No. 3931
VERSCHIJNT DAGE Ij IJ K S.
14e Jaar
!*te«iaarg. IJorn
Donderdag 12 Maart 1891.
Vu""
f °Reigend geweld.
Bureau: Boterstraat, E 39.
l'rijs van dit Riad:
p°01 Schiedam per 3 maanden ƒ1.50
ranco per post door geheel Nederland 2.00
2o"derlijke Nomrners0.05
Xn het
VoorJ "bbe,zinn'g protectionistisch, zoodat alle
katlsbeJelde maatregelen in dien zin groote
alle 'eb^en aangenomen te worden. Van
botl w 'lr'fen worden door fabrikanten en land
en GlS' door ieder voor zijn eigen bedrijf
geg^O'tbrengselen, beschermende rechten
Site".lt °P den ''ivoer van producten uit het
d,W." and, en dan blijkt het maar al te
strijd S de bescherming van den een in
tv6lyj ls Met de belangen van anderen. Zoo
gr0gonlangs door twee verschillende
8®di Var' kamerleden wetsvoorstellen in-
^^clb Waaid)Ü ter bescherming van de
ro0(] °eren> werd voorgesteld de kunstboter
rnaatr te kleuren. Sommigen vonden deze
ze'^s n0° ldet afdoende en eischten
er0stj euring Tegen deze voorstellen werd
b®bb verzet aangeteekend door alle belang
en v," 'ün bij de fabrikatie van kunstboter
r°ai f,an de biervoor dienende grondstoffen
V^Me en °"e- Onder anderen werd ge
it
;ur,st| °P bet nadeel dat de beperking der
"i'ir'fabrikatie zou toebrengen aan de
8r°r)a"te" der fijne oliën, verkregen uit de
&hjb,n°ten Van de bransche kolonie Sene
ga., 1 d'e °P bare beurt ernstig in hare
östr 2011 worc*en gekrenkt. Aan deze
U(iin
Ue" do,
"g werd een levendig aandeel geno-
l()r den Franschen directeur onzer
<le den heer Thubé te Nantes, die
WetSv °e"ing mocht smaken, dat de bedoelde
Vi,rl'JOrste|lftn werden ingetrokken. Nu
evenwel weder van andere zijde ge-
deZec ''arische dagbladen toch vermelden
a^en' dat de parlementaire commissie,
°tn het-11}61 het onderzoek "aar de middelen
&>atl edr°g in den boterhandel tegen te
be wenschelijkheid heeft uitgesproken
'katie van kunstboter geheel te ver
^"e-i °mdat bet onmogelijk is de marga-
0V° 61 van natuur-boter te onderscheiden.
tegeia de gOeven der kunstboter-fabrikanten
•lit doodvonnis, dat over hun bedrijf
l'rijs derjAdvertenfiëii
Van 16 regels0.60
Elk gewone regel meer»0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
van i Weekblad De Fabrieksbode, orgaan
lez6tl G ^ed" Gist- en Spiritusfabriek te Delft,
Sens vN h6'' V0'oende artikel, dat wij, we-
in 'et belang ook voor onze stad, meenen
geheel te moeten overnemen:
nieu%vrrankrijk is de Regeering druk bezig
in 1]( f Maatregelen te beramen, ten einde
nati0 °i s'ei'kere mate dan tot dusver, den
te J, 'a en a'"beid in landbouw en nijverheid
van chermen, niet alleen door verhooging
andei.at 'ef van invoerrechten, maar ook door
mirirr Maatregelen. De heerschende stroo-
en l"1 b rankrijk, zoowel in het Ministerie
is 0n e Kamers als in de openbare meening,
wordt uitgesproken, schijnt men te willen
heenstappen, terwijl de oliefabrikanten, die
er zijdelings door worden benadeeld, worden
tevreden gesteld met eene verhooging van
het invoerrecht op olie van 6 tot 43 francs.
Door deze verhooging zullen zij geene
last meer hebben van de concurrentie onzer
Oliefabriek, die in de laatste jaren niet on
belangrijke hoeveelheden olie leverde aan
de fabrikanten van sardines in blikjes.
Ook de belangen der Gistfabriek blijven
bij de heerschende beweging in Frankrijk
niet ongemoeid. Ter bescherming van den
graanbouw wordt reeds sedert eenigen tijd
een invoerrecht geheven op rogge en maïs
van 3 franks (f 1,44) per 100 kilo op gerst van
4,50 francs (72 cents), terwijl thans is voor
gesteld dit recht op gerst te verhoogen tot 2
francs (96 cents). De Fransche gistfabri-
kanten hebben nu een hartroerend rapport
ingediend aan de regeering, waarin zij zich
bitter beklagen over de graanrechten, en op
hun beurt op bescherming aandringen. Zij
beweren dat slechts een vijfde gedeelte van
de Fransche bakkers met gist bakt, en dat
de fabrikanten hierdoor genoodzaakt werden
den afzet voor hunne gist te zoeken in En
geland en in België. Aanvankelijk ging dit
goed, maar zoo luidt het rapport - »de
Hollanders, die slechte gist maakten, hebben
onlangs hunne wijze van werken veranderd
en produceeren nu eene gist, die met de
Fransche merken kan wedijveren sedert
een jaar betwisten zij den Franschen fabri
kanten ernstig de Belgische markt. Reeds
vier fabrieken hebben den strijd moeten
opgeven en bet werk moeten staken. De
overige zullen spoedig volgen, wanneer de
Kamer van afgevaardigden niet besluit haar
toestand te verbeteren." En nu wordt niet
slechts een invoerrecht gevraagd van 50
centimes (24 cents), maar ook nog een uit-
voerpremie van 30 centimes (bijna 45cents)
per kilo, dat wil zeggen voor ieder kilo gist,
dat onze Fransche concurrenten naar België,
Engeland of ook naar Holland gelieven te
zenden, zullen zij van staatswege een ver
goeding krijgen van 45 cents, teneinde vooral
ons, Hollandsche gistfabrieken, niet alleen
op de vreemde markten, maar zelfs in ons
eigen land te kunnen bestoken, terwijl zij
in hun land door het invoerrecht van 24
cents tegen onze concurrentie voldoende ge
vrijwaard zijn. Zij verdedigen hunne eischen
met de bewering dat uit 400 kilo graan,
waarvoor zij f 4,44 invoerrecht moeten be
talen, verkregen worden 40 kilo gist, dat dus
de graanrechten op de gist drukken met
bijna 45 cents per kilo, en dat het dus bil
lijk is dit bedrag bij uitvoer terug te ont
vangen, omdat zij anders niet kunnen con-
curreeren tegen de gistfabrikanten in andere
landen (zooals Nederland), waar geen graan
rechten geheven worden. De Fransche heeren
schijnen bij deze verdediging twee belang
rijke punten te vergeten. Ten eerste maken
zij, vooral door de toevoeging van aardap
pelmeel, uit 400 kilo graan heel wat meer
dan 40 kilo gist; wanneer zij bijvoorbeeld
(en dit mogen wij veilig als een minimum
aannemen) 43 kilo gisl maken en naar het
buitenland uitvoeren, dan wordt hun niet
alleen het graanrecht terugbetaald, maar dan
ontvangen zij van staatswege nog eene
zuivere premie van driemaal 45 cents, dat
is 45 cents per 400 kilo verwerkt graan,
hetgeen voor eene fabriek, zoo groot als de
onze, die al hare gist uitvoert, een aardig
appeltje voor den dorst vormt van jaarlijks
bijna honderd duizend gulden, op kosten van
de staatskas. En ten tweede maken de
heeren geen melding van de bescherming,
die zij reeds sedert jaren genieten door het
invoerrecht op spiritus, hetwelk niet meer
of minder dan 70 francs (f33.60) per hecto
liter bedraagt. Tengevolge van dit hooge
recht maken onze Fransche concurrenten
veel hooger prijzen voor hun gedistilleerd
dan wij, zóóveel hooger, dat zij daarmede
de graanrechten, die zij moeten betalen,
ruimschoots kunnen dekken. En eindelijk
vergeten die klagende heeren, waar zij in
hun rapport wijzen op de bescherming, die
de gistfabrikanten in Duitschland, Oostenrijk
en Denemarken genieten, dat juist de Hol
landsche branders, wier concurrentie zij het
meest schijnen te vreezen, geenerlei staats
hulp hebben genoten om het terrein te
herwinnen, waarvan de Fransche gistfabri
kanten zich tijdelijk hadden meester ge
maakt. Maken wij de rekening op van de
Fransche gistfabrikanten, met eenerzijds de
prijzen die zij met inbegrip der invoerrech
ten voor hunne granen moeten betalen,
en anderzijds de prijzen, die zij voor hunne
producten, gist, spiritus en spoeling ontvan
gen, dan komen wij tot uitkomsten, die ons
Hollanders doen watertanden.
Wanneer dan ook »reeds vier Fransche
fabrieken den strijd hebben moeten opge
ven, en de overige spoedig zullen moeten
volgen," den kan het niet zijn, omdat zij
niet door openlijke of bedekte premiën uit
de staatskas beschermd zijn, maar dan moet
het veeleer zijn, omdat de Hollanders, in
het besef, dat zij geheel op eigen wieken
drijven en geene hulp van den staat te wach-
o-enrïkkeld worden tot telkens
NIEUWE SCH
CHI
Het
Zekeivl au|c,lr8rec^t van den inhoud dezer courant is ver-
u volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Sisbl. no. 124.)
q in uc upcuuai c uiccnuig,
^«toe H
big
vold
0i P UUUC1C Ayuc ge-
1^1 t «viJtMu iitjciL ungesproKei
