13e J
1890.
No. 3648.
B i Mm» ftEhoBrt een iroml.
ag I April
V E R SCH IJ N T D A G E LIJ K S.
«faarg.
IKS
ALGEMEEN OVERZICHT.
Bureau: Boterstraat, E 39.
Prijs van (lit lilad:
Prijs der Advertentie»
Voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.50
Franco per post door geheel Nederland 2.00
Afzonderlijke Nommers0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is ver
zekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl. no. 124.Ï)
<mm&111 ji'iWil-
Van 16 regels0.60
Elk gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
31 Maart '90.
De arbeidsconfcrentie te Berlijn heeft
Zaterdag jl. hare zittingen gesloten. In de
op dier. dag gehouden slotzitting hield de Voor
zitter, de Pruisische minister van koophandel
Von Berlepsch eene lange rede, waarin hij
deed uitkomen, dat de conferentie niet in
staat is geweest internationale overeenstem
mingen te treilen, maar wel wenschen heeft
kunnen formuleeren. Hij gelooft, dat de
conferentie de grondslagen heeft gevonden
voor eer.e verhoogde bescherming der arbei
dende klassen en voor de bevordering harer
stoffelijke, physieke, moreele en intellectueele
krachten. Al moge ook voor 't oogenblik de
moeilijkheden nog groot schijnen, zooveel
is er dan toch verkregen, dat er een
eenparig internationaal gezichtspunt is, waar
naar bij de oplossing der vraagstukken
de afzonderlijke regeeringen zich richten
kunnen, met inachtneming van de eigen
aardige verhouding. Door den Keizer was hem
opgedragen aan de leden der conferentie den
warmsten dank te betuigen voor hunnen
zaakkundigen en grondigen arbeid. Gods zegen
moge helpen om het door hunnen arbeid
uitgestrooide zaad honderdvoudige vruchten
te doen dragen. Deze rede vond levendigen
bijval. De Engelschen afgevaardigden (vorst
dankte den Keizer, dat hij deze conferentie
had bijeengeroepen, welker resultaten buiten
gewoon verblijdend geweest zijn. Hij hoopte
dat deze conferentie niet de laatste zijn zou.
Wanneer millioenen kinderen aan de ellende
worden ontlokken en even zoovele vrouwen
aan het huiselijk leven worden teruggege
ven, zullen zij zich met dankbaarheid het
initiatief des Keizers herinneren. De Belgische
minister Jacobs dankte den minister Ber
lepsch voor zijne leiding der conferentie,
waarbij zich de gevolmachtigden van Italië
en Spanje aansloten. De conferentie werd te
3 u. 25 m. namens den Keizer gesloten.
In hoofdzaak zijn in den loop der beraad
slagingen ter conferentie de volgende ge
zichtspunten ontwikkeld of wenschen uitge
sproken. Aan meisjes en vrouwen boven
zestien jaren zij de nachtelijke en Zondags-
arbeid verboden. Haar werkelijke arbeid
mag ten hoogste 11 uren duren met l'/s
uur rust. Bij arbeid, welke voor de gezondheid
nadeelig is, worden nog verdere beperkingen
gemaakt. Bij zekere bedrijven worden uit
zonderingen toegelaten. Gehuwde vrouwen
moeten na de bevalling vier weken rust
nemen. De beide laatstgenoemde besluiten
zijn met eenparige stemmen aangenomen.
Kinderen van beiderlei geslacht onder 12
jaren moeten van allen arbeid, bij welken
tak van bedrijf ook, worden uitgesloten in
zuidelijke landen kinderen onder tien jaren.
De kinderen moeten, voordat zij tot den
arbeid worden toegelaten, aan den wett.elijken
schoolplicht hebben voldaan. Kinderen onder
14 jaren zullen noch 's Zondags noch'S nachts
werkende werkelijke dagarbeid zal hoogstens
zes uren duren met een rust van een halt
uur. De kinderen mogen geen arbeid ver
richten, welke gevaarlijk is voor de gezond
heid of althans slechts onder zekere bescher
mende bepalingen. Jeugdige arbeiders van
beiderlei geslacht tusschen 14 en 16 jaren
mogen noch des Zondags, noch des nachts
arbeiden. Hun werktijd is 10 uren, met
l'/s uur rust. Zekere uitzonderingen worden
toegestaan. Voor jongelieden van 16 tot 18
jaren moeten ook nog bijzondere beperkingen
aangaande duur en aard van den arbeid
worden vastgesteld.
De Nederlandsche gevolmachtigde, de heer
Snijder van Wissekerke, nam volgens het
Hbl. aan de stemming over den schoolplicht
geen deel, omdat in Nederland geen ver
plicht schoolbezoek bestaat. Hij wenschte
dat aan niet christelijke kinderen, bijv. aan
Israëlieten, in plaats van den Zondag een
andere rustdag werd toegestaan en verklaarde
dat hij een werkdag onder 11 uren voor
jeugdige arbeiders niet kon aannemen. Met
betrekking tot den arbeid in de mijnen wer
den ook omtrent den duur van dien arbeid
den leeftijd, de gezondheid en de verbetering
van bet lot der mijnwerkers wenschen uit
gesproken. De Nederlandsche gevolmachtigde
verklaarde, dat de Nederlandsche wet geene
bepaling bevat omtrent den ouderdom van
hen, die in de mijnen wei-ken dit wordt vast
gesteld bij koninklijk besluitdoch feitelijk
wordt niemand onder de achttien jaren in
dienst genomen.
AMERIKA.
In depêches uit Washington wordt tegen
gesproken, dat de regeering der Unie aan
alle Staten der Nieuwe Wereld wederkee-
rigen vrijhandel zou hebben aangeboden. Dit
aanbod zou alleen betreffen Argentinië,
Mexico en Cuba.
Steeds nog komen er berichten over de
geweldige stormen, waardoor een groot aan
tal Staten der Unie geteisterd werden. Vele
eigendommen zijn vernield en de spoorweg
gemeenschap is op groote schaal afgebroken.
Nadere telegrammen schatten het getal
neergeworpen huizen op 2500enkel te Louis
ville met 300 gewonden en 700 dooden. In
verscheidene omvergeworpen gebouwen ont
stond brand, zoodat de bedolven slachtoffers
in de vlammen omkwamen. Vele welvarende
dorpen in Kentucky en Illinois werden door
onweerstaanbare rukwinden als weggevaagd.
Een te Louisville gereedstaande trein werd
bedolven onder het neerstortende stations
gebouw.
Het Meteorologisch Bureau had den cycloon
voorspeld, maar niemand sloeg acht op die
waarschuwing. Zware sneeuwstormen teis
terden de westelijke staten en verbraken
overal de gemeenschap.
DUITSCHLAND.
De Norddeutsche Algemeine Zeitung be
helst de volgende mededeelingPrins Bis
marck heeft naar aanleiding van zijn aftreden
een zoo groot aantal bewijzen van belangstel
ling ondervonden dat hij deze bij de vele
beslommeringen die thans zijn deel zijn,
zonder bijstand van beambten onmogelijk
alle afzonderlijk kan beantwoorden. Daarom
verzoekt de Prins allen, die hem eenig bewijs
van belangstelling zonden, zijnen langs dezen
weg uitgesproken dank te willen aan
vaarden.
Jl. Zaterdag bracht Bismarck hier zijn
laatste afscheidsbezoek. Het gold zijnen ouden
meester, wijlen keizer Wilhelm I. Geheel
onverwachts verscheen de grijze Kanselier in
het eenzame slotpark van Charlottenburg
voorliet stille mausoleum, waar het stoffelijk
overschot van den ouden Keizer zaliger rust.
In zijn uiterlijk geleek hij daarbij volmaakt
op die historische afbeeldingen, die men uit
den Fransch-Duitschen oorlogstijd van hem
kent. Op zijnen witten wapenrok droeg hij
als éénige decoratie het zwarte IJzeren Kruis,
het hoogste eereteeken uit dien grooten tijd.
Met zijne zwareruiterlaarzen aan, den blanken
stalen helm op het hoofd en den langen
pallasch aan de zijde, schreed hij met rinke
lende sporen door het schemerdonker der
vorstelijke doodenhalle. Alle dienaren terug
wijzend, liet hij de deuren sluiten en bleef
eenige minuten geheel alleen bij de tombe
van den edelen doode. Slechts eenige voor
bijgangers hoorden toevallig van deze laatste
hulde des IJzeren Kanseliers aan zijnen dooden
Keizer.
Na deze hulde aan den vorstelijken doode
gebracht te hebben, reed Bismarck des avonds
om 5 uur uit zijn paleis naar het spoorweg
station. Hij droeg de kurassiersuniform en
zat in een open rijtuig. Prinses Bismarck
volgde in een tweede rijtuig. Door duizen
den menschen werd hij met stormachtige
hoera's begroet, wat tot aan het spoorweg-
