voor Schiedam, een gemis voor de cultuur
Museum te beginnen in 1964 te vestigen door de
tweejaarlijkse Salons van de Maassteden. Uitverkiezing van
kunstenaars gebeurde door een jury die in de hoogtijd dagen
van de Salons een keuze moesten maken uit bijna vijfhonderd
inzendingen. Vanzelfsprekend waren de Salons zeer
omstreden, maar juist dat sprak Paalman aan. De controverse
noemde hij essentieel voor kunst en kunstbeleid.
Toch zou een controverse tussen politiek en Paalman er de
oorzaak van zijn dat museumdirecteur en stad zich van elkaar
verwijderden. Met als uiteindelijk resultaat dat het Stedelijk
Natuurlijk waren er fundamentele
meningsverschillen genoeg.
Met name de pop-art kon
Van der Geer niet bekoren.
Sterker nog, hij gruwde van de
gezochte oppervlakkigheid.
Hans Paalman genoot er
daarentegen met volle teugen
van
Museum minder en minder activiteiten ontplooide om
tenslotte feitelijk tot stilstand te komen. Eind jaren zeventig
kreeg het museum vanuit sociaal-democratische hoek kritiek
te verduren: het museum zou te elitair zijn. In 1979 mondde
dit uit in een voorstel van twee plaatselijke PvdA-fractieleden
om de hele kunstcollectie te verkopen ten bate van de
sociaal-culturele activiteiten. Dit voorstel werd door het
gemeentebestuur nooit in overweging genomen, maar leidde
wel tot een vertrouwensbreuk. Zeker toen hij ook vanuit de
verschillende opvolgende colleges, nauwelijks meer steun
kreeg voor zijn opvattingen en inzicht.
Cees van der Geer had ondertussen voor de Rotterdamse
Kunststichting de verantwoordelijkheid op zich genomen voor
Kunstzaal Zuid en maakte deel uit van het team dat het
roemruchte Lijnbaancentrum runde en in groter verband van
het - nu onwaarschijnlijk kleine - kernteam dat Poetry
International, Film International, 't Venster/De Lantaren
runde, de Grafische van werk voorzag en een vinger in de pap
had in wat later het CBK zou worden.
Het Lijnbaancentrum en De Lantaren zochten precies als
Paalman in Schiedam de confrontatie op het gebied van
beeldende kunst, muziek en theater. In Kunstzaal Zuid, de
fraaie, oude bouwkeet in de vorm van drie honingraten die
ooit had dienstgedaan bij de bouw van De Bijenkorf, zette
Van der Geer het beleid voort dat hij ook in Punt4 met zoveel
toewijding had gevoerd. In dat opzicht was hij bijna een
tegenpool van Hans Paalman, altijd geneigd om in alle
bescheidenheid de stilte en de verdieping te zoeken.
Cees van der Geer overleed op 22 augustus, Hans Paalman op
7 september. Schiedam heeft aan beiden veel te danken.
319 Musis
Cees van der Geer en Hans Paalman, foto'sJan van der Ploeg en Gemeentearchief Schiedam
