Mareado alleen kan Vlaardingse kunst niet redden Peter de Lange Na het opheffen van de Culturele Raad in 2003 en de Commissie voor Beeldende Kunst in 2004 hangt de Vlaardingse kunstenaarswereld als los zand aan elkaar. Samenhang en kwaliteit heten tegenwoordig willekeur en eigenbelang, klaagt de stichting Mareado, de nieuwe belangen behartiger van artistiek Vlaardingen. Door simpelweg alles aan 'de markt' over te laten heeft de gemeente het zich wel erg gemakkelijk gemaakt, menen voorzitter Frederiek van der Klugt en bestuurslidTanja Boxman. Maar namens wie spreekt Mareado eigenlijk Er zijn ook kunstenaars die er heel anders over denken. Mareado is een Spaans woord dat zowel zeeziekte kan betekenen als ziek van heimwee en weemoed. Zoek er geen verwijzing in naar de zwakke gezondheid waarin de Vlaardingse kunst zou verkeren. De oorsprong gaat al zes jaar terug, toen een aantal kunstenaars een naam nodig had voor een denkbeeldig reisbureau. Mareado organiseerde tripjes per boot en bus langs kunstobjecten in de stad. Na deze manifestatie zakte Mareado weg in de big sleep van afgedankte BV'tjes. Maar in 2004 beleefde de stichting zijn wederopstanding. Aanleiding was dat Beaty Czetö, die tot dan toe het jaarlijkse kunstevenement Open Ateliers had georganiseerd, aankondigde daar een punt achter te willen zetten. "Er stond niemand klaar om het over te nemen. Samen met het wegvallen van de commissie beeldende kunst was dat voor mij reden om in Mareado te stappen. Er was een nieuw platform nodig, iemand moest de boel bij elkaar houden," vertelt Frederiek van der Klugt. Er trad een zeskoppig bestuur aan, waarvan vijf leden nog in functie zijn. Behalve Van der Klugt en Boxman zijn dat de schilder Jan van Dorp, glaskunstenaar Cees Kok en galerie houdster Joke Noels-Snel. Belangrijke doelstelling werd, naast het handhaven van de Open Ateliers, beeldende kunst onder de aandacht brengen van een groot publiek. Mareado doet dat met projecten in de wijken en door aan te haken bij grote publieksevenementen als Loggerfestival en Zomerterras. "Waar veel mensen zijn, moet ook de kunst zich laten zien, dat is het uitgangspunt," zegt Van der Klugt. Daarom stonden er tijdens de laatste edities van het Loggerfestival tussen de kramen vol aftershavejes en andere gelegenheidskoopwaar ook zee containers waar het publiek onder begeleiding van een echte kunstenaar zijn eigen schilderij kon maken. Bezoekers van het Zomerterras 2005 mochten Tafels van Verlangen' schilderen. De gemeente Vlaardingen lijkt ingenomen met de activiteiten van Mareado, getuige de subsidie die jaarlijks een stukje verder wordt opgehoogd. In 2005 ontving de stichting 11.000 euro uit de gemeentekas en van de provincie, in 2006 was dat 18.000 euro en voor 2007 staat Mareado voor 20.000 euro geboekt. Financiële ondersteuning is er ook van het Fonds Schiedam Vlaardingen en Omstreken. Iedereen kan controleren waar dat geld aan wordt besteed, verzekert Tanja Boxman. "Wij doen dit niet voor onszelf of voor een bepaald groepje kunstenaars. Wij zijn een platform, we proberen alle Vlaardingse kunstenaars te vertegen woordigen." Van der Klugt: "De gemeente is blij met ons. Wij nemen hen heel veel werk uit handen. Zelf is de gemeente heel wat minder transparant. Een individuele kunstenaar kan recht streeks naar het stadhuis stappen en ondersteuning vragen voor een project, maar wie daarover beslist en op grond van welke criteria, dat is volstrekt onduidelijk. Vroeger had je daar de kunstcommissie voor. Die vergaderde in het openbaar." Boxman: "De beslissingsbevoegdheid ligt nu bij beleidsmede werkers. Wat die doen, kan een buitenstaander niet contro leren. Er wordt volop genetwerkt, kunstenaars zijn eikaars concurrenten geworden. Ze proberen allemaal hun eigen relaties op te bouwen. Iedereen komt op voor z'n eigen belang." Op zich is er niets mis mee als kunstenaars hun zaken zelf regelen, meent Van der Klugt. Alleen: "Jezelf verkopen is niet voor iedereen even eenvoudig. Oudere kunstenaars hebben dat nooit geleerd. Die zijn opgegroeid in een klimaat waarin de overheid de kunst ondersteunde. De huidige generaties krijgen op de kunstacademie les in ondernemerschap, die doen dat veel gemakkelijker." De ouderen zouden dus veel kunnen leren van de jeugd. Probleem is echter dat er nauwelijks contacten bestaan tussen beide leeftijdsgroepen. Alle pogingen om jongeren Mareado binnen te halen zijn mislukt, zeggen Van der Klugt (46) en Boxman (51). Een verklaring luidt dat veel beginnende kunstenaars naar Rotterdam uitwijken. Boxman: "Daar heb je veel meer faciliteiten en vind je makkelijker een atelier. Vlaardingen verarmt. In de plaatselijke politiek gooit het thema veiligheid de hoogste ogen. Dat gaat ten koste van de kunst. Lees het kolommetje cultuur op de gemeentepagina's in Groot Vlaardingen er maar op na. Bijna alleen aankondigingen van exposities van amateurkunstenaars. Beroeps komen er nauwelijks aan te pas." In de ogen van het grote publiek mag cultuurwethouder Ben van der Velde dan doorgaan voor een unverfroren kunstminnaar, de kunstwereld zelf oordeelt heel anders. Tanja Boxman: "Ben begon zijn carrière als cultuurwethouder met ruzie maken en iedereen schofferen. Later is hij bijgedraaid. Hij doet zijn best en het is een aardige man, maar verstand van kunst heeft hij niet. Hij is er in bijgepraat. Wil dat zeggen dat hij een slechte wethouder is? Nee. Hij is enthousiast, en dat is al heel wat." 41 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2007 | | pagina 41