woon- en speelwijk, verbaasde hij zich allereerst over het
grote aantal naambordjes dat hem uit zijn jeugd bekend
voorkwam, maar meer nog dat diezelfde namen zichzelf
in de vestiging van kinderen en kleinkinderen in de directe
nabijheid hadden voortgeplant. 'Geen groter gevaar voor
een wijk dan stilstand waarbij de groeiende achterstanden
van ouders op kinderen wordt doorgegeven en er als
vanzelf een neerwaartse spiraal ontstaat', zei hij toen. Die
gevolgen daarvan treden inmiddels in schrikbarend tempo
en aantal aan het licht. In eens zo keurige voortuintjes
stapelt het vuil zich op.
De achterzijde van huizen rondom een binnenpleintje met
een vergeten wipkip manifesteert zich als een klein
Harlem. Vlaggetjes herinneren nog aan de verloren hoop
op een wereldkampioenschap van jaren her en ergens
tussen de auto's is met kettingen een 'straatbarbecue'
vastgelegd. Hier proberen een aantal goedwillende
bewoners het wijkgevoel nog met de moed der wanhoop
in stand te houden. Een straat verderop liggen de auto
onderdelen gewoon op een plaatsje waar nog geen
generatie geleden een rododendron de trots van de
bewoners was. In Oost zullen gemeente en bewoners alle
zeilen moeten bijzetten om er nog iets van te maken. Het
wordt er niet gemakkelijker op gemaakt doordat een niet
onbelangrijk deel van de huurwoningen in handen is van
Musis 168
Foto's: Cornelia Montfoort
