Hoogstad Burgemeester Heusdenslaan door; Moerman werd immers in die jaren als kwakzalver beschouwd en werd ook door het Ministerie van Volksgezondheid en het Kankerinstituut niet serieus genomen. Bovendien was de heersende politiek dertig jaar geleden nog wars van natuurbehoud en historisch besef. De Werkgroep tot Behoud van de Plattelandspraktijk heeft verkennende gesprekken gevoerd met de gemeente Vlaardingen en woningcorporatie Waterweg Wonen. Ook daarin is weer benadrukt dat een Moerman-museum niet het eerste doel is, maar dat de waarde van een vermaarde huisartsenpraktijk in zijn cultuurhistorische context voorop staat. Dat laat zich goed verenigen met andere bestemmingen, variërend van kinderopvang tot hotel. "We verzamelen ideeën," zegt Yvonne Batenburg. "Waterweg Wonen beoogt er een maatschappelijke functie aan te geven. De gemeente ziet graag dat de gebruikers zelf hun exploitatie rond krijgen. Onze taak als werkgroep is het om de mogelijkheden te laten zien." Tjerk Bruinsma, burgemeester van Vlaardingen, heeft al aan gegeven aan het initiatief te willen meewerken. "Het is een goed streven dit unieke monument in zijn originaliteit compleet te behouden. Wanneer dat op een kostendekkende manier kan, vind ik dat de gemeente ook een inspanning mag leveren." De dokterswoning staat overigens niet leeg. De Vlaardingse kunstenaars Wilma Kuil en Peter Dumas hebben er hun intrek genomen, voor zolang als het duurt. Tot nu toe draait het om landgoed Hoogstad als afzonderlijke locatie. Wellicht zijn de genoemde motieven reeds voldoende om het landgoed te behouden voor culturele, historische en recreatieve doeleinden. Doorslaggevend is echter dat Hoogstad, hoe afgesloten het ook lijkt in een driehoekje tussen de A20, drukke stadswegen en woonwinkels, een cruciale functie kan vervullen in wat je de Groene Long van Vlaardingen zou kunnen noemen. "Het is een onontbeerlijke schakel in wat ik zie als een groene, deels groenblauwe, recreatieve route door de stad," zegt Jack Tsang, fractieleider van GroenLinks in de Vlaardingse gemeenteraad. Tsang heeft zich opgeworpen als bruggenbouwer tussen de Werkgroep tot Behoud van de Plattelandspraktijk en het gemeentebestuur. Daarbij komt zijn eigen kaleidoscopische visie op groene stedenbouw goed van pas. "Stedenbouwers denken mij te vaak in steen. We moeten het groen een even serieuze plaats geven, omwille van lucht, ruimte, milieu en behoefte aan recreatie. Ik vind het behoud van Hoogstad essentieel om te komen tot een groen of groenblauw stedenbouwkundig lint dat in de regio vrijwel uniek is." Jack Tsang hoeft de kaart van Vlaardingen er maar bij te pakken om in één oogopslag duidelijk te maken waar het hem om gaat. Er is tussen het Hof en Midden-Delfland een vrijwel ononderbroken groenzone voor wandelaars en fietsers te creëren. Het polderlandschap van Midden-Delfland sluit aan op het Broekpolderbos. Vanuit de Broekpolder zou je, wandelend of fietsend langs de Vlaardingse Vaart, snel op Hoogstad kunnen komen als het Broekpad eerder een aftakking zou krijgen naar het landgoed. De Heusdenslaan overstekend kom je uit bij zwembad De Kulk en het merkwaardige broekdijkje dat je opnieuw naar de Vlaardingse Vaart voert, nabij de brug in de Westlandseweg. Aan de overkant ligt begraafplaats Emaus. Jack Tsang wijst op een plan om de begraafplaats te restaureren. Hij zou het verstandig vinden om het vervolgens open te stellen als wandelgebied. "Het ligt dan voor de hand om aan de kant van de Vlaardingse Vaart een tweede ingang te maken. Vanaf Emaus kom je langs molen Aeolus en ben je via het Buizengat zo in het Hof en het Oranjepark. Het betekent een groenblauwe route die vanuit het poldergebied bijna tot in de binnenstad voert en onderweg talrijke cultuurhistorische objecten passeert." Jack Tsang wil niet spreken van een ecozone. Van een ecologische zone is pas sprake, als er ook voor flora en fauna een ononderbroken groenblauwe structuur is. "Ik wil niet zo ver gaan om de Heusdenslaan en de Westlandseweg van ecoducten te voorzien; dat lijkt me tamelijk onhaalbaar. Wel vind ik dat er voor de Hoflaan een doordacht plan moet komen, waardoor er geen nieuwe barrière ontstaat in het groene lint. Vanuit hun verschillende portefeuilles zijn drie wethouders bezig met de ontwikkelingen rond het Buizengat en de Hoflaan, te weten Anny Attema, Hans Versluijs en Ben van der Velde, en ik heb ze gevraagd met een integraal plan te komen. Dat is toegezegd." Uniek is zo'n groentraject door de stad niet helemaal. Buurgemeente Schiedam kent al een Groene Long, die Midden-Delfland uiteindelijk verbindt met de Maasboulevard en de Nieuwe Maas. De schakels zijn de Harreweg, het landschapspark Kethel, het Windas en het Prinses Beatrixpark en vandaar via Bijdorp, de Poldervaart en het Hargapark naar Vijfsluizen, met het Sterrebos en Julianapark als uitlopers richting Maasboulevard. De Groene Long van Schiedam trekt behalve recreanten uit eigen stad opmerkelijk veel fietsers uit omliggende gemeenten. Die kwaliteit kan een Groene Long door Vlaardingen eveneens opleveren. Wanneer de mogelijke functies van Hoogstad ook voorzien in horeca, is het landgoed meteen een aantrekkelijk rustpunt in de Vlaardingse groenzone. De andere genoemde functies zoals boomgaard- en tuinonderhoud door gehandicapten, een postduiventil, bed breakfast, een museale plattelandspraktijk en huisvesting van maatschappelijke organisaties laten zich daar vlekkeloos mee combineren. Zo wordt het overduidelijk dat de redding van Hoogstad bepaald niet alleen een postume hulde aan dokter Moerman betreft. 131 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2007 | | pagina 131