a
No. 26,
Zaterdag 26 Augustus 1911.
lie Jaargang.
SOCIAAL-DEMOCRATISCH WEEKBLAD VOOR HET KIESDISTRICT SCHIEDAM,
De Moker.
Yolkspetitionnement.
Repetitie van „Excelsior" en
de Zangschool.
HOOP.
Orde en gezag.
Heen man en geen vrouw blijven
op Rooden Dinsdag in Schiedam.
Oorlogsgevaar.
ABONNEMENTSPRIJS:
35 cent per kwartaal
franco per post 40 cent
12 cent per maand I
Losse nummers 3 cent
bij vooruitbetaling.
Redactie- en Administratie-adres
GEBOUW „CONSTANTIA".
Ingezonden stokken voor het eerstv. nummer moeten
uiterlijk Dinsdagsavonds 9 uur in ons bezit zjjn.
ADVERTENTIËN: llJ3 cent per regel.
Arbeidersvereenigingen 3 cent per regel.
Bjj abonnement belangrijke korting.
is eiken Zaterdag verkrijgbaar:
Te Schiedam: Nieuwsticht N.Z. 32.
Zalmstraat 22.
„Constantia", Boterstraat 30.
Te Vlaardingen J. van Driel, Oosterdwarsstr. 27,
Aan bovengenoemde adressen worden ook abonne
menten aangenomen.
De abonné's worden verzocht bij adresverandering
daarvan kennis te geven aan de Administratie.
In de eerstvolgende weken zal de looper u de
kwitantie aanbieden. Voor den goeden gang van zaken
wordt den abonnees verzocht het geld direkt te
betalen, voor noodeloos oponthoud.
De Administratie.
In verband met de opzending der lijsten aan het
Landelijk Komitee is besloten de actie hier ter plaatse
op a s. Woensdag 30 Augustus te beëindigen.
Op dezen datum moeten vóór 's avonds 973 uur alle
lijsten, onverschillig hoeveel handteekeningen zij bevatten,
in „Constantia" worden ingeleverd.
Handteekeningen, nadien ingeleverd, zijn beslist
waardeloos voor het Petitionnement
Partijgenooten en geestverwanten Nog eens extra
aanpakken dus en Woensdagavond alle lijsten ingeleverd
Het Komitee
Wegens verhindering van den directeur zal voor de
Zangschool zoowel als voor „Excelsior" de gewone
repetitie deze week inplaats van Maandag- op a.S.
Woensdagavond jplaats hebben. Laten vooral de ouders
der kinderen hiervan nota nemen
Zegt het voortHet Bestuur.
Als ik des avonds loop door drukke straten,
Dan zie 'k de grauwe zorg aan mijne zijde gaan.
Het spooksel wijst mij met haar kromme vingren
Op 't leed mijn zusters en mijn broeders aangedaan
Zij wekt met haren gift verspreidend' adem
Angst in der voorbijgangers gelaat,
Zij toont de rimpels in 't gelaat der kindren
En wijst hoe vroeg hun jeugd verwelken gaat.
Treed ik des avonds de vergad'ring binnen,
Dan moet het spook der zorg wel buiten blijven staan,
Zij waagt het immers niet om zooveel blijde
En hoopvol stralende oogen aan te zien
Keer ik des nachts dan door de stille straten,
Dan gaat de jonge Hoop aan mijne zij
En ver in donkere huizen-hoeken
Zie 'k vluchten voor mij rit, het vale kleed der Zorg.
(Uit de „Arbeiterinnen-Zeitung".)
Nu de felle strijd der verkiezingen achter den
rug is, kunnen wij eens rustig bespreken de uitlatin
gen, beschuldigingen en leugens, door diverse bur
gerpartijen naar onze partij geslingerd.
De burgerlijke partijen trachten in dagen van ver
kiezingen de goê-gemeenten bang te maken en
het heeft het succes, dat al wat tot hun gerekend kan
worden te hoop loopt met het robde spook, bang
te maken met de' partij die istégen orde, tégen
gezag, tegen al wat zij ons in de schoenen willen
schuiven.
En, wij moeten eerlijk bekennen, zij hebben groot
gelijk. Niet ten onrechte beschuldigen ons de bur
gerlijke partijen van verschillende schakeeringen ons
van ondermijners van „orde'' en „gezag'
't Is maar wat men onder dat alles verstaat.
Wat is orde
De Oude en de Nieuwe Schiedamsche Courant
zullen eenstemmig zeggen, dè grootst mogelijke orde
ziet men op 31 Augusjp». Als de arbeiders volge
propt met
Oranjeliefde en Oranjebitter
zwierend en zwaaiend het wiegeliedje van elk oranje
minnend hart„Weg met de socialen, leve Wilhel-
mien langs de straten loopen te brullen; als de
arbeiders uit hunne krotten en sloppen gehaald door
de zoogenaamde „volksfeesten" voldoende opge
zweept tegen het socialisme zijn, dan zegt de bur
gerlijke klasse en de dito pers: „er is volmaakt orde."
Als de arbeiders een strijd aanbindefT voor meer loon,
minder arbeidstijd, meer geluk voor vrouw en kin
deren en de regeering is er als de kippen bij, om
zoo noodig den rechtvaardigen strijd in bloed te
smoren, dat is in hun oogen volmaakte orde.
Tegen zoo'n orde verzetten wij ons.
Ordelijk vindt de bourgeoisie onze kapitalistische
maatschappij, waarin de eene mensch leeft ten
koste van den anderen mensch. Waarin duizenden
en duizenden krepeeren van honger, terwijl anderen
zich vet mesten, in overvloed en overdaad leven.
Ordelijk is het wanneer de oude afgeleefde en afge
beulde arbeider op straat geschopt wordt met een
pensioen van één gulden per week of met de bood
schaper is nog wel een plaatsje.
in 't armhuis.
Er is „orde" in onze riiaatschappij wanneer in
tijden van nood en gebrek de kapitalisten zich niet
ontzien door een kunstmatige verhooging der levens
behoeften meer winst te maken.
Ja, tegen deze orde is onze onverzoenlijke strijd.
Wanneer de arbeiders bij duizenden rustig mani
festeeren voor hunne politieke mondigheidals het
georganiseerde proletariaat bijeen komt, nuchter en
kalm, vrij van alles wat de zinnen bedwelmt, om te
protesteeren tegen onrechtals de arbeiders, op waar
dige wijze den machthebbers toonen, dat het hun
ernstige en heilige wil is, om aan de ontrechting,
aan de politieke onmondigheid van het proletariaat
paal en perk te stellen, dan zeggen wij, die men-
schen strijden voor en willen een goede orde.
Wanneer de arbeidersklasse^ de hedendaagsche
maatschappij van wanorde, van anarchie, door orga
nisatie, door middel van de politieke macht, door
middel van de coöperatie, door machtsvorming wil
len vervangen door een maatschappij waar elk
mensch, mensch zal zijn, waar de regeling in de
maatschappelijke voortbrenging zoo zal zijn dat een
ieder, voortbrengende de maatschappelijke rijkdom,
voldoende zal hebben, dan noemen wij dat een stre
ven naar werkelijke orde.
Ziedaar het verschil tusschen de burgerlijke par
tijen en de partij van het proletariaat.
Aan den eenen kant het streven om alles te laten
zooals het is. De bourgeoisie als meester, het prole
tariaat als slaaf.
Aan dezen kant een strijd met het doel voor oogen
een andere, betere maatschappij te scheppen.
Een maatschappij waar de
macht van het geld
niet meer zijn zal. Waar de mensch zich in volle
ontwikkeling zal kunnen geven in het streven naar
het schoone, het hoogere, naar orde
Hetzelfde wat wij over de beschuldiging van ver
stoorders der orde gezegd hebben is van toepassing
op het woord gezag.
Opmerkelijk is het dat wij dan eens doorgaan
voor menschen die met het gezag dwepenwij heb
ben maar te herinneren aan den socialistischen
dwangstaat, om straks weer uitgemaakt te worden
voor opruiers en opstandelingen tegen het „gezag"
De burgerlijke partijen verstaan onder gezagzeg
gen zoo het moet zijn.
Deze woorden zijn van Mr. de Vries, wethouder
van onderwijs te Amsterdam, welke woorden echter
door alle burgerlijke gezagvereerders van het tegen
woordige gezag onderschreven worden. Zeggen hoe
het moet zijn, wil zeggen, dat de bovenliggende
klasse de absolute macht houdt de onderliggende
klasse te onderdrukken. De kapitalistische klasse heeft
de macht, dus het gezag. Zij mag dus zeggen hoe
het moet zijn. En het wordt door haar niet alleen
gezegd, er wordt door haar zoo gehandeld ook.
De bourgeoisie wil het tegenwoordige gezag hand
haven, wil het gezag van het geld laten blijven,
omdat zij weet, dat door het gezag zij de absolute
macht heeft de arbeidersklasse uit te zuigen, uit te
buiten en zelve in alle genoegens te zwelgen.
Zulk gezag noemen wij uit den booze en zeggen
weg met dat gezag, maar laten er op volgenhier
met het gezag.
De arbeidersklasse streeft naar de omverwerping
van het gezag in die vormen zooals het zich nu
voordoet. Het gezag wordt door de bezittende klasse
gebruikt om alles wat naar boven wil, om alles dat
versche en frissche lucht eischt te vertrappen. De
klasse die opkomt, de klasse van het proletariaat,
kan en mag geen gezag boven zich velen, dat alles
wil verstikken, alles wil vernietigen. Het gezag zoo
als het zoo pas geleden weer schitterend toegepast
is in Amsterdam staat de arbeidersklasse in den weg.
Wij mogen en willen niet zeggen, weg er mee.
Wij willen en zullen het gezag zoo veranderen, dat
het gezag de leidende en de hulpbiedende hand
wordt in de maatschappelijke voortbrenging.
Arbeiders 1 Trotsch zijn wij op den naam van
ondermijners van het gezag, trotsch op den naam
van ordeverstoorders. Wij weten, dat het gezag van
heden de arbeiders in ketenen geklonken houdt, elk
streven naar vooruitgang vertrapt. Wij weten, dat
de „orde" van de kapitalistische samenleving niets-
is voor de arbeidersklasse.
Welke orde wenscht gij Hebt gij iets te verlie
zen wanneer het anders wordt Niets nietwaar'? Gij
hebt niet anders te verliezen dan uw ketenen. Veel
hebt gij echter te winnen. Staat gij een orde voor
zooals de socialisten willen Wilt gij medewerken, t
dat de arbeidersklasse het gezag in handen krijgt
Welnu dan, niet langer gedraald. Sluit u aan bij
de partij, die een maatschappij wil stichten van
orde en welvaart.
Ja, lezers van De Moker, dat gevaar is tegenwoor
dig niet denkbeeldig, er dreigt gevaar dat het ver
schrikkelijk monster in Europa losbreekt en groote
verwoestingen aan zal richten. De voorname staats
lieden van Frankrijk en Duitschland zijn reeds eeni-
gen tijd doende om, ieder voor zich, een deel vani
Afrika in te palmen en waar ze beiden het op gemunt
hebben is voornamelijk Marokko. Elk dezer landen
streeft ernaar de regeerende hand over dat nog
gedeeltelijk barbaarsch gewest uit te strekken. En
waarom zou men kunnen vragen. Zijn de Duit-
schers of de Franschen zoozeer begaan met het
leven van den Marokkaan Geen kwestie vanNiet
het lot der bewoners van die landstreek trekt de
bijzondere aandachtmaar de schatten aan ijzer,
steenkolen enz., die' in den bodem van Marokko
verborgen ligt en waaraan die bodem zeer rijk moet
zijn, is het punt, wat de kwestie aan den gang bracht.
Verder ook nog, dat de voortbrengende landen aan
producten meer voortbrengen dan in eigen land en
op de reeds veroverde markten van andere landen
verkocht kan worden. De techniek van het fabrieks
wezen is in de laatste jaren zoodanig verbeterd, dat
steeds in korteren tijd meer produkten aan de markt
kunnen worden gebracht. En voornamelijk is dat in
Duitschland het geval. Dat land heeft zich, wat het
fabriekswezen betreft, in de laatste jaren verbazend