(S&mcngdc imnhten. FEUILLETON. 'M Puns op zijn a. s. feest zal opdragen de som 'an driehonderdduizend galden. Men meent, ^at deze som ten tijde van het jubilé wel tot een half millioen zal zijn aangegroeid. Naar ons nit Gulpen geschreven wordt, 2*l op den laatsten dag van het plechtig Triduum, door de eerw. paters Redemptoristen te Wittem te honden ter herdenking van het oen ivf eest van den sterfdag van den H. Al- Phonsos Maria de Liguori, de pontificale Mis borden opgedragen door Z, D. Hoogw. Mgr Schaap, bissohop van Hetalonië en vicarins aPostolieus van Suriname. T.) De graven der ÏÏH. Martelaren van Gor- inm te Brielle zijn verleden week bezocht baandag jl. door 350 pelgrims uit Rotterdam, Dinsdag door 260 nit Dordrecht en Donder dag door 630 pelgrims nit Haarlem. Gisteren werd in het gesticht naast de kapel 'an het Allerh. Sacrament te Rotterdam de tentoonstelling geopend van voorwerpen, be stemd voor de (Vaticaauscbe tentoonstelling ®n ingezonden door de vereeniging ter veree- ïing van het Allerh. Sacrament en ter ver siering van behoeftige kerken in Nederland, Welke aldaar haar hoofdzetel heeft. De ten toonstelling blijft toten met Woensdag a. s. geopend. De Pastoor van St. I.jpliar, 2) Vervolg.) De Pastoor kon niets anders, dan de hand drukken van den schipper. Innerlijk zegende en loofde hg den Heer, die nit den waterkolk en den vuuroven hen redt, die Hij redden wil. Na eene vaart van eenige uren hield de boot bij St. Nazaire stil. De twee vreemden betaal den het reisgeld en stapten aan wal. De vis- scher verwijderde zich dra van den oever en na eene streek ternggestevend te hebben, zeide hij tot den Priester: »Sta op, eerwaarde heer, thans zijn wij alleen. Hoezeer moet gij geleden hebbanHier, neem eene teag brandewijn, het zal n weder ver warmen. Deze oude deken kant gij mede nemen; als ik mijne vrouw zeg, wat ik er mede gedaan heb, zal zij niet boos worden. Want dikwerf zegt zij, als ik des nachts thuis ben; Jozef, laat ons in onze boot stappen en zien of wij geen ongelnkkigen vinden, die gered kannen worden." Als ik dit hoor, dan geloof ik, dat het haar door den goeden God ingegeven is en ik voldoe volgaarne aan haar verlangen. Wordt vervolgd.) Toen de Abt alleen was, werd hij moedeloos de gedachte om den grijsaard aan den dood te ontrukken, had zijn moed ondersteund; eene edele gedachte heeft veel kracht. Toen hij zich echter geheel alleen zag, midden in den nacht op de golven, vroeg hij zich af, of hij aog langer kampen zon. Was dit wel de moeite waard? Wat zon hij vinden, wanneer hij den oever bereikte? Hoevele nieuwe ge varen 1 Had hij niet lang genoeg in de kete nen gezucht? Was de marteldood niet beter dan het leven in de gevangenis? Deze treurige gedachten hielden den Pries ter bezig, terwjjl de golven hem steeds verder voerden. Nu drong door de akelige duisternis het geruisch van eon vaartnig tot hem door, dat de golven doorkliefde. Hij blikte omboog en op korten afstand ontwaarde hij eene in 'olie vaart aankomende schuit, wier zeilen «oor den wind waren opgezwollen. De schip per had de riemen neergelegd en liet zich door den wind voortdrijven. Des schippers hand rnstte op den rand van het vaartuig, terwijl hij den sterrenhemel be schouwde. Mogelijk bad hij. De Priester zwom naar hem toe. Toen hij het vaartnig bereikt had, stak hij den arm boven water uit en legde zijne koude hand op die des on bekenden. Deze verschrikte, boog het hoofd en zag den ongelukkige. »lieb medelijden met mijzeide de Pastoor »anders moot ik onder de inspanning be' i wij ken." »Houd u aan de boot vast,'' sprak de schip per met zwakke stem; ik heb twee passagiers aan boord, die ik niet ken. En gij, zijt gij niet een Priester Ja," antwoordde de bedienaar des altaars »Als gij mij terugstoot, zal ik even als al mijne gezellen moeten sterven." »God beware mij daarvoor sprak de brave man. »Houd n maar vast ik wil zien, of de passagiers slapen." Daarop ging hij naar den anderen kant van het schip, en kwam terug met de woorden »Klim binnen, en dan zullen wij zien, wat 'erder te doen is.". De pastoor haastte zich in het schip te stappen. De BretaniSr wees hem zich op een deken neder te leggen, verborg hem onder zeil doek en fluisterde hem toet »Blijf hier en Verroer u nietAls mijne passagiers op de be stemde plaats tzijn aangeland, dan zal ik u &an wal zetten en de lieve God wake verder over n!" Da volgende advertentie vindt men in een der Amsterdamsehe bladen: Dames. Welke gefortnnaerde ongehuwde dame zoude genegen zijn, tijdelijk fiuancieele Hulp te verleenen aan een nette familie, die haar als wederdienst gs stipt discreten weg uitstekende gele genheden kan aanbieden om door introduc tie tot een huwelijk te geraken. Op de Veldersche kermis vond iemand een portemonnaie en waande een goede vondst te hebben gedaan. Toen hij het voorwerp opende, vond hij er geen geld in maar wel een brief je van dezen inhoud 'k Heb pret gehad deez' kermisweek, Maar nu ben ik geheel van streek Geen mensch wil mij meer borgen. Wil gij, die 't ledig voorwerp vindt, Het, goed gevuld met geld, gezwind Mij weer terugbezorgen? {T.) Wat te doen met onze jongens gedurende de lange zomer-vacantie Op die vraag geeft een onbemiddeld huisvader te Hastings in een der Engelsche bladen den raad, de jongens gedurende dien tijd, tot afwisseling van de studies, werk te geven, waarbij zij veel in de open lacht moeten wezen en met de handen bezig zijn. Hij gaf zijn twee groote jongens het vorige jaar als grooms" mede aan een hem bekende familie, die een reis door En geland maakteeerst hadden zij veel bezwaar tegen de etalkleeren en het sta1 werk, maar later betuigde zij, dat zij niet alleen veel ge zien, maar ook veel genoten hadden. Dit jaar geeft de papa zijn twee zonen mee aan een kustvaarder. Een zijner vrienden deed zijn jongen verleden jaar drie weken bij een pach ter, waar de jongen hoofdzakelijk hont moest kappen, en dit jaar zal hij vijf weken gewoon pacht erswerk doen. Het vermoeden, dat Pranzini ook de moor denaar van mevrouw Skobeleff zou zijn, is ongegrond gebleken. De moordenaar dier dame, een Griek van geboorte, werd eenige uren na de misdaad achterhaald door eenige gendar mes en maakte, vóór zij hem konden vatten, een einde aan zijn leven. De Kamer van koophandel te Frankfort a. M. heeft een uitvoerig gemotiveerd vertoog aan het Pruisische ministerie van koophandel gericht, om zoo spoedig mogelijk den waterweg van Antwerpen naar den Rijn te voltooien. Het Belgische gedeelte daarvan bestaat reeds langhet is het Kempensche kanaal, dat op Nederlandsch grondgebied onder den naam van Noorderkanaal, als een tak van de Zuid- Willemsvaart, doorloopt tot nabij Venloo. In het adres der Frankfortsche kamer wordt dus bedoeld de waterweg van het Noorderkanaal tot aan de Pruisische grens en van daar tot den Rijn. Tnsschen de Pruisische en de Nederlandsche regeering bestaat reeds een overeenkomst, waarbij aan Pruisen vergund wordt op zijn kosten het stukje kanaal, dat nog over NederlandBch grongebiedmoetloopen, te maken. Is de geheele water weg gereed, dan zullen de Dnitsche steenkolen over de Belgische, Nederlandsche en Frausche kanalen recht streeks hnn weg naar Parijs vinden, en zal het thans over 327 kilometer loopende vervoer 137 kilometer korter worder. f^Uit Mexico wordt aan den Courner des Etats-üms geschreven, dat op H. Sacra mentsdag in de kathedraal van de stad Marella, hoofdplaats van den Staat Michoacan, een vree- selijk drama is afgespeeld. De bisschop Mgr Gazarès, had de hoogmis opgedragen en be vond zich nog aan het altaar, toen een priester verscheen en den prelaat naderde. Deze reikte hem de hand met den bisschopsring, meenende dat de priester dien wilde kassen. Eenoogen- biik stond de priester als getroffen over dit incident, maar plotseling haalde hij een groot mes te voorschijn, waarmede hij den bisschop een diepe wond in de zijde toebracht. Een kreet van afgrijzen ging uit de geloo- vigen op, en tegelijk gilde een koorknaap, die zich tnsschen den bisschop en diens aan valler geworpen had, van pijn, daar het mes, hetwelk den bissohop zoo ernstig wondde, ook hem den arm doorboord had. Terwijl de bisschop, badend in zijn bloed, nederstortte en de geloovigen als verlamd waren van schrik, baande de dader zich, steeds met zijn mes om zich heen zwaaiende, een weg doch later werd hij door twee politie-agenten gearresteerd. De ongelukkige heet Pablo Rojas en is 65 jaar oud. Hij schijnt aan vervolgingswaanzin ie lijden enalsin razernij gehandeld te hebben. Mgr Gazarèt, schoon zwaar gewond, sehijnt kans te hebben op herstel. (Z.) Als men iemand niet wenscht te ontvangen, of geen gelegenheid heeft hem te woord te staan, geeft men niet thuis." Deze vorm wordt nooit als eene onbeleefdheid beschouwd en ieder maakt zich te zijner tijd mef even weinig gewetensbezwaar aan die onwaarheid schuldig, als wanneer hij zegt, dat de zon op- of ondergaat, wat toch ook eene onwaarheid is. De Eskimo's hebben eene andere formule. Zij laten aan bozoekers, die hun ongelegen komen, weten, dat zij »geen schoenen hebben.' Wij 2ijn niet diep genoeg doorgedrongen in de zeden en gewoonten der Eskimo's, om naar het mogelijk verband tnsschen het gemis van schoenen en een onwelkom bezoek te gissen. De conjectuur, die men zou kunnen maken: ,als ik schoenen had zou ik u de deur uit schoppen," is minder waarsohijnlijk. Gulden regels voor zwemmers en badenden. 1. Wanneer gij in opgewonden of zenuw achtige stemming verkeert, moogt gij niet in 't water gaan. 2. Kleed u altoos bedaard uit, maar ga dan ook dadelijk in 'tbad. 3. Vraag altijd naar de diepte en de temperatuur van het water. 4. Blijf niet te lang in 't bad, vooral aU gij niet zeer sterk zijt. 5. K a het eten en ook na 't gebruis van sterken drank mag men niet gaan baden of zwemmen. 6. Wanneer ge n niet al te wel bevindt, oi voort durend ziek zijt, is baden en zwemmen ten hoogste af te raden. 7. Spring altoos flink in 't water na eerst borst en hoofd nat ge maakt te hebben, of duik in eens onder. 8. Wanneer gij 's nachts niet hebt kunnen sla-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1887 | | pagina 3