lie Jaarg. Zondag 1 en Maandag 2 April 1888. No. 3047. Bij iit Kommer leïoort een Bptsel. VERSCHIJNT DAGELIJKS. Bureau: Boterstraat, E, 3 9. PASCHEIV, NIEUWE cou Prijs van dit Blad: ▼oor Schiedam per 3 maanden ƒ1.50 Franco p. post door geheel Nederland 2. Afzonderlijke Nommers0.05 Wegens Int PAASCII- FEEST zal dit blad Dins- a. s. niet verschijnen. Prijs der Advertentiën Van 16 regels/0.60 Elke gewone regel meer0.10 Voor herhaalde plaatsing worden? billijke overeenkomsten aangegaan. Alleluja 1 Paschen, het oudste, het grootste feest der wereld, is weder aangebroken. Bij uittocht uit Egypte, nu circa 30 eeuwen geleden, werd het voor de eerste maal gevierd op de grenzen van Egypte, later in de vlakte der woestijn, nog weer later aan de boorden van den Jordaan en eeuwen lang in Salomo's allerheerlijkst en tempel. En toen het Oude Verbond in bet Nieuwe was opgegaaD, toen Werd Paschen opnieuw en nog beter gevierd het oude Alleluja klonk in de Catacomben van Rome, langs de gewelven der basilieken, door de koepels van Nicea en Constantinopel, eindelijk langs alle stranden van het Westen. Wet beteekent voor ons die Paaschvrengde? Vooreerst de feestelijke hernieuwing. Evenals or in deze dagen een ademtocht van hernieuwd lenteleven door de geheele schepping gaat, zoo wordt den geloovige op geestelijk gebied toegeroepenAls gij met Christus ver rezen zijt, zoekt dan wat hierboven en niet wat op deze aarde is." Eerste en verhevene wenk dus der PaaschvreugdenSta met den Verrezene op tot een nieuw leven, waarin de oude sleur en doodslaap voorgoed is verdwenen, «en leven, waarin alles groot is en nieuw. En dit idee van hernieuwing stond bij deRoomsche Paaschvreugde zóó voorop, dat reeds sinds vele eeuwen de Katholieke Catechumenen of doopleerlingen op Paasch-Zaterdag worden gedoopt en alle hare volwassene ledematen op straffe van uitsluiting verplicht worden, zich in die dagen door de HET. Sacramenten tot een beter en gezuiverd leven te begeven. Christus begon op Paschen zijn heerschappij, bedaar een andere beschouwing der Paasch- vreugde. Hoezeer hadden de tijdelijke machten saaocgespannen, om toch eindelijk die Pppen te doen zwijgen, die openlijk en zonder a®nzien des persoons de huichelarij bestraften, 4ie een leer op de wereld brachten, met elke laagheid in eeuwigen strijd, die rondweg een geheel nieuwe heerschappij van waarheid en heiligheid op aarde beloofden. O neen, dat rijk mocht niet gesticht worden, dat greep le veel in hunne gewoonten, zoo redeneerden toen de grooten, en vandaar stond van nu al de dood van dien eeuwig gezegenden Mergel, het epistel op Paasch-Zaterdag. Prediker vast. Zeker 't zour'e ken, dentrot- sche Pharïzeërs kosten, om van den Romein, die hen had overwonnen, een doodvonnis te gaan vragen; opnieuw zoude de menigte daaruit ontwaren, hoe machteloos zjj, de Hooge Raad, waren geworden, maar toch liever afhankelijk van den Romein, dan nog langer ontmaskerd door Jezus van Nazareth. En de uitvoering beantwoordde nu aan de plannen. Niet slechts een doodvonnis, maar een kruisvonnis werd verworven, schijnbaar was de Stichter van het Rijk der Waarheid vernietigd. En nu iedereen weet het reeds, hoe het einde was dezer zaak. Surrexit, zoo zeide de Engel op Paschen, dat wil dus zeggenAl het vorige werk van dien Heilige, van dien Waarheid-Koning is weer op nieuw begonnen maar nog beter, nog mach tiger, nog onverbiddelijkerwant de dood-zelf is nu dienstbaar geworden aan dat koninkrijk. En dit vooral is een troostend idee op Paschen, ook vooral in Schiedam's veste, het idee namelijk, dat de heilige zaak der waarheid, al was zij in een verzegeld graf weggeborgen, toch ten laatste haar verwinningsleest nooet vieren. Men weet wat er in Schiedam tijdens de laatste dagen is gebeurdwij hebben het dan weder moeten aanzien, dat een der meest geachte ingezetenen te vergeefs zijn naam voor de stembus had geleend de katho lieke partij is niet met eerlijke wapenen versla gen, maar als d tort et d travers overrompeld, van vrienden en bondgenooten op verraderlijke wijze beroofd. Maar juist vandaag moet elkeen zich wel wachten van eenig beklag. Na ieder Calvarie komt altoos een Paascli- morgen en ook in Lidwina's veste zal een maal de dageraad van den derden dag, den dag der overwinning aan den duisteren hemel lichten. Christus verrees, ook het werk, in Zjjnen naam begonnen, zal vroeg oflaatmet Hem verrijzen 1 Christus verwon op Paschen den dood, en ook dat hemellicht lacht altoos zoo blijde aan den Paasckhemel. Waarom omdat de dood het kort begrip mag heeten van al het geen de mensch op aarde verfoeit, en dus in den dood alle aardsche, alle mindere moeielijk- heden voor den geloovige overwonnen zijn krachtens die liefdes-eenheid, waarmee de mensch der genade één is in den Heiland. Men kent hier misschien het gewoonlijk ge bruikte beeld: stelt, u eens voor zoo zegt men in gelijkenis dat het u werd opgelegd, eene moeielijke reis te maken naar onbekende streken en langs eenen smartelijken weg, zeker zouden wij ons terecht beklagen en zwaarmoe dig opzien tegen dien tocht. Maar nu moeten wij hier dadelijk bedenken, hoeveel van zijn moeielijkheid heel die tocht zou verliezen, als men ons naar waarheid kon zeggen Eens is uw eigen overledene vader langs dienzelfden weg gegaan, en omdat hij wist, die altoos bezorgde vader, dat gij, zijn kind, hem een maal volgen zoudt, daarom heeft hij voor u dien weg zooveel mogelijk verzoet, overal langs dien weg sporen van zijn zorgen achter gelaten en eindelijk aan het einde van dien weg wacht u een koningstroon. O, het is niet te loochenen, de gedachtenis aan dien goeden vader, de herinneringen aan hem, dien wij overal vinden zouden, en vooral de belooning, aan het eind door hem voor ons weggelegd, h t zoude den mensch vrede doen nemen met al de moeilijkheden van dezen tocht. Welnu, zoo nu, als deze reistocht wordt beschreven, zoo is op Psschen het menschelyk leven voor den geloovige geworden. Sedert Christus den dood is doorgegaan, is de dood en al wat hem aan ellende voorafgaat, ook reeds in gezonde dagen, van natuur veranderdhet is alles geen verbanning meer, geen nuttelooze inspanning en droefe nis, geen ondergang aan het einde, maar eenvoudig de weg naar den konings troon en waar de tocht des levens smarten en teleurstellingen en vooral aan het einda vele doodsellenden heeft, daar wordt de Christen nu altoos bemoedigd en getroost; want hij zegt in waarheidHier ging nu ook mijn beste Vader langs, zie ik begrjjp nu, waarom Hij toen op deze of gene wijze sprak, hoe duidelijk eriea,, ik hier Zijn spoor O gelukkige eenheid der ziel met den Verwin naar des doods Reeds ia het Oud Verhoud, wij zeiden het reeds, vierde Israel het Paaschfeest Een der heerlijke liederen, tijdens dien maaltijd, na de opnoeming van Gods weldaden, luidde aldus: »Daarom moeten wij Hem eeren, prijzen en verheerlijken, Die aan ons en rnze vaderen »zoo vele, zoo groote en verbazende wonderen »heeft verricht. De vrijheid heeft Hij ons ^verworven, onzen kommer in vreugde ver- »anderd, de duisternis in helder licht, Hem, »Hem willen wij zingen: Halleluja, Halleluja Vele eeuwen zija verloopen sinds het zingen van dat lied en nog altoos blijven alle vromen dat lied herhalen. Zelfs daar waar de vijand meent ons al zeer veel te hebben gekneveld, daar zingt het vaste geloof aan hetgeen toch eenmaal hier zoowel als hiernamaals komen moetDe vrijheid heeft Hij ons verworven, onzen kommer in vreugde veranderd, de duisternis in helder licht, Hem, Hem willen wij zingen Halleluja, Halleluja P. M. a, Pr.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1888 | | pagina 1