Met de kerkelijke gemeente onder dak, wachtten er meer huisvestingsvraagstukken. Het zou de rode draad in zijn Vlaardingse loopbaan worden. André Fontijne: 'Er was altijd gedonder met huisvesting.' Aanvankelijk had de gemeente elk kwartaal twee woningen voor Fontijne-medewerkers beschikbaar gesteld, maar dat hield een keer op. Eigen woningbezit was indertijd nog een heikel thema. Ook de grote vakbonden waren daar soms nog fel tegen. Werknemers zouden daarmee te afhankelijk van hun werkgevers worden. Fontijne: 'Er moest echter wel iets gebeuren. Aan het bestuur van de Industriële Kring Vlaardingen (IKV) hebben we toen voorgesteld om huizen te bouwen voor vaklui en kaderleden. Daar hadden we 85 woningen voor nodig.' Het gemeentebestuur was zo enthousiast dat men direct informeerde of er 85 extra gebouwd konden worden voor gemeenteambtenaren. Het werd een succes; de 170 huizen waren binnen korte tijd allemaal verkocht. Volgens Fontijne was het project succesvol, maar slechts een druppel op de gloeiende plaat. Hij kan zich nog steeds opwinden over het bouwbeleid van de stad: 'Vlaardingen veronachtzaamde de huizenbouw, zeker het segment voor de hogere inkomens. Die konden lange tijd nergens terecht en verhuisden dus naar elders. Dat is verspilling van maatschappelijk kapitaal. Je wilt toch mensen aan je stad binden? Alleen als ze in de buurt wonen, dan krijg je cohesie tussen de burgers. Ik maak mij druk om Vlaardingen omdat ik er woon en werk. Die binding zou minder intensief zijn als ik er alleen werkte. Als je nu het gemeentelijk apparaat bekijkt... volgens mij woont er bijna niemand in de stad. Ik ben ambtenaren tegengekomen die zelf op een Vinex- locatie woonden en nauwelijks wisten waar Vlaardingen op de landkaart lag. Dat is bestuurlijk niet goed, en het is voor de samenleving nog veel slechter. Dergelijke planologische fouten zijn de dood in de pot voor sociale samenhang.' Ik maak mij druk om Vlaardingen omdat ik er woon en werk. Die binding zou minder intensief zijn als ik er alleen werkte. Als je nu het gemeentelijk apparaat bekijkt... volgens mij woont er bijna niemand in de stad. Ik ben ambtenaren tegengekomen die zelf op een Vinex-locatie woonden en nauwelijks wisten waar Vlaardingen op de landkaart lag. Dat is bestuurlijk niet goed, en het is voor de samenleving nog veel slechter. 5 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2010 | | pagina 5