Jaarg,
Dinsdag 26 April 1887.
Ju, 2'
V E R S O H IJ N T I) A (I E I- IJ K S.
?at me 16' aan Welker hoof(1 ,k &esteld ben'
31§pca (Düpiritt.
Bureau: Markt, E, 3 57.
»D9
Prijs van dit Blad:
Voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.50
franco p. post door geheel Nederland 2.
Afzonderlijke Nommers0.05
Prijs der "Advertentiën
Van 16 regels ƒ0.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
lJ,ï mSMAllCK'S KEDE.
pr ,aar de redevoering, door Bismaick in den
ges1 'SC'18n handdag op Donderdag jl. uit
een r°keïl' van bet grootste belang is voorde
l^nd S Van ku'd'g0 toestanden in Duitsch-
■^"rk 6n verhouding fus'Clien de Katholieke
ijj en den Staat, zouden wij die gaarne
°nS opnemen. De uitgebreidheid
,0odrede maakt dit echter niet wel doenlijk,
<W i er ons 'oe bepalen moeten, eenige
d«e]aD^r^Ste £edeelten van de rede mede
opvv a 8e'aardigde (Richter) heeft in een
'haar Tan k0tu n^e'; e'8ene °f althans
^ödl' Ze'^en v00r den da& komende vader
de 1 'evend0 verontwaardiging (Hilariteit
s) zich beklaagd, dat wij een buiten
af er hebben te hulp geroepen in duitsche
g ^®'eg0nheden. Zoo iets, werd door hem
Z°U ®'lanfilÜ'£ °f Engeland ik
gen n'e' meer• we'ke Landen hij verder nog
^°«md heeft, zeker niet voorkomen.
c0(l 6 a%svaardjgde moet nauwelijks zooveel
laataQlen ^ezen afs hij-zelf schrijft of schrijven
d9 hilariteit), dat bij de fransche politiek
ïol °ud'ng van Rusland een belangrijke
gezi^'6'f> en ze^s 'n meesf nationaal-
rijk russische bladen de vraag, wat Fr ank-
f>eheel°6t en °f Frankrijk vriend of vijand is,
°P den voorgrond wordt gesteld. Het
<Wleai anders ook hekend zijn, dat de
0Phef ^e?eeidnS' d°01, hem met grooten
dat a aanSevoerd - ik zal niet vorderen,
>aar) 9 VoriS0 spreker in alles volstrekt de
op e,d zal vertellen, maar wanneer men
hjet) s z°° bijzonderen nadiuk legt, dan moet
S'and 0(511 eendSszin3 van den politieken toe
wijd 611 g0b0urtenissen van den jongsten
1|6 °P de hoogte zijn dat de engelsche
W lln?> zeg ik, door den zeer levendigen
bezield is, de hulp des Pausen te
de p9n' eei'st tegen de Fenians, later tegen
f>eea arne^'sten, en dat zij-zelve daarvan ook
kia®e'le'm maakte. (Zeer waar
kis). zelfs ingeval, dat ik dit voorbeeld
*ich °.n aanvoeren, en dat de vorige spreker
getnajyet aan deze vergissing had schuldig
*°°rd r'i,Z0U ^et *°e'1 alt,1Jd onverant-
Vder achten' de hulp van een buifen-
/00al's de vorige spreker den Paus
aan"1 °nZ8 ^o'tsche aang0'egenheden
^°hd, <e nemeni wanneer ik het er voor
kttjg ^'e bulp V0or Duitschlands belang
^'Pf°mat" ^aarin bestaat immers de geheele
h itei>landTr nndBn. traCht te winnen in het
^e*ilanrl ^ij du ook den Paus een
ei' mag noemen Ja, dat kan hij
als Protestant doeD, maar dan is hij niet
langer de getrouwe mandataris van zijn ka
tholieke kiezers, want als ik katholiek was,
geloof ik niet, dat ik het Pausdom voor een
buitenlandsche instelling zou aanzien.
En thans vann mijn pariteits-standpunt,
hetwelk ik als vertegenwoordiger der Regee
ring bewaren moet, geef ik toe, dat het Paus
dom niet alleen een buitenlandsche, niet allei n
een de gansche wereld omvattende macht is,
maar, juist wijl zij de geheele wereld omvat,
ook een duitsche instelling, welke door de
duitsche Katholieken als zoodanig erkend
wordt (Sensatie), zoodat ook op dit punt de
afgevaardigde Richter druipt op zijn theolo
gisch examen.
Wanneer een buitenlander onze vriend is,
is zijn hulp mij welkom, en ik zou meenen
de belangen van mijn Land uit nationalen
hoogmoed, welke gewoonlijk niet, maar hier
bij uitzondering wel, de fout is van den
heer Richter, te schaden, wanneer ik den
steun van een eerlijken en machtigen ge
bieder, zooals de Pd us is, zou weigeren,
alleen omdat hij te Rome woont.
De gevnitgeiineiutng van
Schnaebelc.
Het groote nieuws van den dag blijft nog
steeds de gevangenneming van den heer Schnae-
bele door de duitsche politie.Wie is Scbnaebele'?
De fransche bladen berichten Scbnaebele is
een der verdienstelijkste ambtenaren, in fran-
schen dienst. Hij bekleedde sedert 1871 den
post van commissaris bij de grenspolitie en
is de oudste in jaren van de ambtenaren die
dim rang bekleeden Schnaebele is zestig
janr oud. Aan zijne buitengewone voor
zichtigheid en tact had hij den moeilijken
post te Pagny te danken. Meermalen had
hij ook de duitsche politie diensten bewezen,
door haar misdadigers aan te wijzen, die aan
gene zijde der grenzen een schuilplaats kwa
men zoeken. Voor de diensten den lande
bewezen, werd hij door de fransche regeering
beloond met bet kruis van het legioen van eer.
Van duitsche zijde wordt omtrent Schnaebele
gemeld, dat bij is een Elzas-Lotharinger, die
ofschoon sedert lang in fransehen dienst nog
niet voor Frankrijk geopteerd heeft. Hij wordt
beschuldigd in het Rijksland werkzaam te
zijn geweest in het belang der fransche patriot
ten-liga, en zou de desertie der recruten, die
voorde duitsclien militairen dienst waren op
geroepen, bevorderd hebben, hetgeen in Puitsch-
land als hoogverraad wordt b?schouwd. Daar
enboven wordt hij verdacht in betrekking te
staan met lieden in het Rijksland, die hem
de plannen der duitsche regeering betreffend»
da versterkingen van Metz zouden verraden
hebben. Het Rijksgerechtshof te Leipzig hai
een bevelschrift tot gevangenneming van
Schnaebele gegeven, hetwelk moest uitgevoerd
worden, zoodra hij zich op duitsch grondge
bied zou vertoonen.
Dit was reeds Maandag jl. het geval, wijl
hij zich op eene uitncodiging van den duit-
sehen commissaris Gautsch voor dienstzaken
naar de grenzen begaf. Gautsch verscheen
daar echter niet en toen hij daarop na lang
wachten terugkeerde, vond hij tehuis een brief
van verontschuldiging van den duitschen
commissaris. Gevolg gevende aan eane her
nieuwde uitnoodiging begaf hij zich Woens-
dag jl. weder naar de grensscheiding en toen
Gautsch er nog niet was, begon hij om den
tijd te korten, den weg wat op en neer te loopen,
waarop hij de onvoorzichtigheid had, de grens
eenige meters te overschrijden. Toen versche
nen de bekende blouse-mannen, geheime duit
sche politie-agenten, die acht,er een wijnberg
verscholen lagen. Zjj pakten Schnaebele aan,
waarop, volgens duitsche lezing, eene heviga
worsteling ontstond, waarbij de vechtenden nu
eens op Duitsch, dan weder op Fransch ge-
bied geraakten, totdat hij eindelijk op Duitsch
gebied, doch volgens de fransche bladen,
weinige meters binnen de Fransche grens
werd gevat.
Over deze netelige kwestie wordt nu het
meest getwist en ieder, die met den toestand
aan de grenzen bekend is, zal moeten toegeven,
dat zij moeielijk is uit te maken. Zoowel
van fransche als duitsche zijde worden her
haaldelijk onderzoekingen ter plaatse ingesteld
en is het terrein phofografisck in beeld ge
bracht. Doch ook de verklaringen der ge
tuigen spreken elkaar lijnrecht tegen. Het
wordt Tan duitsche zijde ontkend, dat hij in
een hinderlaag zou zijn gelokt, en ook da
fransche bladen weigeren dit te gelooven.
Schnaebele zou de duitsche politiebeambten,
die hem wilden gevangennemen, ter aarde ge
worpen en toen in de richting van de fransche
grens gevlucht zijn, doch weinige schreden
voor de grensscheiding zijn ingehaald. Een
boer verklaarde, dat Schnaebele toen gevallen
was, en met het hoofd op Duitsch, de voeten op
Fransch gebied lag. Hoe het ook zij, van
weerskanten wordt de ernstige wil betuigd1, om
de zaak op vredelievende wijze op te lossen,en
de duitsche regeering is bereid, de fransche
voldoening te geven, indien haren ambtenaar
op fransch grondgebied werd gevat.
DÜITSCHLANR
Prins Bismarck heeft aan de duitsche am
bassade te Parts de instructie gezonden, zicK
