mammam
Naam: 'Adopteer een Boot'
Formele naam: Stichting Hulp voor de vissers van Sri Lanka
Opgericht: in Vlaardingen op 12 januari 2005
Waar: Sri Lanka, meer precies het stadje Matara en omgeving
Ontvangen en geschonken bedrag: 120.516,-
Besteed aan: 31 boten voor circa 110 vissers;
23 mobiele marktkramen, 3 winkelinventarissen en bouw van 1 huis
Informatie: www.adopteereenboot.nl
Boekje 3,50) te bestellen bij: info@adopteereenboot.nl
Bankrekeningnummer: 46 15 82 333
13 Musis
Yvonne Batenburg is er het type niet naar de dingen op zich af
te laten komen. Liever aanpakken dan afwachten en dat met
een kritische maar opbouwende grondhouding. Zo deed ze dat
in haar werk als juriste, in de Vlaardingse gemeenteraad (als
fractievoorzitter van de VVD) en meer recent als voorzitter
van de Federatie Broekpolder. Haar politieke achtergrond staat
haar daar nauwelijks in de weg en dat zij zich, inmiddels de
65 gepasseerd, inzet als mediator verbaast dan ook niet. Het
opzetten van een hulpactie is echter niet iets wat je zomaar
doet, ook al heb je de nodige bestuurlijke en organiserende
ervaring. In 2008 legde ze, misschien ook wel om die
ervaring te delen met toekomstige 'hulpverleners', schriftelijk
verantwoording af van het verloop van de actie. Een actie
overigens die, gemeten naar de Vlaardingse schaal, zeer
succesvol genoemd mag worden. Maar niet alleen het op
deze wijze publiek afronden van het project maakt de actie
een bijzondere. Kenmerken de meeste projecten zich door
een erg lange (soms noodzakelijk lange) doorlooptijd, de
actie 'Adopteer een boot' had zijn doel na nog geen twee jaar
bereikt. Door het inschakelen van een actief netwerk, zowel
ter plekke als in Nederland, kon er efficiënt gewerkt worden.
En voor de donateurs belangrijk; het geld bleek doelmatig
besteed en bleek niet aan de strijkstok te hangen, zo kan uit
het financieel verslag geconcludeerd worden. Doel was de
brodeloos geworden en berooide vissers boten te schenken,
zodat zij hun beroep weer konden uitoefenen. Een bestuur
werd gevormd en het werk kon beginnen.
Tijd om samen met Yvonne Batenburg terug te blikken en
te zien wat haar drijfveren waren, hoe ze het project in
goede banen heeft geprobeerd te leiden en hoe je zo'n actie
nu eigenlijk afrondt. De onvermijdelijke eerste vraag is hoe
iemand er toe komt vanuit een warme huiskamer in het
veilige Vlaardingen vissers in Sri Lanka te gaan helpen.
'Ja, het was inderdaad mijn eigen idee om
rechtstreeks iets te willen doen. Ik zag
ineens de link tussen de getroffen vissers
en het visserijverleden van Vlaardingen.
Eigenlijk ook als reactie op die grootschalige
anonieme hulpacties zoals die van de S.H.O.
(Samenwerkende Hulp Organisaties). Het
college van burgemeester en wethouders van
Vlaardingen pakte de bal snel op en vroeg de
gemeenteraad 1,- per inwoner te mogen
bijdragen en bovendien de opbrengsten van
de particuliere acties te verdubbelen tot een
maximum van 25.000,-. Kostte het moeite
om de gemeente mee te krijgen? 'Ik had
het voordeel dat ik op het juiste moment bij
de gemeente aanklopte. De burgemeester
speelde al met de gedachte om aan de
gemeenteraad voor te stellen een donatie te
doen van 1,- per inwoner, zoals in die tijd
ook veel andere steden besloten te doen.
Hij had van mijn initiatief gehoord van zijn
collega uit Velsen (waar inmiddels nauw
contact mee bestond omdat Velsen tsunamislachtoffers in de
Sri Lankaanse stad Galle ging ondersteunen) en stond positief
tegenover mijn vraag om de gelden van Vlaardingen in mijn
project te steken. Hij stelde me in de gelegenheid mijn verhaal
in de gemeenteraad te doen en gelukkig was ook de reactie
van de raad positief. Het raadsvoorstel is met 28 stemmen
Voor en 5 stemmen Tegen aangenomen. De tegenstemmers
(VV2000/Leefbaar Vlaardingen) waren niet tegen mijn project
of hadden er geen vertrouwen in, maar zij meenden dat niet al
het geld naar deze speciale actie moest gaan.'
Het opstarten van een dergelijke actie is geen sinecure,
zeker gezien de noodzaak ook snel te handelen. Immers,
zonder boten hadden de vissers en iedereen die afhankelijk
van hen waren geen inkomen en voor een gemeenschap die
weer opgebouwd moet worden is dat desastreus. Hoe pak
je zoiets aan? 'Op advies van onze toenmalige wethouder
Paul Scheffer heb ik contact opgenomen met de VNG
(Vereniging Nederlandse Gemeenten) die mij doorverwees
naar de gemeente Velsen. Via hun netwerk heb ik Hans
Zaadnoordijk leren kennen (in het kader van het 'Programma
Uitzending Managers' al regelmatig in Sri Lanka werkzaam
in de botenbouwsector), beide heren waren bereid om in
het bestuur van mijn stichting gekomen en verder kon ik
terugvallen op Kees Borsboom uit Vlaardingen als onze
DONATION OF BOWS TO SishERttEN VN SRV uANICA
FROM THE CmzENS fig
VLAARDINGEN - NETHERLANDS
LANKA
NETHERLANDS ALUMNI ASSOCIATION OF
mm
M,
-4-
penningmeester. In het kader van de stedenband met Galle
gaan mensen uit Velsen zeer regelmatig naar Sri Lanka.
Zij hadden ook een eigen hulpactie voor Galle op touw
gezet. Mijn hulpactie was gericht op de plaats Matara, een
buurgemeente van Galle en zij waren bereid om mijn ogen en
oren te zijn door in Matara de nodige informatie in te winnen
en contacten voor me te leggen. Dat scheelde veel tijd en ook
reiskosten.' Via het lokale netwerk van Zaadnoordijk wordt
contact gelegd met de burgemeester van Matara en de noden
in kaart gebracht. Matara betreurde 1.300 doden, er waren
