te maken: een ongehoord idee waarin op dat moment
niemand behalve de uitgever vertrouwen had en dus
geen cent voor beschikbaar was. Collettes idee was
echter welomlijnd: het moest een boek worden waarin
stad en samenleving zo compleet mogelijk in beeld
moest worden gebracht. Een welgevallige fotografie
van de havens en andere aantrekkelijkheden stond
hem niet voor ogen. Het moesten de kroegen worden,
de bedrijven, de afbraak van het laatste restje van de
Brandersbuurt, de Parallelweg, de in zijn ogen sfeerloze
uitbreidingen van de stad, de kinderen op straat, de
bejaarden, de straatventers en de werven.
Ook in zijn fotografie voor de Schiedamse
Gemeenschap zette hij een andere, geheel nieuwe koers
in. De kwaliteit van de artikelen bleef op gelijke hoogte.
De dynamiek van de fotografie van Robert maakte
echter dan de toon van de verhalen en de keuze van
onderwerpen veranderde. Er kwam ook ruimte voor het
verhaal van een vrijetijdsfokker die de lezer omstandig
uitlegde hoe een konijn geslacht moest worden. En
voor Jilles de fruitkoning die voor de fotograaf op
tafel klom en voor Aad Wagenaar als standwerker zijn
levensverhaal uit de doeken te doen.
Voor wat later het boek 'Schiedam Nu' zou worden trok
Collette een vol jaar uit. Dat betekende dat de fotograaf
en auteur twee of drie dagen per week van 's morgens
zes uur tot in de avond samen over straat zwierven,
in alle vroegte een glas dronken met de koetsiers die
met hun paarden om acht uur voor een rouwdienst
voor de kerk werden verwacht, meeliepen met de
arbeiders op weg naar Gusto of Wilton Fijenoord, dagen
doorbrachten op het woonwagenkamp, de openbare
verkopingen bijwoonden in Veilinghuis de Eendracht,
aan boord gingen met de sleepboten in de haven en
de roeiers volgden bij hun levensgevaarlijke toeren om
de scheepstrossen op de bolders in de walkant of op
de boeien te leggen en feesten bijwoonden die geen
feesten waren.
Robert Collette was onvermoeibaar in het weergeven
van de dagelijkse werkelijkheid en er een meester in om
die werkelijk geen geweld aan te doen. Deze kwaliteit
zou hem, nadat hij in vaste dienst was getreden van
Voetbal International maken tot de beste en meest
onderscheiden voetbalfotograaf ooit. Van hem bewaart
het Gemeentearchief enkele duizenden negatieven en
vrijwel allemaal nog relevant voor wie het heest over
Schiedam in de jaren zestig en als foto vrijwel allemaal
de moeite maar dan waard.
Foto's van Robert Collette voor Schiedam Nu: kinderen op de
kaalslag in het centrum en voor de Schiedamse Gemeenschap
bij artikelen over het woonwagenkamp, de sloop van de
Frankelandkerk en openbare verkoping in Veilinghuis Eendracht.
21 Musis
