Wonen is verantwoordelijk voor de sloop van 6000 van deze woningen. Ingrijpend, want het betreft zo'n beetje de helft van het bezit van de woningcorporatie. Er zullen 3700 woningen voor worden teruggebouwd, veelal in een hoger prijssegment. Zowel koop als huur. "Ik zou Vlaardingen willen typeren als een stad met een weinig gedifferentieerde woningvoorraad", vertelt René van der Heijden. Hij is sinds zeven jaar manager Bedrijfsvoering bij Waterweg Wonen, veruit de grootste corporatie in Vlaardingen. Van der Heijden is een aimabele verschijning, een forse man in smetteloos overhemd met opvallende oranje stropdas. Tijdens ons gesprek staat hij regelmatig enthousiast op om op een wandkaart van Vlaardingen aan te wijzen waar welk project precies plaatsvindt. "Veel van onze woningen stammen uit de jaren vijftig, zestig en zeventig: weinig eengezinswoningen, veel huur en heel veel gestapeld", legt Van der Heijden uit. Met gestapeld doelt hij op de vele naoorlogse portiekflats die Vlaardingen rijk is. "We gaan vooral gestapeld slopen. Daar komen dan eengezinswoningen voor terug, meestal in een wat hoger prijssegment. Vooral koop, maar ook sociale huurwoningen." Eentonige wederopbouwwijk Het kantoor van Van der Heijden kijkt uit over het Burgemeester van Lierplein, het plein voor station Vlaardingen Oost. Hij wijst uit het raam naar enkele vierhoogflats in de verte. Ze staan in de Babberspolder, de aangrenzende wijk. Nu de platanen op het plein en de populieren iets verderop, hun blad hebben verloren, zijn ze goed zichtbaar. "Kijk, als je me vraagt waar we op dit moment mee bezig zijn, dan is daar op dit moment ons meest prominente project: de herstructurering van de Babberspolder. We gaan er 1400 woningen slopen en er vervolgens 1000 opnieuw bouwen. 162 eengezinswoningen van het project Spiegelhof zijn inmiddels opgeleverd. De laatste woningen in dit project, 29 huizen in het vrije huursegment met uitzicht op het park, zijn binnenkort gereed." Inderdaad, wie al een tijdje niet meer in de Babberspolder is geweest, herkent de voorheen eentonige wederopbouwwijk niet meer terug. Althans, als je de wijk vanuit het zuiden benadert, want het plan wordt gefaseerd uitgevoerd, van zuid naar noord. "De technische staat van de woningen was leidend voor de planning", verklaart Van der Heijden: "Alleen de gestapelde (MUWI-)flats langs de Kethelweg blijven staan." Verrassend. Kennelijk bewaart Waterweg Woningen de lelijkste woningen voor het laatst. Het stedenbouwkundige plan van Van Tijen, dat de Babberspolder onder architecten beroemd heeft gemaakt, wordt bij de herstructurering overigens ontzien. Althans voor zover mogelijk. De kenmerkende lange zichtlijnen tussen de wijksegmenten blijven behouden en worden groen ingevuld. Van de bijpassende architectuur blijft echter weinig tot niets over. Daarvoor zijn de flats anno nu te gedateerd. Een dergelijk lot is ook de, al even beroemde, Westwijk beschoren. Ook daar wordt de verouderde woonvoorraad prijsgegeven aan de sloopkogel. "Dat duurt nog wel even hoor; de Westwijk is als laatste aan de beurt", zegt Van der Heijden: "De collega's van Samenwerking hebben er al wel een groot project en wij ronden daar nu het project 'Werffhoven' af, maar wat ons betreft is nu eerst Holy Zuid aan de beurt. We gaan er 800 woningen slopen en 560 eengezinswoningen terugbouwen, voornamelijk betaalbare koop. Ik verwacht dat we daar in 2013 aan toe komen. Overigens slopen we niet alleen hoor, we doen ook aan hoogwaardige renovatie en onderhoud." Het klinkt allemaal heel voortvarend en het past inderdaad keurig bij het Actieplan Wonen waarin Vlaardingen afrekent met haar oude, eenzijdige woningvoorraad en de inwoners van Vlaardingen een wooncarrière biedt in hun stad. Vlaardingen moet namelijk weer aantrekkelijk worden voor middeninkomens. Jonge gezinnen uit deze inkomensklasse komen nu nauwelijks aan bod en trekken de stad uit. Door goedkope sociale huurwoningen te slopen, ontstaat er ruimte voor nieuwbouw voor deze, economisch aantrekkelijke, doelgroep. Je vraagt je onwillekeurig af waar huurders die het minder breed hebben heen moeten? Op haar website beweert Waterweg Wonen immers dat de corporatie zich primair richt op mensen met een laag inkomen en op kwetsbare groepen: "We zijn een maatschappelijk ondernemer." Kwetsbare huurders Van der Heijden heeft de vraag duidelijk vaker gehoord. Begripvol hoort hij me aan en legt vervolgens uit dat de primaire doelgroep niet wordt vergeten: "Onze primaire doelgroep kun je rekenkundig definiëren als gezinnen met een inkomen van maximaal 33.614, vanaf 1 januari 34.085 euro. Deze economisch kwetsbare groep mensen bieden we een huisvestingsgarantie, maar lang niet al onze huurders behoren tot deze doelgroep. Het is namelijk zo dat veel van onze bewoners "scheef wonen". Het gaat om mensen die meer dan de maximumnorm verdienen en eigenlijk zouden moeten verhuizen naar een duurdere woning. Door onze woonvoorraad te vernieuwen, willen wij juist hen naar nieuwbouw verleiden; zo komt er weer ruimte vrij voor onze primaire doelgroep." Van der Heijden spreekt over 'verleiden', maar dat is slechts een van de middelen, want bij een grootschalige aanpak als van 'Actieplan Wonen' is natuurlijk ook sprake van 'dwingen', namelijk als de woning van de scheefhuurder gesloopt gaat worden. Van der Heijden erkent dat zo'n huurder vervolgens zelf een oplossing "Onze primaire doelgroep kun je rekenkundig definiëren als gezinnen met een inkomen van maximaal 33.614. Lang niet al onze huurders behoren tot deze doelgroep. Het is namelijk zo dat veel van onze bewoners "scheef wonen"Het gaat om mensen die eigenlijk zouden moeten verhuizen naar een duurdere woning. Wij willen juist hen naar nieuwbouw verleiden; zo komt er weer ruimte vrij voor onze primaire doelgroep" 9 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2012 | | pagina 9