Uit de Pers.
Ditj es en Datjes.
Wij zullen wederom een paar staaltjes signaleeren
vananti-revolutionaire waarheid.
Het Schiedamsch Volksblad (waarin de familie Gos-
linga haar lichten pleègt te ontsteken) reageert op
een vrij onbeduidend berichtje in De Moker van
9 Sept. (men liet er dus eerst twee volle weken over
heen gaan), waarin wordt verteld, hoe in den nacht
van den 31 en Augustus wethouder Goslinga met
anderen uit de poffertjeskraam aan de Broersvest
werden verjaagd door de politie, omdat het over
twaalf uur was geworden.
En het Schied. Volksblad knoopt aan dit bericht
de volgende beschouwing vast
De bedojeling is duidelijk. De wethouder Gos
linga heeft zich 's nachts om 12 uur door de
politie uit eien poffertjeskraam moeten laten ha
len. 't Is wat moois en dat voor een wethouder
Wanneer men nu evenwel weet dat de heer
Goslinga zich niet bij dit gezelschap bevond (hij
is sedert een jaar geen bestuurslid meer van de
Oranjevereeniging) en op gemeld uur heel rustig
lag te slapen, dan ziet men eens tot welke minne
leugens de Moker zijn toevlucht moet nemen om
een politieken tegenstander te smaden.
Zoo werd onlangs in de Moker beweerd dat
tijdens het voorbijtrekken van een socialistische
reclameoptocht voor den candidaat Dinkelaar,
door de Groenelaan, een der dochters van het
raadslid Klein naar het orgel was gevlogen en
daarop gespeeld had„Weg met de socialen" enz
Niet alleen waren op dien dag de dochters van
den heer Klein uitstedig maar een orgel heeft
de heer Klein nog nooit in huis gehad. Nu be
hoeft men niet te vragen wat er van dat bericht
waarheid was.
Zoo tracht men, niet door beginselstrijd, doch
door zuivere persoonlijke smaad onze; raadsleden
te treffen. En dan verlangt men nog) op hoogen
toon van dezelfde raadsleden dat zij de voorman
nen dezer leugenaars zullen benoemen tot leden
van verschillende belangrijke commissiën.
Wij zouden wel willen zeggenmijne heeren,
toont eerst eens dat gij fatsoenlijke menschen zijt
alvorens gij van fatsoenlijke menschen verlangt
dat zij naast u gaan zitten in commissie-vergade-
ringen.
De hier gewraakte feiten zijn wel van zoo onder
geschikt belang, dat indien er een vergissing had
plaats gehad, een erkenning daarvan ons niet de
minste moeite zou kosten.
Maar het pakkende hoofd waaronder het Schied.
Volksbl. dit alles samenvoegt„MOKER-LEUGENS",
is alleen voor een anti-revolutionair verstaanbaar, die
óók weet wat anti-revolutionaire waarheid is.
Wat het „geval" met de dochters van den heer
Klein betreft, och, die goeie man colporteert met een
zuinig gezicht overal hetzelfde praatje. Dat kenden
wij ook al lang. Maar de goeie man vergeet er weer
bij te zeggen, dat hij vlak naast zijn huis een schoon
dochter heeft wonen, die wèl een orgel bezit en die
prachtig van „Weg met de socialen" kan gillen.
Zietdaar een halve waarheid, waarbij men vrij den
heelen leugen kan verkiezen.
Met het geval-Goslinga is het nog sterker. Daar
zijn heele troepen menschen van respectabele chris
telijken huize in dezelfde tent, die het geval bijwonen
dat o.a. ook den wethouder Goslinga wordt aange
zegd, dat hij zich moet verwijderen en het Schied.
Volksblad komt heel nuchter vertellen„de heer
Goslinga lag op dat oogenblik te bed."
Inderdaad, als Dr. Kuyper wist welke school z'n
volgelingen maakten, hij zou tevreden zijn Want
van zulk soort „waarheid" stond, de groote man zelf
ongetwijfeld nog „paf".
En dat alles krijgt dan het raadselachtig slot, dat
daarom ons raadslid De Bruin uit alle commissiën
moet worden geweerd.
Inderdaad, het vermoeden schijnt hier bevestigd,
dat de familie Goslinga de draadjes dezer intrige in
handen heeft en onzen partijgenoot heeft uitverkoren
tot objekt voor haar christenzin.
De conclusie kunnen we aanvaardentusschen deze
soort „fatsoenlijke" menschen behoort geen sociaal-
demokraat. Hij zou er in moreel opzicht slechts wor
den belaagd
Onze waarheidslievende katholieke zuster „De Nieu
we" is aan 't hoofdartikelen geraakt over onze kies
rechtactie, men begrijpt wat dat zeggen wil voor
de brave ziel. De groei onzer beweging is toch reeds
een nachtmerrie voor haar en nu, tegen de verwach
ting van het Jezuiten-blaadje in, onze Roode Dinsdag
een zoo enormen indruk heeft gemaakt, kloddert de
redactie het volgende fraais neer
De socialistische kiesrechtcomedie.
Zoo mogen wij het gedoe der socialisten om
met geweld het kiesrechtvraagstuk, dat eerst als
de commissie voor de Grondwetsherziening haar
taak beëindigd heeft, aan de orde kan komen, op
den voorgrond te schuiven. De afgeloopen week
heeft ons te zien |ge]geven het groote comediestuk,
de „roode Dinsdag", waarbij 97 kartonnen doo-
zen, bevattende de handteekeningen op het kies
rechtpetitionnement in den loop van een vol jaar
verzameld, in optocht met vaandels en cartels
naar het Binnenhof werden gebracht. Minister
Heemskerk was niet thuis en de bode beloofde
met een vriendelijk lachje de boodschap te zullen
overbrengen.
Als men nu weet dat die 97 doozen bijna 317.000
handteekeningen bevatte en de optocht gevormd werd
door een goede 20.000 betoogers, dan blijkt er uit
hoe het katholieke krantje hare lezers inlicht.
Dat is echter precies volgens stijl „Maasbode",
waarvan de „Nieuwe" dan ook een trouw aftreksel is.
Als nummer twee in het koor van clericaal gehuil
over onze kiesrechtactie, zet het anti-revolutionaire
„Schiedamsche Volksblad" als volgt in:
Ook de redenaren, die zich en aan den voor
avond van en op den „rooden Dinsdag" deden
hooren, gaven hoog op van hunne groote voldoe
ning met dit cijfer en trachtten de voorstelling
ingang te doen vinden alsof een ongekend en
ongedacht succes behaald was.
Ons wil het voorkomen dat deze voorstelling
omtrent het resultaat van het petitionnement
dezelfde karaktertrekken draagt als deze gansche
actie zelve voor algemeen kiesrechtzij is opge
schroefd, kunstmatig en niet oprecht.
Wie bedenkt hoe een jaar lang de hartstochten
zijn opgezweept om handteekeningen op het adres
te verzamelen, hoe vergaderingen bij tientallen
zijn belegd, huisbezoekers in grooten getale zijn
uitgezonden, hoe die afgezanten onderwezen zijn
om geen middel te verzuimen teneinde zieltjes
alias handteekeningen te winnen, waarbij zij dan
desnoods „de tale Kanaans" niet moesten ver
smaden die moet het resultaat poover noemen.
Nog meer dan de clericalen in 1878 op hun
petitionnement voor de Christelijke school zoo
riepen Mr. Troelstra en anderen triumfeerend uit.
Welk een opmerking
Op Maandag 22 Juli 1878 werden de lijsten
voor het smeekschrift ter teekening gelegd en
Vrijdag daaropvolgende werd de teekening reeds
[gesloten.
En ziet, in die luttele dagen, waren er alleen
op het petitionnement der Protestantsche Chris
tenen reeds 305.000 personen die hun handtee
kening plaatsten.
Toen een waardig roerend protest uit den drang
der consciëntie geboren bij hen, die hun dier
baarste rechten gekrenkt zagen.
Nu een met kunst- en vliegwerk warm gehou
den agitatie, die èn in haar opzet èn in haar
slot niets heeft van wat een grootsche volksbe
weging kenmerkt.
Wat een massa leugenachtigheid in zoo weinig
regels.
Natuurlijk moest en zou ons petitionnement volgens
de giftige clericale pers mislukken, ook al ware er
driemaal zooveel handteekeningen verzameld. Reeds
vóór dat de uitslag bekend was heette het petition
nement mislukt en dat zou zoo blijven ondanks welk
cijfer ook.
Gedurende het huisbezoek voor ons petitionnement
is een leger van dominé's en pastoors plus de cleri
cale pers aan 't werk geweest om de christelijke ar
beiders af te houden van hun handteekening te plaat
sen en trots de tegenwerking van die heele zwarte
bende is een zoo schitterend resultaat verkregen.
Toch wordt brutaalweg geschrevende actie is
mislukt.
Als tegenwicht op zooveel leugenachtigheid zullen
we oftk het oordeel plaatsen van de christelijk-sociale
„Beukelaar" onder redactie van mr. dr. van der
Laar. Deze schrijft
In geestdrift ligt wondere kracht. En dit mag
niet uit het oog verloren bij de waardeering van
het dan nu ingediende monsterpetitionnement
voor algemeen kiesrecht. Een getal van meer dan
300.000 handteekeningen is zeker niet zonder
beteekenis. Maar toch ligt de beteekenis van heel
deze aktie niet in de eerste plaats in het getal.
Wat onvermoeide arbeid, wat onverpoosd streven
ligt er niet in het bijeengaren dezer handteeke
ningen, welk een achtergrond van geestdrift en
idealisme. En dit maakt wel vóór alles de kracht
uit van deze beweging. Deze mannen en vrouwen
willen iets met heel de kracht van hun ziel, en
dit alles geldt niet hun bizondere belangen, maar
het publieke leven.
Wel nimmer heeft 's-Gravenhage zulk een der
den September-Dinsdag aanschouwd. In stee van
gouden hofschittering de duizenden betoogers,
die zwijgend en ernstig de straten doortogen na
de oplaaiende geestdrift om de sprekers vóór de
stoet den batoojgjngstocht begon. Doch nog ander
kontrast treft. Op dienzelfden dag was een troon
rede uitgesproken, een troonrede van uit een
koalitie-politiek, die al meer in het teeken der
matheid kwam te staan.
De geestdrift der kiesrechtbetoogers, de geest
drift der sociaal-demokraten, daarnaast een regee-
ringspolitiek, die de harten niet ontroert, die den
den volkswensch niet vertolkt.
En:
Christelijk konservatisme, koalitie-politiek van
succes-berekening moge een wijle schitteren in
macht. Die macht stort straks ineen. Tegen de
geestdrift der Haagsche betoogers vermag ze
ten slotte niets.
In het Unie-liberale weekblad „de Vaderlander"
leest men
Een optocht, onafzienbaar lang, met altijd maar
weer nieuwe mannen en vrouwen, van heinde en
verre gekomen, geld en tijd opofferende, om te
getuigen tegen eene wetgeving, die hen, met mis
kenning van alle recht, het burgerrecht onthoudt.
Eene betooging, waarin iedere wanklank ontbrak,
grootsch van opzet en grootsch van uitwerking,
en die zoo stipt ordelijk was, dat de „Nieuwe
Courant",' hare teleurstelling daarover niet kun
nende verbergen, nu aankomt met het verwijt,
dat het een saaie boel was. Wat zou hetzelfde
blad gezegd hebben, als het te rumoerig en te
levendig ware toegegaan
316.808 handteekeningen, het is een cijfer,
dat alle kommentaar overbodig maakt, het spreekt
voor zichzelf. Nu kan de legende niet langer
worden volgehouden, dat de voorstanders van
algemeen kiesrecht iets vragen, wat door degenen,
waarvoor het gevraagd wordt, niet zou worden
begeerdeen feit, waarover wij ons ten zeerste
verblijden.
Het zijn leuke lui, die S. D. A. P.-ers. Telkens
hebben ze in hunne bladen aangedrongen op meer
ijver bij het verzamelen der handteekeningen, tot
het laatste toe noemde „Het Volk" zich teleur
gesteld, dat er niet meer handteekeningen waren,
en de konservatieve en klerikale bladen liepen er
in, en juichten bij voorbaat over de mislukking
van het petitionnement, en thansmeer dan
driemaal honderd-duizend handteekeningen. Het
is voor die bladen om er stil van te worden, en
dat is dan ook geschied.
Bediening groote Zaal.
Voor de bediening van het buffet in de groote zaal
van „Constantia" worden nog helpsters en helpers
gevraagd.
Resultaat tot op heden6 aanmeldingen. Meerde-
deren noodig.
Aanmelding bij P. de Bruin.
Het burgerlijk armbestuur.
Het Schied. Volksblad knipt uit De Moker:
„De heeren kunnen en moeten het weten, dat wij
een serieuse opvatting hebben van de werking van
het burgerlijk, of liever gezegd gemeentelijk arm
bestuur. Juist omdat wij meenen, dat door de ge
meente de taak moet overgenomen worden van de
versnipperde armenverzorging in diverse kerkgenoot
schappen, juist daarom zouden eenige sociaal-demo
craten in de commissie van het Burgerlijk Armbe
stuur goed op hun plaats zijn."
Duidelijk komt hier aan den- dag het vaak geloo
chende anti-christelijk karakter der sociaal-democratie.
De Kerk van Christus, van Godswege aangewezen
als verzorgster der armen, moet worden terugge
drongen en de Staat daar voor in de plaats gescho
ven. Nota bene Alsof de Staat niet juist het slechtste
orgaan is voor armenverzorging. Wij feliciteeren dan
ook de armen van Schiedam dat zij van de hun door
de Moker toegedachte armverzorgers zijn verschoond
gebleven. En niet alleen de armen, ook de gemeente
kas. Want die achten wij alles behalve veilig bij de
mannen van de roode vaan.
Zeer opmerkelijk is ook dat de heeren s.d.a.p'ers
in een commissie van 5 personen „eenige" geest
verwanten (dus minstens 3) hadden willen zien ge
kozen. Wel ja, waarom eigenlijk niet geëischt dat
de heele commissie rood moest zijn Als men nu
toch eenmaal aan 't eischen is
Wij kunnen de armen van Schiedam niet er mede
gelukwenschen, dat zij zijn overgeleverd aan de men-
schenliefde van den heer Jan van Katwijk. Want wij
hebben daarvan een heel slechten dunk.
Omdat men geen heel roode commissie wilde, nam
men toen maar een heele zwarte.
Wel ja, als men toch eenmaal aan 't nemen is!....
Het Kuiperschandaaltje.
De van God gegeven leider der antirevolutionairen,
Dr. Adam Kuyper, heeft zich de vorige week te
Brussel in zijn hotel zeer onnet gedragen. De oud
premier liep, gadegeslagen door een talrijk publiek,
geheel naakt zijn kamer op en neer.
Door de politie gearresteerd en naar het bureau
gebracht, werd hij, nadat proces-verbaal opgemaakt
was weer vrijgelaten en is Bram naar den Haag
teruggekeerd. Dat Brussel schijnt voor den ouden Bram
groote aantrekkelijkheid te bezitten, enkele jaren ge
leden werd hij Zondags in een café met damesbe
diening gesnord en nu dit gijntje weer.
Zoo'n oude liefhebber
