadagogische
boekerij (weet u wel, dat die bestaat F) uit het lees
gezelschap zus en uit het leesgezelschap zoo, terwijl
het Volkshuis voor ons ook een uitgebreide leestafel
heeft evenals de Rotterdamsche gemeentelijke leesin-
richting. Ja, ik vernam dat een onderwijzer juist deze
week met zijn vrouw moeite had gehad over het te
hocge bedrag van 50 cent per week alleen aan gewone
kranten uitgegeven, die ze nog met andere samen lazen.
Verder hoorde ik, de nieuwtjes, bladvulling kunnen
ons juist weinig schelen, bijv. of een jongetje J. D.
80 jaar oud door een Maaswaterschouw is overreden
of een meisje met 13 zeepteentjes met een ellenlangen
groenen baard van nacht om 2x/a iir bet levenslicht
heeft aanschouwd enz. enz interesseert ons niet, mis
schien wel de apothekers. En wat we lezen, lezen we
met profijt, want meestal moeten we daarvoor, voor
het lezen betalen, betalen van ons sober traktementje.
Nu wil ondergeteekende nog eens wat in het midden
brengen. Courantenlectuur is lectuur van den dag, ze
wordt gelezen en grootendeels weer vergeten, enkele
zsken blijven ons bjj, de een behoudt dit, de andere
dat, wat afhankelijk is van zijn gelooven, doen en
denken. Krantenstof brengt in het generaal den mensch
in al zijn streven niet zoo veel hooger, invloed heeft
ze op hem ongetwijfeld, maar de bladen moeten toch
gevuld en dagelijks, telkens vol zijnde, eenmaal de
wereld in om voor volgende nummers weer werk en
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Copieën worden niet teruggeven.
