De Raadsverkiezingen.
GeldHuisbezoekers
De Ziektewet in de Tweede Kamer.
Vakbeweging.
Moeten wij nog over een part p schrijven, die menschen
in haar midden heeft welke als uitvoerders de wetten
met voeten treden Neen, niet waar Tegen partijen,
die zooveel corruptie herbergen, behoeft niet veel ge
schreven te worden? Die partijen kunnen voor 't oogen-
blik wel de macht hebben door allerlei bedrog, door
lengen op leugen te stapeleD, maar zp is toch t-n
doode gedoemd. Al wat verrot is zal van zelf verdwijnen.
Ten slotte de enkele caudidaten van de menschen, die
meenen dat zp een dam moeten opwerpen tegen het
Roomsche gev'aar.
Wij bewonderen hun moed, maar gelooven dat het
niets zal geven. De strijd loopt niet over kerken. De
strijd loopt op maatschappelijk, niet op geestelpk ter
rein.
Willen zij werkelijk paal en perk stellen aan de
macht van de heeren, die nu de macht in handen hebben,
willen zij de belangen van de kleine neringdoenden doen
behartigen, laten ze dan de kandidaten der S. D. A P.
stemmen.
Arbeiders, veel is er te doen, op 6 Juli heeft de
stemming plaats.
Zal het conservatisme overwinnen
Neen, dat mag nietzult gij zeggen.
De democratie dan
Ja zeker! Goed. Wij willen niet anders. Maar dan
zal er een stevige, een heete strijd gevoerd moeten
worden. Dan zal eiken avond ieder op post moeten
zijn voor huisbezoek.
De eersteling van minister Talma's sociale wetten,
n.l. de Ziektewet, is thans in behandeling. Ge zult
daarvan wel het een en ander gelezen hebben in de
diverse kranten, maar niettegenstaande dat moet De
Moker er toch ook nog iets van zeggen. Dit is meteen
een goede gelegenheid om al het vuil, wat de Maasbode
en d.g. bladen weer oprapen en naar de sociaal-demo
craten werpen, af te schudden en zaker, waarom het
gaat, in het juiste licht te plaatsen.
Minister Talma dan heeft een wet gemaakt om den
arbeider bp ziekte een uitkeering te verzekeren. Een
heel best idee, zult ge zeggen. Ja lezers, het idee is
mooi, prachtigmaar we moeten weten hoe de
uitvoering zal zijn, welke uitwerking die wet zal heb
ben, wat nut de arbeider daarvan zal trekken bij zijn
strijd om het bestaan. Daarom moeten we eerst weten
de voornaamste bepalingen van de wet, om te kunnen
beoordeelen of de werkman er werkelijk veel aan heeft,
dat die wet tot stand komt.
De werkman is verplicht de verzekeringpremie voor
de helft zelf te betalen, een regeling, die ook door de
S. D. A. P. wordt voorgestaan, omdat het hier geldt
eene verzekering, even als men zich tegen brand, hagel
slag en d.g.l. rampen verzekertdit ter onderscheiding
van de aanstaande in behandeling kömende pensioen
wet ook invaliditeit- en ouderdomswet geheeteu
waar de regeering de arbeiders ook een deel der premie
wil laten betalen, dus ook handelen alsof het een ramp
is, dat de arbeider oud wordt. Neen, zegt deS.D.A.P,
dat is geen ramp, dat is een voorrecht om oud te
wordende invalide of oud geworden werkman, die
al zijn arbeidskracht aan de maatschappij gegeven
heeft, heelt dan recht op onderhond en moet daarom
zijn gansche leven lang niet gedwongen worden om
premie te betalen.
Maar nu verder de ziektewet. Wanneer de arbeider
ziek wordt, genii t hij de eerste vijf dagen geen uitkeering,
ook niet, wanneer de ongeschiktheid tot werken ontstaat
tengevolge van een ongeval, wat thans onder de onge
vallenwet valt, doch na het inweikingtreden der Ziektewet
komen de eerste 13 weken van een ongeval, in de
fabriek of werkplaats opgedaan, onder de Ziektewet.
Die eerste vpf dagen moeten dienen om de simulatie
tegen te gaan, dat wil zeggen, dat de arbeider het wel
eens in zijn hoofd zon kunnen krpgen om ziekte voor
te wenden en werkelpk niet ziek was, alleen maar om
de verzekering te kunnen opstrijken. Het arbeidersgezin,
dat toch al van den eenen dag inn den andere moet leven
om met een schamel weekloon rond te kannen komen,
moet, bp ziekte van den kostwinner, die zpn loon in
de meeste gevallen naar het uur, waarop hij de fabriek
of werkplaats verliet, uitbetaald krijgt, de eerste vpf
dagen dan maar zien rond te komen, beter gezegd, op
een houtje bijten. De premies van de ongevallenwet,
waarin de arbeider niets behoeft bij te dragen, worden
vanaf den eersten dag van het ongeval uitgekeerd. Dit
zal na de inwerkingtreding der ziektewet ophouden,
zoodat de werkman door de ziektewet in een slechtere
conditie komt, omdat, zooals hierboven gezegd, de eerste
dertien weken van een ongeval of van ziek zpn volgens
de ziektewet behandeld wordt.
Verder wordt een werkman, na de eerste vijf dagen
van lpden, slechts de helft 50 pCt. van zpn loon uitge
keerd, terwpl de ongevallenwet bij geheele ongesteld
heid tot werken 70 pCt. verzekert.
Ook dat is dus een teruggang in 't nadeel van den
werkman. Daar komt nog bp, dat wel een uitkeering
wegens ziekte verstrekt wordt, doch dat minister Talma
het niet noodig heeft geacht te zorgen, dat de zieke
zoo spoedig mogelijk weer beter wordt. Hebben andere
landen, die ons op dat gebied voor zpn, met name
Duitschland, Oostenrijk en Denemarken in een gelijksoortige
wet, ook opgenomen, dat den zieke geneeskundige be
handeling gewaarborgd is en welk stelsel in die landen
zeer goed werkt, minister Talma heeft het niet aange
durfd een regeling te maken dat geneeskundige behan
deling bij ziekte verzekerd is. Dat is een groote fout
in de wet.
Wil de zieke werkman ziekengeld trekken uit de
ziektekas, dan moet hij zich onder behandeling van een
dokter stellen, anders wordt het hem niet uitgekeerd.
Hp moet dus onder doktersbehandeling zpn. Deze zaak
zal nu wel niet zoo goed door den stedeling worden
begrepen, omdat ieder zich bp een doktersbus heeft
aangesloten en bp ziek zpn vrij dokter en apotheker
heeft. Dit is evenwel op het platteland niet het geval,
daar zijn geen bussen en 't gevolg daarvan is, dat de
menschen, bp ongesteldheid, ook niet zoo spoedig naar
een dokter loopen dan de stedeling, uit overweging,
dat de verre afstanden die een dokter gewoonlijk moet
afleggen, gevoegd bp de mindere concurrentie op dat
gebied, de doktersrekening op het platte land verbazend
duur is en de arbeider, niet doodelpk ziek zijnde, zich
wel eerst eenige malen gaat bedenken voor hij om
een dokter zendt. Dit moet dan ook als oorzaak be
schouwd worden, dat, bij het gezondere leven buiten,
het percentage sterfgevallen op het platte land grooter
is dan in de steden.
De zieke plattelandbewoner zal dus na de inwerking
treding der ziektewet wel uitkeering krijgen, maar hp
moet zich onder geneeskundige behandeling stellen, zoo
dat de dokter kan constateeren dat hp werkelijk zi k
is. De verzekering, die de werkman dan geniet, zal
misschien nog niet zooveel bedragen als de dokters
rekening, ergo, bij geen gevaarlijke ziekte zullen ze
èn dokter èn de uitkeering laten varen, waaraan ze
zelf meer betalen. Maar ook voor den stedeling,
die thans zpn contributie voor dokter en apotheker
wekelijks moet afdragen, zou het een voorrecht zijn,
dat geneeskundige behandeling door de wet verzekerd
was. Dan zou hij in elk geval van een deel der con
tributie ontheven zijn, wat thans niet het geval is.
Over dit punt nu, al of niet geneeskundige behan
deling door de wet verzekerd, heeft in de laatste dagen
in de Tweede Kamer een vinnig debat plaats 'gehad.
Elke rai tijgenoot en elke geestverwant moet vanaf
heden eiken avond zich in „Constantia" aanmelden
voor het huisbezoek.
De dag is kort het werk nog veelvele han
den maken het werk zoo licht en doen de kansen op
succes enorm stijgen. Daarom moet elkeen helpen
daarom mag niemand achterblijven.
Elke partijgenoot en elke geestverwant moet een
stennlljst in den zak dragen, om overal de droppel
tjes op te vangen, die den stroom naar onze verkie-
zingskas moeten vormen.
Vele kleintjes maken een groote. Eu zonder een goed
gevulde kas i< geen flinke verkiezingsaktie mogelijk.
Dus zorgt: le. dat ge elkeu avond present zijt om
8 uur in „Constantia" '2e. dat ge stevig gevulde steuu-
lijsten inleveren kunt bp den Penningmeester.
Zóó, maar zóó alleen Is het mogelijk, dat
wij den stryd tegen klerikalen en vrijzin
nigen bekooriyk kunnen voeren
Geen man, geen vrouw, oud noch jong, mag achter
blijven, maar in de weinige dagen, die ons nog resten,
moeten
alle hens aan dek
Een oproep om steun. De wereld is in rep
en roer
De mannen van het watertransport hebben in ver
schillende havens van Engeland, België en Nederland
den arbeid stop gezet om een algemeene verbetering
van positie door te voeren en met meer of minder succes
wordt dus door het Internationaal Stakings-komitee
gestreden.
Doch over dien strijd wenschen wij het thans niet
te hebben. De internationale staking is eene beweging
op zichzelf, geleid door een speciaal stakings-komitee,
waartoe verschillende organisaties, doch niet wp, noch
ook de bij ons aangesloten zeeliedenvereeniging „Vol
harding," behooren.
Behalve de stakingen, welke op last van of in over
leg met het internationaal stakings-komitee zijn gepro-
klameerd, is echter de Rotterdamsche zeelieden vereeni
ging ook in staking gegaan in stakiüg voor de eischen,
waarover men sinds Maart jl. reeds heeft getracht met
de reeders tot onderhandeling te geraken, zonder dat
dit echter tot. dusverre is moge gelukken. Het is een
merkwaardig feit, dat in het transportbedrijf, niettegen
staande de talrijke lessen, welke reeds gegeven zpn,
de ondernemers nog steeds door staking moeten worden
gedwongen in den allerellendigsten toestand der arbeiden
verbetering te brengen.
Des te meer is het zaak, dat alle arbeiders hunne
schouders gemeenschappelijk onder dé zaak der zeelieden
zetten en trachten hen de overwinning te doen behalen.
De „Volharding" is nog een betrekkelijk jonge ver
eeniging. Ze werd den 24 Juni 1909 opgericht door
eenige zeelieden, die zich met de taktiek van den ouden,
te Amsterdam gevestigden, Zeemansbond niet meer
konden vereenigen en had zeer spoedig aanhang, mede
door de verstandige wijze van optreden van het bestuur,
zoodat thans de vereeniging kan rekenen op circa 500
betalende leden. De kosten van een zeelieden-organisatie
zpn verbazend hoog, door de eigenaardigheden van het
bedrijf, die aan administratie en inning van kontribntie,
aan vergaderen e.d. bijzondere moeilijkheden in den
w^g leggen. Niettegenstaande het betrekkelijk geringe
ledental beheerscht deze organisatie de Rotterdamsche
haven eu hare voorschriften worden door de zeelieden,
die in Rotterdam monsteren, goed opgevolgd. Vandaar
dan ook, dat in Maart j.l. gepoogd werd langs den
minnelijken weg te trachten eenige verbetering aan te
brengen in loonen en arbeidstijden, die, zooals uit het
volgende zal bljjken, meer dan slecht zpn en, het koste
wat het wil, moeten verbeterd worden.
Zoodra de zeeman heeft gemonsterd, d. w. z. zoodra
hij als lid der bemanning van een schip is ingeschreven,
is hp volgens de wet verplicht dit kontrakt te hand
haven totdat de geheele reis is afgeloopen. Onttrekt
hij zich aan dit kontrakt, dan bedreigt de wet zeer
strenge straffen tegen hem en wordt hp beschouwd als
„deserteur." Dit woord, in verband met de wettelpe
termen gelezen, zegt genoeg over de „vrijheid," die den
zeeman gelaten is. Aan boord is de kapitein bjjna
onbeperkt gebieder over de manschappen, die natuurlpk
gedurende de reis kost en logies aan boord ontvangen.
In 99 van de 100 gevallen is zoowel het een als het
ander slecht. De onderneo ers houden er niet van het
beste en ruimste deel van het schip voor de bemanning
te bestemmen, terwijl voor de etenswaren ook niet le
kwaliteit wordt genomen en de bereiding veelal alles
te wenschen overlaat.
Deze paar regels over het leven van den zeeman
zelf gedurende den tijd, dat hij zijn leven op het onge
wisse element waagt, gedurende de weken of maanden,
waarin hp over de wereld zwalkt, ver van huis, gezin
en vrienden.
Doch in denzelfden tpd, dat hp zpn gevaarlijk en
zwaar werk verricht, is zijn gezin niet slechts vol zorg
voor zpn leven, doch ook vol zorg voor het dagelpsch
brood. Want laten verzorging aan boorden
arbeidstijden der zeelieden alles te wenschen over,
met, het loon is dit niet minder het geval.
Wanneer de zeeman werk heelt (en hy loopt ieder
jaar gedurende minstens eenige weken werkloos) dan
verdient de matroos bv. f 9.per weekde stoker
voor zijn moorddadig werk bv. f 10.--. Het spreekt van
zelf, dat een gezin van zulk een loon, vooral in haven
plaatsen, waar de levensmiddelen en woninghuren
doorgaans hoog zpn, op geen stukken na kan leven!
Om in dezen meer dan ellendigen toestand verbete
ring te brengen, werd in Maart jl. den reeders gevraagd:
a. algemeen loonsverhooging van f 5 per maand;
b. inplaats van voeding, door den oudernemers ver
strekt, voor den duur der reis, een kostgeld vanf0.80
per dag, zoodat ieder aan boord zijn eigen eten kan
koopen.
c. bespreken over betere regeling van arbeidstijd en
overwerk.
Iudien dus deze eischen zouden worden ingewilligd,
zou de toestand wel iets, doch niet veel verbeteren,
maar zelf deze geringe verbetering: wilden de onderne
mers niet toestaan, niettegenstaande de toestand in het
bedrijf zeer gunstig is en goede winsten gemaakt worden.
Op het verzoek om verbetering werd geantwoord
(voor zoover er geantwoord werd) dat er geeu t e r m en
aanwezig zijn voor de inwilliging. Herhaaldelijk heeft
daarop de „Volharding" getracht iets te bereiken, totdat
14 Juni de staking moest worden gepruklameerd.
Doordat de zeeman voor iedere reis mon terlis eene
zeeliedenstaking dadrlijk niet algemeen, zooals dit bj
de meeste andere vakken mogelijk is.
Integendeel, naarmate ze langer duurt, des te meer
breidt ze zich u t en dit is de reden, dat voortdurend
grootere bedragen noodig zijn voor de uitkeeringen.
Wanneer de staking is afgeloopen, duurt het bovendien
geruimen tpd, voordat de vaart weer geheel hersteld is,
zoodat ook bij eene overwinning, gedurende eenige
weken de leden, die nog zonder arbeid zijn, moeten
worden gesteund. De aktie is op 14 Juni begonnen met
eenige honderden stakers en wp rekenen, dat dit aantal
iedere week met 150 a 200 zal vermeerderen.
De „Volharding" staat dus voor enorme uitgaven;
duizenden zullen per week noodig zpn.
Het is daarom, dat het Dagelpksch Bestuur van het
N. V. V. besloten heeft eene steunbeweging
