gehouden voor het constitueeren van de
Vereeniging tegen Bedelarij. Een vrij
talrijk publiek, meest uit den werkenden of
den middenstand, had aan de oproeping tot
het bijwonen der vergadering gevolg gege
ven. De heer S. A. M a a s, die als voorzitter
de vergadering leidde, dankte voor de be
wezen belangstelling, maar meende daaruit
nog niet temogen afleiden, dat allen met het
doel der te stichten vereeniging reeds ge
noegzaam bekend waren. In eerie korte cir-
culaii e kou dit niet zoo uitvoerig worden
uiteengezet. Daarom hadden de heeren
onderteekenaars der circulaire gemeend, dat
het nuttig zou zijn, in eene openbare ver
gadering dit doel nog eens uitvoerig uiteen
te zetten.
In eene uitvoerige rede betoogde daarna
de geachte president, dat, terwijl reeds in
verscheidene andere steden maatregelen te
gen de bedelarij genomen waren, in Schiedam
nog niets van dien aard is beproefd. Wel
licht waren ook tot vóór eenigen tijd die
maatregelen minder noodig maar sinds door
de vruchtbare werkzaamheid van de ver
eeniging Armenzorg" Rotterdam een slecht
terrein voor de bedelaars is geworden, zijn
dezen hun toevlucht elders gaan zoeken en
geniet Schiedam de twijfelachtige eer door
dat lastige volkje bezocht te worden. De
beroeps-bedelaars, die hier dagelijks bij me
nigte per spoor of tram aankomen, vallen niet
in de termen der wetde politie vermag niets
tegen hen want zij zorgen wel door het nemen
van een paten'je uit hare handen te blijven.
Nu is het doel der Vereeniging het dien Rotter-
damsche bedelaars door de burgerij zoo slecht
te doen maken, dat de opbrengst van den dag
hun de kosten van heen en weer reizen
niet meer vergoedt. In't algemeen wensclit
de Vereeniging tegen de bedelarij systema
tisch op te treden de burgers ieder afzonder
lijk vermogen niets tegen die lastige indringers,
maar door vereenigde krachten kan liet be
oogde doel worden bereikt. Geloof daarom niet
- zegt de geachte president - - dat wij daar
om minder menschlievend zouden wilien zijn
of minderaan de armen zouden willen geven;
neen, ons doel is alleen te weren die brutale
vreemdelingen, die dagelijks meer beuren dan
een werkman met zwaren arbeid kan verdie
nen, aan die bedelende luie vreemdelingen de
penningen te onthouden, die aan onze eigen
armen veel beter zijn besteed. De leden
verbinden zich dan ook aan bedelende vreem
delingen, die zich aan hun deur aanmelden,
niets te geven. Meldt zich een stadgenoot
om een aalmoes aan, dan geve men niets,
voor men onderzocht heeft, of hij die hulp
verdientmen geve maar niet vrij aan ieder
die zich aanmeldt; want in dit geval doet de
aalmoes geen goed, maar sticht zij integen
deel kwaad, door luiheid in de hand te wer
ken en armoede te kweeken. Bij armen
zorg behoort niet alleen het hart, maar
ook het verstand te spreken. Wij willen nog
niet zoo vei1 gaan als in andere gemeenten,
zeide de president, maar een eerste schrede
zetten in de richting eener betere armen
zorg dit is de reden waarom wij deze ver
gadering bijeengeroepen hebben. Treden
velen toe, dan zal het doel gemakkelijk wor
den bereikt. Met te zeggen dat hij aan voor-
en tegenstanders de gelegenheid zou geven
hunne gedachten te uiten, besloot de heer
Maas zijne rede, die door een algemeen ap
plaus als bezegeld werd.
De heer M. Horn, die daarna het woord
verkreeg, verklaarde zich met liet doel der
Vereeniging ingenomen, maar meende dat
wij eene vereeniging moesten hebben, die
zich vóór alles de armenzorg ten doel stelt
en daarna als bijzaak het weren der bedelarij,
en vertrouwde, ook na de repliek van den
I Voorzitter, dat er wel personen zouden te
vinden zijn, die tijd, lust en moed zouden
hebben om hunne krachten aan zulk eene
vereeniging te wijden. Laten wij liever aan
50 bedelaars blijven geven, zoo was zijne
conclusie - dan dat één het niet zou krijgen,
die het noodig heeft.
De V o o r z i 11 e r antwoordde, dat er reeds
twee jaren geleden hier ter stede pogingen
waren aangewend om zulk eene vereeniging
in 't leven te roepen zij waren echter afge
stuit niet op het geldelijk bezwaar, dat daarbij
wel het minste weegt, maar op de onmo
gelijkheid om geschikte personen te krijgen,
die tijd, lust en moed hebben om zich aan
zulk eene moeilijke zaak als armenzorg is te
wijden. Spr., die acht jaren als lid van Ar
menzorg" te Rotterdam heeft medegewerkt,
weet wat daartoe wordt vereischt. Maar nu
wij het beste niet kunnen krijgen, is het
toch beter het mindere te nemen in afwach
ting dat wij later het betere en wellicht het
beste zullen krijgen.
De heer Haverschmidt, een der
onderteekenaars der circulaire, die middeler
wijl ter vergadering was gekomen, stelde
vooral in 't Jicht, dat de Vereeniging als
informatie-bureau wenscht dienst te doen.
Eene vraag van den heer S. J. Zoet
mulder, of hij, als lid tot de Vereeniging
toetredende, aan de menschen, die sedert
jaren wekelijks iets bij hem komen halen,
zonder voorafgaand onderzoek niets meer
zou mogen geven, werd door den heer Maas
beantwoord met de opmerking dat ook in dit
geval een onderzoek dringend noodig is, om
dat het o. a. gebleken is, dat men nog iedere
week een stuiver kwam halen voor menschen,
die reeds vier jaren dood waren.
Daarna stelde de heer M. C. M. deGroot,
van de bestuurstafel, ook in antwoord van
opwerpingen door den heer H i 11 e 11 h a u-
s e n gemaakt, nogmaals in 't licht, dat het
doel is verbetering te brengen in een toe
stand waarbij armen, die het werkelijk ver
dienen niets krijgen, terwijl aan tien- en
honderdtallen gegeven wordt, die het niet
verdienen en aan wien het is misbruikt.
Eene opmerking van den lieer II a v e r-
schmidt, dat het voor de leden der Ver-
eeniging zaak is, in afwachting van het in te
stellen onderzoek, een einde aan de 1 vaste
klanten" te maken maar dat het met een
lijst rond gaan van oude werklieden om in het
Gasthuis te komen geen bedelarij is; gaf den
iieerS lavenburg aanleiding een pleidooi te
houden voor de Algemeene Werklieden-Veree-
niging," waarvan hij president is. Als de wel
gestelde stadgenooteri die Vereeniging meer
steunden, zou dut rondgaan van oude werklieden
niet noodig zijn want zij zouden dan op zeke
ren leeftijd door de Vereeniging kunnen gepen
sioneerd worden
Daarna onderwierp de voorzitter de
ontwerp-statuten aan de goedkeuring der ter
vergadering aanwezige leden. De bedoeling
is, het bestuur, dat de dagelijksche zaken
zal afdoen, door commissies van bijstand te
doen assisteeren, en in contact met de hier
bestaande weldadigheidsvereenigingen te
handelen. De Vereeniging als zoodanig bedeelt
niet. Tot heden zijn ruim 200 stadge-
nooten toegetreden. De heer Maas hoopte,
dat dit getal grooter zou worden en vroeg
voor ditmaal voor de onderteekenaars der
circulaire machtiging een bestuur te benoe
men, om dan in eene volgende vergadering, vóór
den aanstaanden winter te houden, tot het
benoemen van een nieuw bestuur en zoo noodig
tot wijziging der statuten over te gaan.
Bij applaus werd die volmacht verleend.
Ten slotte ontspon zich nog eeriige dis
cussie over de vraag of ook een blinde aai1
een voorafgaand onderzoek moet wol"
den onderworpen, alvorens hij iets krijg1'
Re meening aan de bestuurstafel bleek
te zijn, dat de blinde niet uit moet gaaUi
maar thuis blijven en wachten tot men he1
bij hem brengt.
Met een woord van dank voor de betoon'
de belangstelling sloot daarna de Voorzitten
de vergadering, de Vereeniging in allel'
waardeering aanbevelend, vooral door toe
treding tot het lidmaatschap, waartoe bij
het uitgaan der zaal gelegenheid werd ge
geven.
Woensdag-avond werd in het lokaal PciK'
lus te dezer stede eene vergadering gehou
den, met het doel eene afdeeling van hef
Nederlandsch kerklieden- Verbond op te
richten.
Als spreker trad op de heer De Rot, voor
zitter der Rotterdamsche afdeeling van het
Nederlandsch Werklieden- Verbond.
Achtereenvolgens besprak hij de verschil
lende punten van het programma van het
Verbond: algemeen kiesrecht, sociale wet
geving, persoonlijke dienstplicht en inkom' i
sten belasting.
Vooral ten opzichte van inkomstenbelas-j
ting en leerplicht toonde spreker weinig
vertrouwen in de tegenwoordige Kamermeer
derheid, terwijl hij in herinnering bracht)
dat het Kamerlid Donner onlangs had oe-
gezegd dat ontwikkeling den arbeider maar
1 ontevreden maakt. Spreker, die warm de
ontwikkeling van den werkman bepleitte, be-
treui de het dat de wet den arbeid van personen
beneden 16 jaar verbood, maar niet tevens i
had bevolen dat zij avond- of herhalings
scholen moeten bezoeken.
Met eene opwekking aan de werklieden
om zich te vereenigen en aan de patroons
om het vredelievend streven der werklieden
naai1 verbetering en hervorming langs de
wegen van wet en orde te steunen, sloot
Spreker zijne rede, welke warm werd toe- j
gejuicht.
De heer Van Idelsdingen, die van deze j
gelegenheid gebruik wilde maken om over I
de sociaal-democratische beginselen te spre- 1
in eene stad waar hij vruchteloos f30 voor
een lokaal had geboden, bestreed den in
leider scherp, soms geestig. Was het echter
zijn doel voor de sociaal-democratische be- j
ginselen propaganda te maken, dan kwamen j
sommige uitdrukkingen minder gelukkig voor. j
De strijd der sociaal-democraten heeft ge- I
richt tegen het kapitalistisch stelsel. Wan- 1
neer nu woorden als d i e v e n en u i t z u i-
g e r s gebezigd worden voor personen, die j
door het stelsel bevoorrecht zijn of schijnen, j
dan kan dat geen sympathie wekken in eene
stad als deze, waar die tidieven en uitzuigers"
zich dikwijls van zoo geheel andere zijde
laten kennen.
Het applaus dat op de rede van den heer
Van Helsdingen volgde, scheen niet voort te
komen uit den boezem der vergadering, en
werd door gesis overstemd.
De heer Horn, van Schiedam, die voor
namelijk optrad om den heer Van Helsdin
gen te bestrijden, verweet hem de verdeeld
heid in zijne partij, en voerde aan dat men
daar wel wist af te breken, terwijl wanneer
voor het nieuwe maatschappelijke gebouw
een plan werd gevraagd, men dan een zeer
vaag antwoord bekwam. Met eene herinne
ring aan het palingoproer te Amsterdam,
waarschuwde hij tegen opruierij. En
besloot spreker zijne herhaaldelijk toege
juichte rede wanneer eenmaal door uit
breiding van het kiesrecht het eene waar
heid geworden is, dat de Staten-Generaal het
