Ingezonden.
GEMENGDE BERICHTEN.
e evert van buiten gezien een fraai
Hdi" i£een overdreven versiering of over-
st'it' 'iet vermoe't> maar ernstig en
.j vmtoont zich de kerk als zinnebeeld
kTrsteenrots en lang kan de tand destijds
wgen alvorens sporen achter te laten,
dei v anri€er men door een der twee hoofd
zin/'('en toren binnentreedt, bevindt men
<rt, "l 'le' voorportaal der kerk, inwendig
WeuftSe'C' V£ln liaoePe)'ste waalsteen, en
s geheele vloer bestaat uit ijzeren roos-
i ui welks midden weldra een wijwaters-
1 8eplaatst zal worden,
tot 'T P°riaal leiden twee dubbele deuren
de kerk en wanneer men deze binnen-
eijef o'dvangt men een indruk die men
vi;; sP°edig vergeet; het vervult dengeloo-
«e rn,et eerbied, den ongeloovige met be-
j.(011J'eringde leek staat verbaasd en de
'"Zonaar kan niet nalaten hulde te brengen
O den bouwmeester, die dit gebouw schiep,
bo- lr'wen(lige is geheel gebouwd van sib-
I ls[('en afgewisseld door bruine blokken in
'inden; de bovenbouw rust op marmeren
o ommen Bleu Beige)de hoekkolommen
zf' transepts, zijnde van vierkanten vorm,
w 'n Van ^'erre Jaumont, een steensoort
flker kleur bijna overeenkomt met sibber-
s en- Alle lijsten, banden, en verdere ver-
'eringen zijn in den steen zelve uitgewerkt,
nu 61 'n c'e kerk bevindt zich de doopka-
,,p.' afgesloten van de kerk door een fraai
tjOMneed en gepolychromeerd hek. Deze
I,.,"'' iPel, van halfronde gedaante, ontvangt
licht door drie dubbele ramen, waarin
('-'ulderde gebrande glazen, voorstellende
arr* en Eva, Joannes doopende, en Phi-
'Ppus de Kamerling.
z 'an de doopkapel komt men onder bet
'"'gkoorhier bevindt zich rechts een der
p<k 'ngarigen en links oene deur, toegang tot
vp'.'i kardsteenen trap naar het zangkoor en
li V - "aar '^e kerkkap. Dit gedeelte is van
bo' e'oerit'ijk schip afgescheiden door drie
m^en' Se*lraoen door twee marmeren kolom-
k 1 waarboven de balustrade van liet zang-
Van Jiier door bet middenschip komt
l' aan bet priesterkoor in platten grond,
iy|-"oven beschreven, welks vloei' zich 0.50
iiii> V6rheft koven den kerkvloer, welke hoogte
door drie treden bereikt, en wanneer
110" zich op de eerste trede plaatst, bevindt
jaei' zich vlak onder den triumfboog, en
oelt men reci,t voor zjcij jiej hoofdaltaar.
an uit den priesterkoorvloer, welke gedekt
zj .|"'el een Prachtigen parketvloer, verheften
1 1 op hardsteenen basementen, marmeren
^o'ommen ter lengte van 4.8ÖM. Deze kolom-
e" dragen, twee aan twee, drie bogen,
p dai'tusschen zich het pendentif ontwik-
hetwelk met de vier bogen (de
<Ji^' koog is de triumtboog) de kroonlijst
ult^6"' waaroP koepel welke het hoofd-
I Jar overspant, een aanvang neemt. In de
irpS'achter bet altaar zullen weldra drie
«(schilderde gebrande glazen geplaatst wor-
v 'b voorstellende, drie tafereelen uit het leven
l''u den H. Jacobus Maj., onzen patroon, den
Tabor, het dochtertje van Jaïrus, en
jusemaiié. In de zijabside van bet pries-
°pi' prijken reeds twee ramen van gond
ii ei|i'ig glas, en wanneer door deze ramen
tin! z°"''cbt schijnt op het hoofdaltaar, heeft
de schoonste kleurschakeeringen. Van
l_ priesterkoor uit beeft men op bet zang-
een prachtig gezicht,
zangkoor voldoet aan aBe eischen
^"ervoor gevorderd ruimte en lichtvan het
'"'gkoor komt men in den toren en bevindt
zich op de eerste verdieping, welke
^ordt ingericht als bibliotheek van het
angkoor en tevens kan dienen totrepetitie-
v'',a?i': veertig trappen booger do tweede
'"'"dieping, de Hurwerkzolder, waarop een
'"i'werk, gemaakt en gesteld door de firma
Vos Zonen te Nunen. Veel van dit
'"''werk te zeggen zoude overbodig zijn,
en dit, dat alle buitenlandsche, vóóral
U'tsche, voor dit eigenhandig gemaakt uur-
erk de vlag moeten strijken, vooral wat
Accuraatheid en soliditeit betreft. Dertig
i/° ,l00Ser komt men op de zoogenaam-
,lï klokkenzolderhier hangen in een klok-
en stoel drie klokken. De kleinste dezer
l°kken, genaamd St Jozef weegt 250 k. g.
0 tweede St Jacobus 500 k. g. de grootste
megewijd aan de H. Moedermaagd 1100
Deze klokken vormende eene groote
zijn van prachtigen klank en harmonieu-
sen toon; zij zijn gegoten in de gieterij
van de heeren Petit Fritsen te Aarle-
Rixtel, welke firma nog onlangs haren
roem in Duitschland schitterend tegenover
het buitenland heeft gehandhaafd.
Van de heeren Margrij Snickers te
Rotterdam bevinden zich in de kerk twee
kleine altaren, toegewijd aan de H. Maagd
en St. Jozef, beiden prachtig van teekening
en uitvoering en even als het hoofdaltaar van
marmer en koper, en geheel in overeenstem
ming met de kerk alsmede een preêkstoel
geheel gemaakt van Caensteen vertoont op
de buitenzijde der kuip en haut-relief de
bergpredikatie en Christus leerende in den
Tempel. Tusschen elk paneel bevinden zich
ornamenten, in het midden een koperen
adelaar welke dienst doet als lezenaar de
voet is van marmer. Het vormt een fraai ge
heel en is uitmuntend bedacht en vervaar
digd.
In het eerste transept links bevindt zich een
beeld van het H. Harten rechts van den H. Fran-
ciscus van Assisië, beide op fraaie voetstuk
ken. Beelden en voetstukken zijn beiden rijk,
maar vooral het beeld van den H. Franciscus
getuigt van de groote kunde van hem die
dit beeld bezielde, namelijk den heer Hen-
kens, beeldhouwer te 's-Hage. De banken,
geheel van blank eikenhout vervaardigd op
het atelier van den heer F. J. H. Beuijssen
te Boxmeer naar teekening van den Bouw
meester, zijn prachtig van vorm, soliede en
vooral zeer gemakkelijk in gebruik. Het schil
derwerk, vooral der groote kerkkap en van het
zangkoor-plafond, is een werk, waarvoor elk
bekende met het vak achting moet hebben,
niet alleen om de deugdzaamheid der stoffen
en de degelijkheid, maarvooral vcor de uiter
ste zorg aan de afwerking besteedde hee
ren Perquiu Zoon, schilders te Schiedam,
mogen met voldoening tot hun werk opzien.
Veel is er nog van te zeggen, maar het blijft
toch beneden de werkelijkheid. Dat daarom
een ieder die kunstgevoel bezit of liefde voor
Gods eer en glorie, zich persoonlijk kome
overtuigen, wat kunst, zorg, godsvrucht en
milddadigheid hebben tot stand gebrachten
ieder zal de overtuiging mededragen, dat onze
pastoor, de zeereerwaarde heer W. C.
Koevoets, gesteund door velen, wekkend
door voorbeeld, niet alleen een Tempel ge
sticht heeft, Gode zooveel doenlijk waardig,
maar ook een sprekend monument voor liet
nageslacht, wat ijver voor Gods huis vermag.
Wij sluiten met de woorden van den feest
dichten
Onz' wensch, Pastoor, is uw geluk,
Gods zegen t' allen tijd,
Zie lang met vreugde, vrij van druk,
Deez' kerk den Heer gewijd.
Ja, zij 't gebouw door U gesticht,
Waarop Gij blijde staart,
Voor ons van 't allergrootst gewicht,
Een dubb'le kroon U waard.
Mijnheer de Redacteur,
De meest dronken stad van de wereld.
Bijzondere correspondentie van The Mor
ning Journal.
Schiedam, 13 April 1890.
(Slot.)
Zonderlinge uitwerkselen van het Scliie-
damsche Vuurwater.
De uitwerkselen van Jeneververbruik ver
schillen zeer veel van ale andere spiritualiën.
Zelfs de Russische Vodka, die vurige vloei
stof, die de keel samentrekt bij hetgebruik,
alsof men zwavelzuur drinkt, is niet instaat
den duivel in man of vrouw optewekken.
Een volslagen Hollandsche Jenever-dronk
aard ziet men zelden in zwaaiende positie.
Hij is bedaard, kan redelijk met u praten,
ofschoon zijn bloed één en al alcohol is.
Plotseling wordt hij door zulk eene woede
overvallen, dat hij stapel gek schijnt „te zijn,
schreeuwt en wil met iedereen vechten die
hij ontmoet, in het volgende pogenblik is hij
stil, gedwee, zijne hersenen zijn oogensehijn-
lijk helder en hij gaat aan den arbeid alsof
er niets gebeurd is. Gedurende dien toe
stand heeft hij niet gezwaaid, zelfs geen tee-
ken van dronkenschap gegeven, uitgenomen
op dit oogenblik van tijdelijken waanzin.
Ik was er getuige van dezer dagen, toen
ik rustig en wel in een herberg mijn ont
bijt zat te gebruiken. De hospes was een kleine
man met vriendelijke oogen en zachte stem,
die zich zeer verstandig met mij onderhield
over de stad en hare bewoners er was niets
in zijne stem of manieren dat van hem
konde doen denken dat hij een dronkaard was.
Te midden van ons gesprek komt de
dochter van de hospes in de zaal, een ge
zonde Hollandsche maagd uitziende als melk
en bloed. Plotseling verlaat mij de kleine
man, geweldig schreeuwend werpt hij zich
op zijne dochter en slaat haar met beide
vuisten; deze stelde zich te weer, en al
schreeuwend en slaande opent hij de deur
en werpt haar op de straat. Zijne vrouw, die
daarop binnen kwam, werd op dezelfde wijze
behandeldde woede scheen den kleinen
man dubbele krachten te gevenwant een
stevige bezoeker, die hem wilde bedaren,
werd hals over kop, de vrouwen achterna, de
deur uitgeworpentoen keek hij mij aan,
blijkbaar alsof hij mij op dezelfde wijze zoude
behandelen, doch schijnbaar veranderde hij
van gedachten. Ik was gedurende dien tijd
bijzonder verdiept in de beschouwing van een
spinneweb aan den muur en hield mij dood
stil.
Niemand in de zaal meer vindend, behalve
mij, veranderde hij plotseling zijn gedrag hij
was wederom de vriendelijke kalme oude
man, die eenige minuten te voren had ge
vraagd of mijn ontbijt naar mijn zin was. Er
was geen teeken van bedwelming meer aan
hem te hespeuren, en hij geleidde mij naar
eene nabijzijnde branderij zoo rustig alsof hij
uog geen druppel Jenever dien dag geproefd
had.
De wondervolle, iemand veranderende drank
van Dr. Jekijll moet zeker niets minder zijn
geweest dan een hruinkleurige steenen ftesch
van Schiedam's beroemd en berucht pro
duct. Voorzeker is het niet meer noodig
om van de zwarte kunst gebruik te maken
om den Duivel op te roepen, daar eenige
stuivers Schiedamsche Jenever voldoende zijn
om een legioen duivels opteroepen in alle
vormen en gedaanten.
Zindelijkheid doch slechts zeer weinig.
Een kijkje genomen in sommige huizen te
Schiedam geeft een denkbeeld wat werkelijk
ellende is. Zij zijn niet zoo smerig als som
mige huizen te New-York, omdat een Hol
landsche huisvrouw een soort van waanzin
voor schrobben en boenen heeft geërfd van
hare voorouders. Zij verplast meer water
aan de steenen voor haar deur dan aan dn
gezichten van hare kinderen, en tobt zich
uren lang af om een steenen vloer schoon
te maken, terwijl hare kleeren gescheurd en
haveloos om het lijf hangen.
De huizen van de armen te Schiedam zijn
meestal van alles ontblootmen vindt er een
bed en een ijzeren pot; zelden echter is er
een stookplaats te zien gedroogde en ge
bakken visch, oudbakken brood, doorgespoeld
door de onmisbare jenever, maken hun voed
sel uit, 4 of 5 maal daags genomen. Ieder
lid van het huisgezin bedient zich-zelven,
indien hij behoefte aan eten heeft.
Een meer haveloos specimen van een
vogelverschrikker dan een Hollandsche Duivel
is ntoeielijk denkbaar. Des nachts dwalen
zij langs de straten als losgebroken vogels,
schorre kreten uitend, wanneer zij elkander
ontmoeten, alsof hunne keelen verteerd zijn
van het proeven gedurende den dag. Akelige
kreten worden vernomen uit de duistere hui
zen, nu en dan wordt een deur opengerukt
en ziet men er een misvormd wezen uitgooien,
waar het in de straat blijft liggen, vreeselijk
steunend.
Orinoodig hiervoor stil te blijven staan of
hulp te verleenen want de barmhartige Sama
ritaan zoude zich spoedig op dezelfde wijze
behandeld zien. Het eenige wat een vreem
deling overblijft, is zich te haasten naar zijn
hoi elzich te begraven in een van die herg-
hooge Hollandsche veerenhedden en in de
slaap te vergeten dat er een Schiedam bestaat
den volgenden morgen zoo spoedig mogelijk
die plaats te verlaten met de wetenschap
dat de Hel van Nederland en de Hollandsche
Duivels, hare inwoners, een deel geweest zijn
van zijne droom.
De H. Vader heeft aan dr. Windhorst, den
leider van het Duitsche Centrum, het kruis
