Stemt op HINKELAAR
en VAN LEEUWEN.
De staking bij Regout
Ditjes en Datjes.
„ïog niet bekoeld. Niettegenstaande wij
in ons blad van 1 Juni j.l. De Bruin uit Schiedam
verzocht hebben de samenstelling der Bestuurders
bonden wat bedaard aan te kijken en niet zulke
dikke woorden te wijden aan eene zaak, die van
zelf in het reine komt en niettegenstaande wij in
dat nummer van ons blad met al de liefderijkheid,
die ons, van dit artikel wèl voorzien, gemoed
bevat, hebben betoogd, dat wij geen Blauwbaarden
zijn, gaat onze Schiedamsche vriend in „De Moker"
van 5 Juni voort te fulmineeren tegen het door
onze algemeene vergadering genomen besluit naar
aanleiding van een artikel in de „Bondsbanier"
over hetzelfde onderwerp, welk artikel bljjk geeft,
dat de redaktie in de resolutie de juiste bedoeling
gelegd heeft.
Hopelijk zal in „De Moker" van 12 Juni De
Bruin nog wel tot mildere gedachten aangaande
onze moordlust komen, maar dan is het te laat
om daarover nog in ons no. van 15 Juni te schrijven.
We zullen dus voorloopig nog maar eens af
wachten wat De Bruin op ons artikel van 1 Juli
zal hebben te antwoorden".
Dus De Vakbeweging wil weten of mijn gemoedsrust
hersteld" is.
Helaas neen. Ik denk nog precies over de motie
ils in mijn eerste artikeltje.
En dat is nu eigenlijk geen wonder. Want ik heb
een rare dokter getroffen.
Inplaats van me de ongezondheid mijner „opgewonden
heid'' onder 't oog te brengen en de bezwaren die ik
aanvoerde te ontzenuwen, het meest radicale middel om
mijn spookbeelden te verjagen, steekt den kerel de gek
met me. Als ik m'n gemoedsrust nog verliezen kón,
zon hjj er werkelijk wel voor zorgen
Dokter, dokter, wat minder liefderijkheid en wat
meer kennis en middelen, waren zeker niet misplaatst.
Als 't er werkelijk om te doen is te laten zien dat
de door mjj geopperde bezwaren denkbeeldig zjjn, welnu,
weerleg dan. Doe het wat méér overtuigend dan De
Bondsbanier, en als ge me dan tot „rust" gebracht
hebt, zullen we samen grappen gaan verkoopen over
mijn opgewondenheid.
Qni habet aures audiéndi audiat!
P. de Bruin.
De dappere glasblazers te Maastricht staan nu reeds
ongeveer drie maanden in den strijd.
Gedurende langen tijd hebben zjj er genoegen mede
genomen, dat telkens weer opnieuw getracht werd
hunne grieven langs den weg van onderhandeling uit
de wereld te krijgen, helaas zonder dat de trotsche
fabrikant toenadering betoonde of voldoening gaf.
Tot eindelijk de lijdensbeker overliep.
Met allerhande voorwendsels trachtte Regout te
ontkomen aan de erkenning der organisatie. Daardoor
ontkwam hij tevens aan elke controle op zijne hande
lingen als werkgever. Daardoor noodzaakte hij de
arbeiders, zoo zij den strjjd niet wilden aanvaarden, te
huigen voor zjjn wil, loonsverlagingen e.d. te aanvaarden
en ontnam hij hun de gelegenheid tot verweer, tot
doelmatige behartiging van hunne belangen.
Nog verder ging deze „moderne" fabrikant, die thans
een ministerzetel bezet houdt, nog verder gingen even
eens zijne lasthebbers. Geleidelijk volgde het eene ontslag
op het andere telkens weer trof het mannen, die
vooraan stonden in de organisatie.
Toen schoot, vanzelfsprekend, de ontevredenheid steeds
dieper wortel onder de arbeiders van Regout.
Te werken in een zoo ingewikkelde industrie als de
onderhavige, zonder dat men door middel van de vak-
vereeniging zijn grieven en bezwaren kan inbrengen en
doen bespreken, zjjne belangen kan doen behartigen,
beteekent een slavenleven te lijden, blootgesteld te zjjn
aan den willekeur, overgeleverd aan de baatzucht van
den werkgever en zijne trawanten. Maar niet alleen
weigerde de werkgever, die er zich tegenover de buiten
wereld op beroemde een „model-fabrikant" te zijn, met
de vakvereeniging over de arbeidersvoorwaarden over
leg te plegen, hij trachtte tevens op 'middelijke wijze
de hand te slaan aan de organisatie, die ondanks de
openlijke en verkapte tegenwerking steeds sterker werd.
Dat konden en mochten de arbeiders niet dulden.
In den loop van Maart ontsloeg de directie op klaar
blijkelijk gezochte gronden weer twee arbeiders, leden
van den Glas- en Aardewerkersbond.
Overleg met de vakvereeniging wees de hooghartige
directie af.
Toen is de arbeid neergelegd.
Drie maanden dnurt thans de strijd.
Het feit, dat de arbeiders, nadat zij reeds zulke groote
offers hebben moeten brengen, nog even vastbesloten
als bij den aanvang in den strijd staan, toont aan, duide
lijker dan woorden dit vermogen, welk een sterken indruk
de verdrukking en uitbuiting, waaraan de arbeiders
blootstonden, op hen hebben gemaakt, hoe zwaar hun de
tyrannie van Regout op de schouders lag.
Sedert drie maanden staat de glasfabriek nu vrjj-
wel stil.
Eenige jaren geleden zou zoodanige gebeurtenis alge
meen de aandacht hebben getrokken, ook van de burger
lijke wereld, ook van de burgerljjke pers.
Daarvan blijkt thans niets.
De bourgeois-pers slaat nauwelijks acht op dien
geweldigen strijd, spendeert er ten hoogste enkele regels
van haar plaatsruimte aan.
Thans betreft het ook geen hongerstaking, die een
rilling door het land doet gaan, noch wordt het af
schuwelijke lijden van vrouwen en kinderen op den
voorgrond gehaald.
Thans betreft het slechts doelbewuste georgani
seerde arbeiders, die, nu ja strijden tegen uitbui
ting en tyrannie strijden voor hun goed recht,
maar wier optreden als bjj instinct door de gansche
werkgeversklasse gevaarlijk wordt geacht voor eigen
positie en voorrechten.
Koud, in het gunstigste geval onverschillig, veelal
scherp vijandig, staat de burgelijke wereld, staat de
burgerljjke pers tegenover dezen strijd.
Drie maanden reeds duurt de staking. Van „publiek"
is nog absoluut geen steun ingekomeD. „Publiek" zal
ook geen duit offeren.
Te grooter wordt de taak, welke het georganiseerde
proletariaat heeft te vervullen.
De georganiseerde arbeiders moeten toonen het enorme
gewicht te beseffen van deze staking, met zoo bewon
derenswaardige volharding gevoerd tegen den machtigen
en verwaten werkgever, die er alles op zet om zijn
alleenheerschappij onverzwakt te handhaven.
Zij moeten met de daad bewjjzen ,de beteekenis te
doorgronden, welke deze strijd heeft ook voor de positie
der arbeiders in andere bedrijven en steun verleenen.
Bijna drie maanden lang is nu reeds aan deze dappere
mannen eene redelijke ondersteuning verstrekt. Daartoe
waren duizenden guldens noodig, welke goeddeels door
de eigen organisatie zijn opgebracht.
Thans heeft de Glasblazersbond ten volle recht op
den krachtdadigen steun uit andere vakken.
f700 is elke week noodig voor steun. Wanneer elke
georganiseerde arbeider wekelijks een kleine bijdrage
stort, kan de strijd tegen Regout nog maanden
worden voortgezet en slechts door kloek volharden
kunnen zoodanige industriebaronnen, die tot dusverre
onbeperkt heerschten, tot rede worden gebracht.
Kameraden, teekent daarom allen uwe bijdragen op de
steunlijsten van het Vakverbond, die uwe organisatie in
grooten getale behoort uit te zetten.
Werkt met de bonboekjes, die op eerste aanvrage
door het Vakverbond worden verstrekt.
Staat uwe Maastribhtsche broeders bjj in den moeilijken
strijd tegen- den machtigen werkgever. Uitsluitend uit
eigen bracht moeten wjj dezen strjjd voeren en winnen
Welaan, tegenover de solidariteit der
bezittende klasse gesteld de solidariteit
van het proletariaat.
Voor
van de
staande
Tijd.
de toekomst. Een gezellig voorbeeld
beteekenis der rechtsche coalitie is het onder-
bisschoppeljjk schrijven, meegedeeld door De
KATHOLIEKE VEREENIGINGEN.
De Tijd deelt het volgende schrijven mede, door de
Bisschoppen gericht, aan de eerw. geestelijke adviseurs
der katholieke vereenigingen
„UEerw. gelieve ter kennis van Uwe Vereeniging
te brengen de volgende besluiten van het gezamenlijk
Episcopaat
„1. Het is en blijft de ernstige en uitdrukkeljjke
wensch der Hoogwaardige Bisschoppen, dat de hun
onderhoorig'e Katholieken zich vereenigen en vereenigd
blijven in Katholieke organisatiën. Deze moeten
het spreekt vanzelf niet slechts vereenigingen
van Katholieken, maar inderdaad K a t h o
lieke Vereenigingen zjjD, waarin de Katholieke
beginselen tot hun volle recht komen. Wat ook het
naaste doel dier vereenigingen moge zijn, het v o o r
naamste en hoogste doel, zoowel van de ver
eeniging als van den enkelen mensch, in dienst van
God.
„2. Aan de aldus ingerichte vereenigingen staan
de Hoogwaardige Bisschoppen toe, zich, voor zooverre
dit noodig of wenscheljjk is, aaneen te sluiten in bonden
(men vermjjde voortaan, ook om de gelijkvormigheid
den naam van Secretariaten) die hunne werk
zaamheid uitstrekken over het geheele land. De alge
meene Statuten dier vakbonden zullen de goedkeuriug
behoeven alleen van den Bisschop, in wiens Diocees die
algemeene vakbond zijn zetel heeft gevestigd; terwijl
ook de a 1 g e m e e n e Adviseur door dien Hoogw. Bisschop
zal worden benoemd.
,3. De taak van dien algemeenen Adviseur, evenals
van alle plaatselijke Adviseurs, kan niet zijn tech
nische adviezen te geven over vakaangelegen-
ïeden, noch eenige verantwoordelijkheid op zich te
nemen voor het financieel beheerzij is door zjjn priesterlijk
iarakter vanzelf aangewezen, hij heeft n.l. te waken,
dat geen besluiten genomen worden in strijd met den
godsdienst en de zedeleer, te zorgen voor de gods
dienstige en zedelijke belangen der vereenigingen en
ïarer leden, en den vrede zoowel onder de 'leden
onderling als met andere vereenigingen en standen te
bevorderen.
„4. Bij het Doorluchtig Episcopaat bestaat geen be
zwaar, dat de Katholieke vakbonden een Bureau stichten,
zooals ten vorigen jare is voorgesteld, en worden mits
dien de toen ontworpen statuten van dat Bureau, zooals
zij aan de Hoogwaardige Bisschoppen zijn voorgelegd,
goedgekeurd."
Lezen wij dit stuk wèl zegt De Tijd dan vallen
daarin vooral drie punten op te merken:
lo. den nitdrukkeljjken wil onzer Bisschoppen, dat
hunne onderhoorigen zich zullen, vereenigen in Katho
lieke, dus niet in interconfessioneele of zoogen. chris-
teljjke vereenigingen;
2o. de goedkeuring, voor het vervolg door onze Hoogw.
Bisschoppen verleend aan Bonden, die hun werkzaamheid
uitstrekken over het geheele land, niet slechts
over een enkel diocees.
3o. de toestemming tot stichting van een Centraal-
Bureau, hetwelk de verschillende katholieke vakbonden
zal omvatten. De wenschelijkheid van een dergelijk
Centraal-Bureau werd ten vorigen jare in de eerste
dagen van Augustus uitgesproken op bet congres van
katholieke vakbonden te Utrecht.
De Roomschen bereiden zich reeds op den tijd voor,
waarin de leugenachtige rechtsche coalitie uit elkaar
zal vallen, en nemen nu reeds hun voorzorgsmaatregelen
om niet meegesleept te worden in den coalitieval. Zij
hebben daar groot gelijk in. Maar welk een demoralisatie
oorzaak ligt er in deze duidelijk uitkomende vrijbuiters
opvattingen der Roomsche coalitïepartjj
Het Arbeidscontract dat ook volgens de can-
didaat der vrijzinnigen zooveel verbeteringen heeft
gebracht, is nog maar altijd bezig temperend te werken.
Bjj de Gebr. Vincent te Schiedam werd dezer dagen
een paar vuurwerkers een contract aangeboden, nadat
zij er ca. 3 maanden zonder contract hadden gewerkt.
Het contrakt dat voor ons ligt, is een zeer beslist
koelie-kontract, wat door geen klassebewust arbeider
geteekend kan worden, tenzij er organisatie ontbreekt
waardoor hij dus verplicht wordt, alles te teekenen wat
hem wordt voorgelegd ofde laan uit.
De betrokken arbeiders weigerden dan ook om zoo
maar plotseling, dat contract te teekenen, gevolg was
dat een zijn ontslag nam en de ander door den patroon
werd ontslagen.
Wat heerljjke zegeningen heeft dat arbeidscontract
toch gebracht voor de arbeiders.
Als zjj er uit leeren, dat alleen organisatie hier iets
tegen vermag, dan heeft het toch wat goeds gedaan.
DE SCHEEPSWERF DER GERR. v HEER.
Gebroeders v. Meer wie kent ze niet.
Zie handige onverlaten
,k Zal vertellen wat ze zijn
Houd ze dus in de gaten.
Ze bouwen hier ijzeren schepen
Op 'n verschrikTijke manier
Recht is daar niet te krijgen,
Ze behand'len je daar als 'n dier.
Een werkman was aan 't sjouwen,
Kreeg 'n ijzeren plaat op zjjn rug
En toen hij daarvan hersteld was
Kwam hij wederom terug.
Een inspecteur die hem vraagde,
Waar dat ongeluk aan lag.
Toen zei die maar de waarheid
En als loon kreeg hij zijn ontslag.
Het naleven van 't arbeidscontract
En vele andere grieven,
Zooals drinkwater en arbeidstjjd
Ze hand'len geheel naar believen
En toch blijft de groote massa,
Daar geheel willoos staan
In plaats van als „één" man
De metaalbewerkersbond in te gaan.
Ik roep u dan van harte toe
Werpt af uw onverschilligheid.
Zorgt dat ge allerspoedigst,
In uw organisatie zjjt.
Argus.
-
