jjiijit Namer helioort ten Bijvoegsel.
14e Janrg. Zondag 22 en Maandag 23 Februari 1891. No. 391(5
VERSCHIJNT DAGELIJKS.
algemeen overzicht.
Bureau: Boterstraat, E 39.
I'rijs vim ilit Klad
J°°r Schiedam per 3 maanden ƒ1.50
1 anco per post door geheel Nederland 2.00
Wonderlijke Nommers0.05
Prijs der Idvertentiëii
Van 1—6 regels0.60
Elk gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing] worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
D
21 Februari '91,
Het bezoek van keizerin Frcderik van
fJdschland te Parijs is thans het groote
van den dag, waarvan de politieke be-
/enis niet te miskennen valt. Sedert ruim
ArVmtig jaren heeft geen lid der Duitsche
e,zerlijke familie een voet binnen Parijs
2et> en thans komt de weduwe van den
k '§en, de moeder van den tegenwoordigen
^e'zer van Duitschland, een bezoek aan de
ransche hoofdstad brengen, dat, hoewel met
11 doorzichtigen sluier van het incognito
-•lekt, toch van de grootste beteekei is is.
'Ie keizerin-moeder van Duitschland zich
11 de acht dagen van haar verblijf te Parijs
^'avin von Lingen of keizerin Frederik
het feit is er niet te minder merkwaar-
S °m, en getuigt van eene toenadering tus
sen Duitschland en Frankrijk. Die toena-
ering bleek reeds door de herhaalde bezoeken
van <jen Duitschen keizer aan den Franschen
pzant; zij kwam vooral uit door den rouw-
Jrief, welke door keizer Wilhelm ter gele
genheid van het afsterven van den beroem-
en schilder Meissonnier aan de Fransche
ac'idemie werd gericht, en thans spreekt zij
'de door het feit, dat de Duitsche keizerin-
goeder de Fransche schilders komt uitnoo-
'8en tot het deelnemen aan eene interna-
j^onale kunsttentoonstelling te Berlijn, waar
"'ine meesterstukken eene eereplaats zullen
''"■ernen. Merkwaardig is het, dat deze
""nadering van Duitschland tot Frankrijk
&ePaard gaat met eene wederzijdsche toe
nadering van Rusland tot Oostenrijk. Wil
e Duitsche politiek een tegenwicht met
^°°g op deze gebeurtenis in de schaal leg-
jjetb en aldus trachten in het Westen te
erwinnen wat zij in het Oosten dreigt te
VeHiezen De veronderstelling is zeker niet
te
ver gezocht; de toekomst zal 'tbest lee-
n> wat uit den huidigen politieken toe-
dod, door de vorstelijke bezoeken te Peters
burg
en Parijs en de gebeurtenissen in
alië in 't leven geroepen, voor Europa zal
geboren worden.
at of IJisiiiitrck'van dit alles zal zeggen?
et is niet onmogelijk dat hij ook over het
JeZoek der Keizerin-moeder te Parijs zijn
°°''deel zal vellen want de man laat tegen-
Vv°°rdig over de geheele Duitsche politiek
jHjn oordeel gaan, en hij zegt uit vaderlands-
'•efde
te ynoeten spreken, daar waar anderen
e'n liever zagen zwijgen. Volgens som
gen heeft de ex-kanselier, toen hij on
langs den Russischen gezant graaf Schuwa-
loff ten zijnent ontving, dezen diplomaat do
cumenten voorgelegd, waaruit niet alleen
Waldersee's anti-Russische woelingen zouden
blijken, maar waarbij ook de Keizer ten
zeerste gecompromitteerd zoude zijn. Bis
marck had zeker verwacht, dat het open
baarmaken van dit beweren door zijne bla
den in Rusland een geweldigen indruk zou
gemaakt hebben. Het lijkt er echter
niet naar «Rusland laat zich echter docr
geen kuiperijen van Bismarck meer be
driegen, zegt de Russische Novoie Wremia,
«zelfs al waren die documenten coinprc-
mitteerend voor den Keizer, dan nog zou
Bismarck het vertrouwen van het Russische
volk niet herwinnen." En de Grashdanin
voegt er bij «Bismarck heeft nooit iets
gedaan om Rusland ernstig te helpen hij
heeft altoos geïntrigeerd] en anderer intri
ges gesteund tegen Rusland." Volgens
sommige Russische bladen zou de gezant
Schuwaloff door bovenbedoeld bezoek aan
Bismarck het vertrouwen van den Czaar
verloren hebben en eerlang zijn ontslag
moeten nemen andere spreken dit echter
tegen en zeggen, dat Schuwaloff geheel in
overleg met Alexander III heeft gehandeld.
Men beweert zelfs, dat de Russische gezant
op verzoek van den Duitschen keizer
zich naar Fredrichsruhe zou begeven
hebben, om Bismarck, als persoonlijk
vriend, te bewegen, zijn ergerlijk ge
schrijf tegen den Keizer en zijne regeering
te staken. Maar noch de pogingen van graaf
Schuwaloff noch die onlangs door hertog Ernst
van Saksen-Coburg op last des Keizers aan
gewend, zouden op dit punt geslaagd zijn.
Bismarck blijft mokken en morren. Bij
alle bitterheid, die «de groote man" aldus zich-
zelven brouwt, blijft hem echter nog eene
troost. Crispi komt hem binnenkort bezoeken,
en zij zullen dan te zamen het vergankelijke
van alle aardsche eer en grootheid kunnen
overwegen.
Onder de conservatieven in Frankrijk
heeft de reis door mgr. Freppel, den eminen-
ten bisschop van Angers, onlangs naar Rome
gemaakt, groote belangstelling gewekt. Het
blijkt namelijk dat de conservatieven lang
niet onverdeeld zijn over de vraag of het
goed is de raadgevingen van kardinaal
Lavigerie, omtrent de erkenning van den
republikeinschen regeeringsvorm, op te vol
gen. Een gedeelte der oude monarchale
partij, onder de leiding van graat d' Hausson-
ville, wil aan de monarchale aspiratiën ge
trouw blijven en verwacht alleen eene ver
betering van den godsdienstigen toestand door
het herstel der monarchie. Terwijl het ander
deel der conservatieven zich beroept op de
uitspraak van den Paus, die verklaard heeft,
dat de Kerk alle regeeringsvormen kan er
kennen, zeggen z ij dat eene uitspraak omtrent
hetgeen kan geschieden, louter facultatief
dus niet verplichtend is. Mgr. Freppel
is als de tolk van dit deel der conserva
tieven bij den Paus opgetreden hij heeft
herhaalde audientiën bij den H. Vader ge
had, doch omtrent den uitslag zijner zending
is niets met zekerheid bekend. Men beweert
echter dat de Paus als zijn gevoelen heeft
uitgesproken, dat de Katholieken a priori
zich noch voor de republiek noch voor de
monarchie behoeven te verklaren, maar eene
zuiver katholieke partij moeten vormen,
waarin het politiek verschil van meening op
den achtergrond treedt, zooals in den brief
van kardinaal Rampolla is uiteengezet.
In de Engelsche kolonie Canada is groote
sensatie gewekt door het feit, dat de leider
der conservatieven, de minister-president sir
John Mc. Donald, hen rechtstreeks van land
verraad heeft beschuldigd. Hij heeft 11I. in een
Woensdag te Toronto gehouden vergadering
documenten voorgelezen, waaruit blijkt, dat
de liberale leiders sir Richard Cartwright en
de journalist Farrer heimelijk met regeerings-
mannen te Washington onderhandeld hebben
over Canada's uitlevering aan de Amerikaan-
sche Unie door een welberaamd dwangsys
teem van schijnbaren vrijhandel. De verbol
genheid der conservatieven is grenseloos en
vele liberalen loopen tot hen over, zoodat
de onthulling niet zonder invloed op den uit
slag deraverkiezing zal blijven. De Times zegt,
dat Cartwright en Farrer onder koningin
Elisabeth reeds met den scherprechter zouden
kennis gemaakt hebben, maar de Standard
verheugt zich alleen in het vooruitzicht der
verkiezingen. Het zal echter voor de Engel-
schen zaak zijn, zich niet te veel over dit
geval te verheugen het blijkt toch, dat het
denkbeeld eener annexatie bij de Amerikaan-
sche Unië in Canada steeds meer veld wint.
Het wordt dan ook zeer betwijfeld of Enge
land op den duur deze kolonie zal behouden.
BELGIE.
De Moniteur bevat een koninklijk besluit,
waarbij de rustende schutterijen van verschil
lende gemeenten in het bekken van Charleroi
in dienstdoende worden veranderd.
De algemeene raad der arbeidsparty moet tot
die schutterijen een manifest hebben ge
richt, waarin zij worden uitgenoodigd zich
niet aan dat besluit te storen en zooveel mo
gelijk te protesteeren.
NIEUWE SCHIEDANISCHE COURA
'Iet acteursrecht van den inhoud dezer courant iB ver-
e erd volgens de Wet vsn 28 Juni 1881 Stsblno. 124
'en
'tii
