De stijlen van de Nulkunstenaars
waren erg verschillendmaar
het was meer het idee van een
nieuwe start, meer het idee en
het klimaat. Ze zochten naar
nieuwe verhoudingen tussen
kunst en werkelijkheid. Het
vertaalde zich in monochromie,
herhaling, serialiteit en directheid
van alledaagse materialen. Ze
waren niet alleen. Ze vonden
geestverwanten in de Duitse
Zerogroep, in de Italiaanse
Azimuth en in de Franse
Nouveau Realistes die elk op
hun eigen manier zich schaarden
onder de term ZERO.
Jan Henderikse maakte wat hij leuk vond. Hij verzamelde van
alles wat hij op straat vond en maakte daar assemblages van.
Composities van kurken, munten, stukjes touw en plastic
poppetjes. Of van opgestapelde luciferdoosjes. Hij signeerde
een brug in Duitsland, een vestiging van de HEMA en een
warenhuis in New York en maakte die zo tot een kunstwerk.
De stijlen van de Nulkunstenaars waren erg verschillend, maar
het was meer het idee van een nieuwe start, meer het idee
en het klimaat. Ze zochten naar nieuwe verhoudingen tussen
kunst en werkelijkheid. Het vertaalde zich in monochromie,
herhaling, serialiteit en directheid van alledaagse materialen.
Ze waren niet alleen. Ze vonden geestverwanten in de Duitse
Zerogroep, in de Italiaanse Azimuth en in de Franse Nouveau
Realistes die elk op hun eigen manier zich schaarden onder
de term ZERO. Henk Peeters onderhield contacten met veel
kunstenaars en samen met leden van de Duitse Zerogroep,
Günther Uecker, Heinz Mack en Otto Piene, organiseerde hij
een tentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam in
1962. Niet alleen met kunstenaars van Groep Nul en Zero,
maar ook de andere ZERO-geestverwanten. De tentoonstelling
kreeg van museumdirecteur Sandberg slechts 16 dagen, die
wel duizend bezoekers per dag trok. Getuige de volgende
opening van een recensie in de Televizier werden de
wegbereiders van de latere conceptuele kunst, de land art, de
performance kunst, de minimalisten niet helemaal op juiste
waarde geschat:
Tal van argeloze kunstminnaars, die afgelopen maand het
Amsterdams Stedelijk Museum waren binnengestapt, om met
een bezoek aan de nieuwste expositie hun culturele horizon
nog verder te verbreden, renden in paniek terug naar de portier,
om te vragen waar het museum was: zij meenden bij vergissing
terecht te zijn gekomen in een reclasseringsoord voor moeilijk
opvoedbare kinderen. Onder de treffende verzamelnaam
"NUL" hadden vierentwintig personen van diverse nationaliteiten,
bij hun familie als artiest bekend, met instemming van
museumdirecteur Sandberg hun stoutste stukjes in 't Stedelijk
bijeengebracht: "om gestalte te geven aan vernieuwende
gedachten.
Musis 32
Henk Peeters, uitgevoerd door Yayoi Kusama, Kaardlontvlokken 65-01, 1965,
kaardlontvlokken op kunststoffolie, collectie Henk Peeters, Hall
