37 Musis
Jan Willem de Boer achter de piano in het Stedelijk Museum Schiedam
met mijn gitaar het podium op of achter de piano zitten; dan
stroomt het geld vanzelf binnen.
Ik vind het fantastisch dat ik dit werk bij de omroep kan doen.
Mag doen. Ik ben de werkende voorzitter van de club, ik ben
verantwoordelijk voor de hele organisatie, ik presenteer zelf
en ik doe interviews. Ik doe de tv, Patrick de Boer de radio.
Nee, geen broer of neef. Hij is op geen enkele manier familie.
Het is een enorm cliché natuurlijk, maar ik doe dit niet alleen.
We hebben hier een club van veertig, vijftig vrijwilligers, en die
zijn allemaal bezeten van het rtv-virus. Iedereen wil bij ons
werken, vooral bij de tv, we hebben hier tientallen mensen
gehad die het hebben geprobeerd. Ze kwamen met de meest
absurde salariseisen, maar ze kwamen niet eens door een
proefuitzending heen. Mensen, denk toch niet dat hier tonnen
zijn te verdienen! Het is allemaal vrijwilligerswerk!
Volgens de laatste omnibusenquête van de gemeente
Schiedam van een paar jaar terug kijkt 71 procent van de
bevolking af en toe tot vaak naar LOOK TV. Doordat mensen
overstappen naar andere kabelaanbieders dan Caiway die
LOOK TV niet doorgeven, zijn we kijkers kwijtgeraakt, maar ik
ga er vanuit dat 50 tot 70 procent van de Schiedammers naar
ons kijkt. Hoe dikwijls ik niet word aangesproken op straat
door mensen die mij in een uitzending hebben gezien! Ik denk
dat we dagelijks gemiddeld 25.000 kijkers hebben.
Ik denk dat we met LOOK TV pas aan het begin van het
benutten van het medium staan. Ik ben erg benieuwd hoe
het verder zal gaan. Ik heb zeker geen plannen er al mee
op te houden. Ik hoop hier over tien jaar nog een leuk
ouderenprogramma te kunnen maken. Om dit werk te doen
moet je bevlogen zijn, en bevlogenheid hebben we allemaal.
Zodra je dat gevoel niet meer hebt, moet je stoppen met dit
werk. Dan kan je beter een volkstuintje nemen."
idee hoe we dat zouden aanpakken. In het draaiboek dat we
hier voor calamiteiten hebben liggen staat wel wat we moeten
doen als een lid van het Koninklijk Huis overlijdt. Daar zenden
we dan een programma over uit. Dat is geen verplichting van
het Commissariaat voor de Media maar een goed gebruik.
Maar een ontspoorde trein met lijken die uit de ramen hangen,
moeten wij dat uitzenden? Ik weet het niet. Mensen hebben al
zoveel zorgen aan hun hoofd, met het harde nieuws worden
ze al van alle kanten door kranten en tv-joumaals om hun
oren geslagen. Wij zijn een calimero-omroep, die probeert een
beetje tegengas te geven met positief nieuws.
Wij vinden goed nieuws ook nieuws en dat heeft zoals gezegd
ook te maken met onze bemanning. We moeten genoegen
nemen met een bescheiden rol. Vinden wij dat erg? Nee hoor.
Wij doen genoeg leuke dingen. Dankzij een sponsor die daar
wel geld voor over had, hebben we in november de intocht
van Sinterklaas live uitgezonden, op dezelfde manier als de
landelijke intocht in 2009 werd verslagen. We hadden zelfs
dezelfde cameraman als de NPS.
Het is voor mij geen enkel probleem mijn werk als docent op
een vmbo te combineren met de omroep. Voor bijzondere
gebeurtenissen kan ik altijd weg van school. Er is altijd
wel een collega die mijn werk even wil overnemen. Dat is
overigens in al die jaren maar zelden nodig geweest. Ik sta
inmiddels negenentwintig jaar voor de klas. Ik geef negen
uur les en verdien hetzelfde salaris als toen ik nog fulltime
doceerde. Ik ben hier gedetacheerd door de gemeente, dat
geld zit in onze subsidie. Aan mijn werk bij de omroep ben
ik twee keer zoveel tijd kwijt als in het onderwijs, maar ik
krijg er geen cent extra voor. Dat kan me niets schelen. Als
je daarover valt, moet je acuut stoppen. Als ik veel geld zou
willen verdienen, ging ik wel weer optreden, dan ging ik
