District III. Stemt alleen op
J. DINKELAAR en
DSJ.VAN LEEUWEN
Anti-revolutionaire „zedelijkheid".
Ze woonde weer in een gangetje.
Vlaardingsche IJzerkoekjes.
Per advertentie in de Schied. Courant maakt de heer
Montfoort bekend geen benoeming te aanvaarden.
Das één der vrijzinnige kandidaten snenvelt al vóór
jj in 't vnur is geweest. Da's vryzinnig-onbegrypelyk
Tegenover de aftredende raadsleden Mr. W. H. Jansen,
Nolet, Smit, van der Velden, van der Drift en van der
Schalk staan das vrijzinnige en sociaal-democratische
tegen-candidaten.
Wat de aftredende raadsleden betreft, zij hebben zich
len zonder onderscheid doen kennen als
remmen tegen iederen vooruitgang
en in vele gevallen bovendien nog als brutale verdedi
gers van
eigen belangen.
Wij zullen met eenige voorbeelden dat in herinnering
engen, voor zoover dat nog noodig is.
Hr. W. H. Jansen, bekend om zijn eigenaardige
belastingopvatting, werd door zijn eigen partijgenooten
gekeurd voor het wethouderschap, omdat hij
naar hun meening te veel als advocaat van Kortland
te weinig als vertegenwoordiger der gemeente optrad.
Zijn werk was het, dat de gemeentelijke inkomsten
belasting ten nadeele der arbeiders, kleine midden
standers en kleine ambtenaren, werd gewijzigd. De
progressie in de belasting vond ook in hem een heftige
bestrijder. En zoo ging het steeds bij alle onderwerpen,
die de belangen der misdeelden betroffen. Het laatst nog
jj de behandeling van de Arbeidsbeurs en het Werk
lozenfonds, waarbij hij steeds de reactionaire voorstellen
van den heer G-oslinga ondersteunde en alle pogingen,
om daarbij de inzichten en belangen der georganiseerde
arbeiders te bestrijden en in een hoek te trappen, hielp
heer Nolet is bij alle stemmingen, waarbij het
gaat om de belangen van de groote klasse van arbei
ders en daarmee gelijkstaanden, steeds aan de zijde van
ie verdedigers der kapitalistenbelangen te vinden. Spre
ken doet hij zelden. Kracht gaat er dus in 't geheel
Diet van hem uit. Maar door zijn reactionair stemmen
belpt hij iederen vooruitgang Weren.
De heer Smit is de kampioen der katholieken. En
jj treedt hij niet op als verdediger maar steeds als
der arbeidersbelangen. Hoe duidelijk bleek
dit nog kort geleden bij de behandeling van de Arbeids-
benrs en het Werkloozenfonds, toen ook de heer Smit
tegen alle voorstellen der georganiseerde (ook katholieke)
arbeiders stemde, hoewel hij zelf lid van het werkloos
heids-comité was geweest. Bekend is ook zijn schan
delijk optreden in samenwerking met St. Paulus, ten
doel hebbende de vrije colportage te beletten. Als
reactionair, als vertegenwoordiger van het brutaalste
arbeidersvijandige kapitalisme, zullen de arbeiders en
kleine middenstanders hem moeten trachten te wippen.
De heer Van der Velden, in den Raad doorgaans
zwijgende, heeft zich vooral in de laatste jaren als
raadslid onhoudbaar gemaakt door zijn brutale verdedi
ging van de belangen van hem zelf en zijn mede-eigen-
liouwers en door de daaruit voortgekomen terzijdestelling
m de Woningwet. Hjj is een van de hoofdoorzaken
van de m-t-invoeriug dier wet door de gemeente
Scniedam. En het zijn natuurlijk in de allereerste
plaats de arbeiders, die de nadeelen ondervinden van
die wetsterzijdestelling. Het lijdt daarom geen twijfel,
of de arbeiders en de daarmee geljjkstaanden kunnen
zulk een vijand niet opnieuw stemmen.
De heer Van der Drift hééft afdoende bewezen,
voor een raadslidmaatschap onbekwaam te zijn. Met
een te waardeeren eerlijkheid erkent hjj zelf telkens,
dat hjj eigenlijk niet tot oordeelen in staat is. Hij
moet dus stemmen als volgeling van een zijner reactio
naire partijgenooten. Zoo iemand hoort in onzen tijd
niet meer in een gemeenteraad tliuD.
De heer Van der Schalk is de eenige vrijzinnige
die aftreedt. Hij hoort tot de oud-liberalen en la^tzich
in den Raad ook steeds als zoodanig kennen. Als
persoon en ook als raadslid is hjj de meest sympathieke
van alle afrredenden Maar het gaat niet om meer
dere of mindere sympathieke eigenschappen, het
gaat om de politieke richting en overtuiging, en een
oad-liberaal, ook de heer van dyr Schalk, staat op
let standpunt, dat de meergegoeden, de kapitaalbezitten-
de leiding en het bestuur in staat en maatschappij
ia handen moeten houden. De ontwikkeling der vak
vereniging als een organi-che factor in een nieuwe
maatschappij is een doorn in hup. oog. De politieke
organisatie van het proletariaat moet volgens hen zoo
veel mogelijk worden tegengehouden. Scherper dan andere
burgerlijke partyen steld de oud-liberale partij zich daar
door op het burgerlijke klassestandpunt. Dat moge
eerlyker en logi cher zijn dau het tweeslachtige gedoe
der vrijzinnig-democraten, de klasse der misdeelden en
laar politieke organisatie, de S. D. A. P.. kan niet
anders dan daartegenover even scherp haar klassepo-
litiek te stellen en moet dus ook den heer van dei-
Schalk zoo krachtig als haar mogelijk is bestrijden.
De nieuw-gestelde raadsleden aan burgerlijke zijde,
de anti-revolutionair J. van der Meer, en de „Schiedam"-
vrjjzinnigen J. Montfort en H. Stooker zijn in het open
bare leven volkomen onbekenden.
Wanneer wy evenwel letten op de laatstgekozen
anti-revolutionaire raadsleden, de heeren van der Laan
en Goslinga, dan hebben wy wel degelyk het recht, de
anti-revolutionaire candidaturen te wantrouwen. Want
de heeren van der Laan en Goslinga werden aange
diend als vooruitstrevende democratische mannen en
hebben zich in den Raad ontpopt als buitengewoon
reactionaire bestrijders van iederen vooruitgang en als
doortrapt-conservatieve verdedigers van de belangen der
brandkast. Wy weten dus, waar de antirevolutionaire
aanbevelingen in de praktijk op neer komen. Verder
verwijzen wy naar ons algemeen artikel over de raads
verkiezing in dit zelfde nummer.
De vrijzinnige candidaten zyn politiek onbekenden,
evenals de heer van der Meer. Maar het feit dat zy
gesteld zyn door „Schiedam", de verzamelplaats van
vrijzinnigen van alle schakeeringen, is voldoende om ook
deze candidatnren met wantrouwen te ontvangen. Men
is van te voren nooit zeker, wat voor soort van vrij
zinnige door „Schiedam" wordt aanbevolen. Oud-libera
len als de heeren van der Schalk en Kranen worden
daar met evenveel smaak verorberd als wilden zooals
de heeren Gouke en Ris ot als vrijzinnig-democraten
als de heeren de Groot en van Westendorp. Den heer
Koopmans, hoewel secretaris van „Schiedam", zonderen
wy uitdiens lidmaatschap van dit butspotje is een
vergissing. Doch nog daargelaten,
dat de „kleur" van Schiedam zeer veranderlijk is,
en dat „Schiedam" een verzameling is „voor elk wat
wils", de vrijzinnige candidaturen voor de openvallende
raadszetels kunnen door de klasse der misdeelden
evenmin worden aanvaard. In ons algemeen artikel
over de raadsverkiezing in dit nummer werken wij
dat nader uit. Hier wijzen wy alleen nog op het
treurige werk der vrijzinnigen in onzen Gemeenteraad.
De progressie in de gemeentelijke inkomstenbelasting
vond bestryding bij de vrijzinnigen, althans bij een deel
van hen. En laatstelijk nog, was het niet de „Schie-
dam"-vryzinnige Dr. Ris, die de onderkruipers-levering
door de gemeentelijke Arbeidsbeurs verdedigde? En
stemden niet alle „Schiedam"-vryzinnigen met uitzonde
ring van de heeren Koopmans en van Westendorp vóór
die onderkruipers-levering, zelfs de heer de Groot? En
stemden niet alle „Schiedam"-vryzinnigen behalve de
heer Koopmans vóór de verordening op de Arbeidsbeurs
met dat artikel, over onderkruipers-levering er in? Zoo
gaat het steeds in den Raad m6t de „Schiedam"-vrij-
zinnigen.
Hoe anders staat het met de sociaal-democratische
candidaten! Niet aan hun lidmaatschap der S. D. A. P.
alleen danken zy hnn candidatuurdeze is een uitvloeisel
van hnn arbeid in dienst der arbeidersbeweging en het
vertrouwen, dat zy daardoor hebben verworven. Jaren
van hard werken zijn daaraan voorafgegaan. En door
dat werken hebben zy getoond, wat men aan hen heeft.
Dinkelaar zoowel in de vakbeweging als in de
S. D. A. P. een stevige en betrouwbare werker, kon
nog dit jaar in den tyd van de invoering, v§n de wet
op het Arbeidscontract bewijzen wat hij waard is,
Van Leeuwen gaf ook dit jaar nog een overtuigend
bewijs van wat hy voor de arbeidersbeweging over
heeft: door zyn ontslagname als leeraar in dienst der
gemeente.
En van Pelt moest eveneens dit jaar zijn arbeid in
dienst der arbeidersbeweging boeten met uitstooting uit
een betrekking, waarin by 10 jaar ook tot genoegen
van zyn patroon werkzaam was geweest. Zyn arbeid
in den Sehiedamschen Bestuurdersbond is bovendien al
gemeen bekend.
Met deze enkele woorden willen wy volstaan, wetende
dat de personen onzer candidaten bekende en geëer
biedigde fignren zyn in de rangen van het proletariaat.
De kracht van karakter en overtuiging is ook nu weer
aan onze zijde.
Maakt alleen voor hun namen de stipjes zwart.
De clericalen, en niet het minst de anti-revolutionairen,
hebben er een handje van, zich zelf voor te stellen als de
ware apostelen der zedelijkheid,
en daartegenover de sociaal-democraten als menschen,
die het met de zedelijkheid zoo nauw niet nemen. Het
„eminente christelijke raadslid Goslinga" (styl nieuwe
Schiedamscbe Courant) bezondigde zich nog niet lang
geleden aan een dergelijke volkomen onchristelijke zelf
verheerlijking en lengen. De Nederlandsche leider der
clericalen, Dr. Kayper, had hem dat voorgedaan, daarbij
het slechte voorbeeld gevende van vervalsching der
sociaal-democratische denkbeelden en van overtreding
van eenige der voornaamste christelijke geboden.
En wat blykt nu op nieuw Dat Dr. Kuyper beschul
digd kon worden van daden en handelingen, die zich
slecht met de meest elementaire zekelykheid verdragen,
en dat hy zich niet alleen niet van die beschuldiging
heeft weten vrij te wasschen maar dat hy zich in zyn
antwoord op die beschuldiging aan eenige zeer zonder
linge vergissingen heeft schuldig gemaakt.
De beschuldiging luidtdat Dr. Kuyper als minister
president zich schuldig heeft gemaakt aan „lintjeshan-
del", dat hy als bemiddelaarster aannam een zekere
juffrouw Mathilde Westmeyer wier „avontuurlijke levens
wandel" zooals Het Volk zegt lang niet onbekend is,
en dat by van een zekeren heer Lehman geld voor
verkiezingsdoeleinden aannam, hem voorstelde als een
„man van rechts", doch eerst nadat deze heer door
bemiddeling van Mathilde een ridderorde had verkre
gen en hoewel deze heer bekend was als hebbende
jaren achtereen, zooals Het Volk vertelt, een soort van
tooueeltroep „om andere dan artistieke redenen" ruim met
zyn geld ondersteund, waarom Dr. Kuyper hem dan
ook vóór zyu decoreering eerst eenigen tijd „kalm in
Den Haag liet levenEn zoo voort.
't Is waarlijk fraaiEn toch zal men zien, dat de
clericalen al deze dingen zullen trachten goed te praten.
Opmerkelijk is intnsschen, dat het een sociaal-demo
cratisch blad, Het Volkis geweest dat met deze ont
hullingen is begonnenook hiermee bewijzende dat de
soc,-democraten hoogere en zuiverder opvattingen van
„zedelijkheid" hebben dan hun eigen gerechtigde tegen
standers.
De redactie van de Schied, Courant is een model
redactie voor een nieuwsblad. Yan alles is ze op de
hoogte. Als een kip haar staart verloren heeft, of er
is een kind gestruikeld over een strootje, met het gevolg
dat eenmelkkan tot haar stof is weergekeerd, de
Schied. Courant doet der menschheid trouw kond van
alle deze gewichtigheden.
Zoo heeft ze ook een „Agenda", waarin alle bijeen
komsten, tot de onbenulligste toe, worden aangekondigd.
O ja, die redactie van de Schied. Courant geeft haar
lezers van alles te kust en te keur.
Maar, o, de vergadering onzer afdeeling op jl. Dins
dag, waarin onze kandidaten Yan Pelt en Dinkelaar
en de Brnin gesproken hebben, welke vergadering met
groote en kleurige aanplakbiljetten was aangekondigd,
daürvan was der redactie van de Schied. Cour. niets
ter oore gekomenGeen bericht, geen vermelding
in de agenda, geen verslag I
Da's taktiek. vat-je
Die sociaal-democraten beginnen ook in Schiedam vat
op de massa te krijgen, Dat bevalt de „oüe" heelemaal
niet en waar ze er kans toe ziet, probeert ze onze
actie tegen te werken. Dank zij hare enorme capaci
teiten gaat 't meestal op de manier van Don Qnichot,
maar dat is minder ze doet d'r best.
Nou moest 't weer gebeuren met de doodzwyg-me-
thode de „oüe" dacht zeker„als ik van die ver
gadering niks zeg, valt ze zeker in 't water". Gezien
haar enormen invloed, by verkiezingen steeds gebleken,
was dit ook alleszins te verwachten
En daarom nou woonde de redactie van de Schied.
Courant ook ditmaal weer in een gangetje.
Zeker tot haar leedwezen was de vergadering flink
bezocht en was er een verslaggever van De Moker
aanwezig voor het verslag.
Groote goedheid, one, wat moet een mensch nou nog
verzinnen om de sociaal-demokraten eens een hak te
zetten
Een zondenregister. Nog nauwelijks zyn we
op rust van de Kamerverkiezingen, of strak worden we
wéér geroepen om hèn te kiezen, die in den Gemeente
raad onze belangen moeten behartigen. Wanneer wy
in dit verband spreken van ónze belangen, dan bedoelen
wy daarméé in de eerste plaats de belangen der grootste
massa, die der arbeiders.
Wij denken daarbij onmiddelijk aan een viertal der
aftredende raadsleden, die naar onze bescheiden meening
in de waarneming van hun mandaat, de belangen der
Arbeiders en overige kleine luyden voor 't laatst ge
houden hebben. Dit viertal, zijnde de heeren L. M. J.
IJzermans, A. W. Schippers, L. van Dam en W. v. d.
Windt, kunnen er op bogen dat zij in de Raadszaal
gefungeerd hebben als trouwe wachters vande Brandkast.
Pal stonden ze, wanneer de goede salarissen van
hooge ambtenaren verhoogd moestén worden, en stem
den dan vóór
Maar ook pal stonden ze in hun verzet, wanneer
werd voorgesteld de weekloonen, der werklieden te
verhoogen en stemden dan tegen.
Aan dit viertal mede de schnld, dat wy tot heden
verstoken zijn van een goede progressie in den hoofde-
lijken omslag, ook door hun kapitalistisch optreden iff den
Raad, zitten de arbeiders en kleine luyden te zuchten
over de hooge aanslagen in de plaatselijke inkomsten
belasting.
Zy zyn het die behooren tot hen, welke beweeren
dat f 300.aftrek voor noodzakelijke levensonderhoud
voldoende is terwijl hun eigen levensonderhond
