De Broeders des Gemeenen Levens lijfden haar in bij hun actie
voor een vernieuwde kerk. Later ontdekten mannen als paus
Leo XIII en Huysmans haar als bondgenoten in hun strijd.
Daardoor raakte de eigenzinnige Lidwina op de achtergrond.
Wie weet komt zij toch nog terug. In 2005 sprak de Canadese
onderzoeker T.S. Murray in zijn boek Multiple sclerosis: the
history of a disease Lidwina aan als lijdster aan deze langzaam
slopende kwaal. Dat is een serieus gespreksthema geworden
op verschillende websites van en voor MS-lijders. De moderne
patiënten vragen zich af, of zij iets kunnen met de Schiedamse
heilige. In het algemeen zoeken ze in haar geen troosteres. Als
zij een voorbeeld nemen aan Lidwina, dan is dat aan de vrouw
die haar ziekte accepteerde om die vervolgens te integreren in
een bijzonder leven. Dan kom je al behoorlijk dicht in de buurt
van de historische Lidwina.
Toch mogen we de visie van bijna tijdgenoten als Brugman
en latere vereerders zoals Huysmans niet zomaar afschuiven,
want Lidwina was met al haar eigenzinnigheid wel een kind
van de late middeleeuwen. Zij kon God en de hemel niet los
zien van het leven en dus ook niet van haar ziekte. Vandaar
dat ze die in onze ogen op zo'n godsdienstige manier beleefde.
Misschien moet je als een middeleeuwer leren denken om de
ware Lidwina écht te doorgronden. Dat is met een denkraam
uit de eenentwintigste eeuw een vrijwel onmogelijke zaak.
Daarom treedt de heilige in uiteenlopende gedaantes naar
voren.
Toch is dat niet erg, want hoe dan ook biedt het voorbeeld van
Lidwina houvast aan mensen over de hele wereld. Je kunt het
slechter treffen met je bekendste stadgenoot.
21 Musis
