Huis te Poort
Voor de buitengevel geldt bijna hetzelfde verhaal. Ook hier zijn
verschillende verflagen over elkaar heen gelegd. "Dat is gaan
bladderen," zegt Van Velzen. Verschillende proefvlakken laten
zien hoe het moet gaan worden. Ingetogen tinten, die toch in
het straatbeeld zullen opvallen. Soms is het een hele klus
dezelfde kleuren bij elkaar te krijgen, die op verschillende
Dat is moeilijk en dat heb je als architect soms zelf niet meer
in de hand. Daar komt de landelijke monumentenzorg bij
kijken, de gemeentelijke monumentenzorg, iemand die zich
met de waardestelling bezig houdt. Ga zo maar door.
Vaak vinden ze allemaal wat anders en dat is dan weer anders
dan wat je als architect zou willen. Gelukkig zit ik vaak op de
lijn van de landelijke monumentenzorg."
Voor het interieur is gekozen voor kleuren die de
oorspronkelijke kleurstelling zoveel mogelijk benaderen.
Van Velzen: "Zo'n tien jaar terug hebben de toenmalige
bewoners van de pastorie ook een kleuronderzoek gedaan.
De kleurstelling die zij erin hebben gebracht klopt niet
helemaal, maar de intentie was goed. Oorspronkelijk zat er
een witte kalklaag in. Die is er een paar jaar ingebleven, om
uit te harden en te drogen. Daar namen ze vroeger uitgebreid
de tijd voor, de materialen hadden dat ook nodig. Het had ook
met geld te maken: er moest eerst weer wat gecollecteerd
worden voordat de decoraties er in konden. De verflaag die er
na de kalklaag overheen is aangebracht, die willen we weer
terughebben. Alles wat daarna is gebeurd, is eigenlijk een
verarming geweest."
materialen hetzelfde effect moeten hebben. "De ramen zijn
van gietijzer, maar daar komt een zand-beige kleur overheen
als imitatienatuursteen. Diezelfde kleur moet je ook op de
steen hebben. Lastig," zegt Van Velzen. Detailleringen zijn met
onderscheidende kleuren licht geaccentueerd. "Dat mag ook
best. Het gebouw neemt zo'n bijzondere positie in in de straat,
dat het er wel wat mag uitspringen."
Balancerend op de steigers is te zien hoe het roest van de
ijzeren blindankers huishoudt. De bakstenen zijn weggehaald
op de plekken waar gevaar wordt vermoed. "Gewoon een
kwestie van ontroesten," zegt Van Velzen. Op sommige open
plekken zijn de koppen van de houten balken te zien, waarop
binnen in de kerk de vloer rust, waar het orgel op staat.
"Die zien er nog helemaal gaaf uit," constateert Van Velzen
met tevredenheid. "Ze moeten natuurlijk nu wel goed
geconserveerd worden."
Pastorie, gevel en kerkinterieur moeten in april klaar zijn.
Dan kan het bescheiden kerkgebouw weer een nieuw leven
beginnen als glanzend opgepoetste parel aan de Dam.
31 Musis
