10e Jaarg.
Dinsdag 13 December 1887.
No, 2954.
V ERSOHIJ NT DA GE LU K 8.
Jtlptneeir dwpicht.
Bureau: Markt, E, 357.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Prijs van dit Blad:
Voor Schiedam per 3 maanden 1.50
Franco p. post door geheel Nederland 2.
Afzonderlijke Nommers 0.05
Prijs der Advertontiën
Van 16 regels/0.6O
Elke gewone regel meerO.lQ
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
DUITSCHLAND.
De Commissie uit den Rijksdag voor het
ontwerp tot verhooging der graanrechten heeft
artikel 2 (bepaling van den dag, waarop de
'erhcoging geacht wordt in werking te zijn
getreden) aangenomen met het daarop
door Windthorst voorgestelde amendement,
krachtens hetwelk de nieuwe rechten niet
Verschuldigd zullen zijn op den invoer tot
®1 Maart 1888, indien het bewijs geleverd
Vrordt, dat bet koopcontract vóór 26 Nov. jl.
tot stand is gekomen. Op voorstel van Gei-
bel c. S. is als derde alinea aan dit artikel
toegevoegd, dat men zijn recht op vrijstelling
Uit dezen hoofde binnen vier weken na de
afkondiging der wet meet doen gelden.
In de toelichting tot het wetsontwerp
strekkende tot uitbreiding van den dienst
plicht, wordt gezegd dat Duitschland door
f-?.0 googruphische ligging voor den gelijk-
igen aanval van sterke legers aan twee
zy en blootstaat, en tegenover zulk eene
edreiging een vast fondament van zijn be
houd en voor de rustige ontwikkeling van
Duitschland ontbreekt, welks veiligheid slechts
hiervan afhangt of het krachtig is. Deze
kracht moet grooter zijn dan tot dusver het
8®val was, en daarom stelt het wetsontwerp
lichtingen, welke tot den landstorm be
erden, voor een tijdstip van groot gevaar
0t"niddellijk beschikbaar. De gewone uitgaven,
^°Or de vermeerdering der controle en der
"Ureaukosten vereischt, zullen waarschijnlijk
"iet meer dan 150,000 Mark bedragende
"Ügave voor eeiste organisatie zijn op 250,000
klark voor eens geraamd. De kosten wegens
"leeding, uitrusting en bewapening blijven
aau eene latere regeling voorbehouden.
Het wetsontwerp op den landweer en den
edstorm is eene nieuwe verzwaring vau de
®ch reeds zoo drnkkende militaire lasten,
k'9 de Duitscbers te dragen hebben. Het
bpaalt o. a., dat alle in het buitenland aan-
szige Duitschers, die tot den landstorm be
uren, voortaan bij het uitbreken van een
onmiddellijk naar Duitschland moeten
r/ '"ykeeren en voorts, dat tot den landstorm
tot '6tI ai-'e Hienstplicfcifcige Duitschers
du kUD ^ste Jaar» Z0ii® wanneer zij tot
avur wegens kleine lichamelijke gebreken,
0gens huiselijke omstandigheden, enz. vrii
Va" dienst waren.
FRANKRIJK.
De moordaanslag op Jules Ferry.
blad kudensporig heftige taal der radicale
den (t' 6n voor,durende opruiïngen tegen
°ud-minister Jules Ferry hebben einde
lijk de door velen verwachte wrange vruch
ten gedragen.
Jl. Zaterdag verzocht een persoon in de wan-
dalgaDgen van het paleis Bourbon, waar de
Kamer vergaderd was, de heeren Goblet en
Ferry te mogen spreken. Hij toonde een
kaartje van den heer Edouard Hervé, hoofd
redacteur van de Orleanistische Soldiwaarop
hij den naam Aubertin had geschreven met
de bijvoeging„Ik ben Elzasser en wensch
u eenige,oogenblikken te spreken". Goblet bleef
in de Kam or, maar Jules Ferry ging in du Sal
ie de la Rotonde naar den man toe. Deze haalde
uit een doek, dien hij onder den arm droeg,
een vlugschrift en bood het Ferry aan. Jules
Ferry ging een weinig ter zijde, om het ge
schrift in te zien, en op hetzelfde oogenblik
werden a- bout portant drie schoten uit een
revolver op hem gelost, waarvan twee hem
troffen, een in de linker- en het ander aan de
rechterborst; zij drongen echter niet diep in
het vleesch en worden daarom niet gevaar
lijk geacht. Ware Ferry niet met het ge
schrift in de hand ter zijde gegaan, hij zou
zeker in het hart getroffen zijn.
Ferdinand Duval, oud-prefect der Seine,
die zich toevallig in dezelfde zaal bevond,
nam Ferry, die buitengewoon kalm bleef,
onder den arm en bracht hem naar de infir
merie der Kamer, waar het eerste verband
werd gelegd. De moordenaar werd door een
der bedienden van het paleis gegrepen en
ontwapend doch op hetzelfde oogenblik kwam
uit een der zijgangen een ander persoon te
voorschijn en haalde een revolver uit den
zak. Men had hem echter dadelijk in het
oog en aanstonds wierpen zich eenige per
sonen op dien kerel, om hem onschadelijk te
maken. In het paleis had deze gebeurtenis
eene ontzettende agitatie en verwarring te
weeggebracht. Een groot aantal afgevaardig
den van allerlei ricoting verdrongen zich om
Jules Ferry, tene nde hem hunne deelneming
te betuigen en Tony Uóvillon van de uiterste
linkerzijde, die hem gezegd had, dat er iemand
was om hem te spreken, betuigde daarover zijn
diep leedwezen. O >k later, nadat Ferry naar
zijne woning was overgebracht, vervoegden
zich ten zijnen huize een massa afgevaardig
den, senatoren eu diplomaten en zelfs de
President der Republiek, die allen ten bewijze
van deelneming hunne namen lieten inschrij
ven.
De moordenaar, die zich Aubertin noemde,
heet eigenlijk Berkheim. Hij is geboren bij
Metz, is vijftig jaar ou J, en heelt volstrekt niet
het voorkomen, krankzinnig te zijn. Van be
roep is hjj glasschilder, maar hij heeft ook
politieke vlugschriften en een woordenboek
geschreven. Terwijl hij uit het gebouw der
Kamer werd geleid, hadden de wachters moeite,
om hem tegen de woede van de omrin
gende personen te beschermen, die hem te
lijf wilden en vuistslagen toebrachten. Auber
tin daarentegen beroemde zich op zijn daad
»Ik heb Férry gedood", sprak hij (hij dacht
namelijk dat hij zijn doel bereikt had) »Ik
heb de wereld verlost van een monsterik
heb hem gedood, gelijk men een dollen hond van
kant maakt. Ik meen dat bij wel kan opwegen
tegen 30,000 dolle honden". Hij verklaarde
verder, dat bij, om het vaderland te redden,
reeds sedert lang met vier vrienden het plan
had opgevat, om Ferry te dooden den 3 dezer
was bij reeds naar bet congres te Versailles
gegaan, om Ferry, den bondgenoot van Bis
marck, te dooden, zoo hij tot president ware
gekozen geworden; naar aanleiding van het
vermoedelijk optreden van een kabinet-Ferry
had hij zijn plan opnieuw opgevat. Zijn tes
tament was reeds gemaakt en aan zekere
mevrouw Granger had hij geschreven, dat zij
zich naar de vrienden in Engeland zou bege
ven, waar zij verzegelde instructiën zou vin
den, die hij baar verzocht stipt, op te volgen,
Onder betuiging van leedwezen voor het haar
te veroorzaken leed, verzekerde hij, dat de
toestand niet langer houdbaar was. De moor
denaar verklaarde ten slotte bij zijn verhoor,
dat hjj noch anarchist noch revolutionair was,
maar een Lotharinger en dat hij zijn vaderland
had bevrijd. Hij eindigde met den uitroep
»Leve Frankrjjk Leve Rusland
Particiiliere Correspondentie-
Pakijs, 10 December 1887.
Het is nu juist acht dagen geleden, dat de
heer Saai Carnot, of liever eenvoudig Carnot,
zooals bij teekent, tot President der Republiek
verkozen werd en de toestand, die velen dach
ten, dat nu als bij tooverslag zoude veran
deren en verbeteren, is nog altijd even duister,
en het vinden van ministers niets gemakke
lijker voor Carnot dan het voor Grévy ge
worden was.
Da nieuwe president, wiens biographie ik
wel niet meer zal behoeven te geven, ziet er
koel en stroef uit, doch haeft in zijn voorko
men iets gedistingueerds, dat den eersten
magistraat van een land als Frankrijk toch
ook wel hebben mag. Daar de caricaturisten
hier niets sparen, zoo hebben zij zich deze week,
hetgeen wel te wachten was, van het Hoofd
van den Staat meester gemaakt en zijn ge
laatstrekken, die maar aan zeer weinigen
bekend waren, ziet men nu overal en onder
alle vormen. Hier springt hjj uit eene
botte d surprisewaarvan het deksel tegen
den langen neus vau Ferry slaat en dezen op
