Bü dit Immer Moort een Bpoepel. 13e Jaarg. Zondag 5 en Maandag 6 October I890.. No. 3802, VERSC II IJ N T D A G të G IJ K S. algemeen overzicht. Bureau: Boterstraat, E 39. Prijs van dit ltlad Voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.50 Franco per post door geheel Nederland 2.00 Afzonderlijke Nommers°-05 I'iijs der Advertent iën Van 1—6 regelsf °-(,0 Elk gewone regel meer»0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. De OctoTbermaand. Als er ooit eene belofte in vervulling is gegaan, dan is het wel die, welke de ster vende Dominicus zijnen weenenden Orde broeders deed. Toen de heilige patriark der Predikheeren op den 6n Augustus 1221 te Bologne zijn engelreine ziel haren Schepper wedergaf, stonden of knielden de eerste zijner geestelijke kinderen om hem heen. De ge dachte, dat hun teerbeminde Vader hen ging verlaten en hen als weezen achterlaten, sneed hun door de ziel. Doch Dominicus, die hunne droefheid zag en ried wat er in hun gemoed omging, sprak hun een heerlijk troostwoord toe: »Wilt niet weenen, mijn kinderen, en laat mijn sterven u niet bedroeven zoo klonk het van des heiligen lippen op de plaats waar ik henen ga zal ik u voordeeliger zijn dan ik hier op aarde geweest ben. Deze heilspellende troostwoorden, door de kinderen van den H. Patriark als de laatste woorden eens stervenden vaders in eerbiedige traditie bewaard, toefden niet in vervulling te gaan. Zichtbaar rustte de zegen van den H. Dominicus op de Orde door hem gesticht. Het zaadkorreltje door de hand des grooten meesters gezaaid, wies op, en het nederig plantje, door den dauw der hemelsche zege ning besproeid, werd een boom, die zijne heerlijke schaduwen wierp over een groot deel van 's Heeren Wijngaard en talloozen heil en verkwikking bracht. Van uit het glorievol graf van den heiligen Ordestichter te Bologne verspreidde zich een hemelsche geur door de gansche Kerk, de geur der deugden door den H. Dominicus gepredikt en op °zulk eene verheven wijze in beoefening gebracht. Een der schoonste vruchten uit den Domi nicanerhof, waarin zoovele edele telgen, zoo vele bisschoppen en pausen zelfs voor de Kerk werden gekweekt, was voorzeker de H.PiusV. Vroegtijdig in de Orde van den H. Domi nicus0 getreden, bracht hij het lelieblank ge waad van den H. Ordestichter op Sint Pieter's Stoel, en vereenigde het in zijn persoon met de witte soutane, die de Roomsche opper priesters kleedt. Door zijne geleerdheid, deugd en standvastigheid strekte hij den zetel van den eersten der apostelen tot sieraad, en verhief hem voor de oogen zijner vijanden. En tot die vijanden behoorde in de zestiende eeuw, de eeuw van Pius V, op de eeiste plaats gerekend te worden de Islam, de machtige Islam, die zich gereed maakte ge heel Europa onder zijne heerschappij te bren gen en de christelijke beschaving door de zeden der Muzelmannen te verdringen. De H. Pius V zou dit dreigend gevaar bezweren. De groote Paus wist de Span jaarden en Venetianen te bewegen te zamen 'ten strijde te gaan; en vereenigd met de weinige hulptroepen, die de H. Vader den bondgenooten kon bijbrengen, zou die kleine macht, welke in geene vergelijking kon ko men met de geduchte krijgsmacht der Tur ken, den ongelijken strijd in het ver trouwen op Gods machtigen bijstand aan vaarden. Doch de H. Vader wist maar al te wel, dat de machtige bijstand Gods des te zekerder zou verkregen worden, wanneer zij door een algemeen en rouwmoedig gebed werd afge smeekt. En toen het er op aankwam, een algemeen gebed vast te stellen, dat dooi de geheele Christenheid voor de zegepraal der christen-wapens zou, gebeden worden, was het zeer natuurlijk, dat deze getrouwe na volger van den heiligen patriark derpiedik- heeren den Rozenkrans van St. Dominicus koos als het algemeen gebed, het machtige wapen, dat ook zijn geestelijke vader in den strijd tegen de dwaling met zooveel succes had gevoerd, en dat ook hem in den kamp met het ongeloof de overwinning zou bezorgen. De eeuwig gedenkwaardigerïPgepraal door de christen-wapens in den zeeslag bij Lepanto op de krijgsmacht der Muzelmannen be haald, is te zeer bekend, dan dat wij haar hier opnieuw in 't licht behoeven te stellen. Wat echter niet genoeg kan herhaald wor den, is, dat de christelijke maatschappij van den ondergang werd gered door deze zege praal, die te danken was aan het krachtig initiatief van den Paus en het voortdurend gebed der Kerk. Deze groote waarheid geeft ons aa:.'"iding eene vergelijking te maken tusschen den strijd der zestiende eeuw en dien welken de Kerk in onze eeuw heeft te voeren. De strijd der zestiende eeuw was, zooals wij het reeds vroeger uiteenzetten, de strijd van het geloof' tegen het ongeloof, de hevige kamp der aloude Moederkerk met het veldwinnend Protestantisme en den voortdringenden Is lam. En wat is hij anders de strijd, die in onzen tijd met zooveel hevigheid wordt gevoerd, dan de kamp van het geloof tegen het ongeloof? Het is de strijd van het geloof tegen het ongeloof, dat zich oponbaart niet in dien ruwen vorm, waarin de belijders van Mahomed's leer dat vertoonden, maar op veel gevaarlijker wijze het ongeloot dat rondsluipt als eene vergiftige slang, die haar venijn spuwt in alle standen en klassen der maatschappij en veler godsdienstig leven door haar vergiftigden adem verwoest het on geloof eindelijk dat de Kerk Gods belaagt en haar tracht te vernietigen, als ware zij eene menschelijke uitvinding en niet de stichting van den Zone Gods, die met haar zal zijn tot aan het einde der eeuwen. Als wij zoo het ongeloof in zijne satani sche werkzaamheid beschouwen, dan zouden wij geneigd zijn moedeloos te worden en in onze menschelijke zwakheid voor het voort bestaan der Kerk Gods te vreezen. Maar- juist daar tegen biedt ons het huidige feestgetij een krachtig middel. De gedachte, dat de Kerk het ongeloof der zestiende eeuw heeft overwonnen, doet ons vertrou wen, dat zij ook over het ongeloof dezer eeuw zal zegevierenimmers is zij daartoe in staat door de belofte van haren Godde- ij ken Stichter, dat Hij met haar zal zijn tot het einde der eeuwen, en dat de poorten der hel niets tegen haar zullen vermogen. Van af den kruisstandaard dien de groote Leo XIII, de verre opvolger van den H. Pius V, ook in onze dagen voor geloovigen en ongeloovigen ontplooit, hooren wij als twaie de Heer ons toeroepen »Watzijt gij bevreesd, klein moedigen Vreest nietIk heb de wereld overwonnen." En dooradat godde lijk woord bemoedigd, gaan wij onversaagd voort, wat ook de toekomst ons moge bren- gen. Wij weten, dat de zegepraal is aan Haar, die de belofte des Eeuwigen heeft. Maar om die zegepraal te verhaasten, is niets meer in staat dan een algemeen en aanhou dend gebed, het verheven Rozenkransgebed, dat de Paus van den Rozenkrans in dez« maand alle geloovigen als op de lippen legt. Handelen wij in den geest en volgens het verlangen^ van ons aller Vader, dan gewis zal deze Octobermaand ons nader brengen tot de lang verbeide zegepraal, die de Kerk zal doen schitteren als de diamant inde zon. DUITSCHLAND. De nieuwe legerwet in Duitschland, waarbij de legersterkte met ruim 1800 man vermeer derd wordt, trad dezer dagen in werking. In 1875 was de sterke in vredestrijd 401.659 man. Ze werd in 1881 en 1887 vermeer derd en bedraagt nu 486.983 man, waarbij 30.000 officieren, dokters betaalmeesters enz. Het aantal officieren is met 513 vermeer derd en dit jaar zullen omstreeks 185.000 recruten zijn, of 21000 meer dan verleden jaar. NIEUWE SCHIEDAMSCHl Het auteursrecht van <len inhund de/er cuuraut ii ver- zekeril volgens de Wet van 28 Juni 1881 (S/sil. no. 124.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1890 | | pagina 1