Azhar niet alléén iets wil organiseren, maar samen met bestaande organisaties als de SWS. Dan bereik je automatisch nieuwe groepen. Heel logisch eigenlijk." "Waarom we dat belangrijk vinden? De laatste jaren worden veel negatieve dingen toegeschreven aan Marokkanen. We hebben in Schiedam 1893 Marokkanen, ze vormen een iets grotere groep dan de Antillianen en Arubanen. Ik probeerde ze de voordelen duidelijk te maken, maar het ging niet. Veel bezoekers zouden te zeer gehecht zijn aan de veilige en vertrouwde omgeving. Het eigen kringetje, dat was belangrijk. Maar ik wilde naar buiten Er zijn 7165 Turken en 2507 Surinamers. Maar het lijkt soms wel, tenminste zoals er over gesproken wordt, alsof er veel meer Marokkanen zijn dan andere groepen. Dat komt, als er op de Parkweg ergens rottigheid geweest is, men het dan meteen over Marokkanen heeft, terwijl er ook onder andere nationaliteiten raddraaiers zijn. Nu ga ik het wangedrag van Marokkaanse jongeren niet vergoeilijken, maar ik vind wel dat wij moeten proberen ze door uiteenlopende activiteiten in contact te brengen met leeftijdgenoten uit andere culturen, waardoor ze hun subcultuurtje leren te relativeren. Zoals we de Marokkaanse cultuur beter bekend willen doen zijn bij andere Schiedammers, zo is het vooral voor Marokkaanse jongens goed om de weg beter te kennen. Bij de meisjes zie ik meer vorderingen. Marokkaanse meisjes scoren goed op de hogeschool. Maar bij jongens zie ik nog een te grote neiging zich in hun eigen milieu op te sluiten. Ze missen begeleiding. Ze zitten wel op school en moeten een stageplaats zoeken, maar weten vaak niet waar. Hassan, we weten niet waar we moeten zijn, kun jij niet een afspraak regelen? Dat vragen ze mij. Ik wil dat wel, ik help ze, maar het zou toch dikke winst zijn als de jongens dat traject zelfstandiger kunnen ingaan." Hassan Aissati ziet een zelfde neiging wel bij de eerdere generatie. "Ik spreek ze zo vaak aan. Ik zeg: het is voor jullie veel beter om de sociale kaart van Schiedam te kennen dan elke avond in het koffiehuis te zitten. Ze moeten de sociale kaart kennen, want dan weten ze ook de weg in de stad. Dat maakt onafhankelijk en vrij en het vergroot tegelijk je kennis, want je doet meer contacten en ervaringen op. Alleen zo kunnen we de rust terugbrengen in het samenleven van verschillende culturen en alleen zo kunnen we een prettiger Schiedam vormgeven, waarin wij allen het leuk en plezierig met elkaar hebben." 69 Musis Foto: Jan van der Ploeg

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2007 | | pagina 69