bijvoegsel
Binnenlandsciie Berichten.
Parijsche Kroniek.
behoorende bij de
van 19 en 20 Juli 1891.
Vergadering der Kamer van Koophan
del en Fabrieken te Schiedam,
dd. 17 Juli 1891.
Aanwezig zijn de heeren J. Meijer J. Pzn
H. HoutmanP. M. J. A. Lagerweij
Mr- W. H. Jansen H. R. M. A. van Gent
en D. F. W. Prins.
Bij ontstentenis van den voorzitter en den
Vlce-voorzitter wordt het presidium waarge
nomen door het oudste lid in jaren, den heer
J- Meijer J. Pz.
Ma opening der vergadering door den
v°orzitter worden de notulen der vorige ver
gadering door den secretaris voorgelezen en
rnet eene kleine wijziging goedgekeurd.
Omtrent de ingekomen stukken wordt be
goten, zooals respectievelijk door den presi
dent wordt voorgesteld.
Aan de orde isde behandeling van de
aan de Kamer toegezonden missive door de
°nlangs bij IC. B. ingestelde commissie voor
de handelspolitiek en de daarbij toegezonden
lUestionnaire. Na eene uitvoerige discussie
^ordt besloten eene vergadering bijeen te
r°epen van belanghebbenden, waarin de ge
stelde vragen zullen worden behandeld, ten
e,nde zooveel mogelijk de algemeene opinie
Van handel en industrie in deze gemeente
denbaar te maken, terwijl tevens aan de
Commissie zal worden verzocht aan een aan
bal optegeven industrieëlen hare question
naires toe te zenden. 5
Door den heer Van Gent wordt aangedron
gen op regeling der verordening op de afsto
kingen en in het licht gesteld hoeveel zwaar
dere boeten thans bij beboetbare afstokingen
vvorden geheven. De Kamer besluit [deze
ftiaterie aan te houden tot eene volgende
vergadering.
Niets meer aan de orde zijnde, sluit de
Voorzitter de vergadering.
Vervolg.)
De vereeniging tot instandhouding van
bet Concertgebouw, te Amsterdam, is met
baar gewijzigd plan tot uitgifte eener pre-
mieleening van f300,000 geslaagd, zoodat
Amsterdam zijn gunstig bekend orkest
behoudt.
De weinige warmte van dezen zomer is
°°rzaak geweest, dat de aarbeiiën dit jaar
Zeer laat aan de markt zijn gekomen. Het-
zeltde is ook het geval met kersen, fram
bozen, enz. In aardbeziën en frambozen
"Werd toch veel omgezet. Men schat, dat er
dagen zijn geweest, waarop 10.000 a 12.000
liter van die vruchten te Breda aan de markt
kwamen.
behalve het groote debiet van aardbe
ziën in de gemeente-zelve, werden dagelijks
bonderden liters naar Holland en België, in
korven verpakt, verzonden.
PERNIS. Ter verkiezing voor twee leden
van den gemeenteraad zijn van liberale zijde
kandidaat gesteld de heeren L. Pons, aftre
dend lid, en in de plaats van den heer
DC. Speelman, die niet meer in aanmerking
wenscht te komen, de heer A. M. Struijk.
VLAARDINGEN, 17 Juli. De R. IC. kies-
vereeniging de Grondwet alhier, heett tot
kandidaten voor den gemeenteraad gepro
clameerd de heeren Paulus Kikkert, A. C.
IJzermans, A. W. Schippers en IC. S. v. d.
Brugge, allen aftredende leden verder zijn
geen kandidaten gekozen.
APELDOORN. Na de plechtigheid der
eerste steenlegging is, namens II. M. de
Koningin, eene som van f 200 beschikbaar
gesteld om te worden verdeeld onder het
werkvolk dat werkzaam is aan de in aan
bouw zijnde kerk.
Het zal wel niemand verwonderen dat
wanneer men hier jaren achtereen op den
14n Juli het Fète Nationale met zijne altijd
dezelfde Revue in het Bois de Boulogne,
illuminatiën, vuurwerken, bals en donder
bussen in de straten enz. heett bijgewoond,
van die zoo onrustige dagen gebruik maakt,
om het woelige Parijs te ontvluchten. De
twee clous of great attractions van dit jaar,
de inwijding der Avenue de la République,
eene lange, nog half in aanbouw zijnde straat
in een der volkrijkste buurten van Parijs,
door den president Carnot en de onthuldi-
ging door de hedendaagsche Jacobijnen van
het standbeeld van Danton, bloediger ge
dachtenis, maakten het feest nog onmogelijker
dan andere jaren en toen wij dan ook Zater
dag den lln dezer inden namiddag met den
trein der Lyonsche spoorweg naar Melun
vertrokken, maakte een zalig gevoel van
rust zich van ons meester. Vele Franschen
hadden oris bij herhaling gezegd, dat men
geen lange noch kostbare reis behoeft te
maken, om een der schoonste streken van
Frankrijk te zien, en zij raadden ons dan
aan het woud van Fontainebleau te bezoe
ken en wij waren nu op weg om dien goe
den raad te volgen.
In een uur tijds waren wij te Melun, van
waar wij, per diligence, pardonik wil zeg
gen omnibus, naar Barbizon, een klein dorpje
op den rand van het westelijke gedeelte des
wouds gelegen, heen rolden. Met groote
moeite kreeg mijne vrouw nog een plaatsje
op den lastigen impérial, terwijl mij als
gunst werd toegestaan, op de bagage ge
zeten, den tocht mede te maken. Mais d la
guerre comme d la guerre, het weder was
prachtig en daar in de hoogte streelde ons
de koelte en hadden wij het bekoorlijkste
gezicht op de velden, die reeds in de verte
als door een donkeren rand, het woud,
waren afgezet. Na ongeveer anderhalf uur
rijden, stapten wij aan het Hotel de la Forêt af,
nog juist vroeg genoeg om aan de table d' hóte
te dineeren. De avond was intusschen ge
vallen, en hoe tooverachtig de maan ook
scheen, toch durfden wij, de wegen niet
kennende, ons te ver tusschen de hooge
eiken en in de donkere lanen te wagen,
maar besloten liever vroeg te gaan slapen
om den volgenden dag met des te meer
lust en moed onze verkenningen te begin
nen.
Zondag-morgen waren wij dan ook bij
tijds uit de veeren en bezochten eerst het
miniatuurkerkje dat in het dorpje te midden
eener tuin gelegen is. Een recht landelijk
gebedenhuisje. Jammer dat de vogeltjes daar
buiten de Mis niet konden zingen, daar zij
het zeker heel wat zuiverden dan de Bar-
bizonsche jeugd, door een schorren koster
aangevoerd, zouden gedaan hebbendoch
enkele geloovigen, zoowel dames als heeren
ontfermden zich en deden hun best de jeugd
wat op den toon te houden, zoodat wij nog
tamelijk goed aan het ita missa est kwamen
en toen, naar het lommerrijke woud
Onze eerste rit was naar de niet ver
gelegen Gorges d'Apremont. Reeds da
delijk wordt men door de woeste na
tuur die je overal omringt, getroffen.
Hier geweldige rotsen, waarop en waarom de
grootste verscheidenheid van planten en boo-
men weelderig teelt, daar naakte en ver
laten steenachtige vlakten, weer verder heide
gronden, waarachter de heerlijkste groepen
van hoogstammige honderdjarige eiken en
beuken, en eindelijk hoopen rotsblokken, als
door reuzen daar opeengestapeld. Na een
half uurtje klimmen en niet zonder door die
granietmassa's van tijd tot tijd wat gecon-
trarieerd te zijn, stonden wij op de hoogste
rots, en overzagen eene uitgestrektheid van
eenige uren. Heuvelen en dalen, alles met
boomen, heesters en varens in de afwisse-
lendste schakeeringen van licht en donker
groen gestoffeerd, lagen aan onze voeten,
terwijl een doorschijnend blauw waas den
horizon droomerig in den zuiveren azuur-
hemel deed ineensmelten. Wat gevoelt men
zich in die hoogten meer mensch de borst
zwelt van genot in die reine lucht, waar men
als door vier longen adem haalt. Den weg
terug vonden wij minder gemakkelijk dan
wij gedacht hadden, doch met wat geduld
komt men altijd waar men wil en zoo ging-
het ook ons.
's Namiddags doorkruisten wij het woud
van een anderen kant en bezochten het
roovershol en meer door de legenden schrik
barend gemaakte streken, want het woud
van Fontainebleau heeft, evenals hetSchwartz-
wald, waarbij (iet wel eenigszins te vergelijken
is, zijn «zwarte jager", die met zijne blaffende
honden als de avondschemering viel in het
woud spookte. Henri IV stond eens voor dien
zwarten afzichtelijken man, die het hoofd op
hief en hem zeide «Hoort ge me wel en
toen verdween. Deze ongezellige gast schijnt
reeds lang van verblijfplaats veranderd te zijn,
want niemand is meer bevreesd hem te ont
moeten, en hoe ook onder den indruk dier
angstige plekjes, is hij ons zelfs in den droom
niet komen bezoeken.
Den volgenden morgen wandelden wij reeds
vroeg naar Fontainebleau. Dwars door het
woud gaande bereikten wij in een uur den
grooten straatweg, bij het «kruis van den
jachtmeester dat onder de koningen en
keizers een beroemd rendez- vous de chasse
was, en kwamen weder een uur later aan het
lieve stadje dat daar zoo prachtig in het groen
gelegen is. Na ons versterkt te hebben en
wat uitgerust te zijn, richtten we ons naar
het zoo beroemde kasteel en weldra ston
den wij op de Place Ferrare tegenover de
Ticour des Adieux", waar Napoleon I in 18M
afscheid van zijne garde nam. Het ensemble
van het gebouw is indrukwekkend, doch niet
geregeld van stijl. Door de prachtige trap,
het «hoefijzer" genaamd, kwamen wij aan
het paviljoen van denzelfden naam waar een
geleider zich bij ons voegde en naar de kapel
der »H. Drievuldigheid" voerde. Het plafond
is door Fréminet (1567 1619) in den stijl
van Michel Angelo geschilderd. Hier trouw
de Lodewijk XV (1725) en de hertog van
Orleans (1837) en Napoleon III werd er
gedoopt. Nu gingen wij langs een breede
trap met leuning van kunstmatig lofwerk in
gesmeed ijzer naar de eerste verdieping en
kwamen zoo in de vertrekken van Napo
leon I. Door de wachtkamer der deurwaar
ders en de kamer der secretarissen bereikten
wij het Cabinet del' abdication." Een klein
mahoniehouten tafeltje trekt dadelijk de aan
dacht. Het was hierop dat Napoleon Bona
parte den 5deu April 1814 zijn afstand van
den troon teekende. Een kleine insnijding
op het bord van het tafeltje zoude door den
woestenden keizer met zijn pennemes er in
gegrift zijn Verder oen werkkabinet en de
slaapkamer met bed van den Keizer. Op den
schoorsteen eene pendule van Pius MI, daar
naast de raadzaal, het oude familiesalon on
der Louis-Phillippe, een der elegantste ver
trekken vanjhet kasteel en geheel door Boucher
geschilderd. Eindelijk komt men in de Troon
zaal, onder Charles IX begonnen en door Louis
XIII en XIV versierd. De lustre is van cm-
tal de roche en heett, zegt men, fr. 50,000
gekost.
Nu volgen de vertrekken van Marie An
toinette waarvan men beweert dat deraam-
sluitingen (espagnolettes) door Lodewijk XVI
zelf zouden vervaardigd zijn. Deze vertrek
ken bestaan uit een boudoir, de slaapkamer
in meubelen van Riesenier en koperwerken
van Gouthière. De wanden zijn bekleed met
geborduurde zijde, ook de gordijnen der ra
men en van het bed zijn van dezelfde stof
en teekening. De stad Lyon gaf dit kost
baar geschenk aan de jeugdige Marie Antoi
nette, bij gelegenheid van haar huwelijk.
Deze slaapkamer overtreft in pracht alles
wat wij ooit in die genre zagen. Daar vol
gen de muziekzaal en de oude salon de Clo-
rinde. Dan gaat men de galerei van Diane
binnen waar het zwaard en de maliënkolder
van Morialdeschi, opperstalmeester van Chris-
