Vanuit het Gemeentearchief en vanuit de afdeling Cultuur kijkt men terug op een geslaagd project. Laurens Priester: "We wilden graag mensen aan het woord laten die je anders niet hoort. Omdat ze niet in het geijkte circuit zitten, of omdat ook aan de mensen die geïnterviewd zijn. Het wordt zeer gewaardeerd dat iemand oprechte belangstelling heeft voor de geschiedenis van een eigen straat of buurt." "De reacties zijn over het algemeen positief. Natuurlijk zijn er ze nooit bij het archief langs zouden komen. Hun verhalen verdienen het echter wel om vastgelegd te worden, en dat kon op deze manier. Het zijn allemaal herinneringen, dus soms spreken de verhalen elkaar tegen. Dat hoort er nu eenmaal bij. De historische feiten hebben we wel kunnen controleren, maar de waarde van herinneringen is nu juist dat ze per persoon kunnen verschillen. Dat neemt niet weg dat ze met elkaar een goed beeld kunnen geven van hoe de buurt ooit was, en hoe deze nu is. Al met al is dat een nogal 'gezellig' beeld geworden, met relatief weinig aandacht voor de politiek. Zo kregen we ook wel reacties waar we niets mee konden, bijvoorbeeld over de belabberde parkeersituatie in de wijk, of over de onzekerheid die bestaat over het toekomstige wijkplan van de Gorzen. De gemeente heeft in de Gorzen een nogal slecht imago, dus we waren blij dat we als Gemeentearchief nu ook eens iets naar de wijk toe konden brengen. Het moet echt gezien worden als een cadeau dat we aan de wijk en de bewoners wilden geven, iets leuks waar de mensen nog iets aan hebben ook. In die zin sluit het wel zeer goed aan bij de Schiedamse politiek, die graag meer wijkgericht wil werken. Buurten en wijken dienen in die optiek veel meer als eenheden benaderd te worden. Iets opbouwenders dan een eigen buurtgeschiedenis is dan bijna niet voor te stellen. Je merkt het ook wel wat negatieve reacties gekomen, vaak in de trant van 'je had die-en-die ook nog moeten spreken'. Dat kan wel zo zijn, maar het is nooit ons doel geweest om een volledig overzicht van de wijk te geven. Het is ook wel goed om te weten dat er dus nog veel meer verhalen en herinneringen aan de buurt zijn. Dat schept alle vertrouwen in een mogelijk vervolg, dat er zeker moet komen. Daar kan ik nu echter kort over zijn: het vervolg is nog niet bekend. Dat heeft niets met onwil te maken, maar met personeelsbezetting. Degene die vanuit Cultuur dit project getrokken heeft, is vertrokken naar de gemeente Rotterdam. Zodra er weer iemand op die stoel zit, gaan we verder. Er leven ideeën genoeg. Zo zouden we graag meer doen met beeldende kunst. Er zijn voldoende raakvlakken te bedenken waarbij historisch onderzoek, het dagelijks leven nu én cultuuruitingen te betrekken zijn. Misschien komt het ooit nog weieens tot een diepgravender historisch onderzoek van de Gorzen, of van een andere Schiedamse buurt. Het is nu zaak om daar gedegen plannen voor te ontwikkelen. Het startsein is gegeven, we kunnen nu laten zien welke mooie resultaten er mee te behalen zijn." 317 Musis Auteur Sanneke van Hassel met zoon Jan Pi Kitaro (geboren op 17 maart 2007) bij de aanbieiding van het Gorzenalfabet. Foto Jan van Kampenhout, Gemeentearchief Schiedam. Sanneke van Hassel, Het Gorzen Alfabet (Schiedam 2007) Gratis af te halen bij het Gemeentearchief bij Wijkcentrum Zuid en bij het Servicepunt van de bibliotheek aldaar.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2007 | | pagina 317