Oceanië,
Tekens van riten,
symbolen van gezag
tekst: Froukje Holtrop
foto's: Wereldmuseum
Met de grote tentoonstelling 'Oceanië, Tekens van riten, symbolen van gezag' heropende het
Wereldmuseum in Rotterdam begin december, na jaren van verbouwingen en discussies over de
toekomstige rol en betekenis van dit museum, z'n deuren. De tentoonstelling is overigens niet
nieuw. Vorig jaar was deze reeds te zien in het ING-Cultuurcentrum op het Koningsplein in Brussel.
In de discussie over het toekomstige Wereldmuseum stonden museumdirecteur Stanley Bremer
en de Schiedamse kunstverzamelaar en kenner van etnografische kunst Piet Sanders lijnrecht
tegenover elkaar. Bremer sprak in deze discussies extatisch over zijn museum nieuwe stijl.
Sanders schamperde dat de museale en wetenschappelijke betekenis van museum en collecties
werd verkwanseld. Een voorgenomen belangrijke schenking van Afrikaanse kunst, blies hij af en
begunstigde daarmee het Afrikamuseum in Berg en Dal. Ook bewerkstelligde Sanders dat een
eerdere schenking van Afrikaanse kunst eveneens in langdurige bruikleen werd afgestaan aan
Berg en Dal.
In de afgelopen jaren dreef directeur Stanley Bremer een
reorganisatie door waarin de grandeur van de voormalige
Yachtclub van Prins Hendrik en v/h Museum voor Land- en
Volkenkunde aan de Willemskade in Rotterdam in vroegere
luister werd hersteld. Naar Bremers visie gerealiseerd
is het huidige Wereldmuseum thans een gedeeltelijk-
zelfvoorzienend museaal en recreatief centrum. Hierin is de
balzaal, (die door toepassing van LED-technologie in elke
gewenste kleur kan worden uitgelicht) ontvangstruimte
geworden en zijn in het museum een café-wijnbar
opgenomen, alsmede een restaurant waarvoor Nederlands
(internationaal) meest onderscheiden topkok Cees Heldring als
adviseur is aangetrokken.
In een pittige polemiek heeft Schiedammer Piet Sanders
de staf gebroken over Bremers' concept. Bremer legt het
accent op een museum dat het vooral van evenementen
en horeca-exploitatie moet hebben. Dat de vaste opstelling
van etnografica en etnografische kunst door Bremer van
zeshonderd naar tweeduizend voorwerpen is gebracht
zegt Sanders niet zoveel. Het feit dat Stanley Bremer ook
alle conservatoren heeft ontslagen, acht hij van grotere -
negatieve - betekenis. Deze heeft het museum nodig om
vanuit de eigen collecties voor een breed publiek interessante
tentoonstellingen te kunnen maken. Bremer wil dit doen
met ingehuurde externe expertise. Sanders houdt het erop
dat het vroegere Land- en Volkenkunde een met een laagje
Musis 24
Halssnoer, waseisei, Fiji-eilanden, Ivoor, natuurlijke vezels, I. 33,5 cm,
Privéverzameling, studio ff. Asselberghs - Frédéric Dehaen Brussels
Antropomorfe figuur, uli, Nieuw-lerland, Madak gebied, Hout, schelp, pigment,
h. 110,0 cm, Privéverzameling, studio ff. Asselberghs - Frédéric Dehaen Brussels
