BNit Maaier Mirt een Biivoepel.
13e Jaarg. Zondag 28 en Maandag 29 September 1899. No. 3796.
V E R S C H IJ N T DAGE L IJ K S.
Bureau: Boterstraat, E 39.
ALGEMEEN OVERZICHT.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURS
Prijs viin dit Klad
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
1' ranco per post door geheel Nederland 2.00
Afzonderlijke Nommers0.05
Het auteursrecht van tien inhoud dezer courant is ver
zekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl. no. 124.}
Prijs der Advertentiëu:
W&ffik Van 16 regels0.60
Elk gewone regel meerO.-i 0
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
Schiedam, 27 September 4890.
Vrijhandel of Bescherming?
Dat de ons omringende landen steeds meer
°P bescherming van eigen handel en nijver
heid bedacht zijn, treedt door allerlei feiten
Uit den laatsten tijd telkens opnieuw in 't
l'cht. Een kort bericht van den Parijschen
Temps leerde ons gisteren, dat Frankrijk
voornemens is, zijne tractaten met onder
scheidene staten, die in 1892 ten einde loo-
Pe|i, niet meer te hernieuwen, maar er
slechts een algemeen tarief op na te houden,
uaet uitzondering alleen voor die Staten,
Welke wederkeerig aan Frankrijk commer-
Cleele voordeelen bieden en diensvolgens op den
v°et van bevoorrechte natie zullen behandeld
Worden.
A oor ons land is dit bericht voorzeker van
'let hoogste belang. Ook ons handelstrac-
taat met Frankrijk loopt in 1892 ten einde,
en wij zullen dus tegenover de Fransche
lepubliek in eene geheel bijzondere positie
komen. Immers commercieele voordeelen
hebben wij aan Frankrijk niet te bieden
Wy hebben niet eens een algemeen tarief,
z°odat wij van zelf ook geene uitzondering,
hie eene bevoorrechting mag heeten, kunnen
toestaan. Het wapen dat de Fransche re-
Publiek tegen ons keert, kunnen wij dus
Zelf niet hanteeren. Hier treedt dus een
gebrek in onze handelswetgeving in 't volle
licht. Wij behoeven een algemeen tarief,
0ln ons tegen de naburige natiën, die ons
'uet betzelfde middel bestrijden, te kunnen
verweren. Het zal dus voor onzen minister
van financiën zaak zijn, door eene herziening
en verhooging der douane-tarieven den weg
voor een algemeen tarief te banen. Bij
het steeds toenemend protectionisme der
°ns omringende landen, is dit een gebieden
de eisch.
Het stelsel van den freetrade te blijven
handhaven, terwijl onze naburen zonder
onderscheid van politieke richting zich
als volbloed protectionisten doen kennen, is
de grootste dwaasheid die men zich op han
delsgebied denken kan. Zoo men al niet van
het eene uiterste in het andere wil vervallen,
hehooren wij minstens het stelsel van den
fairtrade jn te voeren, dat ons door het in
Werking stellen van een algemeen tarief de
gelegenheid zal openen, uitzonderingen te
maken voor die natiën, welke Nederland we
derkeerig op den voet der meest begunstigde
natie behandelen.
Een voorbeeld van bescherming van eigen
handel en nijverheid biedt ook aan het vrij-
handelsgezinde Nederland bet protectionis
tische Amerika. De leer van Monroë Amerika
voor de Amerikanen", blijkt in den laatsten
tijd in Amerika steeds meer toepassing te
vinden. De Mc Kinley-tariefwet beoogt niet
anders dan de bescherming van Amerika's
eigen handel en nijverheid. Of zij daarin
niet al te ver gaat, en wellicht ten koste
van den verbruiker den groothandelaar zal
beschermen, zal de uitkomst 't best leeren.
Het is dan ook niet de wet-zelf, maar het
beginsel, dat er aan ten grondslag ligt,
'twelk wij Nederland ten voorbeeld willen
stellen.
Intusschen wat bovenbedoeld inconvenient
betreft, kan men zich gerust op den prak-
tischen zin der Yankees verlaten. Iloe pur
sang protectionisten zij zijn, zullen zij niet
door eene verkeerd begrepen protectie de
belangen der consumenten benadeelen en
aldus per saldo in plaats van weldaad malaise
in het land brengen. Een bewijs van hun
praktischen zin gaven zij nog dezer dagen
in den loop der onderhandelingen over de
tarieven met Frankrijk. De Fransche repu
bliek maakte moeilijkheden omtrent den in
voer der Amerikaansche vleeschwaren. Nu
zeiden de Amerikanen nietindien gij den
invoer van onzen beef belet, zullen wij den
invoer van uwe wijnen zóó bemoeilijken, dat
het met een verbod gelijk staat. Neen, echt
praktische lui als de Yankees zijn, zeiden zij
tot de Fransche bewindsliedenmaakt het
ons mogelijk onze vleeschwaren ten uwent
in te voeren, dan zullen wij van onzen kant
den invoer van uwe wijnen ten onzent door
een verlaagd tarief bevorderen. En op
dien grondslag komt het vergelijk waar
schijnlijk tot stand.
Het blijkt dus, qu'il a des accomode-
ments, althans met de Amerikanen. Waarom
zouden zij ook niet met andere natiën zijn
te treffen. Ook Nederland zou zich daarom
trent met zijne naburen kunnen verstaan.
Wij behooren geen would-be protectionisten
te zijn, die de protectie zouden willen door
drijven, ook daar waar zij een geheel ander
resultaat zou opleveren dan hetgeen wij er
mede beoogen. Maar zeker moet het hoogst
onverstandig genoemd worden, waar andere
landen in hunne handelswetgeving wapenen
vinden om ons op 't hevigst te bestrijden,
niet op middelen van verweer bedacht te
zijn. Eene gelegenheidspolitiek, die in maat
regelen van reciprociteit haar grootste kracht
vindt, komt ons voor in de bijzondere positie
waarin wij ons bevinden, voor Nederland het
beste te zijn.
27 Sept. '90.
In Engeland blijft de beweging onder de
werklieden nog steeds aan de orde van den
dag. De strijd tussclie.i werkgevers en werk
nemers is tegenwoordig bij de Engelsehen
in vollen gang. Bijna geen land wordt zoo
zeer door werkstaking geteisterd als Enge
land. De resoluties op het jongste congres
der Trades Unions ten gunste van den 8-
urigen werkdag aangenomen, heeft bovendien
op de patroons een zeer onaangenamen in
druk gemaakt, en de kolenhandelaars hebben
daarop geantwoord met een formeele oorlogs
verklaring aan de Unions. Op een deze week
te Londen gehouden bijeenkomst, waarbij
170 handelaars tegenwoordig waren, hebben
zij een resolutie aangenomen, waarbij zij zich
verbinden geen werklieden die tot de Trades
Unions behooren, te gebruiken, iederen keer
dat hun dit wenschelijk zal voorkomen. Bo
vendien zal geene verandering in den huidigen
loonstandaard worden gebracht ondanks het
mokken der ontevredenen. Men gelooft dat
een der eerste gevolgen dezer resolutie zal
zijn eene algemeene werkstaking onder de
leden der Unions.
Dat de Engelsche werklieden zich nog wel
door gezonden zin en overtuigende redenen
laten leiden, bewijst het gebeurde op eene
werklieden-meeting in Hydepark, waar de
socialisten totaal fiasco hebben gemaakt.
Nadat zekere Chapman, onder een roode vlag
staande, het thema »weg met de kapitalisten,
dood aan de tirannen" had uitgewerkt, niet
zonder protesten van de vergadering, nam
een werkman, M. Gormack geheeten, het
woord. Hij waarschuwde zijne medearbeiders
tegen het socialisme, dat slechts oproer wil
verwekken en munt slaan uit den nood van
werklooze arbeiders, en spoorde hen aan, den
wettelijken weg te bewandelen tot verbetering
van hun lot. De aanwezigen scheurden daarop
de roode vlag in stukken, terwijl Chapman
de plaat poetste. Daarna werd eene resolutie
aangenomen, om de regeering te verzoeken
maatregelen te nemen in het belang der
duizenden werklooze arbeiders van Londen.
Behalve de arbeiderskwestie blijft ook de
Iersche kwestie voor Engeland nog steeds de
question bruiante. Op verschillende plaatsen
in Ierland zijn in de laatste dagen weder
arme onvermogende pachters uit hunne ho. -
ven gezet. Soms gingen die uitzettingen met
geweld gepaard. Te Mount Bolton in het
graafschap Waterford moesten de gerechts
dienaars tot eene formeele bestorming van
eene pachthoeve, welke ontruimd moest wor-
