Onderwijs staat of valt met
wat er gebeurt in de klas,
nergens anders
Gemengde schooi
De Taaltuin, wordt er dan gezegd, is een zwarte school.
Dat is niet goed, het moet een gemengde school worden.
Op de een of andere manier zijn bestuurders er altijd van
overtuigd, dat de kwaliteit van het onderwijs omhoog gaat,
als de lelieblanke kindertjes van in Nederland geboren en
getogen ouders in voldoende mate tegenwoordig zijn. De
Taaltuin is echter ondanks het ontbreken van deze categorie
al lang een gemengde school, want er zitten leerlingen
van 17 verschillende etniciteiten met zeer uiteenlopende
achtergronden, talen, culturen, normen en waarden. Bij de
Cito-toetsen komt deze school meer dan behoorlijk voor de
dag, want er wordt goed onderwijs gegeven. De kwaliteit van
een school komt namelijk tot stand door de interactie tussen
de leraar en de leerlingen. Elke leerkracht met een opleiding
in het doceren van Nederlands aan niet-Nederlandstaligen,
zal benadrukken, dat kinderen die thuis goed hun moedertaal
leren spreken, het snelst grammaticaal correct Nederlands
oppikken. Wie daarentegen door het gebrabbel thuis noch de
moedertaal noch het Nederlands goed onder de knie gekregen
heeft, weet niet goed, dat een taal aan vaste grammaticale
regels gebonden is. Dat breekt je dan op.
aanwezig is. Nergens anders. Een mooie toneelzaal is franje.
Een gezamenlijke kantine voor honderden kinderen is
onoverzichtelijk en vergt veel toezicht.
Hieraan verwant is de gedachte dat op zo'n clusterschool
kinderen van verschillende afkomst zich met elkaar mengen
en zo vrienden worden in plaats van vijanden. Helemaal mooi
is het als allochtone en autochtone kinderen bij elkaar zitten,
want dat is goed voor het spreken van de Nederlandse taal.
Kleine ketters
Sommige lezers van dit blad herinneren zich wellicht nog de
harde vuisten van de kleine ketters op de dr. De Visserschool
(tegenwoordig de hoofdvestiging van De Wieken op de West-
frankelandsestraat die niet door het nefaste gemeenteplan
wordt geraakt). Dat was toen voor ons katholieken nooit
reden om de strijd tegen hen op te geven. Het bijeenvegen van
drie ongelijksoortige scholen op één complex zal er eerder toe
leiden dat de onderlinge verschillen worden geaccentueerd
dan dat zij wegvallen. De Wieken heeft meer reden dan ooit
om te laten zien, waarin protestants-christelijk onderwijs zich
onderscheidt van het openbare. De Ababil (genoemd naar
zwaluwen die op bevel van Allah uit hun snavels steentjes
lieten vallen op de vijanden van de moslims) is buitengewoon
recht in de Soennitische leer. Ze zal zich genoodzaakt zien
zich zoveel mogelijk af te scheiden van de boze buitenwereld,
die in zo'n complex al op de volgende verdieping te vinden
is. Naar verluidt denkt met name de VVD dat bij de Ababil de
scherpe kantjes er wel afgaan, als ze eenmaal met andere
scholen op een kluitje zit. Het omgekeerde is waarschijnlijker.
Een school met een krachtige levensbeschouwelijke identiteit
kan de concurrentie onder zulke omstandigheden alleen
maar volhouden door het benadrukken van de eigenheid.
Een concentratie op onderwijs van hoge kwaliteit is dan niet
voldoende.
15 Musis
Speelkwartier op het schoolplein van De Taaltuin
