De gemeenschappelijke noemer is er natuurlijk wel, in de vorm
van Reinier Lucassen zelf, die in de loop der jaren verslag doet
in woord en beeld van wat er in zijn hoofd omgaat. Hij overdenkt
de grote vragen over de mensheid en zijn bestaanhet universum
en zwarte gatengeest en materiegevoel en verstand. Tegelijkertijd
houdt hij zich bezig met hoe hij zijn bevindingen kan verbeelden
zoekend naar symbolen die het beste zijn vragen beantwoorden
die het beste de spanning weergeven tussen tegengestelde begrippen
als geest en materie.
tegen het harde grijs van de tegels, is het schilderij De
badkamer (1975/76). In de spiegel, tenminste waar meestal
een spiegel boven de wastafel spiegel hangt, zie je een gezicht
en profil, een soort lichtspotje of een microfoon uit de lucht
en een niet te duiden voorwerp of wezen. Op de voorgrond
een hond, die lijkt op de hond uit het televisieprogramma Man
bijt hond. Mooi, maar raadselachtig. Maar we hoeven het ook
niet te begrijpen van Lucassen, als het maar een stemming of
een associatie oproept. Het schilderij Tafel Gezelligheid kent
geen tijd) uit 1968 is wat dat betreft een goed sfeerbeeld. Een
bijna beeldvullende tafel met daarover een geel kleed, een
plantje erop en een lampje, maar ook weer zo'n raadselachtig
object. Verder de woorden tafel, bild en two en daarmee is de
gezelligheid compleet.
Abstract symbolisme
Begin jaren 1980 verandert zijn werk drastisch. De grote
figuratieve kleurrijke doeken maken plaats voor kleinere min
of meer abstracte werken in ingetogen kleuren. Zelf noemt
Lucassen die periode abstract symbolisme, waarin hij een
evenwicht zoekt tussen westerse en niet-westerse kunst.
Dit heeft onder andere te maken met zijn belangstelling
voor de primitieve kunst uit Afrika en Oceanië. Een goed
voorbeeld daarvan is Iniet uit 1985. De Iniet is een geheim
mannengenootschap bij de Tolai op het Gazelle schiereiland
van Nieuw Brittannië (Papoea Nieuw Guinea). Bij hun
rituelen gebruiken ze beelden, die zo'n heftige magische
Musis 6
