lie Jaarg.
Zondag 1 en Maandag 2 April 1888.
No. 3047.
Bij iit Kommer leïoort een Bptsel.
VERSCHIJNT DAGELIJKS.
Bureau: Boterstraat, E, 3 9.
PASCHEIV,
NIEUWE
cou
Prijs van dit Blad:
▼oor Schiedam per 3 maanden ƒ1.50
Franco p. post door geheel Nederland 2.
Afzonderlijke Nommers0.05
Wegens Int PAASCII-
FEEST zal dit blad Dins-
a. s. niet verschijnen.
Prijs der Advertentiën
Van 16 regels/0.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden? billijke
overeenkomsten aangegaan.
Alleluja 1 Paschen, het oudste, het grootste
feest der wereld, is weder aangebroken. Bij
uittocht uit Egypte, nu circa 30 eeuwen
geleden, werd het voor de eerste maal gevierd
op de grenzen van Egypte, later in de vlakte
der woestijn, nog weer later aan de boorden
van den Jordaan en eeuwen lang in Salomo's
allerheerlijkst en tempel. En toen het Oude
Verbond in bet Nieuwe was opgegaaD, toen
Werd Paschen opnieuw en nog beter gevierd
het oude Alleluja klonk in de Catacomben
van Rome, langs de gewelven der basilieken,
door de koepels van Nicea en Constantinopel,
eindelijk langs alle stranden van het Westen.
Wet beteekent voor ons die Paaschvrengde?
Vooreerst de feestelijke hernieuwing. Evenals
or in deze dagen een ademtocht van hernieuwd
lenteleven door de geheele schepping gaat, zoo
wordt den geloovige op geestelijk gebied
toegeroepenAls gij met Christus ver
rezen zijt, zoekt dan wat hierboven en niet
wat op deze aarde is." Eerste en verhevene
wenk dus der PaaschvreugdenSta met den
Verrezene op tot een nieuw leven, waarin de
oude sleur en doodslaap voorgoed is verdwenen,
«en leven, waarin alles groot is en nieuw. En
dit idee van hernieuwing stond bij deRoomsche
Paaschvreugde zóó voorop, dat reeds sinds
vele eeuwen de Katholieke Catechumenen of
doopleerlingen op Paasch-Zaterdag worden
gedoopt en alle hare volwassene ledematen
op straffe van uitsluiting verplicht worden,
zich in die dagen door de HET. Sacramenten
tot een beter en gezuiverd leven te begeven.
Christus begon op Paschen zijn heerschappij,
bedaar een andere beschouwing der Paasch-
vreugde. Hoezeer hadden de tijdelijke machten
saaocgespannen, om toch eindelijk die
Pppen te doen zwijgen, die openlijk en zonder
a®nzien des persoons de huichelarij bestraften,
4ie een leer op de wereld brachten, met elke
laagheid in eeuwigen strijd, die rondweg een
geheel nieuwe heerschappij van waarheid en
heiligheid op aarde beloofden. O neen, dat
rijk mocht niet gesticht worden, dat greep
le veel in hunne gewoonten, zoo redeneerden
toen de grooten, en vandaar stond van nu
al de dood van dien eeuwig gezegenden
Mergel, het epistel op Paasch-Zaterdag.
Prediker vast. Zeker 't zour'e ken, dentrot-
sche Pharïzeërs kosten, om van den Romein,
die hen had overwonnen, een doodvonnis te
gaan vragen; opnieuw zoude de menigte
daaruit ontwaren, hoe machteloos zjj, de
Hooge Raad, waren geworden, maar toch
liever afhankelijk van den Romein, dan nog
langer ontmaskerd door Jezus van Nazareth.
En de uitvoering beantwoordde nu aan de
plannen. Niet slechts een doodvonnis, maar
een kruisvonnis werd verworven, schijnbaar
was de Stichter van het Rijk der Waarheid
vernietigd. En nu iedereen weet het
reeds, hoe het einde was dezer zaak. Surrexit,
zoo zeide de Engel op Paschen, dat wil dus
zeggenAl het vorige werk van dien
Heilige, van dien Waarheid-Koning is weer op
nieuw begonnen maar nog beter, nog mach
tiger, nog onverbiddelijkerwant de dood-zelf
is nu dienstbaar geworden aan dat koninkrijk.
En dit vooral is een troostend idee op
Paschen, ook vooral in Schiedam's veste, het
idee namelijk, dat de heilige zaak der waarheid,
al was zij in een verzegeld graf weggeborgen,
toch ten laatste haar verwinningsleest nooet
vieren. Men weet wat er in Schiedam tijdens
de laatste dagen is gebeurdwij hebben het
dan weder moeten aanzien, dat een der
meest geachte ingezetenen te vergeefs zijn
naam voor de stembus had geleend de katho
lieke partij is niet met eerlijke wapenen versla
gen, maar als d tort et d travers overrompeld,
van vrienden en bondgenooten op verraderlijke
wijze beroofd. Maar juist vandaag moet
elkeen zich wel wachten van eenig beklag.
Na ieder Calvarie komt altoos een Paascli-
morgen en ook in Lidwina's veste zal een
maal de dageraad van den derden dag, den
dag der overwinning aan den duisteren hemel
lichten. Christus verrees, ook het werk, in
Zjjnen naam begonnen, zal vroeg oflaatmet
Hem verrijzen 1
Christus verwon op Paschen den dood, en
ook dat hemellicht lacht altoos zoo blijde
aan den Paasckhemel. Waarom omdat de
dood het kort begrip mag heeten van al het
geen de mensch op aarde verfoeit, en dus in
den dood alle aardsche, alle mindere moeielijk-
heden voor den geloovige overwonnen zijn
krachtens die liefdes-eenheid, waarmee de
mensch der genade één is in den Heiland.
Men kent hier misschien het gewoonlijk ge
bruikte beeld: stelt, u eens voor zoo zegt
men in gelijkenis dat het u werd opgelegd,
eene moeielijke reis te maken naar onbekende
streken en langs eenen smartelijken weg, zeker
zouden wij ons terecht beklagen en zwaarmoe
dig opzien tegen dien tocht. Maar nu moeten
wij hier dadelijk bedenken, hoeveel van zijn
moeielijkheid heel die tocht zou verliezen, als
men ons naar waarheid kon zeggen Eens is
uw eigen overledene vader langs dienzelfden
weg gegaan, en omdat hij wist, die altoos
bezorgde vader, dat gij, zijn kind, hem een
maal volgen zoudt, daarom heeft hij voor u
dien weg zooveel mogelijk verzoet, overal
langs dien weg sporen van zijn zorgen achter
gelaten en eindelijk aan het einde van dien
weg wacht u een koningstroon. O, het is niet
te loochenen, de gedachtenis aan dien goeden
vader, de herinneringen aan hem, dien wij
overal vinden zouden, en vooral de belooning,
aan het eind door hem voor ons weggelegd,
h t zoude den mensch vrede doen nemen
met al de moeilijkheden van dezen tocht.
Welnu, zoo nu, als deze reistocht wordt
beschreven, zoo is op Psschen het menschelyk
leven voor den geloovige geworden. Sedert
Christus den dood is doorgegaan, is de dood
en al wat hem aan ellende voorafgaat,
ook reeds in gezonde dagen, van natuur
veranderdhet is alles geen verbanning
meer, geen nuttelooze inspanning en droefe
nis, geen ondergang aan het einde, maar
eenvoudig de weg naar den konings
troon en waar de tocht des levens smarten
en teleurstellingen en vooral aan het einda
vele doodsellenden heeft, daar wordt de
Christen nu altoos bemoedigd en getroost;
want hij zegt in waarheidHier ging nu
ook mijn beste Vader langs, zie ik begrjjp nu,
waarom Hij toen op deze of gene wijze sprak,
hoe duidelijk eriea,, ik hier Zijn spoor
O gelukkige eenheid der ziel met den Verwin
naar des doods
Reeds ia het Oud Verhoud, wij zeiden het
reeds, vierde Israel het Paaschfeest Een der
heerlijke liederen, tijdens dien maaltijd, na
de opnoeming van Gods weldaden, luidde aldus:
»Daarom moeten wij Hem eeren, prijzen en
verheerlijken, Die aan ons en rnze vaderen
»zoo vele, zoo groote en verbazende wonderen
»heeft verricht. De vrijheid heeft Hij ons
^verworven, onzen kommer in vreugde ver-
»anderd, de duisternis in helder licht, Hem,
»Hem willen wij zingen: Halleluja, Halleluja
Vele eeuwen zija verloopen sinds het zingen
van dat lied en nog altoos blijven alle vromen
dat lied herhalen. Zelfs daar waar de vijand
meent ons al zeer veel te hebben gekneveld,
daar zingt het vaste geloof aan hetgeen toch
eenmaal hier zoowel als hiernamaals komen
moetDe vrijheid heeft Hij ons verworven,
onzen kommer in vreugde veranderd, de
duisternis in helder licht, Hem, Hem willen
wij zingen Halleluja, Halleluja
P. M. a, Pr.