Ia vrije uren.
FEÜ ILLETON.
H 1 N N B NL A ND.
Mijnhssr Jan Rijkaard's Zwagsr.
/en, waarop lord Salisbury beloofd had bet
bevel om lord Somerset aan te houden te
zullen uitstellen. In stede daarvan zoude
lord Salisbury, de familie Somerset gewaar
schuwd, en daardoor lord Arthur's vlucht
mogelijk gemaakt hebben.
Namens lord Salisbury sprak de advocaat-
generaal Labouchère's voorstelling om
trent het gesprek op 18 October tegen. Hij
eischte dat Loubouchère zijnen zegsman zou
noemen. Laatstgenoemde bood toen aan,
zijnen zegsman in privé te noemen, hetgeen
de advocaat-generaal weigerde. Daarop ver
klaarde Labouchère lord Salisbury niet te
gelooven. Hij werd door den voorzitter her
haaldelijk uitgenoodigd deze woorden in te
i trekken, maar weigerde dit hardnekkig
eindelijk werd hij voor zeven dagen als afge
vaardigde geschorst. Honderd leden stem
den hiertegen. Zaterdag jl. werd het
debat over deze kwestie in het Lagerhuis
voortgezet. Een voorstel van Morley tot
verdaging werd verworpen, nadat de minis
ter Smith verklaard had, dat het Huis ten op
zichte van de zware beschuldigingen tegen
den Eersten Minister ingebracht, zijne mee-
ning onverwijld behoorde uit te spreken.
Namens de Regeering wees Smith de be
noeming eener commissie van onderzoek,
door Labouchère voorgesteld, af. Labou
chère's motie werd hierop met 208 tegen 68
stemmen verworpen.
Voor het gerechtshof van de Queens Bench
te Londen dienden Vrijdag twee lasterge-
j dingen door sir Morell Mackenzie tegen de
Times en tegen den Duitscher Steinlcopf,
vroeger eigenaar van de Saint James Ga-
zatte, ingesteld. Beide lastergedingen vloei
den voort uit het bekende proces, door den
voormaligen hoofdredacteur der laatstgenoem
de courant tegen Steinkopf ingesteld. Ter
wijl dit proces aanhangig was, publiceerden
de Times zoogenaamd toevallig, twee ver
trouwelijke brieven van Steinkopf uit Berlijn
aan den bedoelden hoofdredacteur, waarin
Mackenzie als een «kwakzalver" werd voor
gesteld, die ondanks beter weten keizer
Frederik's kanker loochende met baatzuchtige
en politieke bedoelingen. Ook schreef Stein
kopf, dat Mackenzie na des Keizers overlijden
Duitschland zou moeten ontvluchten. Stein
kopf werd Vrijdag veroordeeld tot een schade
vergoeding ten bedrage van 1500 aan sir
Morell Mackenzie. De Times moet 150
betalen.
FRANKRIJK.
De minister Constans heeft zijn ontslag
aangevraagd tengevolge van een persoonlijk
geschil met den minister Tirard in den Za
terdag gehouden ministerraad.
De bekende staathuishoudkundige Teisse-
renc De Bort ontving van de Regeering eene
uitnoodiging om met eenige diplomaten Frank
rijk te vertegenwoordigen op de arbeids-
conferentie te Berlijn. De geleerde ver
klaarde zich zeer vereerd met dit aanzoek,
doch kon niet direct besluiten, die groote
verantwoordelijkheid op zich te nemen, voor
dat hij met de officieele stukken eene nauw
lettende studie had gemaakt van de vraag
stukken, die op het congres behandeld zullen
worden.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft de lijst goedgekeurd van de vrienden
van het huis Orleans, die de hertog van Or
leans verzocht heeft te mogen ontvangen. De
hertogin van Chartres en prinses Margaretha,
tante en verloofde van den Prins, zijn Zaterdag
te Clairveaux aangekomen, waar de villa
Maugran, tegenover de gevangenis gelegen,
in allerijl voor de hooge gasten is gemeubeld.
Behalve het Duitsche vorstenhuis betuigde
het meerendeel der Europeesche regeerende
vorsten den Prins hun sympathie.
HET OOSTEN.
Uit Constantinopel wordt van 1 Maart ge
seind Ten gevolge der aanvraag, door Bul
garije aan de Porte als suzereine gericht,
om maatregelen te nemen ter voorkoming
van komplotten, gelijk die van Panitza, ge
provoceerd door vijanden van Bulgarije, heeft
de ministerraad gisteren besloten, een Turk-
schen commissaris naar Sofia af te vaardigen.
Vorst Nicolaas van Montenegro is van plan
het hof te Belgrado te bezoeken en eerie
samenwerking der beide Staten voor te stel
len in Russischen geest. De Arnauten
hebben opnieuw invallen in Servië gedaan
drie dorpen in Oud-Servië werden door hen
geplunderd. Een bataljon, dat op hen afge
zonden is, heeft de orde nog niet kunnen
herstellen.
Schiedam, 3 Maart 1890.
Z. M. de Koning heeft aan de Amsterdam-
sche Vereeniging voor V'olksbaden vergunning
verleend om aan het eerstdaags aan te be
steden Volksbadhuis in den zgn. Jordaan (op
het voormalige Karthuizers-kerkhof) den naam
te geven van Koning Willems Badhuis »als
zijnde het eerste volksbadhuis te Amsterdam
en in Nederland en eene stichting van zeer
groot belang voor den werkenden stand."
stemden op het laatste oogenblik nog vele
conservatieven voor den Duitsch-vrijzinnigen
Vircbow, en redden daardoor zijn mandaat.
In het algemeen kwamen bij de herstem
mingen velerlei verrassingen voor, ook in de
provinciën. Zoo werd te Breslau de schijn-
baar verzekerde verkiezing van den conser
vatieven opperpresident Seydewitz overhoop
geworpen, doordien de socialist Futzauer
zegevierde, terwijl in het tweede district
van Breslau geheel onverwacht een Duitsch-
vrijzinuige redacteur Vollrath, den socialist
sloeg. Stettin en Rostock kozen vrijzinnigen,
Koningsberg socialisten. Tot hiertoe wonnen
de vrijzinnigen nog 16 a 18 plaatsen bij de
herstemmingen.
De Köln. Vulkszeilung bevat nog een na
der bericht omtrent de werkstaking in de
kolenmijn Johann. Zij zegt namelijk, dat nu
in eene vergadering der daartoe behoorende
mijnwerkers besloten is, de werkstaking
voort te zetten, totdat de volgende eischen
zijn ingewilligd: een werkdag onder den
grond van acht urenafschaffing van over
werk; de loonen te bepalen op een minimum
van 4 marks daags voor houwers, 3 mark
voor sleepers, 2.80 mark voor voerlie
den, 1.50 mark voor jeugdige werklieden
boven den grond. De Köln. Zeitung meldt
dat Donderdag II. bij de mijnwerken van den
Staat onder Saarbrücken werklieden-comi-
té'.s zijn ingesteld.
Er loopt te Berlijn een gerucht, volgens
hetwelk de, naar het heette, verdwenen dr.
Peters met de Duitsche Emin-expeditie de
ïgeheimzinnige Europeanen" zouden zijn, die
in Uganda onlangs den christen-koning een
groote overwinning op de Arabieren deden
behalen, tengevolge waarvan een christenrijk
gesticht en de macht van den Arabischen
slavenhandel aan het Victoria-Nyanza meer
gebroken zou zijn.
ENGELAND.
Heftige tooneelen zijn Vrijdag-avond in het
Lagerhuis voorgevallen. Labouchère ves
tigde de aandacht op zekere schandalen in
Cleveland-straat voorgevallen, en herhaalde
de beschuldiging dat de regeering wel laag
geplaatste personen vervolgen en straffen
laat, maar die hooger op de maatschappelijke
ladder staan, met name lord Somerset, ont
snappen liet. Hij noemde daarom lord Sa
lisbury, den minister van binnenlandsche
zaken en den advocaat-generaal schuldig aan
rechtsverkrachting. Spreker zeide verder
dat sir Dighton Probyn namens den prins
van Wales den achttienden October jl. lord
Salisbury is gaan spreken over die schanda-
30) IX.
Op het oogenblik, dat de kellner de sme
derij binnenstapt, waar Dolf Kaas zooveel
als lodger inwoont, zit mijnheer Jan Rijk
aard in de ruime huiskamer van den smid
en geeft zich dien dag geheel en al ten
beste aan den eenigen broeder van mevrouw
Rijkaard, den bovengenoemden Dolf Kaas,
die het voorrecht heeft de zwager van zulk
een groot en rijk man te zijn.
Mijnheer Rijkaard houdt in zijn hart veel
vau zijne vrouw. Hij was nog geen jaar
gehuwd, toen hij reeds tot de ondervinding
was gekomen, dat hij niet enkel zijne vrouw,
maar ook haren broeder getrouwd had.
Practisch, gelijk Rijkaard, vooral in zijne
winkeliersjaren, meende te zijn, had hij de
zusterlijke liefde van zijne vrouw weten te
vereenigen met zijn eigen belang en van
zijnen zwager Dolf een bruikbaren knecht
in zijne winkelzaak gemaakt. Toen echter
mijnheel' Rijkaard rentenier was geworden,
brak voor den zwager de dag aan waarop
hij de stad verliet, om als gepensionneerde
in Noord-Brabant een stil, verborgen leven
te beginnen. Zóó was Dolf in het landelijk
Gastel terecht gekomen, waar hij al die
jaren tevreden en gelukkig leefde. Hij had
nimmer hooge aspiration gekoesterd en het
gemakkelijk, ofschoon eenvoudig, leven, dat
hij nu leidde, maakte hem tot een gelukkig-
man. Mijnheer Rijkaard had hem een vast
weekgeld toegezegd en zijne zuster zorgde,
dat hij buiten dit weekgeld om, immer over
vloedig zakgeld had, waarmede Dij onbezorgd
aan zijne kleine liefhebberijen naar hartelust
voldoening geven kon. Hij was dan ook in
zijn kring bij allen in aanzien, een oprechte
en vroolijke man, die zich vele vrienden
gemaakt had, door de hartelijkheid, waarmede
hij met allen omging en door de hulpvaar
digheid, die hij immer bereid was te oefenen
jegens een ieder, die zijne hulp kwam inroepen.
Ieder jaar vergezelde Rijkaard zijne vrouw naar
Gastel, om haren broeder te bezoeken; en de dag
dien hij daar doorbracht, werkte niet weinig
mede om liet aanzien te vestigen welk
Dolf Kaas als zwager van zulk een rijk man
te midden dezer eenvoudige menschen ge
noot.
Binnen in de ruime kamer, die op de
smederij uitziet, zit aan de groote tafel op
de eereplaats mijnheer Jan Rijkaard. Tusschen
hem en zijne vrouw is Dolf Kaas gezeten
met opgetogen gelaat schertsend en lachend
naar zijne zuster luisterend, die van hare
zijde haar best doet, om haren broeder dien
dag zoo gelukkig als maar mogelijk is te
maken. Aan de linkerzijde van Rijkaard zien
wij den jSmid met zijn rond en opgeruimd
gezicht, zich uitputtend, om, wat men noemt,
zijnen voornamen gast aan de praat te houden.
De smidsvrouw, die aan de zijde van me
vrouw Rijkaard zit, heeft in dit opzicht een
veel gunstiger plaats. Op gezellige wijze
onderhoudt zij zich met de voorname mevrouw,
die in het geheel niet groots is, maar min
zaam luistert naar alles, wat zij van Dolfs
levenswijze vertelt, en die wederkeerig haar
honderden vragen stelt over haren broeder.
De smid is juist bezig om mijnheer Rijk
aard een denkbeeld te geven van de onver
moeide kracht, waarmede hij het gloeiend
ijzer op het aanbeeld smeden kan, als hij
den kellner zijne smederij ziet binnenstap
pen. Hij staat op en bekijkt eerst oplet
tend den man met zijn week, bloemzoet ge-
