Stichting Azhar deze vraagstukken, beschrijft welke doelen het gemeente bestuur in 2009 behaald wil zien op het terrein van werk, emancipatie, onderwijs en opvoeding, taal en inburgering, en dialoog. Er is nog veel te doen, want er zijn straten in Schiedam-Oost waar de spanningen hoog kunnen oplopen, maar de intentie staat tenminste zwart op wit en er zijn inmiddels veel Schiedammers mee bezig, op allerlei niveaus, stedelijk en in wijken en buurten. Een pionier is Hassan Aissati, een 40-jarige Marokkaan die al 30 jaar in Nederland woont, in Schiedam, en werkelijk al zijn vrije tijd steekt in het verbeteren van de contacten tussen Marokkaanse en andere Schiedammers. Geboren in noord Marokko te Bennitouzine (omgeving Nador), opgegroeid in de Gorzen en de Slachthuisbuurt, woont Hassan nu in een Nieuwland dat hij ten goede ziet veranderen en waarvan hij wel eens denkt: zoals het nu gaat, daarvan zeiden we vijftien jaar geleden al dat het zo zou moeten. Hassan maakte destijds deel uit van denktanks, die door de Stichting Medelanders waren opgericht. Stichting Medelanders, voortgekomen uit de Schiedammers van Overal en Nergens, die aan de wieg Onder de nieuwe generatie Marokkanen in Schiedam zie je nu dat ze beter geïntegreerd zijn, althans in elk geval beter Nederlands spreken en vaak ook hoog opgeleid zijn. Ze voelen zich Nederlands-Marokkaans stonden van het Spectrumfestival in het Prinses Beatrixpark, was een van die bewegingen buiten het heersende politieke bewustzijn, die in Nieuwland mensen bijeenbracht en overigens kleinschalige activiteiten organiseerde, zoals een wandelroute langs godshuizen en religieuze gebouwen van christenen, moslims, joden en hindoestanen. In 1990, als buurman van Stichting Medelanders, richtte Hassan Aissati de Marokkaanse jongerenclub El Chabab op, met het heimelijke doel om door activiteiten jongeren op het rechte pad te houden. Al gauw vroeg de gemeente hem - want in vragen was de gemeente goed, in zelf doen minder - waarom hij zich alleen op jongeren richtte. Het leidde in 1993 tot de oprichting van Stichting Narcis, die in het buurthuis aan de Albardastraat veel activiteiten organiseerde voor jongere en oudere Marokkanen, sport, muziek, theater, ook een jaarlijkse manifestatie waar iedereen welkom was, cursussen, computerles, oefeningen in sociale vaardigheden, taalles enzovoorts. Een deel van die activiteiten organiseerde Narcis in samenwerking met Stichting Medelanders en de koepel Welzijn Schiedam, thans SWS. Mostakbak, een project gericht op Marokkaanse jongeren die op straat problemen veroorzaakten, werd later omgedoopt in Jongeren Aan Zet en getrokken door de SWS, maar het initiatief lag bij Narcis-voorzitter Hassan Aissati. "Er zijn in zes, zeven jaar zo'n vierhonderd jongeren bereikt en het draait nog steeds goed en effectief," zegt hij. Sport, huiswerkbegeleiding en inschakeling van ouders zijn de sleutels tot het succes. "Ik heb er geen moeite mee dat het door de Stichting Welzijn Schiedam werd overgenomen. Zij hebben tenslotte de professionals, voor ons was het vrijwilligerswerk en het kostte extreem veel inspanning," zegt hij. De viering van de 400-jarige betrekkingen tussen Marokko en Nederland gaf Hassan Aissati in 2005 aanleiding om aan verbreding van Narcis te denken. Er was dat jaar een uitwisseling tussen kunstenaars uit Schiedam en Casablanca en er werd een rondreis georganiseerd van medewerkers van de Schiedamse politie, Woonplus, de SWS en enkele scholen langs Marokkaanse steden als Ouida, Nador, Fez, Meknes en Marakech. Het doel van deze reis was om de problemen van stad en samenleving in Marokko te Ieren begrijpen - en indirect om meer te begrijpen over de achtergronden van de Marokkanen in Schiedam. "Het viel de Schiedammers tijdens die reis op hoe groot de verschillen in Marokko zijn tussen arm en rijk en hoe verschillend het gebergte van Noord-Marokko is ten opzichte van de steden die zuidelijker liggen. De slechte wegen, het schaarse onderwijs en de gebrekkige economie beheersen het dagelijks bestaan. Op een of andere manier was die reis voor mij ook een confrontatie. Ik vroeg me af: is het werk van Narcis niet enigszins achterhaald? De tijden zijn veranderd. Legden we twintig jaar geleden de nadruk op taalverwerving en het wegnemen van leerachterstanden, onder de nieuwe generatie Marokkanen in Schiedam zie je nu dat ze beter geïntegreerd zijn, althans in elk geval beter Nederlands spreken en vaak ook hoog opgeleid zijn. Ze voelen zich Nederlands-Marokkaans. Door de herdenking van 400 jaar Marokko-Nederland en de uitwisselingen kwam ik tot de conclusie dat we ons vooral ook op die groep moeten richten. En het zou goed zijn om daar Schiedamse organisaties bij te betrekken, want ondanks de leerprestaties valt nog op dat ook opgeleide Marokkanen nog weinig deelnemen aan activiteiten van algemene aard. En ik wilde juist die uitwisseling op lokale schaal bevorderen." Hassan Aissati kreeg de meeste bestuursleden van Narcis echter niet mee in die gedachte. "Ik probeerde ze de voordelen duidelijk te maken, maar het ging niet. Veel bezoekers zouden te zeer gehecht zijn aan de veilige en vertrouwde omgeving. Het eigen kringetje, dat was belangrijk. Maar ik wilde naar buiten." Hassan benadrukt dat er geen ruzie geweest is en dat hij met de mensen van Narcis nog steeds goed overweg kan, maar hij ging zijn eigen weg en kreeg wel enkele sympathisanten mee, Marokkanen die in de weer waren voor de uitzendingen van Radio Azhar op Radio Schiedam en ook bij Narcis actief waren geweest. In september 2006 was de oprichting van Stichting Azhar een feit. Hassan en zijn bestuur mogen gebruikmaken van het servicepunt van Woonplus aan de Nieuwe Damlaan, waar voorheen de wijkvereniging en de huisartsenpost gevestigd waren, en de doelstelling is om de ontmoeting tussen Marokkaanse Schiedammers en andere Schiedammers te stimuleren. Zo is hij met andere organisaties momenteel in gesprek in een poging om het Spectrumfestival nieuw leven in te blazen. "Je moet in het leven keuzes maken," zegt Hassan over zijn stap om naast Narcis een nieuwe organisatie op te richten. Een eerste activiteit wordt een zaalvoetbaltoernooi, waaraan allerlei Schiedamse organisaties deelnemen. "Essentieel is dat Musis 68

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2007 | | pagina 68